God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1925

ตอนที่ 1925

“นี่มันเรื่องอะไรกัน?”

หลังจากที่ได้ยินข่าวนี้ ใครบางคนก็ตะโกนออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ “ปล้นชิงสมบัติของพวกเราไปไม่คาดคิดว่าจะกล้านําออกไปประมูลต่อหน้าสาธารณะอย่างเปิดเผยอีกเห็นพวกเราเป็นเป้าหมายที่รังแกได้ง่ายต้องการจะบดขยี้อย่างไรก็บดขยี้ได้อย่างนั้นรึ?”

“พวกเราห้ามเข้าร่วมการประมูลของเขาเด็ดขาด อย่าให้เขาประมูลสินค้าได้ อย่าเขาได้ผลประโยชน์แม้แต่แดงเดียว พวกเราจะต้องรวมกันเป็นหนึ่งเดียว ต่อต้านเจ้าปีศาจร้ายนี่”

เขาก็ได้เสนอแนะต่อทุกๆคน ไม่ให้เข้าร่วมการประมูลนี้

สาเหตุที่คนผู้นี้โมโหอย่างมากก็เป็นเพราะเจ้าอู่ที่ได้ปล้นชิงสมบัติทั้งหมดของเขาไป ทว่าก็ยังกล้าที่จะออกมาประมูลต่อหน้าต่อตาทุกๆคน อีกทั้งยังต้องการให้เขาเข้าร่วมประมูลอีกช่างเป็นการที่ไม่เห็นหัวพวกเขาแม้แต่น้อย

“แน่นอนว่าพวกเราจะไม่ร่วมการประมูล

“เจ้าพูดถูก มีเพียงบุคคลที่โง่เขลาเท่านั้นที่จะเข้าร่วมการประมูล

“ไม่ว่าใครจะเข้าร่วมการประมูล ข้าก็จะไม่มีทางเข้าร่วมเด็ดขาด”

“ขอโทษด้วย ข้าจําได้ว่าข้ามีธุระบางอย่างที่ต้องรีบจัดการ ขอตัวก่อน ในอนาคตหวังว่าจะได้พบกันใหม่”

บางคนก็กลอกตาของตนเอง เผยท่าทางที่ไม่พึงพอใจเช่นกัน ทว่าทันทีที่พวกเขาจากไปแต่ละคนก็ล็อกอินเข้าไปในเครือข่ายเสมือนจริงอย่างรวดเร็ว เข้าไปในเมืองระดับสูงต้องการเข้าร่วมการประมูล

การต่อต้านเช่นนั้น

พวกเขาไม่ได้สนใจคําเสนอแนะของคนๆนั้นแม้แต่น้อย เพราะพา ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรขึ้นมา

เพราะถึงอย่างไรจักรวาลก็กว้างใหญ่เกินไปจริงๆ ต่อให้ครั้งนี้จะมียอดฝีมือจํานวนนับไม่ถ้วนที่เข้ามาในพื้นที่ของแผนผังโชคชะตาราศี ทว่าก็ยังคงมียอดฝีมืออีกเป็นจํานวนมากที่ไม่ได้เข้ามาเพราะติดธุระอื่นๆอยู่

การที่พวกเขาเหล่านั้นไม่ได้มีความบาดหมางกับอู่ที่นั้น เป็นไปได้อย่างไรที่พวกเขาจะต่อต้านอู่ที่เช่นกัน? พวกเขาจะต้องเข้าร่วมการประมูลอย่างแน่นอน

ดังนั้นต่อให้พวกเขาจะต่อต้านและวางตัวเป็นปรปักษ์ มันก็ไม่ได้เกิดผลประโยชน์อะไรต่อตนเอง

สิ่งที่สําคัญที่สุดก็คือสินค้าในการประมูลครั้งนี้มีเม็ดยาแห่งโชคชะตาอยู่เช่นกัน นี่คือเม็ดยาที่สําคัญอย่างมากสําหรับผู้ที่ต้องการจะพัฒนาเป็นเซนต์ในอนาคต

บอกตามตรง ยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าคนใดกันที่จะไม่ใฝ่ฝันต้องการครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตา?

ก่อนหน้านี้เป็นเพราะพวกเขาโชคไม่ดี หรือไม่ก็มีพลังอํานาจที่ไม่เพียงพอ ไม่สามารถแข่งขันเอาชนะผู้อื่นได้ ดังนั้นปราศจากโอกาสในการครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตา

ทว่าตอนนี้แตกต่างออกไป ไม่คาดคิดว่าเจ้าอู่ที่เต็มใจที่จะนําเม็ดยาแห่งโชคชะตาออกมาประมูลนี่เป็นเรื่องที่ทําให้พวกเขาดีใจอย่างเปี่ยมล้น สามารถที่จะใช้ความมั่งคั่งของตนเองในการซื้อเม็ดยาแห่งโชคชะตา บนโลกใบนี้มีเรื่องดีๆเช่นนี้ด้วยรี?

การที่มีโอกาสเช่นนี้ ต่อให้จะต้องทุ่มหมดหน้าตักและสูญเสียทรัพย์สินทั้งหมดไป พวกเขาก็ยินยอมจะต้องซื้อมาให้จงได้

ในช่วงเวลานี้ ยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าจํานวนนับไม่ถ้วนที่ได้ยินข่าวนี้ พวกเขาก็หลั่งไหลเข้าไปในเมืองระดับสูงของเครือข่ายเสมือนจริงอย่างบ้าคลั่ง

ณ เมืองระดับสูงหมายเลข88ของเครือข่ายเสมือนจริง

ในช่วงเวลานี้เซียปิงก็ได้เข้ามาในเมืองระดับสูงแห่งนี้ จากนั้นก็ทําเรื่องขอประมูลกับทางระบบของเครือข่ายเสมือนจริง เม็ดยาจํานวนมากที่ได้ครอบครองมาจากพื้นที่ของแผนผังโชคชะตาราศีก็ถูกเทเลพอร์ตออกไปทันที

เขาสัมผัสได้เพียงว่ามีพลังงานที่เอ่อล้นออกมาจากอุปกรณ์เชื่อมต่อของเครือข่ายเสมือนจริงจากนั้นก็เปิดหลุมหนอนขึ้นมาและก็ดึงดูดเม็ดยาของเขาทั้งหมดออกไป เหมือนว่าจะถูกเทเลพอร์ตไปในพื้นที่ห้วงมิติที่ไม่รู้จักแห่งหนึ่ง

ทว่าเขาก็ไม่ได้เป็นกังวลว่าเม็ดยาที่เขาครอบครองมาอย่างยากลําบากจะถูกเครือข่ายเสมือนจริงยักยอกขโมยไป เพราะถึงอย่างไรก็ไม่รู้ว่ามีธุรกรรมค้าขายที่มากแค่ไหนในเมืองระดับสูงสมบัติที่ล้ําค่ายิ่งกว่าของเขาก็มีเช่นกัน

สมบัติเหล่านั้นก็ไม่ได้ถูกยักยอกไปโดยเครือข่ายเสมือนจริง แน่นอนว่าสมบัติของเขาก็ไม่มีทางที่จะเกิดโอกาสนั้น อีกทั้งสิ่งเหล่านี้สําหรับเครือข่ายเสมือนจริงของจักรวาลที่กว้างใหญ่ก็เป็นเพียงแค่หยดน้ําในมหาสมุทรเท่านั้น

วิซ!

หลังจากที่รอให้เสร็จสิ้นการดําเนินการทุกอย่าง ร่างของเซี่ยปิงก็กะพริบหายไป ทันใดนั้นก็ถูกเครือข่ายเสมือนจริงเทเลพอร์ตออกไปสู่โรงประมูลของเมืองหมายเลข88 มาถึงที่บนเวที

รอบๆก็มีที่นั่งปรากฏอยู่มากมาย เพราะว่าที่นี่เป็นเครือข่ายเสมือนจริง ดังนั้นมันจึงมีพื้นที่กว้างใหญ่มหาศาล ต่อให้จะรองรอบผู้คนทั่วทั้งจักรวาลก็ไม่มีปัญหา

ทว่าในช่วงเวลานี้ข่าวที่เชี่ยปิงจะจัดการประมูลขึ้นมาก็แพร่งพรายออกไปอย่างรวดเร็ว ยอดฝีมือจํานวนนับไม่ถ้วนของจักรวาลก็ได้เคลื่อนไหวกันทันทีที่ได้รับข่าว แต่ละคนต่างก็เข้ามาในโรงประมูลของเมืองหมายเลข88

พวกเขาก็มีเพียงแค่เป้าหมายเดียวเท่านั้น นั่นก็คือการประมูลเม็ดยาแห่งโชคชะตา

ภาพเงาเสมือนจริงของยอดฝีมือเหล่านี้ก็ปรากฏขึ้นมาในที่นั่งของโรงประมูลเรื่อยๆ พวกเขาต่างก็จับจ้องเซี่ยงอย่างไม่ละสายตา

บรรดายอดฝีมือเหล่านี้ก็มาจากกลุ่มอิทธิพลจํานวนมากที่เชี่ยปิงรู้จักเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้น วิหารแห่งความมืด นิกายหมื่นพิษ นิกายสวรรค์เบื้องบนนิกายห้า ธาตุ นิกายฟ้าดินและนิกายระดับเซนต์อื่นๆ

เผ่าพันธุ์ปีศาจก็มีตระกูลช้าง ตระกูลมังกรน้ํา ตระกูลแวมไพร์ ตระกูลปลาวาฬ ตระกูลปีศาจสายฟ้าและตระกูลที่ทรงอํานาจอื่นๆ

อีกทั้งยังมีเผ่าพันธุ์เทวดา เผ่าพันธุ์อรหันต์ เผ่าพันธุ์เดวิล เผ่าพันธุ์อสุราและเผ่าพันธุ์อื่นๆจากทางตะวันตกของจักรวาล

แม้แต่กลุ่มพันธมิตรบรรพกาลซึ่งเป็นแหล่งรวมของบรรดาสายพันธุ์โบราณที่หายสาบสูญเข้าร่วมการประมูลนี้เช่นกัน

การที่ยอดฝีมือทั่วทั้งจักรวาลเข้ามารวมตัวกันเช่นนี้ เรียกได้ว่านี่เป็นเหตุการณ์ที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

แม้แต่สมาชิกของตระกูลขนาดเล็กมากมายที่เข้าร่วมการประมูลนี้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้มีพลังอํานาจที่เทียบเท่าได้กับกลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่เหล่านี้ ทว่าในการประมูลก็ตัดสินกันที่กําลังซื้อเท่านั้น ไม่ได้เกี่ยวข้องกับพลังอํานาจ พวกเขาจึงมีโอกาสที่จะแข่งขันประมูลได้เช่นกัน

“เจ้าเด็กนี่ช่างมีความคิดที่แปลกจริงๆ นึกไม่ถึงว่าจะนําเม็ดยาแห่งโชคชะตาออกมาประมูลนี่เขาเสียสติหรือไม่?”

“ไม่ได้เสียสติหรอก ว่ากันว่าครั้งนี้เขาได้ปล้นชิงเม็ดยาแห่งโชคชะตามาจากพื้นที่ ของแผนผังโชคชะตาราศีเป็นจํานวนมาก มีถึงเก้าเม็ดด้วยกัน”

“อย่างนี้นี่เอง ไม่ประหลาดใจว่าทําไมถึงได้นําออกมาประมูล เพราะถึงอย่างไรผู้คนปกติทั่วก็สามารถกินเม็ดยาแห่งโชคชะตาได้เพียงเม็ดเดียวเท่านั้น การที่จะครอบครองเป็นจํานวนมากก็เปล่าประโยชน์ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็ควรที่จะนําเม็ดยาแห่งโชคชะตาที่เหลืออยู่ออกมาประมูล เพื่อแล กเปลี่ยนกับทรัพยากรในการบ่มเพาะที่ล้ําค่าและหายากอื่นๆ”

“ช่างบัดซบจริงๆ เหตุใดเจ้าเด็กนี่ถึงครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตาไปได้มากถึงเพียงนั้นไม่คิดจะแบ่งปันให้คนอื่นๆเลยหรือ?”

“เจ้าคงจะไม่รู้ถึงความโหดเหี้ยมของเจ้าอู่ที่ ออกอาละวาดตามใจชอบ ปล้นชิงในทุกหนแห่งไม่รู้ว่ามีผู้คนจํานวนมากแค่ไหนที่โกรธแค้นเขา ทว่าจนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีใครที่สามารถทําอะไรเขาได้”

“อันที่จริงนี่ก็เป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน หากไม่ใช่เป็นเพราะเจ้าเด็กนั่นปล้นชิงเม็ดยาแห่งโชคชะตามาได้ ก็คงจะไม่มีใครนําเม็ดยาแห่งโชคชะตาออกมาประมูลเช่นนี้หรอก ตอนนี้พวกเราก็ยังมีโอกาสที่จะประมูลมันมาได้”

“มีโอกาสตูดข้าสิ รู้หรือไม่ว่ามียอดฝีมือจํานวนมากแค่ไหนที่เข้าร่วมการประมูลนี้ แต่ละคนต่างก็ร่ํารวยมหาศาล มีที่ไหนที่พวกเราจะเอาชนะพวกเขาได้”

ผู้คนก็พูดคุยกันด้วยอารมณ์ที่ล้นหลาม เมื่อพวกเขาเห็นว่าผู้ที่เข้าร่วมการประมูลนี้มีเป็นจํานวนมากทันใดนั้นหัวใจของพวกเราก็หล่นฮวบลงมา ไม่กล้าคาดหวังอีกต่อไป เพราะถึงอย่างไรเศรษฐีที่ร่ํารวยในจักรวาลก็มีมากเกินไปจริงๆ ไม่มีใครสามารถรับประกันได้ว่าตนเองจะร่ํารวยกว่าคนอื่น

ในตอนนี้เซี่ยปิงก็เริ่มที่จะเอ่ยขึ้นมา “เอาล่ะ ในเมื่อทุกท่านมากันพร้อมหน้าพร้อมตาแล้วก่อนที่การประมูลจะเริ่มต้นขึ้น ข้าจะกําหนดเงื่อนไขอย่างหนึ่งก่อน นั่นคือครั้งนี้ข้าจะไม่อนุญาตให้เผ่าพันธุ์มนุษย์เข้าร่วมการประมูล พวกท่านสามารถกลับไปได้เลย”

อะไรนะ?!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทันใดนั้นผู้คนจํานวนนับไม่ถ้วนก็ตกอยู่ในความโกลาหล พวกเขาไม่คาดคิดว่าเชี่ยปิงจะกําหนดเงื่อนไขเช่นนี้ขึ้นมา

“นี่มันตลกสิ้นดี เหตุใดเผ่าพันธุ์มนุษย์ถึงเข้าร่วมการประมูลครั้งนี้ไม่ได้ เจ้าเหยียดเชื้อชาติหรือนี่เจ้าเหยียดเชื้อชาติใช่หรือไม่ ไร้เหตุผลสิ้นดี” ยอดฝีมือของเผ่าพันธุ์มนุษย์ที่ได้ยินเช่นนี้เขาก็คลุ้มคลั่งขึ้นมาทันที

เห็นได้ชัดว่ามีโอกาสที่ตนเองจะได้ครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตามา ทว่าตอนนี้กลับถูกเจ้าเด็กนี่ขับไล่ออกไป บอกว่าไม่สามารถเข้าร่วมการประมูลได้

“ใช่ อู่ตี๋ เจ้าช่วยอธิบายได้หรือไม่ว่าเหตุใดเผ่าพันธุ์มนุษย์ถึงเข้าร่วมการประมูลนี้ไม่ได้? อันที่จริงเผ่าพันธุ์มนุษย์ทําอะไรให้เจ้า? ถึงอย่างไรเงินของเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ไม่ใช่เงินของเจ้าการที่เจ้า ทําเช่นนี้ มันช่างมากเกินไป ไร้เหตุผลสิ้นดี”

กลุ่มของยอดฝีมือเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ไม่สบอารมณ์กันอย่างมาก เพราะว่าหากพวกเขาพลาดโอกาสครั้งนี้ไป ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสเช่นนี้ปรากฏขึ้นมาอีกหรือไม่

“นี่คืองานประมูลของข้า ข้าต้องการกําหนดสิ่งใดข้าก็ย่อมกําหนดได้”

เซียปิงก็ยืนไขว้มือไว้ข้างหลังทั้งสองข้างพร้อมกับมีท่าทางที่ไม่แยแสสิ่งใด “ยิ่งไปกว่านั้นวิหารแห่งความมืดและดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งการเริ่มต้นซึ่งเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งสองนี้ก็มักที่จะสร้างปัญหากวนใจข้าอยู่ตลอด หากปล่อยให้พวกเขาได้ครอบครองเม็ดยาแห่งโชคชะตาไปนั่นจะไม่ใช่เป็นการสนับสนุนศัตรูหรือ? ดังนั้นข้าจึงต้องกําหนดเงื่อนไขเช่นนี้ขึ้นมา”