……….
ฉันมุ่งหน้ากลับมาถึงบ้าน ดื่มกาแฟสักถ้วยและผ่อนคลาย หลังจากนั้นก็เริ่มทำสมาธิและทำจิตใจให้ว่าง
นี่เป็นขั้นตอนที่จำเป็นในการเสริมพลังฮัตสึของฉันให้สมบูรณ์แบบ เหตุผลเดียวที่มันใช้งานได้ก็เพราะฉันใช้มันกับเป้าหมายที่อ่อนแอกว่าฉันหรือเท่ากับฉัน มันยากกว่ามากที่จะใช้มันกับเป้าหมายที่แข็งแกร่งกว่าฉัน โดยเฉพาะเป้าหมายที่มีการป้องกันสูง
ความเสียหายที่ฉันทำนั้นไม่เพียงพอ แม้ฉันจะควบคุมการเสริมพลังได้อย่างดี มันมีข้อจำกัดที่ความเข้ากันได้ต่ำและความจริงที่ว่าความเสียหายนั้นกระจายเท่า ๆ กัน ซึ่งหมายความว่าฉันต้องสร้างความเสียหายให้สูงขึ้น
ฉันกำลังชดเชยความเสียหายที่ต่ำด้วยความเร็วของฉัน แต่ก็ยังเป็นจุดอ่อนที่ฉันไม่ปล่อยให้มีอยู่ ความเสียหายที่ฉันทำได้ค่อนข้างดี แต่เมื่อพิจารณาถึงความสามารถ เทคนิคและพลังโดยรวมแล้วก็ยังไม่เป็นที่พอใจสำหรับฉัน
ฉันไม่ต้องการให้ความเร็วของฉันชดเชยจุดอ่อนในฮัตสึของฉัน ฉันต้องการให้มันเพิ่มสูงขึ้นมากกว่า
นั่นนำฉันไปสู่วิธีแก้ปัญหา ซึ่งเป็นการเสียสละที่คล้ายกับที่ คุราปิก้า จ่าย เมื่อใช้ห้วงเวลาจักรพรรดิ เมื่อดวงตาของ คุราปิก้า เปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม เขาจะเปลี่ยนจากสายแปรสภาพเป็นสายพิเศษ
ความสามารถนี้ทำให้เขาใช้เน็นทุกประเภทได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ 100% คุราปิก้า อธิบายเรื่องนี้โดยใช้คำว่า ” ระดับ ” ” พลัง ” และ ” ความแม่นยำ ” : ” ระดับ ” ของเขาเกี่ยวกับเน็นประเภทต่าง ๆ ยังคงเหมือนเดิมในห้วงเวลาจักรพรรดิ แต่ ” พลัง ” และ ” ความแม่นยำ ” ของเขาทุกประเภทจะเพิ่มถึง 100%
ดังนั้น ถ้า ” ระดับ ” ของ คุราปิก้า ในสายแปรสภาพ คือ 10 แสดงว่า ” ระดับ ” ของเขาในสายแผ่พุ่ง (ขั้วตรงข้ามของประเภทออร่า) จะยังคงอยู่ที่ 4 อย่างมากที่สุด แต่ ” พลัง ” และ ” ความแม่นยำ ” ของเขาในความสามารถในสายแปรสภาพจะเพิ่มขึ้นจาก 40% ถึง 100% ทำให้เขาสามารถจับคู่กับสายแผ่พุ่งในระดับ 4 ได้อย่างเท่าเทียมกัน
อย่างไรก็ตาม ราคาที่ต้องจ่ายนั้นค่อนข้างสูง เนื่องจากทุก ๆ วินาทีที่ใช้ในโหมดนี้จะทำให้อายุขัยของ คุราปิก้า สั้นลงหนึ่งชั่วโมง
ฉันต้องการความเข้ากันได้ 100% ในการสายเสริมพลัง นั่นคือเพิ่มขึ้น 60% ดังนั้น ฉันจะไม่ต้องเสียสละขนาดนั้น แต่ความเข้าใจของฉันเกี่ยวกับเน็นนั้นไม่สูงนัก ดังนั้น ฉันจึงไม่แน่ใจกับการเสียสละเท่าไรนัก
จากที่ฉันเห็นตอนนี้ มันต้องการสามสิ่ง ความมุ่งมั่น พลังจิตใจและอารมณ์ ฉันไม่แน่ใจว่ามีข้อกำหนดอื่น ๆ อีกไหม แต่สำหรับตอนนี้ ฉันจะพิจารณาแต่ข้อกำหนดนี้เท่านั้น
แน่นอนว่าฉันมีพลังจิตใจ แต่ฉันไม่แน่ใจว่าฉันมีความมุ่งมั่นหรือไม่ เพราะฉันไม่เต็มใจที่จะเสียสละบางอย่าง เช่น อายุขัยของฉัน แต่ฉันจะสละบางอย่างสิ่งที่เพียงพอ
สำหรับอารมณ์นั้นฉันไม่ต้องการ ฉันแค่ต้องการมีความเข้ากันได้ 100% ในสายเสริมพลัง คำถาม คือ ความปรารถนาของฉันรุนแรงพอที่จะยอมให้เป็นเช่นนั้นหรือไม่
ฉันหลับตาลง ในขณะที่ความมืดมิดรายล้อมตัวฉัน พลังจิตใจของฉัน คือ สิ่งที่พิสูจน์มาตลอดหลายปีในโลกนี้
ฉันเต็มใจที่จะเสียสละความสามารถในการใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับสายแปรสภาพและสายเปลี่ยนแปลง ฉันต้องการความเข้ากันได้ 100% ในสายเสริมพลัง…
ฉันรอและรอเป็นเวลาหลายชั่วโมง ในขณะที่ย้ำคำสัตย์สาบานเดิมในใจและเมื่อเวลาผ่านไป อากาศแห่งความเยือกเย็นก็ปกคลุมบ้าน
ความกดดันจนหายใจไม่ออกลงมาที่บริเวณรอบ ๆ ตัวฉัน แหล่งที่มาที่ฉันสามารถอธิบายได้ คือ ออร่าสีม่วงเข้มที่รายล้อมฉัน
การแสดงออกของฉันไม่เปลี่ยนแปลงและฉันรู้สึกค่อนข้างสงบ มันเป็นเพียงจิตสังหารของฉันที่รั่วไหล จิตสังหารที่ฉันควบคุมเมื่อหลายปีก่อน เนื่องจากมันอาจเป็นจุดอ่อน หากเป้าหมายสัมผัสได้
จิตสังหารของฉันเป็นตัวแทนของความโกรธ การฝึกฝนที่ฉันทำมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา ทำให้ฉันสามารถควบคุมความโกรธได้อย่างสมบูรณ์
อันที่จริงฉันรู้สึกโกรธยากอยู่แล้ว แต่เมื่อบางอย่างไม่เป็นไปตามที่ฉันคิด จิตสังหารของฉันก็เริ่มรั่วไหลออกไป ซึ่งดีกว่าความโกรธเพราะฉันสามารถคิดได้ชัดเจน ซึ่งอธิบายสถานการณ์ปัจจุบันของฉันได้…
ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย ไม่มีการเปลี่ยนแปลง ฉันแน่ใจว่าฉันจะรู้โดยธรรมชาติว่าเป้าหมายของฉันสำเร็จหรือไม่และฉันก็รู้โดยธรรมชาติว่าเป้าหมายของฉันล้มเหลว
ความล้มเหลวเป็นทางเลือกหนึ่งเสมอและฉันคำนึงถึงมัน มีโอกาสสูงที่มันจะไม่ได้ผล แต่การพิจารณาความล้มเหลวและการเผชิญหน้าเป็นสองสิ่งที่แตกต่างกันอย่างมากมาย
ฉันเก็บจิตสังหารแล้วลุกขึ้นออกจากบ้าน สังเกตเห็นผู้คนหลบหน้าฉันเพราะความเยือกเย็นที่ไม่หายไปจากตัวฉัน ฉันไม่ติดใจอะไร ขณะที่เดินกลับเข้าไปในป่า…
ฉันยืนอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์ หลับตาแล้วพูดว่า ‘โค‘ ฉันใช้ เงียว ที่มือขวา ขณะที่ออร่าทั้งหมดของฉันรวบรวมอยู่ที่มือของฉัน
ออร่าสีม่วงเข้มโอบล้อมมือขวาของฉัน จากนั้นแขนของฉันก็เปล่งแสงออกมาพร้อมกับเสียงที่ดังก้องกังวานและเศษซากที่กระจายไปทุกทิศทาง
ไม่นานนักก่อนที่จะได้ยินเสียงเดิมอีกครั้ง ขณะที่ฉันใช้ โค ที่มือซ้าย วัฏจักรนี้ดำเนินไปเป็นเวลาหลายนาที ขณะที่ฉันเปลี่ยนจากมือหนึ่งไปอีกมือหนึ่ง ความเร็วของฉันยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้เกิดเสียงก้องกังวานอย่างต่อเนื่องก่อตัวเป็นปล่องภูเขาไฟขนาดเล็ก…
” เฮ้อ มันเป็นเรื่องดีที่ปล่อยพลังออกมาบ้างเป็นบางครั้ง…” ฉันลืมตาขึ้นทั้ง ๆ ที่สีหน้าเย็นชาของฉันไม่เปลี่ยนไป ฉันต้องคิดอะไรบางอย่างเพิ่ม
และความหมกมุ่นอยู่กับสิ่งต่าง ๆ ในแบบของฉันอาจเป็นอันตรายได้ ถ้าฉันไม่ได้เกิดมาในครอบครัวแบบนี้ ถ้าฉันไม่ได้เรียนรู้ที่จะควบคุมอารมณ์ของตัวเอง
ฉันหยิบหินก้อนเล็ก ๆ ขึ้นมาใกล้ ๆ มีเส้นสีม่วงรอบ ๆ แขนของฉัน ขณะที่ฉันฟันมันทิ้งเป็นเส้นสีม่วง
จากนั้นฉันก็โยนมันขึ้นไปบนท้องฟ้า ในขณะที่มันส่องแสงสีม่วงในความมืดของค่ำคืน แม้ว่าไม่นานที่แสงสีม่วงอันสวยงามจะหายไปพร้อมกับหินที่มันเอาชนะลงได้
ฉากที่เคยทำให้ใบหน้าของฉันมีรอยยิ้มที่สดใสนั้นล้มเหลวด้วยความเยือกเย็นที่อยู่รอบตัวฉัน ความมุ่งมั่น คือ สิ่งที่ฉันต้องการ ฉันจะคิดออกเพราะความอ่อนแอนั้นไม่มีอยู่จริงไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม…..
……….
