Chapter 6: พลังวิญญาณอันล้ำค่า
ปลาหลายสิบตัวกระโดดในน้ำอยู่ใกล้เรือและกระโดดไปมาอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งนาทีต่อมามันก็นิ่งพร้อมกับที่เขาหยุดราวกับว่าพวกมันกำลังถามเขาว่าทำไมพลังวิญญาณถึงหยุดไป
หานเฟยรู้สึกตื่นเต้นมาก ปลาสัมผัสได้ถึงพลังวิญญาณของเขาในระหว่างการฝึกฝนของเขาหรอ
เมื่อเห็นว่ามีปลาจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ หานเฟยจึงรีบใส่เหยื่อลงบนเบ็ดและโยนเบ็ดออกไป
เขาอารมณ์ดีเมื่อเขารู้สึกได้ถึงแรงมหาศาลในขณะที่เขาจับคันเบ็ด
หานเฟยคำรามและกำเสา เขาไม่มีเวลาวุ่นวายกับกับการใช้เทคนิกตกปลาใดๆเขาเพียงแค่ดึงเสาอย่างแรง
“ให้ตายสิ! ทำไมมันแข็งแรงจัง!”
ตะขอสั่นอย่างรุนแรงทำให้หานเฟยมั่นใจว่าไม่ใช่กุ้งก้ามกราม ดังนั้นหานเฟยจึงดึงมันขึ้นมาโดยไม่สนใจ
บางทีอาจเป็นเพราะระดับของเขาต่ำเกินไปหานเฟยเกือบจะเสียเบ็ดไปหลายครั้ง หลังจากต่อสู้กันไม่กี่นาทีในที่สุดปลาสีเหลืองตัวใหญ่ก็ถูกดึงขึ้นจากน้ำ มันไม่ได้ใหญ่โตเท่ากับปลาที่ผู้เฒ่าเฉินจับได้ แต่มันสามารถนับได้ว่าเป็นปลาตัวใหญ่
ข้อมูลโผล่ขึ้นมาในมุมมองของเขา
ปลาข้างเหลือง
สาม
ปกติ
6 คะแนน
สามารถเพิ่มสุขภาพร่างกายได้เป็นระยะเวลานาน หากรับประทาน
เพื่อไม่ให้เสียเวลา หานเฟยรีบใส่เหยื่อและโยนเบ็ดทันที เนื่องจากมีปลาจำนวนมากจึงทำให้จับเหยื่อได้เร็ว แต่ปลาแข็งแรงมากและหลุดจากเบ็ด ในที่สุดเขาก็หากุ้งไม่ได้
หลังจากที่เขาคุ้นเคยกับเทคนิคนี้ไม่นานหานเฟยก็จับปลาสีเหลืองตัวที่สองได้แม้ว่ามันจะเล็กกว่าตัวแรกก็ตาม
หานเฟยไม่ได้ใส่ใจเพราะมันยังหนักเกือบสามสิบกิโลกรัม ความต้องการประจำวันของเขาคือ 150 กิโลกรัม
อย่างไรก็ตามสิ่งที่ทำให้หานเฟยประหลาดใจก็คือการตกปลาด้วยพลังวิญญาณทำให้เขาเสียพลังวิญญาณห้าจุด
ปลาอีกตัวหนึ่งกินเหยื่อหลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง หานเฟยประมาณว่ามันเป็นช่วงเวลาปกติ ตอนนี้ปลาที่รวมตัวกันเพราะพลังวิญญาณ
แทนที่จะเหวี่ยงปลาทันทีหลังจากที่มันงับเหยื่อ หานเฟยเรียนรู้ที่จะเพ่งสมาธิไปที่เบ็ดตกปลารับรู้ถึงการดิ้นของปลาและการขยับของเสา จากนั้นเขาก็ดึงปลาขึ้นมาได้อย่างแม่นยำและง่ายดาย
แน่นอนว่ามันไม่ได้ประสบความสำเร็จทุกครั้ง มีเบ็ดหลุดมากกว่าสิบครั้งในช่วงห้าชั่วโมงที่ผ่านมาและหานเฟยจับปลาได้ไม่เกินสิบตัวรวมปลาสีขาวตัวเล็กๆสองตัว
อีกชั่วโมงผ่านไป กลางคืนก็เงียบสงัด ลมแรงขึ้นและอุณหภูมิลดลง
เขามีเหยื่อเหลืออยู่ชิ้นสุดท้าย ในถังของเขามีปลาสีเหลืองแปดถึงเก้าตัวกำลังว่ายน้ำอยู่ เขารู้สึกโชคดีที่พวกมันเป็นปลาข้างเหลืองทั้งหมด ถ้าเขาได้พบกับเต่าสีเขียวเขาอาจจะไม่สามารถจับมันได้
การตกปลาของเขาจะจบลงหลังจากที่เขาใช้เหยื่อตัวสุดท้าย
ทันใดนั้นหานเฟยก็นึกได้ถึงคำเตือนของหวังเจ๋อ เขาจะจับอย่างอื่นได้ไหมนะถ้าหย่อนเบ็ดลึกเกินสามเมตร
หานเฟยคิดว่ามันน่าจะไม่เป็นอะไรถ้าเขาลองพยายามดูสักหน่อย การหย่อนเบ็ดลึกกว่าสามเมตรเล็กน้อยคงไม่เป็นอันตรายเกินไป ปลาข้างเหลืองนั้นไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เขาตั้งใจเล็งเต่าเขียว
คราวนี้หานเฟยคลายสายเบ็ดอีกเล็กน้อยเพื่อให้มันจมลงไปลึกกว่านี้ เขารู้สึกว่าอาจจะมีเต่าเขียวอยู่ด้านล่างที่ลึกกว่าสามเมตร
ปรากฎว่าสายเบ็ดขยับทันทีที่หานเฟยปล่อยเบ็ด
ปลาที่อยู่ลึกกว่าสามเมตรจะมีความว่องไวกว่างั้นหรอ?
หานเฟยรู้สึกยินดี ยิ่งปลาลึกเท่าไหร่พวกมันก็จะกินเหยื่อได้เร็วขึ้นเท่านั้นสินะ
เขาดึงคันเบ็ดขึ้นทันที แต่จู่ๆเขาก็เสียการทรงตัวและหงายหลังแผ่ลงไปบนเรือทันทีหลังจากสายเบ็ดขาด
ด้วยดวงจันทร์ที่ส่องสว่างหานเฟยมองเห็นขอบบางอย่างแหวกมหาสมุทรสลัวพุ่งตรงมาทางเขา ปลาประหลาดยาวครึ่งเมตรกำลังพุ่งเข้าใส่เขา
หานเฟยตระหนักว่ามันคือปลาใบมีด เขาเจอปลาใบมีดหรอ? ปลาใบมีดตัวนี้ตัดสายเบ็ดของเขาหรือเปล่า?
ทุกคนรู้ว่าปลาใบมีดมีมีดอยู่ที่หลัง ใบมีดสามารถสร้างเป็นอาวุธและขายได้ในราคาสูง
มีดบนปลาใบมีดสามารถแยกออกจากตัวได้ ขอบทรงบางแหลมที่หานเฟยเห็นนั้นเหมือนกับมีด
ขณะที่มันพุ่งเขาหาหานเฟยอย่างรวดเร็ว เขารีบกันตัวเองด้วยเบ็ดตกปลาของเขา
แคร๊ก…!
เบ็ดของเขาแตกในพริบตา หานเฟยเสียหลักก้นจ้ำเบ้าด้วยแรงมหาศาลนั้น ทำให้มีดฟันผ่านใบหน้าของเขาและแทงเข้าไปในไม้ข้างๆ
หานเฟยมึนงง มันใกล้มาก ถ้าเขาไม่ล้มเขาจะถูกตัดครึ่งเลยหรือเปล่า?
หานเฟยกลิ้งตัวเองไปบนเรือและรีบตีมันที่ติดอยู่กับเสาไม้ด้วยเบ็ดตกปลาที่เหลืออยู่
แขนของหานเฟยเริ่มชาจากการกระแทกในครั้งแรกที่ทำให้เบ็ดตกปลาของเขาหัก ปลานั้นแข็งแรงเกินไป
หานเฟยยืนยันว่าแม้แต่ฉลามก็ไม่ดุร้ายเท่าสิ่งมีชีวิตที่มีทักษะแบบนี้
จู่ๆหานเฟยก็นึกอะไรบางอย่างได้ หากสามารถปล่อยพลังวิญญาณเข้าไปในเบ็ดตกปลาได้เขาจะสามารถใช้มันเป็นอาวุธได้มั้ยนะ
หานเฟยกำเบ็ดตกปลาทั้งสองซีกอย่างแน่นพร้อมส่งพลังวิญญาณของเขาเข้าไปยังพวกมัน และเขาแทงที่หัวของปลาอย่างแรง
หานเฟยรู้สึกเหมือนโดนก้อนหินยักษ์กระแทกเข้าที่หน้าอก หางของมันสบัดเข้าที่เขาทำให้เขากระเด็นเข้ากำแพงและมีเลือดออกภายใน
“ ไอ…ไอ้บ้าเอ้ยทำไมปลาที่นี่อันตรายจังวะ”
เขาเอาเบ็ดแทงเข้าไปในปากปลาใบมีดอย่างแรงและฆ่ามันตายโดยการกดเสาเข้าไปอย่างแรง หานเฟยรอดพ้นหายนะอย่างหวุดหวิด
หลังจากนั้นไม่นานหานเฟยก็กลับมาเป็นตัวของตัวเองในที่สุด เขารู้สึกว่าเขาหมดแรง ร่างกายของเขาชาและเจ็บปวด
ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมคนไม่ชอบจับปลาใบมีด สิ่งมีชีวิตนี้เป็นอันตรายอย่างมาก
ปลาใบมีด
หก
ปกติ (ตาย)
22 คะแนน
สามารถเพิ่มสุขภาพร่างกายได้เป็นระยะเวลานานหากรับประทาน
มีดครีบระดับต่ำ
“นี่คือมีดที่ยังไม่ดีงั้นหรอ สิ่งที่ดีกว่าจะเป็นยังไงกันเนี่ย”
หานเฟยหายใจหนักและหายไปกับคำพูด ข้อมือของเขารู้สึกเจ็บแปลบหลังจากการใช้พลังงานทางวิญญาณอย่างมหาศาล
เขาก้มศีรษะลงและพบว่าน้ำเต้าเปล่งประกาย เขาเห็นแสงสีเขียวเคลื่อนจากปลาใบมีดลอยเข้าไปยังน้ำเต้าก่อนที่มันจะหายไป
น้ำเต้า..ดูดซับพลังวิญญาณหรอ
โครก…
หานเฟยหิวมากจนแล่เนื้อออกจากปลาใบมีดที่ตายแล้ว เนื้อสัตว์เหม็นและรสจืดหลังจากที่พลังวิญญาณหายไป
อย่างไรก็ตามความหิวของเขายังคงโล่งใจอย่างมาก เขามองไปที่หม้อชำระล้างของปีศาจแต่เห็นเพียงสองจุดของพลังวิญญาณ
พลังวิญญาณที่ดูดซับโดยน้ำเต้าจะไม่นับเป็นพลังของฉันงั้นหรอ?
หานเฟยไม่เหลือทางเลือกใด ๆ จึงทำได้เพียงหยิบปลาสีเหลืองขึ้นมาและกินมัน
“น่าเสียดาย หนักตั้งหลายสิบโล…”
หานเฟยบ่นในขณะที่กำลังกินมันเพื่อประทังชีวิต ในระหว่างนั้นเขามองไปที่น้ำเต้าของเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น อย่างไรก็ตามไม่มีการตอบสนองใด ๆ ..
