……….
-สองเดือนครึ่งต่อมา-
แผนคือจะมีการต่อสู้ครั้งแรกของฉันภายในสิ้นเดือนแรก แต่กลับกลายเป็นว่าฮัตสึของฉันมีปัญหามากกว่าที่ฉันคิดไว้ นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมสร้างฮัตสึที่ไกลจากสายหลัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งประเภทตรงข้าม เนื่องจากฉันมีความเข้ากันได้เพียง 40% เท่านั้น ฉันวางแผนที่จะชดเชยจุดอ่อนนี้ด้วยความเร็วของฉัน ซึ่งน่าจะเพียงพอสำหรับคู่ต่อสู้ที่อ่อนแอ แต่ถ้าฉันเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งกว่าฉัน…
ฉันจำเป็นต้องเพิ่มความเร็ว เพื่อให้มันใช้งานได้กับคู่ต่อสู้แบบนั้น แน่นอนว่าด้วยเทคนิคการลอบสังหารและประสบการณ์การต่อสู้ที่มากมาย เพราะฉันได้ประลองกับพ่อแทบทุกวัน ยกเว้นตอนที่เขาทำงาน ทั้งหมดนี้ฉันไม่ควรมีปัญหากับผู้ใช้เน็นฝ่ายตรงข้ามในระดับเดียวกับฉันหรือแข็งแกร่งกว่าเล็กน้อย
แต่คนที่ระมัดระวังตัวอย่างฉันจำเป็นต้องมีแผนสำรองและนั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมในช่วงสองเดือนครึ่งที่ผ่านมา ฉันจึงมุ่งความสนใจไปที่ความเร็วของฉันเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งความเร็วในการโจมตีของฉัน โดยใช้กิจวัตรการฝึกของ เนเทโร่ ต่อไป คือ การทดสอบฮัตสึของฉัน ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันกรอกแบบฟอร์ม เพื่อให้มีการแข่งขันครั้งแรกของฉัน
……….
” วันแห่งการต่อสู้ถึงเวลาตัดสินแล้ว!! ห้องต่อสู้ของชั้น 227 วันนี้ “
นี่คือเหตุผลที่ฉันเดินผ่านโถงทางเดินที่นำไปสู่ห้องต่อสู้หลังจากขึ้นลิฟต์ อย่างแรกที่ฉันสังเกตเห็น คือ ห้องนั้นใหญ่กว่าห้องชั้นล่างมาก ไม่มีที่นั่งว่างและมีเสียงดังเกินไป ฉันเกลียดเสียงดัง… ฉันเดินผ่านประตูผู้เข้าแข่งขันหลังจากยื่นตั๋วที่ได้รับหลังจากกรอกแบบฟอร์ม
ฉันยืนอยู่บนลานประลอง ข้างหน้าฉันเป็นชายร่างสูงผอม ผมยาวสีเหลือง เขามีรอยยิ้มบนใบหน้า ขณะที่เขามองลงมาที่ฉัน
“ โอ้ นายคือเด็กเมื่อสองเดือนครึ่งที่แล้ว เด็กที่เดินไปมาด้วยเซ็ตสึ ใคร ๆ ก็พูดถึงนาย ดูสิว่าฉันจะเอาชนะนายง่ายแค่ไหน วันรุ่งขึ้นนายจะหายตัวไป ฮ่าฮ่าฮ่า ฉันช่างโชคดี….นายยังเด็กและไม่มีประสบการณ์ แต่ไม่ต้องห่วง ฉันจะสอนทุกอย่างที่นายจำเป็นต้องรู้ มันอาจจะมีรอยขีดข่วนอยู่บ้าง แต่นายจะรอด….ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า.. ” หลังจากพูดจบ เขาก็เลียริมฝีปากแล้วปล่อยสิ่งที่อาจเรียกได้ว่าเป็นเสียงหัวเราะที่น่าขนลุก…
ฉันแค่ยิ้มให้เขาระหว่างรอผู้บรรยายประกาศการเริ่มการแข่งขัน ฉันแน่ใจว่าจะเน้นที่การเคลื่อนไหวใบหน้าของเขา ในขณะที่เขาพูดและฉันก็ได้ข้อสรุปดังต่อไปนี้ ตามการทดสอบบุคลิกภาพของ ฮิโซกะ เขาไม่น่าจะเป็นสายแปรสภาพหรือสายเปลี่ยนแปลง เขาอาจกำลังแสดงให้เห็นเพียงภายนอก แต่โอกาสที่ฉันจะไม่สังเกตเห็นมีน้อย
เขาน่าจะเป็นสายแผ่พุ่งหรือสายเสริมพลัง ฉันค่อนข้างจะคิดว่าเขาเป็นสายเสริมพลัง ฉันไม่ค่อยเชื่อในบุคลิกของ ฮิโซกะ เท่าไหร่ แต่ตอนนี้ฉันจะใช้มันจนกว่าฉันจะได้ประสบการณ์มากขึ้นในการกำหนดประเภทของเน็นของแต่ละคน อีกอย่างที่ฉันสังเกตเห็นคือออร่าของเขา มันค่อนข้างอ่อนแอ แข็งแกร่งกว่าคู่แข่งของ กอน ในรายการทีวี แต่ก็ยังอ่อนแอ ซึ่งทำให้ฉันรู้ว่าฉันสามารถยุติการต่อสู้ได้ภายใน 30 วินาที แต่นั่นทำให้เขากลายเป็นผู้ทดสอบที่สมบูรณ์แบบสำหรับฮัตสึของฉัน
” วันนี้เป็นวันแห่งการต่อสู้ที่ดูน่าตื่นตาตื่นใจ!!! “
” ฝ่ายแรก มิยาตะ โนบุ ชนะ 5 ครั้งและพ่ายแพ้ 2 ในการประลอง 7 ครั้ง และเราเรียกเขาว่ากระสุนทองคำ!!!!! “
” คู่ต่อสู้ของเขานั้นช่างผิดปกติ ด้วยอายุ 10 ขวบ เขาสามารถมาถึงระดับนี้ได้ภายใน 2 สัปดาห์และตอนนี้เขาต้องเผชิญกับคู่ต่อสู้แรกของเขาที่อยู่เหนือกว่าชั้น 200 ยาซุโอะ ผู้เหนือธรรมชาติ “
ฉันรอจนกว่าพิธีกรประกาศการเริ่มต้น แต่เหนือธรรมชาติ ฉันเดาว่ามันสมเหตุสมผลที่จะเรียกแบบนี้ มันจะแปลกกว่านี้มากถ้าพวกเขารู้ว่าฉันอายุ 8 ขวบ เนื่องจากฉันกรอกแบบฟอร์มพร้อมข้อมูลที่ฉันใส่ 10 ปี อายุของฉัน
และกระสุนทองคำ คือ ฉายาของเขา ฉันเดาว่ามันเป็นจริง ฉันสามารถหาข้อมูลนั้นได้จากการค้นคว้าเพียงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขาต่อสู้ในลานประลองกลางหาว ดังนั้น ข้อมูลเกี่ยวกับเขาจึงเปิดเผยต่อผู้ใช้เน็นทุกคน แต่ฉันต้องการเพิ่มความสามารถในการใช้ผู้ใช้เน็นเป็นตัวประเมิน ดังนั้น…
” เริ่ม!!! “
ฉันเดินเข้าสู่ เค็น ทันทีด้วยรัศมีออร่าที่ห่อหุ้มฉันไว้ โดยให้การป้องกันที่มากกว่า เท็น แม้ว่าฉันจะมั่นใจว่าจะหลบหลีกการโจมตีของเขาได้ เมื่อเขาสังเกตเห็นออร่าของฉัน ดวงตาของเขาเบิกกว้างและเช่นเดียวกับที่ฉันคาดการณ์ไว้ เขาถอยกลับ เพื่อสร้างระยะห่างที่มากขึ้นระหว่างเราและฉันปล่อยให้เขาทำแบบนั้น
คู่ต่อสู้เพียงคนเดียวที่ฉันต่อสู้มาตลอด 8 ปีที่ผ่านมา คือ ฮาชามะ และพ่อของฉัน และในขณะที่ฉันได้รับประสบการณ์มากมายจากสิ่งนั้น ฉันต้องการเรียนรู้เพิ่มเติม ในขณะที่ฉันต่อสู้กับคู่ต่อสู้ที่แตกต่างกันและสังเกตการต่อสู้ของพวกเขา ดังนั้น ตอนนี้เรามาดูกัน…
…….
แน่นอน เขาไม่ละเลยการป้องกันของเขาแม้ว่าฉันจะเป็นเด็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากสังเกตเห็นออร่าของฉัน ซึ่งแข็งแกร่งกว่าเขามากและฉันไม่แม้แต่จะทุ่มสุดตัว ฉันแค่สังเกตทุกรายละเอียด ในขณะที่เขาเพิ่มระยะทางไปเรื่อย ๆ จากนั้นเขาก็ชี้มือมาที่ฉันด้วยท่าทางถือปืน “ ปล่อยให้ฉันเพิ่มระยะห่างระหว่างเรานั้นเป็นข้อผิดพลาดเด็กน้อย ตายซะ ” และจากปลายนิ้วชี้แต่ละนิ้ว ลูกบอลเน็นสีเหลืองก็เริ่มก่อตัว แล้วเขาก็ยิงมันออกไป…
ฉันรวบรวมสมาธิอย่างมาก แม้ว่าฉันจะสามารถแทงค์มันได้ด้วยการผสมผสานระหว่างพลังทางกายภาพและ ‘เค็น‘ ของฉัน สิ่งที่ฉันต้องการ คือ หลบหลีกมัน เพื่อให้มีความเชี่ยวชาญมากขึ้นในการทำนายการกระทำของฝ่ายตรงข้ามและเช่นนั้นเอง เมื่อกระสุนถูกยิงออกมา ฉันตัดสินใจหลบทิศทางของมัน
ลูกแรกพุ่งมาที่ศีรษะฉัน ส่วนอีกลูกพุ่งมาที่หัวใจฉัน ฉันขยับไปทางซ้ายทั้ง ๆ ที่แทบไม่เลี่ยงมัน เลยทำให้ฉันเชื่อว่าเขายอมสละพลัง เพื่อความเร็ว แต่มันก็ยังทรงพลังอยู่ถึงแม้จะไร้ประโยชน์กับฉันก็ตาม ได้ข้อสรุปว่าเขากำหนดเงื่อนไข เงื่อนไขที่จำกัดเขา
รอยยิ้มผุดขึ้นบนใบหน้าของฉัน รอยยิ้มแห่งความเพลิดเพลิน ขณะที่ฉันคิดกับตัวเองว่า ‘ฉันสนุกกับวิธีนี้มากเกินไป อ่านฝ่ายตรงข้ามเหมือนหนังสือ อนุมานความสามารถของเขาจากข้อมูลที่ฉันสังเกต การสังเกตความสามารถที่แตกต่างกัน… .‘
” เน็นนั้นโคตรสนุก…..” ยาซุโอะ โซลดิ๊ก
……….
