“มองอะไร พวกเจ้ากำลังมองอะไรกัน?”
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนสะดุ้งตกใจเล็กน้อย
ผู้บ่มเพาะที่อยู่ใกล้ๆก็ส่งสัญญาณบอกให้เขามองออกไปข้างนอก
“นี่มัน!”
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนคนนั้นก็ไม่ใช่คนโง่เขลา เมื่อเห็นสีหน้าเช่นนั้น เขาก็รู้สึกว่าหัวใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เขาหันหน้าไปมองอย่างช้าๆ ทั่วทั้งร่างกายแข็งทื่อ ราวกับถูกสาปให้กลายเป็นหินก็ว่าได้
เพราะว่าเขารู้สึกได้ถึงออร่าจิตสังหารนับร้อยนับพันที่กำลังถาโถมเข้ามา เป็นเหมือนกับกระแสน้ำเชี่ยว ยิ่งไปกว่านั้นก็ยังเพ่งเล็งมาที่ตัวเขา อากาศควบแน่นกลายเป็นสสาร ทำให้เขาขนลุกซู่ขึ้นมา
“เจ้ามนุษย์นั่นสมรู้ร่วมคิดกับคนอื่นๆเช่นกัน”
“ต้องการที่จะให้สหายของเขานำหินศักดิ์สิทธิ์หลบหนีออกไป เขาจะต้องตาย”
“กำจัด กำจัดกลุ่มของมนุษย์เหล่านี้ให้หมดสิ้น เชือดไก่ให้ลิงดู”
“ผู้บุกรุกจะต้องตาย”
ราชันอสูรเวิ้งว้างจำนวนมากต่างก็ตะโกนออกมาอย่างโมโห พวกมันเกรี้ยวกราดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่ได้ การกระทำเช่นนี้ราวกับเป็นการทำลายความสงบสุขอันยาวนานนับล้านปีของพวกมัน
เป็นไปไม่ได้ที่พวกมันจะอดทนอดกลั้นกับเรื่องนี้
ทันใดนั้นกลุ่มของราชันอสูรเวิ้งว้างก็เปล่งเสียงคำรามออกมา พลังงานห้วงมิติที่น่าสะพรึงกลัวหมักหม่มอยู่ภายในร่างกายของพวกมัน เหมือนกับมีอักขระห้วงมิตินับไม่ถ้วนที่รวมเข้าด้วยกัน จากนั้นก็ปะทุออกไปอย่างกะทันหัน
ผู้บ่มเพาะที่อยู่รอบๆต่างก็รู้สึกเหมือนกับว่าเทพเจ้าแห่งความตายได้มาเยือน จิตศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขากำลังสั่นไหว
“นี่เป็นเรื่องเข้าใจผิด เข้าใจผิดอย่างแท้จริง ข้าไม่ได้รู้จักกับเจ้าบัดซบนั่น ไม่ได้ร่วมมือกัน นี่เป็นการที่เขาใส่ร่ายข้า ต้องการทำร้ายข้า พวกเจ้าจะต้องเชื่อในความบริสุทธิ์ของข้า หากไม่เชื่อคำพูดของข้าล่ะก็ ข้าสามารถมอบหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีนี่ให้กับพวกเจ้าได้ทันที”
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนคนนั้นหวาดกลัวจนฉี่ราด การที่ถูกจับจ้องโดยราชันอสูรเวิ้งว้างจำนวนนับพันตัวเช่นนี้ ชีวิตสุนัขของเขากำลังแขวนอยู่บนเส้นด้าย
ในตอนนี้เขารู้สึกเกลียดชังเซี่ยปิงอย่างถึงที่สุด เกลียดชังจนกัดฟันอย่างแน่น หากไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าบัดซบที่ไร้ยางอายนั่น เป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่สิ้นหวังเช่นนี้
อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรออกไป ราชันอสูรเวิ้งว้างที่อยู่รอบๆก็ไม่ได้สนใจแม้แต่น้อย ในสายตาของพวกมัน นี่คือเสียงของมดปลวก ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไร ตราบใดที่กำจัดผู้บุกรุกเหล่านี้ไปจนหมดสิ้น ก็จะสามารถกอบกู้หินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีกลับคืนมาได้ สิ่งอื่นๆเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อย ไม่คู่ควรแก่การกล่าวถึง
กระสุนห้วงมิติ!
ทันใดนั้นกลุ่มของราชันอสูรเวิ้งว้างก็คำรามออกมา ใช้ความสามารถศักดิ์สิทธิ์เฉพาะตัวของตนเอง กระสุนห้วงมิติ!
นี่คือการรวบรวมพลังอำนาจห้วงมิติภายในร่างกายของพวกมันและปลดปล่อยออกไปเป็นการโจมตีทำลายล้าง แม้แต่ดวงดาวก็ต้องถูกบดทำลายจนกลายเป็นผุยผง มีพลังอำนาจที่ไร้ที่สิ้นสุด
กระสุนห้วงมิติจำนวนนับร้อยนับพันที่พุ่งออกไป ไม่ได้ด้อยไปกว่าปืนใหญ่หลักของยานอวกาศจักรวาลระดับสุดยอดแม้แต่น้อย นี่คือการโจมตีที่ทำลายกาแล็กซี่ได้ สะเทือนน้ำสะเทือนบก
“วิ่ง!”
หลิวเหวินและคนอื่นๆก็ขนลุกชันขึ้นมา หวาดกลัวจนเจียนตาย พวกเขาไม่สามารถควบคุมความเป็นความตายของผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนนี้ได้ ไม่มีท่าทีที่จะเข้าไปช่วยเหลือ เพื่อที่จะรักษาชีวิตของตนเอง พวกเขาต่างก็หลบหนีออกไปสู่ทุกทิศทาง หลีกเลี่ยงการโจมตีนี้
ทว่าผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนคนนั้นก็ไม่สามารถหลบหนีได้ เพราะว่ากระสุนห้วงมิติล็อกห้วงอวกาศรอบๆร่างกายเขา ไม่ว่าเขาจะหลบหนีไปที่ใด ก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้
“ม่ายยย อย่าสังหารข้าเลย อย่าสังหารข้า ข้าคือผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบน เป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าขั้นสูงสุด เป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ซึ่งมีความหวังที่จะพัฒนาเป็นเซนต์ เจ้าพวกบัดซบ เจ้าพวกสัตว์ชั้นต่ำ พวกเจ้ากล้าดีอย่างไรที่คิดสังหารข้า?!”
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนคำรามออกมา ไม่เต็มใจอย่างมาก เขานำทุกอย่างที่เขามีออกมา โยนสิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ต่างๆออกไปจากร่างกาย ไหลเวียนความสามารถศักดิ์สิทธิ์ประเภทป้องกันของตนเอง พยายามต้านทานการโจมตีนี้
ทว่ามันก็เปล่าประโยชน์
กระสุนห้วงมิติที่ระเบิดออกมา ฉีกผ่านห้วงอวกาศ บดขยี้สิ่งประดิษฐ์เวทมนตร์ทั้งหมดของเขาทันที บดทำลายจนกลายเป็นโมเลกุล ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ประเภทป้องกันของเขาก็ไร้ประโยชน์ เปราะบางยิ่งกว่าเต้าหู้เสียอีก
ตึบ ทั่วทั้งร่างกายของเขาถูกบดขยี้ไป เปลี่ยนกลายเป็นกลุ่มของเนื้อบด หลงเหลือเพียงแค่กลุ่มของจิตศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น
“อู๋ตี่ ไอ้ลูกหมาอู๋ตี่ เจ้าอาชญากรที่ไร้ยางอาย ไม่คาดคิดว่าจะใช้กลอุบายในการใส่ร้ายข้า ต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป ข้าจะรอเจ้าอยู่ในขุมนรก ข้าผู้ที่เป็นถึงผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบน มีอนาคตที่สดใส มีอายุขัยกว่าห้าหมื่นปี เป็นไปได้อย่างไรที่จะตายไปเช่นนี้ ข้าปฏิเสธที่จะยอมรับ ปฏิเสธที่จะยอมรับ!”
ผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนไม่เต็มใจอย่างมาก แสดงความเกลียดชังที่เอ่อล้นออกมา
ทว่าภายใต้คลื่นผันผวนของห้วงมิติที่รุนแรง จิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็ถูกทำลายไปอย่างกะทันหัน
ทว่าตำแหน่งที่เขาอยู่ก็ถูกทำลายล้างไปจนหมดจด ราบเป็นหน้ากลอง กลายเป็นรูขนาดใหญ่ที่ดูน่าสะพรึงกลัว เศษหินแตกกกระจายออกไป เกิดการสั่นสะเทือนที่รุนแรง เหมือนกับว่าเกิดแผ่นดินไหวระดับสุดยอดก็ว่าได้
ผู้อาวุโสจำนวนมากก็หลบหนีออกมาอย่างรวดเร็ว ทว่าพวกเขาก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แม้แต่บางคนก็โชคร้ายอยู่ใกล้เกินไป ถูกบดขยี้จนกลายเป็นก้อนเนื้อบดโดยตรง ตามรอยเท้าของผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบนไป
“เจ้าอาชญากรที่ไร้ยางอาย เจ้าบุคคลที่น่ารังเกียจอู๋ตี่ นึกไม่ถึงว่าจะกล้ากระทำการเช่นนี้ นิกายสวรรค์เบื้องบนของข้าจะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป รอข้าก่อนเถอะ อาชญากรที่ชั่วร้ายอย่างเจ้าจะไม่ได้พบกับจุดจบที่ดี”
ผู้อาวุโสของนิกายสวรรค์เบื้องบนที่เห็นเช่นนี้ เขาก็โมโหจนทั่วทั้งร่างสั่นเทา นี่คือผู้อาวุโสสูงสุดของนิกายสวรรค์เบื้องบน เป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าขั้นสูงสุด ไม่รู้ว่าต้องใช้ระยะเวลาและทรัพยากรมากมายแค่ไหนกว่าที่จะฟูมฟักขึ้นมาได้
ทว่าตอนนี้ ยอดฝีมือผู้นี้กลับตายไปอย่างกะทันหัน นี่คือความสูญเสียที่นิกายสวรรค์เบื้องบนไม่สามารถรับมือได้
“อย่ามัวแต่พูดจาไร้สาระ รีบหลบหนีเร็วเข้า กลุ่มของอสูรเวิ้งว้างเหล่านี้กำลังเพ่งเล็งพวกเรา พวกมันต้องการที่จะทำลายพวกเราจนสิ้นซาก ถอนรากถอนโคนจนหมดสิ้น” ผู้อาวุโสคนหนึ่งที่หวาดกลัวจนร่างกายสั่นเทา คิดว่านี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาด่าทอเจ้าอู๋ตี่อยู่ได้
เพราะเขาสัมผัสได้ว่าการโจมตีนี้ทำให้พื้นที่ในระยะหลายหมื่นกิโลเมตรสั่นสะเทือน อสูรเวิ้งว้างจำนวนนับไม่ถ้วนก็เหมือนจะถูกเรียกโดยราชันอสูรเวิ้งว้างเหล่านี้ กำลังมุ่งหน้าเข้ามาจากทุกทิศทาง
วิซ!
ในตอนนี้ หลิวเหวินคว้ามือออกไป เพราะว่าคลื่นที่กวาดออกมาจากการโจมตีเมื่อครู่นี้ได้พัดหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีกระเด็นออกมาและตกมาอยู่ในมือของเขาอย่างกะทันหัน มันเปล่งประกายด้วยแสงเจ็ดสี
“หลิวเหวิน เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ? ในเวลานี้ก็ยังต้องการที่จะปล้นชิงหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีมา ไม่เกรงกลัวว่ากลุ่มของราชันอสูรเวิ้งว้างเหล่านั้นจะเล็งเป้าหมายมาที่เจ้าหรือ?”
ผู้อาวุโสที่อยู่ใกล้ๆก็ต่อว่าออกมาทันที เขาคิดว่าเจ้าหลิวเหวินนี่ละโมบเกินไป ในตอนนี้ก็ยังต้องการครอบครองหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีมา ช่างหลงระเริงในเงินทองจนเสียสติไป
“ต่อให้จะไม่ได้ครอบครองหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีมา กลุ่มของราชันอสูรเวิ้งว้างเหล่านั้นก็สามารถสังหารพวกเราได้ ควรที่จะปล้นชิงหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีนี่มาเช่นกัน อย่างน้อยก็ยังได้รับผลประโยชน์มา ไม่อย่างนั้นหากพวกเราออกไปเช่นนี้ พวกเราจะไม่ได้ครอบครองสิ่งใดมาเลย นี่เป็นการสูญเสียซ้ำสองอย่างในคราวเดียว”
หลิวเหวินแสยะออกมา ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะต้องครอบครองหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีนี้มาให้ได้
คำราม!
ในตอนนี้ราชันอสูรเวิ้งว้างจำนวนมากก็สัมผัสได้ว่าหินศักดิ์สิทธิ์เจ็ดสีตกไปอยู่ในมือของพวกมนุษย์อีกครั้ง พวกมันก็โมโหอย่างมาก มุ่งหน้าไปสังหารกลุ่มของมนุษย์เหล่านี้
“หลบหนีเร็ว”
ผู้อาวุโสของนิกายหยวนหมิงและคนอื่นๆก็ตื่นอกตกใจกันอย่างมาก ไม่มีเวลามาสนใจผู้อื่น พวกเขาหลบหนีผ่านทางอุโมงค์ใต้ดินนี้อย่างรวดเร็ว พยายามที่จะหลบหนีขึ้นไปบนพื้นดิน หลีกเลี่ยงการไล่ล่าของกลุ่มราชันอสูรเวิ้งว้างเหล่านี้
ในตอนนี้พวกเขาไม่ได้แตกต่างไปจากสุนัขข้างถนนแม้แต่น้อย วิ่งหนีออกไปอย่างเอาเป็นเอาตาย
เพ่ง เพ่ง เพ่ง!!!
ราชันอสูรเวิ้งว้างก็เดือดระอุอย่างมาก ไล่ไล่ตามไป โจมตีออกไปจนพื้นที่ใต้ดินระเบิดออกมา เศษหินกระจุยกระจายออกไปในทุกทิศทาง
นอกจากนี้ เป็นเพราะผู้บ่มเพาะจำนวนมากไม่สามารถหลบหลีกไปได้ พวกเขาจึงถูกสังหารไปโดยตรง ตายไปอย่างน่าสลด
ทว่าในตอนนี้ สายแร่ใต้ดินก็แทบที่จะว่างเปล่า เพราะว่าอสูรเวิ้งว้างจำนวนมหาศาลได้มุ่งหน้าออกไป ไล่ล่าหลิวเหวินและคนอื่นๆ
วิซ!
ภาพเงาหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาจากความว่างเปล่าทันที คนๆนี้ก็คือเซี่ยปิงนั่นเอง เดิมทีเขาก็หลบซ่อนอยู่ในบริเวณนี้ ยังไม่ได้เดินทางออกไป
