บทที่ 37 คาถาน้ำ
“เจ้าหนู ทําไม่ได้งั้นเหรอ?” หลังจากที่พวกเขารู้ถึงคําทํานายแล้ว จิไรยะได้ประกาศตนว่าจะขึ้นําแนวทางให้กับเรียว
อย่างไรก็ตามเรียวไม่คิดว่าการ “ชี้นํา” ของจิไรยะนั้น เขาต้องดันพื้นและวิ่งออกกําลังกายรอบหุบเขาเมียวโบคุ
เรียวไม่เคยฝึกร่างกายจริงจังเช่นนี้ ครั้งแรกของเขาเขาไม่สามารถดันพื้น 200 ครั้งได้ มันเป็นตัวเลขที่ใหญ่มาก หากไม่ใช่เด็กของตระกูลใหญ่ๆที่ฝึกการเป็นนินจาตั้งแต่ 3 ขวบ
ตระกูลยามานากะรู้จักกันว่าพวกเขามีพลังวิญญาณที่สูงเพื่อให้เข้าถึงพลังนั้นพวกเขาจะต้องทําการบ่มเพาะจักระฝึกพลังวิญญาณ ฝึกวิชานินจาพวกเขาเลยไม่มีเวลาไปฝึกร่างกาย
เรียวนั้นฝึกมุ่งไปที่ความเร็วซึ่งโหมดจักระสายฟ้าของเขาก็อนุญาตให้เขาทําเช่นนั้น
แล้วเขาก็ไปฝึกวิชากระสุนวงจักร
แล้วเขาก็ต้องฝึกวิชาน้ำแข็งของเขา เขามุ่งเน้นไปที่ความแตกต่างระหว่างพลังงานทางร่างกายวิญญาณและพลังธรรมชาตินั่นเป็นวิธีที่เขาคิดว่า เขาสามารถใช้วิชาน้ำแข็งโดยไม่ต้องพึ่งจักระ
แค่ประสบการณ์ที่ผ่านมาของเรียวก็แสดงให้เห็นว่า เขามีข้อบกพร่องมากขนาดไหน และสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือการฝึกร่างกาย
นอกจากนี้เขายังสามารถได้รับประโยชน์ในภายหลังจากการเรียนรู้คาถาน้ำ คาถาลม สิ่งที่เร่งด่วนตอนนี้ของเขาคือเขาต้องฝึกร่างกายให้มาก
“วิ่ง ไอ้หนู วิ่ง!” จิไรยะนั่งเล่นพลางมองดูเรียววิ่งอย่างหืดกระหอบ เพื่อให้การฝึกร่างกายของเรียวต่อเนื่องขึ้นจิไรยะได้กลับไปที่หมู่บ้านโคโนฮะเพื่อเอาเสบียงอาหารมาเพิ่มเป็นจํานวนมาก
ด้วยเหตุนี้ 6 เดือนผ่านไปความแข็งแกร่งและความอดทนของเรียวจึงเพิ่มขึ้นอย่างมากภายใต้คําแนะนําของจิไรยะและสิ่งที่น่าดีใจที่เพิ่มขึ้นมาก็คือ จักระของเรียวเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก
ตอนนี้จักระของเรียวเทียบเท่ากับโจนินแล้วในมังงะนั้นนารูโตะมีจักระมากกว่าคาคาชิถึง 100 เท่า ตอนอายุ12ตอนนี้เรียวมีจักระเท่ากับนารูโตะประมาณ 1% แล้ว
ปีที่ 41 เรียวได้ใช้เวลาครึ่งปีในการฝึกร่างกาย ตอนนี้เขาจะต้องฝึกคาถาน้ำภายใต้คําแนะนําของจิไรยะ
อย่างไรก็ตามเรียวได้เรียนคาถาน้ำแค่ คาถาลูกบอลน้ำ คาถาคลื่นน้ำ คาถากําแพงวารี วิชาพวกนี้แม่ของเขาชินเสะเป็นคนสอนเขาเอง
การที่มีหนึ่งใน 3 นินจาในตํานานเป็นครูฝึกสอนนั้นในฐานะที่เป็นศิษย์ เขาไม่รู้ว่าจิไรยะเรียนรู้วิชาอะไรไปบ้างในสนามรบ
“เจ้าหนู ใครสอนเธอใช้คาถาน้ำละ? หรือว่าเรียนเอง” จิไรยะถามออกมา
“ไม่ครับ แม่ของผมสอนมา
“อืม แล้วเธอคิดว่าอะไรที่สําคัญที่สุดในการใช้คาถาน้ำละ?” จิไรยะถามต่อ
“ผมคิดว่าเป็น สภาวะ การโจมตี และความดันของมัน” เรียวคิดเล็กน้อยก่อนที่จะตอบ
“อืม แล้วสภาวะของน้ำคืออะไร?”
จิไรยะไม่ได้ถามคําถามที่ยากขนาดนั้น เรียวตอนที่อยู่ประถมในโลกเก่านั้น เขารู้มาว่าน้ำมีสภาวะเป็น ของเหลว ของแข็งแก๊ส อันดับแรกเป็นน้ำ อันดับสองเป็นน้ำแข็ง อันดับสามเป็นหมอก
เรียวได้อธิบายสิ่งที่เขารู้ให้จิไรยะฟัง
“แค่ก! เอาละเจ้าหนู ไหนลองบอกมาซิว่า ต้องใช้แรงดันขนาดไหนถึงจะสามารถชาร์จน้ำได้?”
เรียวส่ายหน้า ถึงแม้ว่าชีวิตก่อนของเขาจะเรียนวิชาฟิสิกส์มาก็ตาม เขารู้ว่าในโลกนี้ความดันอาจถูกมองในมุมที่ต่างออกไปโดยสิ้นเชิง เขาต้องการฟังสิ่งที่จิไรยะพูดถึงเกี่ยวกับเรื่องนี้จากมุมมองของนินจา
“อืม แรงดันน้ำนั้น มีนิยามว่ายิ่งมีน้ำมากเท่าไหร่ที่เก็บน้ำก็มากเท่านั้น คิดว่าเหมือนเป็นปั้มน้ำแรงดันสูงยิ่งบั้มแรงมากเท่าไรแรงที่เกิดขึ้นจากทางน้ำก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นมันเหมือนกับความสัมพันธ์ระหว่างความคมของมีดกับความอันตรายของมัน นั่นเป็นวิธีที่โฮคาเงะรุ่นที่ 2 สร้างวิชาน้ำของเขา”
เมื่อได้ยินคําอธิบายของจิไรยะเรียวก็รู้ได้ว่ากระสุนน้ำของตระกูลโฮซุกิทํางานอย่างไร
“คุณจิไรยะ แล้วความสําคัญของมันคืออะไรหรอครับ?”
“ประโยชน์หากว่าสามารถควบคุมมันได้ดีขนาดไหนคือวิชา [น้ำหลาก] มันหมายความว่ามันถูกสร้างมาจากจักระมากขนาดไหน” จิไรยะตอบ
หลังจากที่เขาเข้าใจหลักการทํางานของน้ำแล้ว เรียวก็ได้เรียนรู้วิชานินจา [คาถาแส้มังกรน้ำ] ระดับ B วิชานี้ต้องหมุนมันไปยังรอบๆตัวเพื่อเพิ่มแรงดันของมัน
เรียวเปิดเนตรวงแหวนของเขา เพียงแค่มองจิไรยะครั้งเดียว เขาก็จดจําวิชามันได้
หนึ่งเดือนผ่านไป เรียวได้เรียนรู้คาถาน้ำด้วยเนตรวงแหวนของเขาไปทั้งหมด 87 คาถาที่จิไรยะสาธิตให้เขาดู
คลังคาถาของจิไรยะนั้นใหญ่มาก เรียวได้เรียนรู้วิชาส่วนใหญ่ของคาถาน้ำยกเว้นคาถาระดับ S ของรุ่นที่ 2
สิ่งที่สําคัญที่สุดเรียวได้เรียนรู้วิชาของฮาคุ [คาถาน้ำลับ พันเข็มแห่งความตาย]
แม้ว่าเทคนิคน้ำและน้ำแข็งนั้นมีความแตกต่างกัน แต่การเรียนรู้เทคนิคการปล่อยน้ำของตระกูลยูกิได้ทําให้เขามีแรงบันดาลใจในการสร้างวิชาน้ำแข็ง
“เจ้าหนู ชั้นได้สอนคาถาน้ำให้เธอเกือบหมดทุกอย่างแล้วเธอต้องใช้เวลาฝึกมันสักหนึ่งปี อีกอย่างชั้นไม่ได้ฝึกวิชาเซียนเป็นเวลานานแล้ว จากนี้เธอต้องเรียนรู้ด้วยตัวเองแล้ว ชั้นจะไปฝึกของชั้นต่อ”
มันเป็นเวลาครึ่งเดือนที่เรียวได้ฝึกกับจิไรยะ ในช่วงเวลานั้นเขาได้รับความแข็งแกร่งของร่างกายที่ค่อนข้างมาก ระดับจักระที่ได้รับการยกระดับ คาถาน้ำมากมาย สําหรับเรื่องนี้เรียวขอบคุณจิไรยะเป็นอย่างมาก
เดือนถัดมาเรียวได้ฝึกคาถาน้ำ ทําให้เขามีความเข้าใจเกี่ยวกับความดันของน้ำมากยิ่งขึ้น ยิ่งมีแรงดันมากเท่าไหร่ยิ่งทําความเสียหายได้มากเท่านั้น
ตัวอย่างที่ชัดเจนคือคาถาน้ำ คลื่นตัดน้ำของโทบิรามะ เรียวได้ใช้วิชาน้ำแข็งของเขาเพื่อแช่แข็งมันก่อนที่จะนั่นก้อนหินที่เป็นที่ทดลองวิชากลายเป็นชิ้นๆ
แต่หลังจากที่พยายามแช่แข็งน้ำที่มีแรงดันสูง นั้นไม่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นเรียวจึงเลิกแช่แข็งวิชานี้
แน่นอนว่าตอนนี้สําหรับเขามันยังยากเกินไป
ระหว่าง 6 เดือนนั้นเรียวได้เห็นการเติบโตทางร่างกายของกามะฮิโระ
ในมังงะนั้นนารูโตะไม่ได้เจอกามะกิจแค่ไม่กี่เดือน ต่อมาวของกามะกิจิก็เท่ากับกามะบุนตะแล้ว
