ตอนที่ 814 การสมรู้ร่วมคิด
เป็นเขา?
เมื่อซูฮาวเห็นบุคคลนี้คิ้วของเขากระตุก
เขาจําได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อเขาออกมาจากที่อยู่อาศัยของตระกูลซู เขาพบกับการโจมตีจากชายคนนี้ และเขาใช้เงาศักดิ์สิทธิ์ไร้เงาสังหารชายคนนี้ไป
ใช่แล้ว เขาเป็นชายคนเดียวกันกับที่พยายามฆ่าซูฮาวและโยนความผิดไปยังตระกูลเทียน เพื่อที่จะทําให้เกิดการต่อสู้ระหว่างสองตระกูลแม้ว่าจะแผนการของเขาจะไม่สําเร็จ แต่ในที่สุดตระกูลเทียนก็ประกาศสงครามกับตระกูลใหญ่อื่นๆอยู่ดีแต่ซูฮาวยังคงมีความประทับใจต่อชายคนนี้ที่คิดใช้ประโยชน์จากวิกฤตการณ์เช่นนี้
ในเวลานั้นดูเหมือนเอสเปอร์โลกจะมีส่วนร่วมด้วย?
ไม่เช่นนั้นเขาควรตายไปแล้ว
ซูฮาวคิดอย่างรอบครอบ อย่างไรก็ตามมีสิ่งหนึ่งที่เขาประหลาดใจแต่เขาก็ไม่รีบเห็นได้ชัดว่าชายคนนี้จําเขาไม่ได้ และแม้กระทั่งกล้าขู่เขาอย่างมั่นใจซูฮาวจ้องมองชายคนที่พยายามส่งข้อความไปก่อนหน้านี้และเห็นสีหน้าอึ้งทึ่งนี่อาจหมายถึงว่าคนเหล่านี้ไม่ได้เป็นคนของเขา
ถ้าเป็นเช่นนั้น
พวกเขาพบอีกกลุ่มคนที่พยายามใช้ประโยชน์จากพวกเขางั้นเหรอ
ซูฮาวไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องให้ดี
คนพวกเหล่านี้ฉลาดแกมโกง แม้แต่ภารกิจเชิงกลยุทธ์ที่ได้รับมอบเพียงชั่วคราว แม้แต่ซูฮ่าวและคนอื่นๆก็ยังไม่รู้จุดหมายก่อนที่จะได้ขึ้นเครื่อง นั่นหมายความว่าศัตรูมีความสามารถพิเศษประเภทการสอดแนมหรือยินเสียงงั้นเหรอ?หรือบางทีพวกเขาอาจเพียงคาดการณ์
“ไอ้พวกความสามารถพิเศษบัดซบ” ซูฮาวขมวดคิ้ว
ในยุคความสามารถต้นกําเนิดนี้ไม่น่าแปลกใจที่จะพบสิ่งที่ไม่คาดคิด
การรั่วไหลของความลับไม่ใช่เพียงแต่การทรยศ แต่มนอาจเป็นการถูกเฝ้ามองจากบุคคลภายนอกมีความสามารถพิเศษประเภทตาทิพย์ หูทิพย์หรือสิ่งที่คล้ายกันมากมาย และทุกคนต้องมีสักคน
แน่นอนว่าการเผชิญหน้าระหว่างความสามารถพิเศษนั้นเป็นสิ่งงที่น่าสนใจ ระหว่างการสอดแนมและการปกปิดไม่ว่าคุณจะมองทะลุหรือปกปิดมันได้หรือไม่นั้นมันก็ขึ้นอยู่กับปริมาณพลังงาน ไม่ว่าจะเป็นความสามารถในการสอดแนมหรือปกปิดก็ถือว่าไม่เลวท้ายที่สุด คุณจะป้องกันพวกมันจากศัตรูได้หรือไม่นั้น ตราบใดที่คุณแข็งแกร่งก็ไม่มีอะไรต้องกังวล
และสิ่งหนึ่งที่แย่ไม่ทางป้องกันได้ก็คือการคาดการณ์!
ด้วยวิเคราะห์โมเดลของ ซูฮาวที่อยู่ในระดับสมัครเล่นยังสามารถคาดการณ์ได้อย่างสมบูรณ์แบบในช่วงเวลาสั้นๆข้างหน้า ถ้าเช่นนั้นแล้วผู้ที่มีความสามารถพิเศษประเภทการคาดการณ์ล่ะ?
“ดูเหมือนว่าศัตรูจะมีบุคคลเช่นนี้ในทีม” สายตาของซูฮาวกวาดไปทั่ว ในทีมของพวกเขาดูเหมือนจะไม่มีสิ่งใดที่บ่งบอกว่าบุคคลกล่าวอีกนับหนึ่งคนๆ นั้นมีแนวโน้มว่าจะซ่อนตัวอยู่ด้านหลัง อืม.. เดี๋ยวก่อน ถ้ามีคนเช่นนั้น…
ทันใดนั้นซูฮาวก็นึกถึงการมีอยู่ของเอสเปอร์โลก
ถ้าไม่ใช่เพราะประสบการณ์ก่อนนห้านี้ ซูฮาวคงจะคิดอย่างแน่นอนแล้วว่าศัตรูมีเพียงไม่กี่คน แต่เอสเปอร์โลกเป็นไปได้ไหมว่าเขาจะเดินทางมาที่นี่ด้วย?
ซูฮาวตื่นตระหนักเล็กน้อย
แม้ว่ามันจะเป็นไปไม่ได้ในทางทฤษฎีเอสเปอร์โลกย่อมมีเรื่องที่สําคัญมากกว่าที่ต้องให้ความสนใจพวกเขาต่างยุ่งอยู่กับการบ่มเพาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่เพิ่งทะลวงผ่าน พวกเขาต่างเร่งรีบที่สร้างเขตแดนวิญญาณ แล้วตัวตนระดับพวกเขาจะมีเวลาไปยุ่งกับเรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ได้อย่างไรอย่างไรก็ตามเอสเปอร์โลกจากตระกูลเล็กๆเหล่านี้เขายุ่งจริงๆงั้นเหรอ?
ในไม่ช้าซูฮาวก็นึกถึงความเป็นไปได้ที่ไร้สาระ “บางทีเรื่องนี้อาจเป็นสิ่งที่น่าสนใจ…”
พลังงานทรงกลมขนาดเท่าลูกปิงปองปรากฏขึ้น
“มันเป็นเขาจริงด้วย!”
ทักษะต้นกําเนิดที่คุ้นเคยนี้ทําให้ซูฮาวสั่นไหว ข้อสงสัยก่อนหน้านี้ของเขาได้รับการยืนยันแล้ว
“โจมตี” เซี่ยเคอสั่งอย่างใจเย็น “รีบจบสิ่งนี้ให้เร็วที่สุด!”
เมื่อการต่อสู้ขึ้นโดยรอบ แสงไฟก็กระพริบเข้ามาในพื้นที่ ค่อยๆเกิดการต่อสู้ขึ้นที่ละจุดและขยายออกไปเรื่อยๆ มีแสงเปล่งประกายมากมายเมื่อออร่าเอสเปอร์โดเมนปะทะกันกลางอากาศ
กลุ่มคนที่มาซุ่มโจมตีพวกเขาไม่ได้เสียเปรียบใดๆ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคํานวณและพิจารณาความแข็งแกร่งของซูฮาวและคนในทีมมาเป็นอย่างดี เมื่อศัตรูมีเอสเปอร์โดเมนเพิ่มขึ้นอีก 1 จากนั้นกระแสการต่อสู้ก็เริ่มไหลไปทางศัตรู ด้วยการต่อสู้ที่ดุเดือดนี้อีกไม่นานซูฮ่าวและทีมของเขาก็จะพ่ายแพ้
“น่าสนใจ” ซูฮาวยังคงรักษาความแข็งแกร่งของเขาไว้ที่ขอบเขตโดเมนสมบูรณ์เขาเผยรอยยิ้มจากการคํานวณสิ่งนี้สามารถบ่งชี้ได้ว่าอีกฝ่ายมีกําลังคนไม่มาก
หรืออย่างที่เขาเคยพูดไว้ก่อนหน้านี้พวกเขามาจากตระกูลเล็กๆ
สิ่งที่ทําให้ซูฮ่าวมีความอยากรู้อยากเห็นมากเลยก็นคือถ้าเป็นตระกูลเล็กจริงๆ และพวกเขายังใส่ใจกําลังพลของพวกเขามากขนาดนี้ หากมีความตายเกิดขึ้นมันจะเป็นอย่างไร?
เรามาทดสอบกันว่าเอสเปอร์โลกอยู่ที่นี่จริงหรือไม่?
ซูฮาวเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว
ซูฮาวที่กําลังต่อสู้กับเอสเปอร์โดเมนสมบูรณ์ จู่ๆก็ไปปรากฏขึ้นอีกด้านหนึ่งของการต่อสู้ จากนั้นเขาก็เตะอย่างเต็มกําลังไปยังศัตรูอีกคน ที่กําลังต่อสู้อยู่ก่อนที่จะถอยกลับอย่างรวดเร็ว เพื่อสกัดกั้นศัตรูที่เข้ามา
แก๊ก!
เสียงที่คมชัดดังมาจากกระดูก
ศัตรูตกตะลึง สําหรับเพื่อนร่วมทีมที่ได้รับความช่วยเหลือจากซูฮาวเขาใช้โอกาสนี้เพื่อที่จะสังหารศัตรูทันที อย่างไรก็ตามเมื่อเขาเคลื่อนไหวร่างกายของเขาก็แข็งทื่อ จากนั้นเขาก็เริ่มมีเหงื่อเขาอ่อนแอลงจนทําให้ศัตรูหลบพ้น
โอกาสนั้นก็หายไป
เซี่ยเคอจ้องที่ชายคนนั้นอย่างเกลียดชัง นี่เป็นโอกาสที่หลินหูสร้างให้อย่างยากลําบากโดยแลกด้วยกับอาการบาดเจ็บเห็นได้ชัดว่ามันคือกุญแจไปสู่ชัยชนะ แต่สิ่งนั้นกลับหลุดไปลอยจากมือของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
ในใจซูฮาวตระหนักถึงบางอย่าง
เอสเปอร์โลกเขาอยู่ที่นี้จริงๆ ด้วย!
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเขาเป็นเอสเปอร์โลก เพียงแต่ยื่นมือเขาก็สามารถฆ่าทุกคนที่นี่ได้ มีความจําเป็นอะไรต้องซ่อนตัว เนื่องจากเขารักคนของเขามากทําไมถึงปล่อยให้พวกเขาตกอยู่ในอันตราย? เพื่อประสบการณ์? คุณกําลังล้อเล่นอยู่งั้นเหรอ? การเผชิญหน้ากับคนจากตระกูลเทียนใครจะปล่อยให้คนของตนเองมาหาประสบการณ์? ตัวเลือกที่ดูมีเหตุผลที่สุดคือการฆ่าทุกคนในคราวเดียวแล้วรีบจากไปโดยเร็วที่สุด!
ภายใต้สถานการณ์ดังกล่าวศัตรูควรหันไปใช้ทางเลือกปัจจุบัน
หรือบางทีเขาอาจจะกลัวผลที่ตามมา?
ซูฮาวตกอยู่ในความคิด
การต่อสู้กลายเป็นอธิบายไม่ได้ ซูฮาวเพียงจมอยู่กับตนเอง เขาแค่รอตั้งรับการโจมตีของศัตรูโดยไม่คิดที่จะโจมตี สําหรับสมาชิกของทีม F พวกเขาชะลอการโจมตีของเขาและไม่กล้าทําอะไรรุนแรง เห็นได้ชัดว่าเขามีความกลัวบางอย่าง
สําหรับสมาชิกของทีม F คนที่ซูฮาวทําเครื่องหมายไว้เขารู้สึกกังวลมากยิ่งกว่า เนื่องจากคนของเขายังมาไม่ถึงที่นี่การต่อสู้ครั้งนี้ก็ต้องไม่สิ้นสุด ดังนั้นคนที่กระตือรือร้นมากที่สุดย่อมเป็นเขา เขาไม่สามารถสังหารศัตรูได้ และเขาไม่สามารถปล่อยให้ศัตรูชนะนอกจากนี้เขายังต้องไม่ให้ทีม F พ่ายแพ้
การต่อสู้ดึงจังหวะลงอย่างมาก
“ฮี! ไอ้พวกมือใหม่!” เซี่ยเคอเยาะเย้ย เมื่อคิดว่าคนพวกนี้ตาขาว เพราะนี่เป็นภารกิจแรกของพวกเขาเขาจึงหยิบวัตถุที่คล้ายทรัมเป็ตออกมา
“นี่คืออะไร?”
หัวใจของทุกคนเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนั้น
ในช่วงเวลาที่สําคัญเช่นนี้ไม่มีใครคิดว่าเซี่ยเคอจะเอามันออกมาเปาเล่นอยู่แล้ว
“ข้าคิดว่า ข้าพูดไปแล้วว่าข้าต้องการให้การต่อสู้นี้จบลงอย่างรวดเร็ว” เซี่ยเคอยิ้มเยาะเขาวางทรัมเป็ตเล็กๆไว้ที่ริมฝีปากของเขา ท่าทางแปลกๆนั้นทําให้ซูฮาวแทบหยุดหายใจท่านี้
“คําราม!” เซี่ยเคอ คําราม
คลื่นเสียงที่น่ากลัวดังออกมาจากทรัมเป็ตขนาดเล็ก ก่อนที่จะขยายและกวาดไปทั่วบริเวณ เสียงคํารามที่น่ากลัวนี้ซึมเข้าไปในใจทุกคนและไม่มีทางที่จะต่อต้าน! บางคนพยายามต้านทานโดยการบิดหูอย่างเจ็บปวด บางคนได้รับผลกระทบอย่างรุนแรงจนทวารทั้งทั้งเจ็ดมีเลือดซึม
หลังจากคลื่นเสียงสิ้นสุดลง มันก็เป็นไปด้วยความยุ่งเหยิง
คนจํานวนนับไม่ถ้วนได้รับบาดเจ็บและพวกเขานอนดิ้นรนอยู่บนพื้น เซี่ยเคอกําลังจะกําจัดพวกเขาแต่ใบหน้าของเขาก็ต้องเปลี่ยนไปอย่างกระทันหัน “มีคนจํานวนมากกําลังมา หนีเร็ว”
บูม!
เมื่อทุกคนได้ยิน โดยไม่มีเวลาให้ความสนใจผู้ที่นอนอยู่บนพื้นพวกเขาออกจากที่เกิดเหตุพร้อมกับอาร์ติเฟคอย่างรวดเร็ว
” หัวหน้า” คนทรยศกล่าวอย่างกังวลใจ “ทําไมไม่ฆ่าพวกเขาในเมื่อพวกเขาพ่ายแพ้แล้ว? หากไม่สังหารพวกเขาในไม่ช้าพวกเขาก็จะไล่ล่าเรามาอีกครั้ง และหากพวกเขาร่วมมือกับผู้ที่กําลังตามมา…”
“หุบปาก” เซี่ยเคอจ้องมองเขาอย่างเย็นชา “ใครคือผู้นําที่นี่?ถ้าเรายังคิดฆ่าพวกมันมีแต่จะทําให้คนกลุ่มต่อมาได้เปรียบ!เวลามีค่าสําหรับเรา เราไม่สามารถเสียมันอย่างเปล่าประโยชน์ได้!ไม่มีอะไรต้องกังวลเกี่ยวกับการไล่ตามเราจากด้านหลัง อย่างน้อยก็ไม่ใช่การสกัดจากด้านหน้า ตราบใดที่เรายังเร็ว เราสามารถกําจัดพวกมันไปได้”
“โอ้” คนทรยศเผยสีหน้าละอายใจ
“นักแสดงดีเด่น”ซูฮาวถอนหายใจและมองดูเวลาที่ผ่านไป แม้ว่าเซี่ยเคอจะทําให้รอดมาได้แต่ด้วยสายลับในทีมไม่ช้าก็เร็วพวกเขาก็จะถูกค้นพบแน่นอนว่าหลังจากผ่านไปเพียงหนึ่งชั่วโมงทีม F ก็ถูกโจมตีอีกครั้ง
“ไม่พักหน่อยหรอ?”
เสียงดังขึ้นในหูของพวกเขา
มีชายร่างใหญ่คนหนึ่งที่ถือไม้เท้ายาวปรากฏขึ้นพร้อมด้วยสามเอสเปอร์โดเมนสูงสุดยืนขวางเส้นทางของพวกเขาใบหน้าอันสงบของเซี่ยเคอเปลี่ยนไปในที่สุด
สามเอสเปอร์โดเมนสูงสุด!
“อีกแล้วรึ?” เซี่ยเคอถอนหายใจ “แม้ว่าภารกิจของเราจะไม่ราบรื่นนักแต่มันไม่มากเกินไปงั้นเหรอ? นอกจากนี้พวกเจ้าทุกคนมาจากกองกําลังเดียวกับคนกลุ่มนั้นใช่หรือไม่เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าก็ไม่ได้รวดเร็วอะไรนัก เพื่อที่จะสามารถสกัดกั้นเราได้เช่นนี้ ดูเหมือนว่าในกลุ่มเราจะมีสายลับ”
ในที่สุดเซี่ยเคอที่เคยปฏิบัติภารกิจมามากมาย เขาจึงสามารถระบุถึงปัญหาได้ทันที
สายลับมีสีหน้าเปลี่ยนไป ขณะที่เขากําลังคิดจะถอย จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงดังโครมจากการเตะของเซี่ยเคอ “ร่างแข็งที่อ สีหน้าซีด แกคิดว่าแกจะสามารถปกปิดได้อีกงั้นเหรอ? ตั้งแต่ที่แกเอ่ยคําแนะนําที่สามารถทําลายทีมได้เลยข้าก็เดาไว้แล้วว่าต้องเป็นเจ้า”
“หืมม ถ้าเป็นข้าแล้วยังไงกันล่ะ?” สายลับยิ้มเยาะก่อนหนีไปอย่างรวดเร็ว
เซี่ยเคอไม่ได้เคลื่องไหว สิ่งที่เขาทําก็คือกดบางอย่างบนอุปกรณ์สื่อสารของเขา“ติก!” สายลับผู้ที่กําลังหลบหนีทันใดนั้นก็อ่อนแรงและล้มลงกับพื้น
“แม้ว่าข้าจะไม่รู้ว่าทําไมเจ้าถึงทรยศต่อตระกูลเทียนแต่ดูเหมือนว่าเจ้าจะลืมตราประทับของตระกูลเทียนของเราไปแล้ว”เซียเคอพูดอย่างเฉยเมย
“เป็นไปไม่ได้”ดวงตาของสายลับเปิดกว้าง “ข้าได้ป้องกันตราประทับนั้นไปแล้ว”
“ตราประทับที่เกิดจากกฏแห่งพลังเป็นสิ่งที่เจ้าสามารถป้องกันได้งั้นเหรอ”เซี่ยเคอเยาะเย้ยเมื่อได้ยินคําว่ากฏแห่งพลังสีหน้าของสายลับและศัตรูก็เปลี่ยนไป
ตระกูลเทียนช่างเล่ห์เหลี่ยมจริงๆ
เอสเปอร์โดเมนสูงสุดทั้งสามคนเคลื่อนไหว“เร็วเข้าเราไม่สามารถปล่อยให้คนของเราตายได้”
“ถุ้ย” ร่างกายของเซี่ยเคอส่องสว่าง อาร์ติเฟคอย่างน้อย 5 ชิ้นล้อมรอบร่างกายของเขาเปล่งประกายอย่างน่ากลัว“หลินฮนําสิ่งเหล่านั้นจากพวกนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ของฉัน”
“ตกลง” ซูฮาวพยักหน้าและพาทุกคนจากไปพร้อมกับอาร์ติเฟค
“แกกล้า?!” ศัตรูกรีดร้องออกมาดังๆ ด้วยไม้เท้ายาวการโจมตีของเขาพุ่งไปทางซูฮ่าวและคนอื่นๆ
ปัง!
อาร์ติเฟคหนึ่งชิ้นบนร่างกายของเซี่ยเคอกระพริบเพียงเสี้ยววินาทีเขาก็ไปปรากฏอยู่ที่ด้านหน้าของซูฮาว
“ข้าบอกไปแล้วว่าคู่ต่อสู้ของพวกแกคือข้า”
Related
