เมลติ้งสโนว์ที่ได้เสียงเรียกของดริฟติ้งคลาวด์ เขาได้หยุดจับปลาและตระหนักได้ว่าการจับปลาด้วยมือเปล่านั้นเป็นเรื่องที่ยากมาก เขารีบขึ้นมาจากน้ำ เขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะได้ชิมอาหารของพี่ดริฟติ้งคลาวด์แล้ว
แต่อย่างไรก็ตามเขาก็ไม่ได้คาดหวังอะไรมากนัก เนื่องจากเลเวลทักษะทำอาหารของดริฟติ้งคลาวด์ยังต่ำอยู่
และอีกอย่างเขาแอบตื่นเต้นเล็กน้อยเนื่องจากนี่เป็นประสบการณ์การกินอาหารผ่าน VR ครั้งแรกของเขา
เมื่อเมลติ้งสโนว์มาถึงจุดที่ตั้งแคมป์ เขาก็เห็นโต๊ะถูกจัดไว้อย่างสวยงามและอาหารดูน่าประทานมาก มันหอมและดูน่าอร่อยมาก แม้เขาจะรู้ว่านี่ไม่ใช่ของจริงแต่เขาก็อดที่จะกลืนน้ำลายไม่ได้
เขาเหม่อมองสายตาค้าง จนซินหยาต้องเรียกสติเขากลับมาและเรียกให้เขานั่งลง
ต้องยอมรับจริง ๆ หน้าตาอาหารได้ดึงดูดสายตาของเขาจนทำให้สติของเขาหลุดลอยไปไกล
“รออะไรอยู่ล่ะ ลองชิมสตูว์นี่ดูสิ” ซินหยากล่าวอย่างคาดหวังกับปฏิกิริยาของเมลติ้งสโนว์ที่ชิมอาหารของเขา
เมลติ้งสโนว์ได้หัวเราะออกมาเบา ๆ ”พี่จะว่าอะไรมั้ย ถ้าเกิดผมไม่ชอบมันขึ้นมา”
“เอาน่าลองกินดูก่อนเถอะ” ซินหยาตอบพลางกลอกตาเล็กน้อย
เมลติ้งสโนว์หยิบส้อมขึ้นมาและจิ้มไปที่ชิ้นและตักเข้าปาก รสชาติของมันดีมากราวกับเชฟที่บ้านที่เคยทำให้เขาทานเลย
หลังจากที่เขาทานเสร็จเขาก็บอกกับดริฟติ้งคลาวด์ว่ามันอร่อย มาก ต่อมาทั้งสองก็เริ่มรับประทานอาหารร่วมกัน เด็กหนุ่มรู้สึกดีมากที่ได้ใช้ช่วงเวลาดี ๆ กับคน ๆ หนึ่ง
เขารู้สึกว่าดริฟติ้งคลาวด์นั้นจริงใจกับเขาราวกับเพื่อนแท้ ๆ เลยซึ่งมันไม่เหมือนกับเพื่อนปลอม ๆ ที่พ่อของเขาเลือกมาและสร้างความสัมพันธ์ปลอม ๆ เพราะเรื่องเงินที่เข้ามาเกี่ยวข้องเท่านั้น
การที่ดริฟติ้งคลาวด์ไม่รู้ถึงพื้นหลังของเขาและปฏิบัติกับเขาดังเช่นคนปกติ มันทำให้เขารู้สึกสดชื่นราวกับได้รับการปลดปล่อย
เมลติ้งสโนว์ได้หวนนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 2ปีก่อน ที่พ่อของเขาได้ถูกกลอุบายฉ้แโกงทำให้เขาสูญเสียธุรกิจและความมั่งคั่งไป ด้วยเรื่องนี้ทำให้เขาเครียดจนเส้นเลือดในสมองแตกจึงทำให้เขาไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ด้วยเหตุนี้จึงทำให้พี่ชายของเขาต้องขึ้นทำหน้าที่หัวหน้าครอบครัวด้วยวัยเพียง 18ปี
เมลติ้งสโนว์รู้สึกทึ่งกับการแก้ปัญหาของเขามาก พี่ของเขาได้ตัดสินใจขายบ้านและย้ายออกมาอยู่ในพื้นที่ของชนชั้นกลาง เขารู้ว่ามันไม่ง่ายเลยที่จะตัดสินใจทำอย่างนี้
หลังจากนั้นก็ผ่านไป 2ปี เงินที่พวกเขาเคยมีก็ลดลงเรื่อย ๆ เนื่องจากถูกใช้เป็นค่ารักษาของพ่อซึ่งใช้ไปเป็นจำนวนมาก ทำให้พี่ชายของเขาตัดสินใจที่จะมาที่ Haven Online เขาศึกษามาอย่างละเอียดและพบว่าที่นี่สามารถหาเงินได้เป็นจำนวนมหาศาล จึงทำให้เขาต้องการที่จะเป็นผู้เล่นอันดับสูง ๆ
เมลติ้งสโนว์ก็อยากจะช่วยพี่ชายเหมือนกันแต่การเป็นแรงเกอร์แบบของพี่นั่นเป็นเรื่องยากและมันไม่ใช่ทางของเขาด้วย
ถ้าเกิดเขาไม่ได้มาพบกับดริฟติ้งคลาวด์ เขาก็คงประสาทแดกอยู่ข้าง ๆ ที่ของเขาแน่ ๆ
ส่วนพี่ก็พอจะรู้เรื่องของดริฟติ้งคลาวด์จากวิดีโอที่เขาบันทึกไว้ พี่ได้เห็นทักษะการต่อสู้ของดริฟติ้งคลาวด์ เขาจึงอนุญาตให้เมลติ้งสโนว์อยู่กับดริฟติ้งคลาวด์
เมลติ้งสโนว์รู้สึกดีใจที่พี่ชายของเขาอนุญาตให้มาอยู่ดริฟติ้งคลาด์ได้ เขามีความรู้สึกว่าดริฟติ้งคลาวด์ เขาน่าจะหาเงินได้มากกว่าพี่ซะอีก
เมลติ้งสโนว์ได้เผยรอยยิ้มเล็ก ๆ ขึ้นมา ในขณะที่เขาทานอาหารของดริฟติ้งคลาวด์
….
ซินหยารู้สึกภาคภูมิใจมากที่เมลติ้งสโนว์ได้บอกเขาว่าอาหารที่เขาทำนั้นรสชาติเยี่ยมราวกับเชฟของเขาทำให้เขาทานเลย
ซินหยาเริ่มรู้สึกสงสัยว่าเด็กหนุ่มตรงหน้านั้นจะเป็นคุณหนูรึเปล่า? แต่ถึงมันจะใช่ มันก็ไม่ใช่เรื่องที่ซินหยาจะต้องสนใจแต่อย่างไรก็ตามเขารู้สึกหมั่นเขี้ยวเจ้าเด็กคนนี้ เขาอยากจะแกล้งเขาซะหน่อย
ดวงอาทิตย์เริ่มส่องแสง ผู้เล่นคนอื่น ๆ ในลานตั้งแคมป์กำลังเก็บข้าวของเพื่อออกเดินทาง
ซินหยานั่งชมทิวทัศน์อยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเริ่มทำความสะอาดโต๊ะ ส่วนเมลติ้งสโนว์ได้บิดขี้เกียจและหันไปมองผู้เล่นคนอื่นที่กำลังทยอยออกจากบริเวณนี้
“นี่ ๆ เราจะทำอะไรกันต่อเหรอ ภารกิจของพี่เสร็จแล้วใช่มั้ยหรือเราต้องทำอย่างอื่นต่อ” เมลติ้งสโนว์ถาม
“ไม่ต้องหรอก ฉันแค่ต้องกลับไปหาปรมาจารย์ก็เสร็จภารกิจแล้ว” ซินหยาตอบ “แต่ก่อนหน้าที่ฉันจะไป ฉันต้องแช่เท้าก่อนและในระหว่างนั้นฉันจะแสดงวิธีตกปลาให้เธอดู”
เมลติ้งสโนว์หัวเราะ “ฮ่า ๆ นี่พี่คิดว่าแท่งไม้เก่า ๆ ของพี่จะสู้กับสองมือของผมได้งั้นเหรอ?”
“แต่อย่างน้อย ฉันก็มั่นใจว่าฉันจะได้ปลามากกว่าสองมือของเธอแน่นอน” ซินหยากล่าวพลางหัวเราะ
“ก็ได้ ๆ เอางี้มั้ย เรามาพนันกัน ถ้าผมจับปลาได้มากว่าพี่ ครั้งต่อไปที่เราจัดการบอสได้ ผมจะมีสิทธิ์ในการเลือกไอเทมเป็นคนแรก” เมลติ้งสโนว์กล่าว
“ก็เอาสิ แต่ถ้าฉันชนะ เธอต้องใช้แท่งไม้เก่า ๆ ตกปลากับฉัน ในทุกเวลาที่ฉันต้องการตกลงมั้ย”
จากนั้นพวกเขาก็ไปที่ทะเลสาบ ซินหยาได้เอาเท้าจุ่มไปในน้ำขณะที่กำลังตกปลา เมลติ้งสโนว์ได้ลงไปในน้ำและไล่ล่าพวกปลา
1 ชั่วโมงต่อมา หลังจากที่ทั้งคู่พยายามอย่างเต็มที่ ในที่สุดซินหยาก็ตกได้หนึ่งตัว
ในระหว่างนั้นเขาทักษะตกปลาได้มีค่าประสบการณ์ที่เต็มพอดี เขาเลยแต้มทักษะไปเพื่อให้เลเวลอัพ
และก่อนหน้านี้ เขาได้ใส่แต้มทักษะลงไปในทักษะทำอาหาร ทำให้ตอนนี้แต้มทักษะของเขาหมดเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ซินหยาได้ส่งรอยยิ้มแห่งผู้ชนะไปให้เมลติ้งสโนว์ เด็กหนุ่มก็ยอมรับความพ่ายแพ้แต่โดยดี จากนั้นทั้งคู่ก็ขึ้นจากทะเลสาบและเดินทางไปในเมืองเพื่อส่งภารกิจของซินหยา
….
ชื่อ: ดริฟติ้งคลาวด์ ฉายา: นักตกปลาผู้สันโดษ
Level: 14 HP: 250/250(+10) MP: 230/230(+10) EXP: 40/50,000
STA: 230/230(+10) Skill points: 9
STR: 4(+4) DEX: 7(+4)
INT: 8(+4) Luck: 6(+4)
เหรียญ: 9 ทอง 994 เงิน 321 ทองแดง Stat points: 0
