……….
– มุมมองทั่วไป –
” เรามีการประลองที่คาดหวังมากที่สุดรายการหนึ่ง!!!! “
” ฝ่ายแรก ยาซุโอะ กับฉายาเวน่อม ชัยชนะ 6 ครั้ง พ่ายแพ้ 0 ครั้ง จบการต่อสู้ด้วยพิษสีม่วงที่มีชื่อเสียงของเขาทำให้ผู้เข้าแข่งขัน 3 คนยอมแพ้ในการแข่งขัน!!!! “
” ผู้ที่มาเผชิญหน้ากับเขา อารากิ ยืนอยู่ที่ความสูง 1.95 เมตร พร้อมกับฉายามนุษย์โล่ ชนะ 8 ครั้ง ไม่เคยพ่ายแพ้ ผู้ที่โล่ไม่มีวันแตกได้ เขาจะยังคงครองตำแหน่งนี้กับยาพิษของ ยาซุโอะ ได้หรือไม่ มาหาคำตอบกัน!!! “
” เริ่ม!!! “
ในสนามประลองสามารถเห็นคนสองคนหันหน้าเข้าหากัน ชายอ้วนสูง 1.95 เมตรที่มีรอยสักรูปเต่าเหนือครึ่งบนที่เปลือยเปล่าของเขา แม้ว่าเขาจะดูไม่ผ่อนคลายเหมือนที่พิธีกรประกาศเริ่มการแข่งขัน เขาใช้ฮัตสึของเขาทันที เหมือนกับโล่สีเขียวเข้มที่มีรัศมี 1 เมตรปรากฏขึ้นที่แขนซ้ายของเขา ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเห็นมัน ยกเว้นผู้ใช้เน็นเพียงไม่กี่คน
คิดว่าคู่ต่อสู้ของเขาไม่ได้เคลื่อนไหวจากที่ของเขา ในขณะที่เขาสังเกต ด้วยความสูง 1.43 เมตร สวมเสื้อแขนกุดสีดำ กางเกงสีดำและรองเท้าบู๊ตสีดำ ผมสีเข้มที่เข้ากับดวงตาสีดำของเขาและรอยยิ้มที่แต่งแต้มสีสันมากขึ้นบนใบหน้าซีดของเขา ขณะที่เขาเริ่มเดินไปหาคู่ต่อสู้ด้วยคำพูดสองสามคำที่ออกมาจากปากของเขา
“ ฮัตสึประเภทป้องกันอย่างนั้นหรือ มันคงไม่ธรรมดา ใช่ไหม? ให้ฉันเดา ฮัตสึของนายสะท้อนความเสียหายส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นกับมันหรือสะท้อนความเสียหายทั้งหมด เมื่อตรงตามเงื่อนไขที่กำหนด…. ” ดูเหมือนจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในการแสดงออกของคู่ต่อสู้ แต่มีความสนุกสนานปรากฏขึ้นในดวงตาของเด็กชายราวกับว่าเขาได้คำตอบที่เขาต้องการ
“ ฉันพูดถูกหรืออย่างน้อยฉันก็เดาได้ใกล้เคียง…” จากนั้น เขาก็เริ่มวิ่งและก่อนที่คู่ต่อสู้จะสังเกตเห็น เขาก็ปรากฏตัวขึ้นข้างหลังเขา พร้อมกับมีเส้นสีม่วงปรากฏขึ้นรอบแขนของเขา
มือของเขาพร่ามัว ในขณะที่เขาดูเหมือนจะโจมตี แต่ไม่ทิ้งความเสียหายใด ๆ กับคู่ต่อสู้ยกเว้นเส้นสีม่วงที่สวยงาม แม้ว่าคู่ต่อสู้ ที่ชื่อ อารากิ จะตอบสนองไม่นานหลังนั้น เขาหันหลังกลับและแกว่งแขนขวาของเขา แต่มันไม่กระทบอะไร เห็นเพียงเด็กชายที่ปรากฏตัวด้านหลังเขาอีกครั้ง พร้อมกับวาดคู่ต่อสู้ด้วยเส้นสีม่วงทั่วตัว ในวินาทีที่สาม เด็กชายก็กลับไปด้วยรอยยิ้มที่ห้อยอยู่บนใบหน้าของเขา
ทว่ารอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ อารากิ ขณะที่เขาพูด ” ฮ่าฮ่าฮ่า แกตกหลุมพรางของฉัน ฮัตสึของฉันไม่ธรรมดา” ขณะที่โล่สีเขียวโอบล้อมเขาไว้
5 วินาทีผ่านไป….จากนั้นก็เกิดสีหน้าตะลึงงันปรากฏขึ้นบนใบหน้าของ อารากิ ขณะที่เส้นสีม่วงเริ่มจางหายไปโดยไม่ทำให้เกิดอันตรายใด ๆ เลย ดวงตาของเขาเบิกกว้าง ขณะที่มองไปยังเด็กชายที่อยู่ข้างหน้าเขา ” ได้ยังไง!!! ฮัตสึของนายควรจะทำดาเมจ เมื่อผ่านไป 5 วินาทีเหมือนกับการต่อสู้ก่อนหน้าทั้งหมด!!! ” เขาร้องตะโกนด้วยเสียงตื่นตระหนกอย่างชัดเจน
…….
– มุมมองของ ยาซุโอะ โซลดิ๊ก –
ฉันเฝ้าสังเกตโล่สีเขียวที่โอบล้อมเขาโดยไม่ตอบสนอง ถ้าสมมติว่าฮัตสึของเขานั้นธรรมดา มันคงจะเป็นความผิดพลาด นั่นคือเหตุผลที่ฉันต้องทดสอบมัน ในขณะที่ทดลองกับฮัตสึของฉันด้วย
มีบางอย่างที่ฉันสงสัย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันตั้งตัวคูณเป็นศูนย์และนี่คือคำตอบของฉัน ความเสียหายทั้งหมดคูณด้วยศูนย์เท่ากับศูนย์
(ฮัตสึ -กุหลาบม่วง- : M=0, T=5)
ฮัตสึของฉันน่าสนใจ แม้ว่าฉันจะใช้มัน ฉันยังคงสำรวจมันอยู่ จากนั้น ฉันก็สังเกตเห็นว่าโล่ที่ห่อหุ้มเขาหายไปปรากฏอยู่บนมือของเขาและนี่คือโอกาสของฉัน…
‘ฮัตสึ -กุหลาบม่วง- : M=5, T=5‘
เมื่อพิจารณาว่าเขาช้าแค่ไหน ฉันไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามมากเกินไปในการปฏิบัติตามเงื่อนไขของฮัตสึของฉัน ในขณะที่ฉันถอยกลับไปในวินาทีที่สาม จากสิ่งที่ฉันเห็นจนถึงตอนนี้ โล่ของเขาจะสะท้อนความเสียหายบางส่วนก็ต่อเมื่อฝ่ายตรงข้าม กระทบกับโล่ ยกเว้นเมื่อโล่ห่อหุ้มเขา ซึ่งตามปฏิกิริยาของเขาควรสะท้อนความเสียหายทั้งหมด แต่ทักษะแบบนั้นจำเป็นต้องมีข้อจำกัดในการทำงาน ซึ่งในกรณีของเขา มันน่าจะเป็นคูลดาวน์…..4 วินาที…
“ เดี๋ยวก่อน!!!! ได้โปรดหยุด ฉันยอมแพ้ ได้โปรด!!!! ” เขากลัวจนสติแตก ในขณะที่เขากรีดร้อง แต่ฉันหยุดมันไม่ได้ เหตุผลที่มันไม่สร้างความเสียหายในครั้งที่แล้วเพราะฉันตั้งตัวคูณเป็นศูนย์
ตอนนี้ฉันตั้งเป็นห้าแล้วความตายของเขาจะย้อนกลับไม่ได้ ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะหยุดมันอยู่ดี ฉันหันหลังเดินจากไป ในขณะที่เขาสลายไปเป็นความว่างเปล่า…
นี่เป็นชัยชนะครั้งที่เจ็ดของฉัน ฉันยังคงจัดตารางการแข่งขันทุก ๆ สองเดือน แม้ว่าในสามนัดที่คู่ต่อสู้ไม่ปรากฏตัว ซึ่งน่าผิดหวังเมื่อพิจารณาถึงการสูญเสียผู้ทดสอบสามคน แต่ฉันได้ข้อมูลทั้งหมดแล้วที่ฉันต้องการเกี่ยวกับฮัตสึของฉัน ในขณะที่ทำความคุ้นเคยกับมันเช่นกัน
อืม สายตาที่คุ้นเคยที่ฉันรู้สึกจากผู้ชมระหว่างการแข่งขันน่าจะเป็น อิรุมิ พ่อน่าจะบอกเขาว่าอย่าขึ้นไปบนชั้น 200 เพราะถ้าผู้ที่ไม่ใช้เน็นเข้ามา พวกเขาก็จะถูกรับน้องด้วยเน็น ซึ่งน่าจะนำไปสู่อาการบาดเจ็บระยะยาว ดังนั้น เขาน่าจะกำลังดูการต่อสู้ของฉัน
ทันใดนั้นโทรศัพท์ของฉันก็เริ่มดังขึ้น ฉันตอบหลังจากตรวจสอบหมายเลขของผู้โทร
“ อิรุมิ นายต้องการอะไร? ” “ เจอกันที่โถงทางเดินชั้น 200 ได้ไหม? ” อิรุมิ ถามด้วยน้ำเสียงไร้อารมณ์ตามปกติของเขา
“ ได้ ” ฉันวางสายแล้วมุ่งตรงไปยังที่ ๆ เจอเขารออยู่ ฉันยืนหันหน้าเข้าหาเขา เพื่อรอว่าเขาจะพูดอะไร
“ นายทำอย่างนั้นได้อย่างไร ฉันค่อนข้างแน่ใจว่ามือของนายทะลุตัวเขา นายไม่ทิ้งความเสียหายให้เขาและฉันค่อนข้างแน่ใจว่านั่นไม่ใช่ยาพิษหรือถ้าเป็นเช่นนั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่เราศึกษาในครอบครัว ” อิรุมิ ถามด้วยความสับสนในดวงตาของเขา
“ อืม พวกเขาจะสอนนาย เมื่อนายกลับบ้าน แต่ให้ฉันแสดงให้นายเห็น..”
‘ฮัตสึ -กุหลาบม่วง- : M=0, T=1‘
ขณะที่เส้นสีม่วงแผ่ไปทั่วแขนของฉัน ฉันเหวี่ยงมือที่มันผ่านคอของเขาก่อนที่เขาจะตอบสนอง….ผ่านไป 1 วินาที จากนั้นเส้นสีม่วงที่คอของเขาหายไป
“ มันเรียกว่าเน็น นายจะทำอะไรเจ๋ง ๆ กับมันก็ได้…” ฉันพูดพร้อมรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า ขณะที่มองใบหน้าที่ตกตะลึงของเขา
ฉันเดินไปที่ลิฟต์ เพื่อมุ่งหน้ากลับบ้าน โดยฝากคำไม่กี่คำไว้ “ ฝึกให้หนักไว้พี่ชาย พลังช่างสวยงามเหลือเกิน…”
……….
(M คือ ตัวคูณและ T คือ เวลา)
