God Level Demon ระบบความเกลียดชังปีศาจ – ตอนที่ 1242

“เจ้าเด็กนี่!”

เฉียนต้าจ้องมองไปที่เซี่ยปิงอย่างไม่ละสายตา ตอนนี้ในที่สุดเขาก็ล่วงรู้ว่าทำไมต่อให้เผชิญหน้ากับตนเอง เจ้าเด็กนี่ก็ไม่ได้มีท่าทีหวาดกลัวแม้แต่น้อย เดิมทีเป็นเพราะว่ามียันต์เซนต์อยู่นี่เอง ช่างน่าสะพรึงกลัวจริงๆ

ทว่าหากเป็นเช่นนั้น มันก็แสดงว่าเจ้าเด็กนี่มีภูมิหลังที่น่าอัศจรรย์เช่นกัน มีเซนต์ที่หนุนหลังอยู่ เพียงแค่ตระกูลเฉียนนั้นไม่ใช่สิ่งที่ต้องคำนึงถึง หากท้าทายฝ่ายตรงข้าม ตระกูลเฉียนจะต้องเผชิญกับการทำลายล้างอย่างแน่นอน

มันดูเหมือนว่าครั้งนี้การที่เขาต้องการจะทำให้เจ้าเด็กนี่พิการนั้นคงจะไม่สามารถทำได้ ทว่าไม่ว่าอย่างไร เขาก็จะต้องมอบบทเรียนที่สาสมให้กับเจ้าเด็กนี่เช่นกัน

ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้พลังอำนาจของยันต์เซนต์นั้นจะน่าอัศจรรย์อย่างมาก ทว่าเมื่อพลังอำนาจของมันหมดไปแล้วนั้น เฉียนต้าก็ไม่เชื่อว่าเจ้านี่จะมีวิธีการใดๆในการรับมือกับเขาอีก

การที่มีสมบัติเช่นนี้นั้นก็ถือว่าเป็นความโชคดีมากแล้ว การที่จะมีอีกหลายอันนั้น เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ในอีกคำพูดหนึ่งก็คือ เจ้าเด็กนี่ได้ใช้ไพ่ตายออกมาทั้งหมดแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะมีไพ่ตายอื่นๆอีก

การที่ปราศจากยันต์เซนต์นั้น เขาก็จะกลายเป็นสุนัขจนตรอก รอให้ถูกเหยียบย่ำเท่านั้น

“ตายไปซะ!”

ด้วยการที่เฉียนต้ายังไม่ลงมือนั้น ในตอนนี้เซี่ยปิงกลับเคลื่อนไหวออกมาอย่างรวดเร็ว เขาได้ชี้นิ้วออกไป ไหลเวียนพลังเวทมนตร์ออกมา พลังอำนาจของเปลวไฟที่น่าสะพรึงกลัวได้รวมกันที่นิ้วและยิงออกไปสู่เฉียนซานที่อยู่ในระยะที่ห่างออกไปทันที

เดิมทีเฉียนซานนั้นก็กำลังตกตะลึงกับพลังอำนาจของยันต์เซนต์เมื่อครู่นี้ อีกทั้งในตอนนี้ก็ไม่คาดคิดว่าเซี่ยปิงจะคิดสังหารเขาอีก ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถตอบสนองได้ทัน

ตึบ พลังอำนาจนี้ได้เจาะทะลวงเข้าไปในร่างกายของเฉียนซานอย่างกะทันหัน เขาส่งเสียงร้องตะโกนออกมาอย่างน่าสมเพช ไม่ได้แตกต่างไปจากเสียงร้องของหมูที่ถูกเชือดเลย

ปัง!

วินาทีต่อมา พลังอำนาจนี้ก็ได้ระเบิดออกมาจากภายในร่างกายของเฉียนซานทันที ร่างกายของเขากระจุยกระจายออกไป เปลี่ยนกลายเป็นก้อนเนื้อบดอย่างกะทันหัน เลือดไหลออกมา ตายไปโดยที่ไม่สามารถตายได้อีก

เฉียนซานไม่คาดคิดว่าตนเองจะต้องมาตายเช่นนี้ ไม่คาดคิดว่าเซี่ยปิงจะสังหารตนเองจริงๆ หากเขาล่วงรู้ก่อนหน้านี้ว่าเซี่ยปิงเป็นบุคคลที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ล่ะก็ เขาจะไม่มีทางเข้าไปท้าทายอย่างแน่นอน

ทว่าต่อให้ตอนนี้จะรู้สึกผิดแค่ไหน มันก็สายเกินไปแล้ว ความยโสโอหังของเขาเป็นบ่อเกิดของความตาย

ในอดีตที่ผ่านๆมานั้น เมื่อใดที่มีใครบางคนกล้าท้าทายเขานั้น ทันใดนั้นเขาก็จะฆ่าล้างทั้งตระกูลทันที เรียกได้ว่าตระกูลที่เผชิญกับหายนะเพราะว่าได้ท้าทายเขานั้น มีเป็นจำนวนที่ไม่สามารถนับได้ อาชญกรรมต่างๆนาๆที่เกิดขึ้นจากเขานั้นมีมากเกินไปจนไม่สามารถนับได้จริงๆ

เขาก็คิดว่าการที่พึ่งพาพลังอำนาจของตระกูลเฉียนนั้น ไม่มีใครที่จะกล้าต่อต้านเขา สามารถที่จะอาละวาดไปได้ทั่วทั้งจักรวาล

น่าเสียดายที่เขาต้องมาเผชิญกับเซี่ยปิง มีผู้หนุนหลังที่ยิ่งใหญ่กว่าเขา บอกว่าสังหารก็สังหาร แม้แต่พ่อของเขาเฉียนต้าที่เป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็ยังคงทำได้เพียงแค่มองเขาตายไปอย่างไร้หนทาง ไม่มีทางเข้ามาช่วยเหลือได้ทัน

“เจ้าบัดซบ เจ้ากล้าสังหารลูกชายของข้า!”

เห็นเฉียนซานที่ถูกสังหารไปอย่างกะทันหันนั้น เฉียนต้าก็จ้องมองอย่างโกรธแค้น เขาได้ส่งเสียงคำรามออกมาอย่างโศกเศร้า เป็นเหมือนกับสัตว์ป่าที่กำลังบาดเจ็บก็ว่าได้

“หากข้าบอกว่าวันนี้เขาจะต้องตาย เขาก็จะต้องตาย ต่อให้เจ้าจะเป็นผู้บ่มเพาะในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็ไม่สามารถที่จะขัดขวางข้าได้”

เซี่ยปิงแสยะออกมา เขายังคงไร้ซึ่งความเกรงกลัว

แม้ว่าจะเผชิญหน้ากับเฉียนต้ายอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้านั้น เขาก็ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย เพราะว่าเขานั้นยังมีวิธีการรับมืออีกมากมาย อีกทั้งก็ยังมีภาพเขียนพู่กันจีนของเซนต์โลหิตวิญญาณที่ไม่ได้มีพลังอำนาจด้อยไปกว่ายันต์เซนต์

การโจมตีเมื่อครู่นี้นั้นก็ทำให้เฉียนต้าได้รับบาดเจ็บสาหัส หากเผชิญกับการโจมตีระดับเมื่อครู่นี้อีกครั้งล่ะก็ คาดการณ์ได้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะต้องเปลี่ยนกลายเป็นผุยผง

อย่างไรก็ตาม ต่อให้เฉียนต้าจะมีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งอย่างมากและสามารถรอดพ้นจากการโจมตีอีกครั้งได้จริงๆล่ะก็ จากนั้นเขาก็ยังคงสามารถที่จะหาโอกาสในการหลบหนีออกไปโดยที่ไร้ร่องรอย

การที่ปราศจากเฉียนต้านั้น ต่อให้ตระกูลเฉียนจะร้ายกาจเพียงใด ก็ไม่สามารถที่จะจับตัวเขาได้

“เจ้าเด็กบัดซบ เจ้าสังหารลูกชายของข้า ไม่ว่าเจ้าจะเป็นใคร วันนี้เจ้าจะต้องตายอย่างแน่นอน จะต้องตาย อ๊าก!” เห็นได้ชัดว่าเฉียนต้าคลุ้มคลั่งอย่างแท้จริง สูญเสียเหตุผลทุกอย่างก็ว่าได้

ตอนนี้ไม่ว่าเจ้าเด็กนี่จะมีใครหนุนหลังอยู่ เขาก็ไม่สนใจอีกแล้ว การที่กล้าสังหารลูกชายของเขาต่อหน้าต่อตาเช่นนี้ มันเป็นการตบใบหน้าเขาซึ่งๆหน้า นี่เป็นความอัปยศอดสูที่เขาไม่สามารถอดทนอดกลั้นได้

ต่อให้การกระทำครั้งนี้ของตนเองจะเป็นการนำพาหายนะมาสู่ตระกูลเฉียน เขาก็จะต้องสังหารเจ้าเด็กนี่ให้ได้

หล่ง หล่ง หล่ง!!

พลังเวทมนตร์ทั่วทั้งร่างกายของเขาสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ทั่วทั้งดาวเคราะห์กำลังสั่นไหว เห็นได้ชัดว่าเขาคลุ้มคลั่งอย่างแท้จริง ต่อให้ตอนนี้จะเหลือพลังอำนาจไม่มาก ก็จะต้องสังหารเจ้าเซี่ยปิงให้ได้ในทันที

คราวนี้เฉียนต้าจะไม่เปิดโอกาสให้เจ้าเด็กนี่ได้ใช้วิธีการใดๆออกมาอีก

ตึบ!

ทันใดนั้น บนท้องฟ้าเหนือดาวกวางน้อยก็ปรากฏหลุมดำขึ้นมาอย่างกะทันหัน เหมือนกับว่ากลืนกินทุกสิ่งทุกอย่าง ดูเหมือนว่าจะออกมาจากความว่างเปล่า จากนั้นก็มีนิ้วที่โผล่ออกมาจากข้างในหลุมดำ

ยอดฝีมือทั่วทั้งดาวกวางน้อยต่างก็ช็อกไปตามๆกัน นิ้วนี้เป็นสีขาวที่เรียบเนียนเหมือนกับหยก แสงศักดิ์สิทธิ์ส่องสว่างออกมา กำราบทุกสิ่งทุกอย่าง เหมือนกับว่าการทำงานของจักรวาลหยุดลงชั่วขณะ

“เซนต์ นี่คือฝีมือของเซนต์!”

ผู้อาวุโสของนิกายที่ยิ่งใหญ่ตะโกนออกมา จิตวิญญาณของเขาสั่นสะท้าน แตกต่างจากยันต์เซนต์ก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง นี่คือพลังบารมีของเซนต์ที่แท้จริงแม้ว่าจะปรากฏขึ้นมาเพียงแค่นิ้วเดียว ซึ่งนี่ก็ไม่รู้ว่าร่างหลักอยู่ห่างออกไปกี่ปีแสง

ทว่าพลังอำนาจนี้ ก็เพียงพอที่จะทำลายทั่วทั้งดาวเคราะห์ได้

ในช่วงเวลานี้ สิ่งมีชีวิตทั่วทั้งดาวกวางน้อยเหมือนกับหยุดการเคลื่อนไหวไปอย่างกะทันหัน เหมือนกับว่าเวลาหยุดลงก็ว่าได้ แม้แต่เฉียนต้ายอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็เป็นเช่นกัน พลังฉีภายในร่างกายของเขาถูกล็อก ไม่สามารถที่จะเคลื่อนไหวได้แม้แต่นิดเดียว

เพราะว่านิ้วนี้กำลังชี้ไปที่เขา

“ม่ายยย เป็นเช่นนี้ได้อย่างไรกัน ทำไมเซนต์ถึงได้ลงมือด้วยตนเองเช่นนี้ ไม่มีความละอายใจเลยหรือ?!” เฉียนต้าสิ้นหวังอย่างมาก จิตใจของเขาใกล้ที่จะล่มสลายเต็มที ไม่สามารถที่จะจินตนาการถึงเรื่องนี้ได้

ตนเองต้องการที่จะสังหารเด็กหนุ่มในระดับกายาศักดิ์สิทธิ์เพียงเท่านั้น ไม่คาดคิดว่าจะมีเซนต์ที่ต้องการบดขยี้เขาโดยตรง การที่เผชิญหน้ากับเซนต์ตัวตนระดับสุดยอดเช่นนี้ ต่อให้เขาจะเป็นผู้บ่มเพาะในระดับลงทัณฑ์สายฟ้า ก็ยังคงเป็นเหมือนกับมดปลวกที่มีขนาดใหญ่กว่าตัวอื่นๆเท่านั้น

เรียกได้ว่าระดับเซนต์และระดับลงทัณฑ์สายฟ้านั้นมีความแตกต่างราวกับฟ้ากับเหว

“ท่านอาจารย์!”

เซี่ยปิงสัมผัสได้ถึงออร่าที่คุ้นเคยซึ่งแผ่อยู่รอบๆอย่างกะทันหัน คนๆนี้ที่ได้เคลื่อนไหวออกมานั้นก็คือเซนต์อสูรมืดอาจารย์ของเขานั่นเอง คาดการณ์ได้ว่าการที่ใช้ยันต์เซนต์คงจะทำให้เซนต์อสูรมืดค้นพบและล่วงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

ท้ายที่สุดในฐานะที่เฉียนต้าเป็นยอดฝีมือในระดับลงทัณฑ์สายฟ้านั้น ต้องการที่จะรังแกคนอ่อนแอกว่า ไม่คาดคิดว่าจะต้องการสังหารเขา ดังนั้นเซนต์อสูรมืดจึงได้เดือดระอุขึ้นมา แม้ว่าจะอยู่ที่ดาวฟ้าดินซึ่งไม่รู้ว่าห่างไปจากที่นี่ถึงกี่ปีแสง

ทว่าก็ได้ปล่อยการโจมตีข้ามผ่านห้วงมิติมาที่นี่ สังหารเจ้าเฉียนต้านี่

“ท่านเซนต์ โปรดให้อภัย โปรดให้อภัยข้า ข้าไม่กล้าอีกแล้ว ข้าไม่กล้าอีกแล้ว!”

เฉียนต้าอ้อนวอนขอความเมตตา การที่เผชิญหน้ากับพลังอำนาจที่มหาศาลเช่นนี้ เขาเป็นเหมือนกับมดปลวกก็ว่าได้ ดูเหมือนกับเป็นความสิ้นหวังของระดับกายาศักดิ์สิทธิ์ที่เผชิญหน้ากับระดับลงทัณฑ์สายฟ้าก็ว่าได้ การที่เขาเผชิญหน้ากับเซนต์นั้นก็ให้ความรู้สึกเดียวกัน

พลังอำนาจเช่นนี้ ไม่ว่าเขาจะหลบซ่อนอย่างไร ไม่ว่าเขาจะดิ้นรนอย่างไรและไม่ว่าเขาจะต้านทานอย่างไร ก็เป็นไปได้ยากที่จะหลบหนีไปจากความตาย มันเป็นเหมือนกับการถูกจับจ้องโดยเทพเจ้าแห่งความตายก็ว่าได้ ต่อให้จะต้องการหลบหนีออกไป ก็เป็นไปไม่ได้

ในตอนนี้เขารู้สึกผิดอย่างถึงที่สุด ใบหน้าซีดเซียว มีที่ไหนที่เขาจะคิดได้ว่าสถานะของเจ้าเด็กนี่สูงส่งถึงเพียงนี้ ไม่คาดคิดว่าจะทำให้เซนต์ลงมือด้วยตนเองได้ ช่างเหนือธรรมชาติเกินไป อีกทั้งไม่สมเหตุสมผล

หากเขาล่วงรู้ว่าสถานะของเจ้าเด็กนี่น่าสะพรึงกลัวถึงเพียงนี้ ต่อให้ตายเขาก็ไม่กล้าที่จะเข้ามาท้าทาย ไม่สำคัญว่าลูกชายของตนเองจะตายไปหรือไม่ เพราะถึงอย่างไรก็สามารถที่จะมีลูกชายใหม่ได้เสมอ ทว่าในตอนนี้แม้แต่ตนเองก็ต้องตายไป

ไม่ว่าเฉียนต้าจะอ้อนวอนขอความเมตตาอย่างไร สุดท้ายพลังอำนาจนี้ก็ได้ตกลงมาจากท้องฟ้า เป็นเหมือนกับบัญชาของสวรรค์ก็ว่าได้ พุ่งตรงมาที่ตัวเขาโดยตรง

ปัง!

ภายในพริบตา ร่างกายของเฉียนต้าก็เปลี่ยนกลายเป็นความว่างเปล่า ดับสลายไปพร้อมกับสิ่งประดิษฐ์วิญญาณขั้นสุดยอดของเขา หายไปในความว่างเปล่า

แม้แต่ผู้อาวุโสของตระกูลเฉียนทั้งหมดที่อยู่ในรอบๆก็มีชะตากรรมเช่นเดียวกัน แต่ละคนต่างก็กลายเป็นผุยผง แม้แต่การส่งเสียงร้องตะโกนที่น่าสมเพชออกมาก็ไม่สามารถที่จะทำได้

ท้ายที่สุด ผู้มีอำนาจระดับสูงของตระกูลเฉียนต่างก็ถูกกำจัดไปทั้งหมด!