Chapter 87: หยุดไม่ได้
ถ้าราชากั้งพูดได้เขาคงจะด่าหานเฟยแน่ ๆ “อาหารทั้งหมดนี้มาจากไหนกัน มันมากเกินไปแล้ว”
ราชากั้งกำลังโจมตีอย่างดุเดือดด้วยขาทั้งหมดของมันและฆ่าปูเขียวตัวใหญ่หลายตัวด้วยหมัดเดียว
อย่างไรก็ตามกำลังของกั้งก็มีขีดจำกัด แม้ว่ามันจะแข็งแกร่ง แต่ก็มีศัตรูมากเกินไป โดยเฉพาะสิ่งมีชีวิตอย่างปลาดาบที่ยากที่จะจัดการ พวกมันยังคงพุ่งใบมีดครีบใส่กั้งอย่างต่อเนื่องและตอนนี้หนวดทั้งสองของมันก็หัก
หานเฟยหยิบยาเติมวิญญาณออกมาสองเม็ดแล้วใส่เข้าไปในปากของเขาถือมีดไว้ในมือและรอเวลาที่เหมาะสม
เมื่อราชากั้งต่อยปูเขียวตัวใหญ่มันก็เผยให้เห็นส่วนที่เชื่อมต่อระหว่างศีรษะและลำตัว เกิดประกายชวนเย็นวูบวาบในดวงตาของหานเฟยทันใดนั้นเขาก็พุ่งเข้าหาราชากั้งอย่างรวดเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
“พิโรธ!”
“มีดมาเชตเตแห่งจักรวาล”
ทันใดนั้นพลังต่อสู้ของหานเฟยก็เพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด ด้วยความเย็นชาเขาแทงคอของราชากั้งด้วยมีดของเขา
“เจ้าดำมาเลย”
หานเฟยรีบถอยกลับและกลืนยาเติมวิญญาณสองเม็ด แม้ว่าพลังวิญญาณจะกลับคืนสู่ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว แต่เขาก็ยังรู้สึกอ่อนแอ
ราชากั้งเดินดุ่ยๆ ทันทีมันเจาะทะลวงออกมาจากพื้นทรายและเผยให้เห็นทั้งตัวของมันที่ยาวถึงสิบเมตร ในขณะที่ขาของมันก้าวโน้มไปพร้อมร่างกายขนาดมหึมาของมันก็พุ่งไปข้างหน้าและต่อยอย่างรุนแรงทำให้ฝูงปูเขียวตัวใหญ่ถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ
ราชากั้งเหวี่ยงหมัดและอาละวาดอยู่อย่างน้อยห้านาทีและในท้ายที่สุดมันก็สั่นกรงเล็บและยิงใบมีดน้ำที่มองเห็นได้สองอันออกมา เมื่อใดก็ตามที่ใบมีดถูกใช้ ปลาทั้งหมดก็ถูกแยกชิ้นส่วนพร้อมลมหายใจของมันที่หมดลงเพราะฝีมือของเจ้าดำ
เมื่อดินที่กวนคละกลุ้งตกตะกอนลง มีเพียงซากศพที่ถูกแยกชิ้นส่วน เปลือกหอยแตกเป็นเศษ และก้ามปูจำนวนนับไม่ถ้วนกระจัดกระจายอยู่รอบๆ ร่องลึกแห่งนี้
หานเฟยหายใจเข้าลึกๆเพื่อสงบสติ เขาสงสัยว่าหลี่จื๊อรอดชีวิตจากการโจมตีของกั้งขนาดใหญ่นี้ได้อย่างไร แม้แต่ปรมาจารย์ตกปลาก็ไม่อาจเอาชนะมันได้แน่ๆ!
ในเวลานี้เจ้าดำยื่นหัวออกจากเปลือกของกั้งและมองไปรอบ ๆ เมื่อเขาเห็นหานเฟยเขาก็รีบพุ่งออกมาและว่ายน้ำไปหาเขา
หานเฟยเหลือบมองมันและพูดว่า “ทำได้ดีมาก ฉันจะให้รางวัลเมื่อเรากลับไป”
หานเฟยไม่ได้ออกจากร่องลึก ที่นี่มีศพปลามากเกินไปและพลังวิญญาณก็มีอยู่ทั่วไปหมด หม้อชำระล้างวิญญาณบนข้อมือของเขาเริ่มดูดซับพลังวิญญาณ เมื่อพลังวิญญาณไหลเข้ามาพลังวิญญาณของหานเฟยก็พุ่งสูงขึ้นด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
ฮาฮา! ฉันควรจะรีบมาก่อนหน้านี้ ฉันดูดซับพลังวิญญาณในเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงที่นี่มากกว่าที่ฉันทำได้ในหนึ่งเดือนในหมู่บ้าน
ค่าพลังวิญญาณของเขาไม่เพิ่มขึ้นอีกต่อไปหลังจากถึง 86,211 จุดเนื่องจากพลังวิญญาณที่นี่ถูกดูดซับโดยเขาทั้งหมดแล้ว
หานเฟยกำลังดูข้อมูลด้วยความงุนงงขณะเจ้าขาวดึงแขนของเขา
“หือ”
เมื่อเห็นเจ้าขาวพยายามว่ายน้ำเข้าไปในถ้ำหานเฟยก็ลูบหัวของตัวเอง ใช่แล้วๆ ฉันมาที่นี่เพื่อตามล่าหาสมบัติ! ฉันยังไม่พบสมบัติใดอะไรเลยนี่นา
ถ้ำนั้นลึกมาก หานเฟยว่ายน้ำไปไกลถึงสองกิโลเมตรเพื่อพบว่ามันมาถึงจุดสิ้นสุดแล้ว
ฮะ? ตันแล้วหรอ
หานเฟยว่ายขึ้นไปข้างบน
“หืม…”
หานเฟยตกใจเมื่อเขาขึ้นสู่ผิวน้ำ นี่คือถ้ำใต้น้ำที่มีพื้นที่ประมาณ 100 ตารางเมตร
เมื่อเขาขึ้นมาจากน้ำเขาก็เห็นแผ่นหินที่มีคำว่า “ปรมาจารย์ตกปลาที่บุกรุกขึ้นไปจะต้องตาย”
รอยยิ้มบนใบหน้าของหานเฟยหายไปเมื่อเขาเห็นคำเหล่านี้ ดูเหมือนจะมีอันตรายใหญ่หลวงในถ้ำนี้
หานเฟยกลืนน้ำลาย ฉันยังไม่ได้เป็นปรมาจารย์ตกปลาซะหน่อย! ถ้าฉันเข้าไปคงไม่เป็นอะไรมั้ง!
เขาปีนขึ้นฝั่งมองไปรอบ ๆ และบางจุดก็ดูเหมือนว่ามีใครบางคนเคยฝึกฝนอยู่ที่นี่ ภายในถ้ำมีเตียงโต๊ะเก้าอี้และสระน้ำขนาดใหญ่ประมาณห้าหรือหกตารางเมตร
จากการมองของหานเฟยซึ่งตามรอยเท้าของกั้งไป ซึ่งมันกำลังนำไปสู่สระว่ายน้ำ เขาเดินไปและรู้สึกได้ถึงพลังงานทางวิญญาณที่เพิ่มขึ้นในทันที มีพลังวิญญาณมากมายที่นี่และมีของเหลวสีน้ำนมหยดลงในสระว่ายน้ำจากด้านบน
โห! พลังวิญญาณที่นี่อุดมสมบูรณ์จริงๆ! สระนี้เต็มไปด้วยพลังวิญญาณหรอเนี่ย?
น่าเสียดายที่ไม่มีของเหลวสีขาวเหลืออยู่ในสระน้ำมากนักมันมีเพียงพอที่จะลึกถึงข้อเท้าเท่านั้น มันต้องถูกราชากั้งดูดไปแล้วแน่นอน
หานเฟยวางแผนที่จะสำรวจถ้ำทั้งหมด แต่เจ้าดำและเจ้าขาวกำลังอาบน้ำอย่างร่าเริงในสระน้ำนม
ใบหน้าของหานเฟยเปลี่ยนไปทันที ตอนนี้ปลาสองตัวกระพริบแสงห้าหรือหกครั้ง นั่นหมายความว่าเจ้าดำและเจ้าขาวได้รับการอัพเกรดแล้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้หานเฟยก็นั่งลงในสระน้ำทันทีและเริ่มฝึกฝน ในที่สุดฉันก็พบขุมทรัพย์ ฉันจะปล่อยให้ปลาทั้งสองตัวพรากมันไปจากฉันได้อย่างไร นั่นเป็นสิ่งที่ยอมรับไม่ได้!
ทันทีที่เขานั่งลงในสระน้ำก่อนที่เขาจะเริ่มฝึกฝนเขารู้สึกว่าพลังวิญญาณกำลังหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของเขา เริ่มฝึกตกความว่างเปล่าทันที
ในไม่ช้าใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและเขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่แผ่ไปทั่วร่างกายของเขา พลังวิญญาณที่ไหลเวียนอยู่ในเส้นเลือดของเขานั้นอุดมสมบูรณ์มากจนพวกมันเผาไหม้
“พัฒนา! “
ขณะที่หานเฟยตะโกนพลังวิญญาณในร่างกายของเขาก็ซึมเข้าสู่กระดูกและกล้ามเนื้อของเขาทันทีและในเวลาเดียวกันของเหลวสีขาวในสระก็เจาะเข้าไปในร่างกายของเขาซึ่งมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
หลังจากสี่หรือห้านาทีหานเฟยรู้สึกต่อต้าน
“มันเป็นอุปสรรคสุดท้ายก่อนที่จะได้เป็นปรมาจารย์ตกปลาหรือเปล่านะ? หยุดพักดีกว่า…”
หลังจากผ่านไปสักพักดูเหมือนว่ามีบางอย่างแตกหัก หานเฟยรู้สึกได้ว่าพลังวิญญาณที่ติดขัดในร่างกายของเขาเริ่มไหลลื่นทันที ในขณะที่หยดน้ำกำลังมาบรรจบกันและพลังวิญญาณกำลังรวมตัวกันเหมือนแม่น้ำที่ไหลลงสู่ทะเลของเส้นเลือดของเขาพลังวิญญาณก็รุนแรงขึ้นกระดูกของเขากล้ามเนื้อของเขาปูด ดูเหมือนจะมีแรงระเบิดจากในร่างกายของเขา
หานเฟยรู้ดีว่าการพัฒนายังไม่สิ้นสุดและพลังวิญญาณกำลังทำให้ร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงหานเฟยรู้สึกว่าร่างกายของเขาถูกสร้างขึ้นมาใหม่และเขาก็มาถึงจุดสูงสุดของปรมาจารย์ตกปลาขั้นแรก หากเขาเต็มใจเขาก็จะสามารถก้าวไปสู่การเป็นปรมาจารย์ตกปลาขั้นกลางต่อไปได้
ในขณะนี้ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เขาพยายามยืนขึ้น หากเขาก้าวไปอีกขั้นก่อนที่เขาจะปรับตัวให้เข้ากับความก้าวหน้าในตอนนี้พื้นฐานการฝึกฝนของเขาจะถูกทำลาย
“ทำไมฉันถึงหยุดไม่ได้ล่ะ!”
หานเฟยทำอะไรไม่ถูกตกความว่างเปล่ายังคงทำงานโดยอัตโนมัติและบีบบังคับเขาต่อไป
“เฮ้! น้ำเต้าน้ำเต้าช่วยฉันด้วย…น้ำเต้า…น้ำเต้าที่รัก…”
“เจ้าดำดื่มน้ำในสระนี้ให้แห้งเลย…”
เขาไม่รู้ว่าในขณะนี้เจ้าดำและเจ้าขาวกำลังนอนอยู่ในสระว่ายน้ำอย่างไม่นิ่งและท้องของพวกเขาก็ปูด พวกเขาอิ่มเกินไปที่จะเคลื่อนไหว
หานเฟยประหลาดใจ เหตุใดพลังวิญญาณจึงยังคงหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของฉันแม้ว่าฉันจะไม่ได้ฝึกฝนแล้ว เป็นเพราะฉันนั่งอยู่ในสระนี้งั้นหรอ
“ร่างกายของฉันจะระเบิดแน่ถ้าฉันไม่พัฒนาขั้นต่อไป”
ขณะที่หานเฟยวิตกกังวลทันใดนั้นเขาก็จำได้ว่าหลอมจักรวาลที่เขามีนั้นมีขนาดใหญ่เพียงไม่กี่ตารางฟุต สามารถขยายมันได้หรือเปล่า?
โดยไม่ลังเลหานเฟยถ่ายทอดพลังจิตวิญญาณที่กำลังวิ่งอยู่ในร่างกายของเขาไปยังหลอมจักรวาล มันขยายตัวทีละนิดและขยายได้มากกว่า 1 เมตรในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที
เมื่อพื้นที่ในหลอมจักรวาลขยายเป็น 10 ตารางเมตรความเร็วในการขยายตัวก็ลดลงทันที กระเทียมพริกและพืชอื่น ๆ ที่เขาปลูกไว้ในนั้นเริ่มเติบโตขึ้นโดยการถูกกระตุ้นโดยพลังวิญญาณและในไม่ช้ามันก็สุกเต็มที่
ครึ่งวันหรือ 1 วันต่อมาหลอมจักรวาลของหานเฟยก็ได้ขยายไปเกือบ 50 ตารางเมตร
จู่ๆ หานเฟยก็นึกเรือประมงสีขาวของเขาได้และสงสัยว่ามันลอยไปที่ไหนแล้ว หลังจากที่เขาลงมามันก็นานมากแล้วและตอนนี้เรือก็น่าจะลอยออกไปไกลแล้ว ถ้าเพียงหลอมจักรวาลขอเขาใหญ่กว่านี้หรือเป็นสี่เหลี่ยมเขาก็คงจะโยนเรือนี้เข้าไปได้
ทันทีที่ความคิดนี้ผุดขึ้นมาในหัวของเขา เขาก็ประหลาดใจทันทีที่เห็นหลอมจักรวาลเปลี่ยนจากพื้นที่วงกลมเป็นสี่เหลี่ยม
“ว้าวเป็นไปตามที่ฉันคิดใช่ไหม”
หานเฟยตัวแข็ง เขาสามารถเปลี่ยนรูปร่างของช่องว่างแห่งนี้ได้ตามต้องการงั้นหรอ
ด้วยความคิดจากหานเฟยสระว่ายน้ำก็ปรากฏขึ้นในหลอมจักรวาลและเมื่อเขาคิดอีกครั้งพื้นที่นี้ก็เปลี่ยนเป็นสี่เหลี่ยม
นี่มันสุดยอดมาก ฉันสามารถคิดอะไรได้อีกมั้ยนะ?
หานเฟยครุ่นคิดสักพักและตัดสินใจที่จะเสกหมู เขาไม่ได้กินหมูมานานแล้ว น่าเสียดายที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงในพื้นที่นี้ในครั้งนี้
หานเฟยพยายามหลายครั้ง ปรากฏว่าเขาสามารถเปลี่ยนภูมิประเทศของพื้นที่ได้เท่านั้น แต่ไม่สามารถเสกดอกไม้ต้นไม้นกหรือสัตว์ร้ายภายในหรือภายนอกพื้นที่ได้ แต่นี่ก็สมเหตุสมผลแล้ว ถ้าเขาสามารถปลุกผีหรือสิ่งมีชีวิตได้เขาก็คงจะกลายเป็นพระเจ้าในโลกของเขาไปแล้ว
ในท้ายที่สุดพื้นที่ของหลอมจักรวาลก็หยุดลงที่ประมาณ 60 ตารางเมตรและหานเฟยไม่รู้สึกถึงพลังวิญญาณขนาดใหญ่ที่ปะทุในร่างของเขาอีกต่อไป
หานเฟยลืมตาขึ้น แต่พบว่าร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยสิ่งสกปรก เขาไม่มีเวลาทำความสะอาดมัน แต่เขาดูข้อมูลของเขาทันที
<เจ้าของ>: หานเฟย
<ระดับ> 13 (ปรมาจารย์ตกปลาขั้นแรก)
<พลังวิญญาณ> 156,666 จุด (559)
<มรดกทางวิญญาณ> ระดับสามคุณภาพระดับกลาง (อัพเกรดได้)
<สัตว์วิญญาณ> ปลากลืนวิญญาณคู่หยิน – หยางกลืนปลา
<อาวุธ>: เบ็ดไผ่สีม่วง
<ความสามารถหลัก>: ตกความว่างเปล่าลำดับที่ 1: ตะขอจูบ (ระดับมนุษย์คุณภาพระดับเทพ)
…
หือ? …ฉันไม่ได้อัพเกรดมรดกทางวิญญาณ! ทำไมมันถึงได้รับการอัพเกรด? แล้วทำไมส่วนที่ “อัพเกรดได้” ด้านหลังถึงเป็นสีเทาล่ะ
หานเฟยตื่นตระหนกเล็กน้อย เป็นเพราะมรดกทางวิญญาณของฉันได้รับการอัพเกรดเร็วเกินไปหรือเปล่า? หรือมีอะไรที่ไม่เป็นไปตามเงื่อนไขเลยไม่สามารถอัปเกรดได้งั้นหรอ?
