ถึงเวลาที่ฉันจะต้องกำหนดข้อจำกัดบางอย่าง …
– ฉันจะไม่สามารถใช้ ‘เอ็น‘ ได้อีก
นี่เป็นสิ่งแรกและสิ่งที่ฉันวางแผนมาระยะหนึ่งแล้ว ความเสี่ยงเป็นปัจจัยหนึ่งที่ส่งผลอย่างน่าทึ่งต่อเน็น
ข้อกำหนดที่บังคับตนเองซึ่งเป็นอันตรายต่อผู้สร้างหรืออาจเป็นเช่นนั้น เช่น การเต็มใจจำกัดการใช้ประสาทสัมผัส สามารถเพิ่มพลังของเน็นและความสามารถของเน็นโดยเฉพาะได้
เนื่องจากเน็นเป็นการแสดงออกถึงความมุ่งมั่นและการเต็มใจรับความเสี่ยงเพิ่มเติมเป็นการยืนยันว่าผู้ใช้เน็นแก้ปัญหาได้
ดังนั้น ฉันจะจำกัดตัวเองไม่ให้ใช้เอ็น จำกัดประสาทสัมผัสของฉัน ในขณะที่ใช้อาเขตของฉันเข้ามาแทนที่ นี่เป็นการแลกเปลี่ยนโดยพื้นฐาน
ฉันกำลังแลกเปลี่ยนความสามารถในการใช้เอ็น ที่มีรัศมี 200 เมตร เพื่อเพิ่มพลังให้กับอาเขตของฉันและการเผาผลาญที่ลดลง แม้ว่าสิ่งนี้จะเป็นความเสี่ยงที่ส่งผลทันที ซึ่งหมายความว่าเมื่อฉันให้สัตย์สาบานแล้วฉันก็สูญเสียความสามารถในการใช้เอ็น
-ยิ่งห่างจากศูนย์กลางของอาเขตมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งควบคุมได้น้อยลงและสัมผัสได้น้อยลง ยิ่งเข้าใกล้ศูนย์กลางมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสามารถควบคุมได้มากขึ้นเท่านั้นและยิ่งสัมผัสได้มากเท่านั้น
นี่เป็นข้อจำกัด แม้ว่าจะถือได้ว่าเป็นการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียมกัน ในขณะที่ฉันกำลังเสียสละบางสิ่งบางอย่าง เพื่อให้ดีขึ้นในบางสิ่งบางอย่าง
ฉันมีภาพทั่วไปของสิ่งที่ฉันต้องการให้ความสามารถของฉันเป็นอย่างไรและฉันจะทำมันอย่างไรต่อจากตอนนี้ แต่เมื่อฉันได้สร้างความเสี่ยงและข้อจำกัดก่อนหน้านี้ ฉันยังไม่รู้สึกว่าฉันทำภาพนั้นเสร็จ
มันเหมือนกับสัญชาตญาณที่ผู้ใช้เน็น ทุกคนสามารถสัมผัสได้ เมื่อพวกเขาสร้างฮัตสึที่ต้องการข้อจำกัด เนื่องจากอาเขตอ่อนแอเกินไปและการเผาผลาญสูงเกินไป ฉันรู้สึกว่าฉันต้องการอะไรมากกว่านี้เพราะสิ่งที่ฉันต้องการ คือ อาเขตที่แข็งแรงขึ้นและใหญ่ขึ้น ดังนั้น…
– การควบคุมขยายไปถึงอะไรก็ได้ยกเว้นการควบคุมจิตใจ ในขณะที่ทำให้ไม่สามารถควบคุมผู้ใช้ในอาเขตได้
การควบคุมจิตใจไม่เคยเป็นสิ่งที่ฉันสนใจ มันดูแปลก ๆ ราวกับว่าคุณต้องพึ่งพาการควบคุมคนอื่น
ฉันแค่ต้องการเก็บพลังของฉันไว้ใกล้ตัวและฉันไม่ไว้ใจความสามารถดังกล่าว แต่ที่สำคัญที่สุด ฉันต้องการกำจัดโอกาสที่จะถูกควบคุมหรือควบคุม
และสุดท้าย ข้อจำกัดที่มาโดยธรรมชาติโดยที่ฉันไม่จำเป็นต้องสร้างมันขึ้นมาและมันก็สมเหตุสมผล เพราะไม่เช่นนั้น อาเขตของฉันก็จะสมบูรณ์และก็ไม่มีอะไรแน่นอนในโลกนี้…ยัง…
– ฉันควบคุมได้เฉพาะสิ่งที่ฉันรับรู้ได้
อาเขตของฉันเริ่มเปลี่ยนไป เมื่อฉันตั้งคำสัตย์สาบานและข้อจำกัดทั้งหมดเพื่อให้ใช้งานได้ อาเขตของฉันเริ่มขยายตัวมากขึ้นเมื่อการรับรู้ภายในอาเขตของฉันเริ่มสูงขึ้นเรื่อย ๆ แม้ว่าฉันจะสังเกตเห็นว่ายิ่งห่างจากฉันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งรับรู้ได้น้อยลงเท่านั้นและยิ่งเข้าใกล้ฉันมากเท่าไหร่ การรับรู้ของฉันก็ยิ่งดีขึ้นเท่านั้น
อาเขตของฉันเสถียรที่ 35 เมตรพอดี ขณะที่ความรู้สึกเสพติดของการควบคุมอย่างสมบูรณ์กลับมาที่ฉันและฉันสนุกกับความรู้สึกดังกล่าว เมื่อรับรู้ทุกอย่างในอาเขตของฉัน
……..
– ฮัตสึ -ควบคุมอาเขต-
——ควบคุมอาเขต คือ อาเขตที่ผู้ใช้มีระดับการควบคุมโดยขึ้นอยู่กับออร่าที่ป้อนเข้ามาของผู้ใช้และหากผู้ใช้สามารถจ่ายสำหรับการใช้ออร่าได้
การป้อนข้อมูลของผู้ใช้ คือ ปริมาณออร่าที่ผู้ใช้สามารถป้อนเข้าสู่สมองได้ ในช่วงเวลาหนึ่งทำให้สมองสามารถทำงานที่จำเป็นภายในอาเขตได้ นอกจากนี้ยังเป็นปริมาณออร่าที่สมองสามารถจัดการและบริโภคได้ในช่วงเวลาที่กำหนด
ทุกอย่างมีความต้านทาน ดังนั้น การบริโภคจะขึ้นอยู่กับการต้านทานของเป้าหมายและความต้านทานจะเพิ่มขึ้นแบบทวีคูณ ยิ่งเป้าหมายแข็งแกร่งขึ้น โดยเฉพาะผู้ใช้เน็น
หากผู้ใช้ควบคุมวัตถุที่ไม่มีชีวิต ปริมาณการใช้จะขึ้นอยู่กับวิธีที่ผู้ใช้ควบคุมวัตถุ หากผู้ใช้ควบคุมให้เคลื่อนที่เร็วขึ้น การกระทำนั้นจะทำให้เกิดการต่อต้านมากขึ้นตามความเร็วที่เร็วขึ้น ดังนั้น ผู้ใช้จึงจำเป็นต้องมีออร่าที่สามารถตอบสนองความเร็วที่ต้องการได้
ร่างกายของผู้ใช้มีความต้านทานน้อยที่สุดตลอดเวลา ซึ่งหมายความว่าในขณะที่ควบคุมมันเผาผลาญออร่า การเผาผลาญจะต่ำกว่าอย่างอื่นมาก
อาเขตของผู้ใช้ไม่สมเหตุสมผลและมองไม่เห็น แม้จะใช้ เงียว หรือ เอ็น
1- ยิ่งห่างจากศูนย์กลางของอาเขตของฉันมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งมีการควบคุมน้อยลงและสัมผัสได้น้อยลง ยิ่งเข้าใกล้ศูนย์กลางมากเท่าไหร่ ฉันก็ยิ่งมีการควบคุมมากขึ้นเท่านั้นและยิ่งสัมผัสได้มากเท่านั้น
— เนื่องจากผู้ใช้ได้กำหนดเงื่อนไขที่ลดการควบคุมของเขาให้ห่างจากเขามากขึ้นและเพิ่มการควบคุมของเขาให้ใกล้ชิดกับเขามากขึ้น ออร่าที่ผู้ใช้ต้องจ่ายสำหรับการกระทำเดียวกันอาจแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับว่าไกลจากศูนย์กลางอาเขตเท่าไร นอกจากนี้ ผู้ใช้ยังสามารถสัมผัสถึงสิ่งต่าง ๆ ได้ใกล้ชิดกับศูนย์กลางอาเขตได้ชัดเจนกว่าสิ่งที่ไกลออกไป
2-ผู้ใช้จะไม่สามารถใช้ ‘เอ็น‘ ได้อีก
—ผู้ใช้ยกเลิกความสามารถในการใช้เอ็น ทำให้ความสามารถแข็งแกร่งขึ้นมาก
3- ช่วงอาเขตของผู้ใช้ขยายได้ยากกว่า ‘เอ็น‘ ถึง 5 เท่า
—มันยากกว่ามากที่จะขยายระยะของอาเขต เมื่อพิจารณาถึงความสามารถของมัน
4-การควบคุมขยายไปถึงอะไรก็ได้ยกเว้นการควบคุมจิตใจ
—ผู้ใช้ให้ความสามารถในการควบคุมใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างโดยใช้ความสามารถนี้ ทำให้เขาควบคุมไม่ได้ในอาเขตของเขา
5-ฉันควบคุมได้เฉพาะสิ่งที่ฉันรับรู้ได้เท่านั้น
—ผู้ใช้สามารถควบคุมได้เฉพาะสิ่งที่เขารับรู้ได้เท่านั้น ซึ่งหมายความว่าการควบคุมโมเลกุลนั้นเป็นไปไม่ได้ ถ้าเขาไม่สามารถรับรู้ได้อย่างแม่นยำ
……….
ฉันทำให้อาเขตของฉันกระจายออกไป ในขณะที่ฉันวิเคราะห์ทุกอย่างโดยเฉพาะร่างกายของฉัน เพราะมันจะเป็นจุดสนใจหลักของการควบคุมของฉัน
และอย่างที่ฉันคาดไว้ไม่ว่าฉันจะคิดว่ามีเซ็ตสึสมบูรณ์แบบแค่ไหน ฉันก็ยังสังเกตเห็นข้อบกพร่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในตัวมัน แม้ว่าข้อบกพร่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มากพอที่แม้ฉันจะไม่สังเกตเห็น แต่ก็ยังมีข้อบกพร่องอยู่ ข้อบกพร่องที่ฉันต้องแก้ไข
ฉันศึกษาหนังสือชีววิทยาจำนวนมากจากโลกนี้ตลอดหลายปีที่ผ่านมาและสังเกตเห็นบางสิ่งที่น่าสนใจ
สรีรวิทยาของมนุษย์ในโลกนี้เหมือนกันทุกประการกับโลกที่แล้วของฉัน แม้ว่าข้อจำกัดของสิ่งที่มนุษย์ทั่วไปสามารถทำได้นั้นแสดงให้เห็นว่าใหญ่กว่าโลกที่แล้วของฉัน ซึ่งทำให้เกิดคำถามขึ้น พวกเขาจะบรรลุความสำเร็จเหล่านี้ได้อย่างไร
ข้อสรุปเชิงตรรกะเพียงอย่างเดียวที่ฉันคิดได้ คือ เน็น เมื่อพิจารณาว่าทุกคนมีและมันส่งผลกระทบ จากการวิจัยของนักวิทยาศาสตร์จากโลกนี้ องค์ประกอบของอะตอมจะเหมือนกับจากโลกที่แล้ว เว้นแต่เน็นจะมีผลกระทบต่อระดับเซลล์ ดังนั้น บางทีฉันอาจพบคำตอบ เมื่อสัมผัสได้ถึงสิ่งต่าง ๆ ในระดับเซลล์
ตอนนี้ฉันจดจ่ออยู่กับความคิดที่สงสัย วิเคราะห์เส้นเลือดทุกเส้นที่เลือดไหลผ่าน ซึ่งเป็นสิ่งที่ฉันศึกษาไปแล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะให้แน่ใจ ไม่นานก่อนที่ฉันจะเริ่มต้นการทดลอง เนื่องจากการเต้นของหัวใจของฉันเริ่มช้าลงเรื่อย ๆ จนกระทั่ง…
……….
