God of Fishing – ตอนที่ 1

Chapter 1: ชายหนุ่มผู้จมน้ำ

 

“ดึงมันขึ้นมา! เราจะรวยกันแน่ๆถ้าเราดึงมันขึ้นมาได้!”

ท่ามกลางคลื่นที่โหมกระหน่ำหานเฟยตะโกนสู้กับสายลมที่พัดโถมมาที่เรือของเขาอย่างตื่นเต้น

“ใครจะรู้เราอาจได้รู้แล้วก็ได้ว่ามีอะไรอยู่ในแผนที่นั่นในวันนี้”

หานเฟยเป็นนักล่าขุมทรัพย์ในทะเล เมื่อเจ็ดปีก่อนเขาได้แผนที่สมบัติโบราณขึ้นมาโดยบังเอิญขณะตกปลา แผนที่นั่นทำให้เขาหลงใหลเป็นอย่างมากและบอกเขาว่ามีความลับอันยิ่งใหญ่ซึ่งอาจเป็นซากเรืออับปางในยุคกลางในจุดที่ทำเครื่องหมายไว้บนแผนที่ ถ้าเขาสามารถนำสมบัติจากตรงจุดนั้นมาได้เขาจะใช้ชีวิตที่เหลือโดยไม่ต้องกังวลเรื่องเงินเลย

หานเฟยก้มหน้ามองทะเล เรือของเขาถูกล้อมรอบด้วยปลานับไม่ถ้วนรวมถึงฉลามหลายร้อยตัว

ตึง!

ทันใดนั้นกะลาสีเรือคนหนึ่งตะโกนว่า “ท่าไม่ดีแล้วครับเจ้านาย! มีบางอย่างฉุดเราลง! มันยังมีชีวิตอยู่!”

ว่า “ยังมีชีวิตอยู่อีกหรอ! มันจะมีชีวิตอยู่ได้ยังไงหลังจากผ่านไปหลายร้อยปีแล้ว” หานเฟยตะโกนตอบ

โครม!!!

แรงมหาศาลหักกระดูกงูของเรือทำให้หานเฟยและลูกเรือต่างกระเด็นไปที่ราวกั้นอย่างแรง

“เร็วเข้า! ตัดเชือก!” ลูกเรือร้องตะโกน

หานเฟยตะโกนด้วยดวงตาแดงก่ำ “ช่างแม่ง! ดึงขึ้นมา! ยังไงพวกเราก็กำลังจะตายอยู่ดี! ฉันอยากจะเห็นมันก่อน!”

หานเฟยรู้ว่าเขาคงถึงฆาตหลังจากได้ยินเสียงแตกของเรือ ดังนั้นเขาจึงกลายเป็นบ้าอย่างสมบูรณ์และมุ่งมั่นที่จะเห็นสมบัติให้จงได้

กะลาสีเรืออีกคนสาปแช่ง “ช่างแม่งบ้านคุณสิ! ฉันมาที่นี่เพื่อหาเงินไม่ใช่เพื่อฆ่าตัวตายโว้ย!”

เมื่อได้รับอันตรายที่ไม่คาดคิดทุกคนต่างก็ตื่นตะลึง

คลื่นซัดสาดบนพื้นผิวของมหาสมุทรอย่างแรง

แต่อย่างไรก็ตามหานเฟยไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งใดเลยนอกจากเพียงเงาใต้น้ำ “มันคืออะไรน่ะ”

สิ่งของทรงกลมยาวหลายเมตรพุ่งขึ้นสู่ผิวน้ำ…ทำไมมันถึงดูเหมือน..น้ำเต้า

ในฐานะชาวประมงมืออาชีพเขารู้จักมหาสมุทรเหมือนที่เขารู้จักบ้านของตัวเองและเขามั่นใจว่ามันไม่ใช่น้ำเต้า ไม่มีน้ำเต้าใดที่จะคงสภาพไว้ได้หลังจากแช่ในน้ำทะเลเป็นเวลาหลายปี เขาเชื่อว่าน่าจะเป็นซากเรือที่มีรูปร่างคล้ายน้ำเต้ามากกว่า

ฮึ่ม…

คราวนี้แรงมหาศาลพุ่งขึ้นอีกครั้งและพลิกเรือ หานเฟยตกลงไปในมหาสมุทร

อย่างไรก็ตามบางสิ่งก็ได้เกิดขึ้นในวินาทีถัดไป …

เสาน้ำหนาพวยพุ่งขึ้นสู่ท้องฟ้าและเรือก็ลอยขึ้นทันที

หานเฟยลอยขึ้นไปบนฟ้าด้วยเสาน้ำนั่น

หัวปลาขนาดมโหฬารโผล่กลางน้ำ

เขาสาบานได้ว่าเขาไม่เคยเห็นปลาตัวใหญ่ขนาดนี้มาก่อน หัวของมันใหญ่กว่าเรือของเขามาก แม้แต่วาฬสีน้ำเงินที่ใหญ่ที่สุดก็ยังเทียบไม่ได้เลย..

แม้จะเวียนหัว แต่หานเฟยรู้สึกว่ามีบางอย่างดึงเขาลงไปในมหาสมุทร เขาทั้งตื่นเต้นและกลัวเมื่อนึกถึงสัตว์กระหายเลือดที่อยู่ที่มหาสมุทรนี้

เขาเห็นปูยาวหลายเมตรวิ่งมาหาเขาตอนที่เขากำลังจะตาย

..ห้ะ..มันควรจะเป็นปลาไม่ใช่หรอ ทำไมถึงต้องเป็นปูล่ะ นี่คือความคิดสุดท้ายของหานเฟย

…..

“ฟุ…แค่ก.แค่ก…”

ราวกับมีใครบางคนเรียกเขามาจากระยะไกล “หานเฟยตื่น! นี่ตื่นเถอะ!”

หลังจากที่พ่นน้ำออกมาเขาไม่รู้ว่ามีน้ำมากแค่ไหนแต่ในที่สุดหานเฟยก็ตื่นขึ้นจากการหมดสติ หัวของเขาปวดร้าวและเต็มไปด้วยภาพและความทรงจำแปลกๆนับพันที่ไม่ได้เป็นของเขา

หานเฟยลืมตาขึ้นมองท้องฟ้า

มหาสมุทรอันไร้ขอบเขตทอดยาวสุดขอบฟ้าสว่างไสว ดวงอาทิตย์อัสดงสีแดงฉานปกคลุมครึ่งหนึ่งของท้องนภา เมฆที่กระจัดกระจายห้อยลงมาจากท้องฟ้าเหมือนผมยาวที่รุงรัง

ฟู่ว…

“ฉันอยู่ที่ไหน..บนท้องฟ้านั่น..มันอะไร…”

หานเฟยตกใจมาก ปลาขนาดมหึมาเมื่อสักครู่และดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ที่ไม่น่าเชื่อในตอนนี้นั้นดูเกินจริงสำหรับเขามาก

อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่แค่นั้น

บึ้ม!!

หลังจากการระเบิดชายวัยกลางคนโผล่ขึ้นมาจากน้ำบนปูยักษ์พร้อมเบ็ดตกปลาขนาดใหญ่ในมือ

หานเฟยตกใจมาก ปูนั้นลอยอยู่บนผิวน้ำและชายวัยกลางคนยืนอยู่บนนั้นอีก ในขณะที่เขาเหยียบลงไปบนผืนน้ำ คลื่นระลอกคลื่นกระจายออกไปในมหาสมุทรพร้อมกับลมที่น่ากลัว

น้ำกระเซ็นขึ้นและมีปลากระเด็นโผล่ออกจากมัน ปลามีความยาวสองเมตรมีครีบที่ดูเหมือนปีก มันยังมีหินสีเขียวอยู่ทั่วตัว

ฟิ้ว ฟิ้วๆ

ทันใดนั้นหินสีเขียวทั้งหมดบนตัวปลาก็พุ่งเข้าหาชายคนนั้น

“ก้ามปูของราชาปู!”

ชายคนนั้นคำรามและลดตัวลงแล้วปล่อยหมัดออกไป ทันใดนั้นเงาก้ามปูก็ถูกผลักออกพัดเบ็ดตกปลาและก้อนหินลอยขึ้นพร้อมกัน ปลายาวสองเมตรถูกหั่นเป็นซีก ครึ่งหนึ่งของมันหล่นมาตกต่อหน้าหานเฟย

ตาของหานเฟยเบิกโพลงด้วยความตกใจ

“ฮึ…”

ชายวัยกลางคนท้อใจ “ถูกเต่าเขียวดึงลงไปในมหาสมุทร…นายกำลังฝันกลางวันแล้วหล่ะถ้าคิดว่าจะผ่านการทดสอบด้วยความสามารถแค่นี้”

ชายหนุ่มคนหนึ่งข้างๆหานเฟยรีบอธิบาย “อาจารย์หวังเจ๋อครับ เป็นเพียงเพราะแขนของหานเฟยได้รับบาดเจ็บจากปลาดาบเมื่อวันก่อน…”

ชายวัยกลางคนโบกมือ “ไม่จำเป็นต้องอธิบายให้ฉันฟัง ปลาในมหาสมุทรไม่ฟังเหตุผลของพวกนายหรอก นักตกปลาระดับสองอย่านนั้นไม่มีอะไรดีเลย”

จนกระทั่งช่วงเวลานี้หานเฟยรู้ตัวว่าเขานอนอยู่บนเรือแปลกๆ มีเรือแปลกๆเหมือนกันหลายสิบลำจอดอยู่ในมหาสมุทรใกล้ ๆ และมีเด็กหลายคนในชุดแปลก ๆ ยืนอยู่บนเรือ

เด็ก ๆ ทุกคนสวมเสื้อผ้ารัดรูปซึ่งดูเหมือนชุดดำน้ำยกเว้นว่าเสื้อผ้าของพวกเขาไม่มีถังออกซิเจน เด็กๆเหล่านั้นมองมาที่เขาอย่างดูถูก

วินาทีถัดมาเมื่อเขาเห็นมือของตัวเองดวงตาของเขาก็กระตุก

อ้ะ..อะไรกัน..ทำไมมือฉันเล็กจัง

ฉันย้ายมาอยู่ในอีกร่างหรือยังเนี่ย?

ชายหนุ่มคนหนึ่งพูดอย่างเป็นห่วงว่า “ไม่เป็นไรตราบใดที่คุณสบายดีก็เพียงพอแล้ว”

ก่อนที่หานเฟยจะถาม ชายวัยกลางคนก็ก้าวออกมาและจอดเรือที่ว่างเปล่าต่อหน้าทุกคนจากนั้นเขาก็พูดกับคนที่อยู่บนเรือหลายสิบลำพร้อมกับหนังสือในมือ

“ชางซิงนักตกปลาระดับสี่ ผลการตกปลา: ปลาข้างเหลืองคุณภาพต่ำ”

“ลู่หลิงชี่นักตกปลาระดับห้า ผลการตกปลา: เต่าเขียวคุณภาพปานกลาง”

“ถังเกอนักตกปลาระดับเจ็ด ผลการตกปลา: กุ้งก้ามกรามหนวดคุณภาพสูง”

ทุกคนอ้าปากค้างด้วยความไม่เชื่อในผลลัพธ์

“อะไร? กุ้งก้ามกราม? เขาทำได้ยังไง? กุ้งหนวดเป็นที่รู้จักกันในชื่อกุ้งแห่งความตาย มันมีพลังทำลายล้างมากกว่าปลาใบมีด เขาจับได้จริงหรอ”

บางคนกล่าวอย่างอิจฉาว่า “ถังอยู่แค่ระดับหกเมื่อเดือนที่แล้ว แต่ตอนนี้เขาอยู่ในระดับเจ็ดแล้ว มันเร็วมาก”

เด็กผู้หญิงคนหนึ่งเอากำปั้นแนบอกและแสดงความคิดเห็นว่า“ ว้าว! ถังเกอสุดยอดมาก! เขาคืออัจฉริยะของโรงเรียนเรา! เขาเกือบจะมั่นใจได้ว่าจะเป็นนักตกปลาในภายหลังแน่ๆ”

ขณะที่ผู้คนกระซิบกันหานเฟยมองไปที่ชายหนุ่มข้างๆเขา – ถังเกอ

หลังจากหายใจเข้าลึกๆ หานเฟยระลึกได้ถึงความทรงจำมากมายที่ไหลเข้ามาในหัวเขา

ถังเกอเพื่อนที่ดีของเขาได้รับการช่วยเหลือจากพ่อของเขาเมื่อแปดปีก่อนและเป็นเพื่อนสนิทของเขาตั้งแต่นั้นมา พ่อของเขาเสียชีวิตในโลกที่ไม่มีใครรู้จักในการประมงระดับสาม ถังเกอ ดูแลเขาตั้งแต่นั้นมา

หานเฟยสูดหายใจลึกๆอีกครั้ง เขาได้สันนิษฐานว่าเขาคงได้เข้ามาอยู่ในร่างของคนที่เป็นศพไร้ประโยชน์ที่จมน้ำ อย่างไรก็ตามโลกนี้ดูน่าสนใจ

จากนั้นหวังเจ๋อมองไปที่หานเฟยและพูดว่า “หานเฟย นักตกปลาระดับสอง ไม่มีอะไรเลย นอกจากนี้หานเฟยเป็นคนเดียวที่ถูกเต่าเขียวดึงลงไปในมหาสมุทร เขาสอบตก และถ้าเขาไม่สามารถผ่านการทดสอบตกปลาได้ในหนึ่งเดือนนับจากนี้เขาจะถูกไล่ออก”

“ฮ่าฮ่าฮ่า…”

หลายคนหัวเราะเกี่ยวกับหานเฟยในฐานะเพื่อน

“หานเฟยได้โปรดหยุดใช้ทรัพยากรของถังเกอโดยเปล่าประโยชน์ คุณมีแต่จะรั้งเขาไว้” หญิงสาวคนหนึ่งตะโกนดุหานเฟย

ถังเกอโกรธมากและกำลังเถียงกับเธอแต่หานเฟยดึงแขนเขาไว้

ตอนนี้ความทรงจำของเขาถูกหลอมรวมเข้ากับความทรงจำของเจ้าของร่างเก่าเรียบร้อยแล้วเขาก็ไม่อยากจะนอนอยู่ตรงนั้นโดยแสร้งทำเป็นตาย โลกนี้ช่างแปลกประหลาดมาก แต่ในฐานะนักผจญภัยที่เคยต่อสู้กับทั้งโจรสลัดและฉลามบนท้องทะเล หานเฟยไม่กลัวโลกนี้เลย

 

หานเฟยยิ้มเยาะ “ฉันกินปลาสีเหลืองของคุณได้หรือเปล่าเนี่ย”

ทุกคนเงียบลงทันที

ถังเกอมองไปที่หานเฟยด้วยความแปลกใจ เพราะโดยปกแล้วหานเฟยเป็นคนที่เงียบขรึมตั้งแต่พ่อของเขาจากไป เขาแทบไม่ได้พูดคุยกับใครเท่าไรเลย

หญิงสาวแทบจะกระโดดด้วยความโกรธหวังว่าจะฉีกปากของหานเฟยออกจากกันด้วยเบ็ดตกปลา

ในขณะนี้หูคุนพูดอย่างเหยียดหยามว่า “เฮ้หานเฟย! ใช้เวลาของนายรู้สึกดีกับตัวเองไปเถอะ แต่หนึ่งเดือนนับจากนี้นายจะไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเท่าเทียมกับเราในฐานะนักตกปลาระดับต่ำด้วยซ้ำ”

God of Fishing

God of Fishing

垂钓之神
Score 7.6
Status: Ongoing Type: Author: , Released: 2019 Native Language: Chinese
อ่านนิยายเรื่อง God of Fishing ในโลกที่มนุษยชาติอาศัยอยู่ในพื้นที่ที่จำกัด เด็กๆจะได้รับการทดสอบการตกปลาเมื่อพวกเขาอายุมากขึ้น ผู้ที่มีพรสวรรค์มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการตกปลาที่ยิ่งใหญ่ ในทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุด ทุกชีวิตตื้นตันใจกับภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์ …ปลาที่บินได้..เต่าที่ดูดซับแก่นแท้ของโลก..และปลาวาฬที่สามารถกลืนกินสวรรค์และโลก…นอกจากนี้ยังมีชาวประมงอีกนับไม่ถ้วน การตกปลานั้นเป็นความสามารถที่สำคัญ มีคำกล่าวมาแต่โบราณว่า..หากตกปลาไม่ได้คุณก็อาจตกเป็นเหยื่อเสียเอง..

Comment

Options

not work with dark mode
Reset