“นี่ ๆ พี่ดริฟ ผมสงสัยมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วอ่ะ อาวุธของพี่มันใช่มีดกับส้อมรึเปล่า?” เมลติ้งสโนว์ถามอย่างสงสัย
“ไว้ค่อยถามทีหลัง ตอนนี้พวกเรากำลังอยู่ในสนามรบนะ” ซินหยาตอบอย่างจริงจัง
“ก็ได้…” เมลติ้งสโนว์กล่าว จากนั้นเขาก็เพ่งสมาธิไปรอบด้าน “แต่พี่อย่าลืมบอกผมทีหลังนะ”
พวกเขาเริ่มเดินไปในถ้ำลึกขึ้นเรื่อย ๆ อย่างระมัดระวัง จนถึงตอนนี้พวกเขายังไม่เห็นลาพิสหรือแมงมุมเลย ยิ่งพวกเขาเข้าไปข้างในมากเท่าไหร่ พวกเขาก็รู้สึกขนลุกมากขึ้นเท่านั้น โชคดีที่ในถ้ำยังมีแสงสว่างจากเห็ดเรืองแสง
ซินหยาตั้งใจว่าจะเห็นพวกเห็ดในระหว่างทางที่กลับ
ระหว่างที่พวกเขากำลังอยู่นั้นจู่ ๆ พวกเขาก็เริ่มได้เสียงแปลก ๆ ดังขึ้นมาจากด้านหน้า
สิ่งที่พวกเขาทำให้ซินหยารู้สึกผ่อนคลายลง ในขณะเดียวกันเมลติ้งสโนว์กลับรู้สึกผิดหวัง
โดยภาพตรงเห็นเป็นอัญมณีสีฟ้า ลาพิส และมีแมงมุมอัญมณีขนาดเท่าวัวกำลังเฝ้าอยู่
“ผมคิดว่าแมงมุมมันจะตัวใหญ่กว่านี้ซะอีก” เมลติ้งสโนว์กระซิบ
ซินหยามองไปที่เขาด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ
“แค่นี้สำหรับฉันก็ถือว่าใหญ่มากแล้วนะ งั้นสำหรับต้องใหญ่ขนาไหนถึงจะเรียกว่ายักษ์”
“ไม่รู้อ่ะ ผมคิดว่ามันน่าจะราว ๆ รถบัสหรืออะไรแบบนั้น”
“งั้นพวกเราก็ไปฆ่าเจ้าตัว ‘เล็ก’ กันก่อน” ซินหยาพูดพลางส่ายหัว “ถึงเธอจะมี HP มากกว่าฉันแต่อย่าไปรับการโจมตีโดยตรงล่ะ ให้วิ่งไปรอบ ๆ และโจมตีเมื่อมีโอกาสเข้าใจมั้ย ส่วนฉันจะหลบโจมตีจากข้างหลังในระหว่างที่เธอดึงดูดความสนใจ”
หลังจากพูดคุยถึงแผนการโดยละเอียด พวกเขาก็พร้อมที่จะต่อสู้แล้ว โดยเริ่มจากเมลติ้งสโนว์หยิบก้อนหินแล้วเขวี้ยงไปหาเจ้าแมงมุม
เจ้าแมงมุมพุ่งเข้าเด็กหนุ่มทันที
เด็กที่มีความรวดเร็วดั่งสัตว์ป่าสามารถหลบเขี้ยวพิษของแมงมุมได้
ซินหยาคิดว่าเด็กคนนั้นเก่งมาก เขาสามารถหลบการโจมตีของแมงมุมอัญมณีได้ทั้งหมด เขาไม่รู้ว่ามันเป็นโชคหรือทักษะของเขาแต่ซินหยาก็แอบยกย่องเขาอยู่ในใจ
ในระหว่างที่กำลังชุลมุนอยู่นั้นซินหยาได้เข้ามาที่หลังของแมงมุมได้สำเร็จและกำลังจะเริ่มเปิดฉากการโจมตีจากมีดและส้อมยักษ์
ถึงเขาจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญให้การต่อสู้ แต่เขาก็พร้อมที่จะเชือดเจ้าแมงมุมให้เหมือนกับไก่ย่าง
หลังจากที่แมงมุมอัญมณีได้ถูกโจมตีอย่างต่อเนื่อง ทำให้ HP ของมันลดลงไปอย่างมาก
และเมื่อ HP ของมันลดต่ำกว่า 10% มอนเตอร์จะเข้าสู้สภาวะบ้าคลั่ง มันจะมีออร่าสีแดง ๆ กระจายออกมารอบ ๆ มันเริ่มส่งเสียงแปลก ๆ ออกมา
ความเจ็มในการโจมตีกับความเร็วในการเลื่อนที่ของแมงมุมอัญมณีเพิ่มขึ้นอย่างมาก จนทำให้เมลติ้งสโนว์หลบไม่ทัน เด็กหนุ่มโดนการโจมตีเข้าเต็ม ๆ HP ของเขาลดลงไปมาก เมื่อเห็นท่าไม่ดีซินหยาได้สั่งให้เมลติ้งสโนว์ถอย หากตายไปจะเสียเลเวลกับค่าประสบการณ์ส่วนหนึ่ง
เมลติ้งสโนว์ได้ถอยไปมากพอและคว้าขวดโพชั่นขึ้นมาดื่มเพื่อฟื้นฟู HP ในระหว่างนั้นเจ้าแมงมุมได้เปลี่ยนเป้าหมายมาหาซินหยาด้วยความบ้าคลั่ง
ซินหยายังอยู่กับที่ไม่ไปไหน เขารวบรวมความกล้าและยืนรอจังหวะให้มันเข้าใกล้มากพอ ก่อนที่จะเขาจะกระโดดไปด้านบนและใช้ส้อมจิ้มไปที่ตาของมัน ด้วยการโจมตีสุดท้ายนี้ทำให้ HP ของมันหมดและตายไปในที่สุด
*ปุ๊ง*
เมื่อเจ้าแมงมุมตาย ร่างของมันได้ระเบิดออกเป็นอานุภาคเล็ก ๆ และมีพวกไอเท็มกองอยู่ตรงนั้น
ชายหนุ่มทั้งสองมองตากันอย่างมีความสุข เมลติ้งสโนว์กระโดดไปมาอย่างตื่นเต้น
เลเวลอัพ
“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพวกเราทำได้!! ผมหวังว่ามันจะบันทึกภาพไว้ให้ ผมจะเอาไปให้พี่ชายของผมดู มันต้องเท่มาก ๆ แน่!” เมลติ้งสโนว์กล่าวอย่างตื่นเต้น
“แต่ก็เกือบจะตายในตอนท้ายนะ” ซินหยากล่าวติดตลก
เด็กได้แลบลิ้นออกมา “ยังไงสุดท้ายเจ้าแมลงยักษ์นั่นก็ตายอยู่ดี”
จากนั้นทั้งสองได้ตรวจสอบไอเท็มที่ดรอปมีดาบที่มีเอฟเฟ็คติดพิษ เกราะและสิ่งของอื่น ๆ เช่น เหรียญ เนื้อแมงมุมและโพชั่น
“ผมเอาดาบนะ” เมลติ้งสโนว์โพล่งออกมา “ส่วนพี่เอาเกราะไปเพื่อความยุติธรรม”
ซินหยาพยักหน้ารับ จริง ๆ เขาก็ต้องการแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้ว
“โอเค งั้นเราไปดูของอย่างอื่นกัน”
พวกเขาได้รับคนละ 500เหรียญทองแดง เมลติ้งสโนว์เอาโพชั่น ส่วนซินหยาเอาเนื้อแมงมุมไป
หลังจากนั้นซินหยาก็รวบรวม ลาพิสทั้งหมดและออกจากถ้ำโดยไม่มีอะไรเกิดขึ้น ในระหว่างทางซินหยาได้เก็บเห็ดเรืองแสงมาด้วย
พวกเขาทั้งสองพูดคุยกันตลอดทาง
“ผมคิดว่าหลังจากส่งเควสนี้แล้ว เลเวลของผมจะอัพเป็นเลเวล 10” เมลติ้งสโนว์กล่าวอย่างเศร้า ๆ “มันสนุกมากเลยที่ได้มาเที่ยวเล่นกับพี่…พี่ช่วยบอกผมได้มั้ยว่าหลังจากที่พี่เลเวล 10 พี่จะไปอยู่ภูมิภาคไหน”
“อ้าว เธอจะไม่ไปเล่นกับพี่ชายของเธอเหรอ?” ซินหยาถาม
เด็กหนุ่มยักไหล่ “ก็เล่นกับพี่สนุกกว่านี่”
“อืม ฉันตั้งใจว่าจะไปที่ภูมิภาคอูทัคหรือเซียมเพราะแถวนั้นมีแหล่งน้ำเยอะน่ะ” ซินหยาตอบ
“จริงเหรอ? ที่ภูมิภาคเซียม พี่ชายของผมอยู่ที่นั่นตอนนี้”
ซินหยาได้นึกเรื่องบางอย่างของที่ภูมิภาคเซียมออก ทำให้เขาสัญญากับเมลติ้งสโนว์ว่า เขาจะไปที่นั่นเมื่อถึงเลเวล 10 จากนั้นพวกเขาก็พูดคุยเรื่องสัพเพเหระตลอดทางจนกลับเข้ามาถึงหมู่บ้านเริ่มต้น
……..
ชื่อ: ดริฟติ้งคลาวด์ ฉายา: ไม่มี
Level: 5 HP: 100/100 MP: 110/110 EXP: 250/2000
STA: 80/80 Skill points: 4
STR: 1 DEX: 3
INT: 2 Luck: 1
เหรียญ: 10 ทอง 0 เงิน 600 ทองแดง Stat points: 4
