…….
เขาโอบแขนของเธอไว้รอบตัวเธอ เพื่อให้เธอเข้ามาใกล้ขึ้น “เธอดูเครียด มีอะไรจะบอกฉันไหม?”
เธอมองเขาด้วยสีหน้าที่เปราะบาง “นายกำลังหลอกใช้ฉันและนายก็ไม่ได้ปิดบังมัน ฉันไม่ว่าอะไร แต่นายจะทรยศฉันหรือเปล่า นายจะทิ้งฉันไหม?”
ยาซุโอะ เริ่มลูบไล้ผมนุ่มสลวยของเธอ “อืม นั่นทำให้เธอเสียสมาธิ ใช่ไหม ฉันจะตอบคำถามแรกของเธอ ไม่ ถ้าฉันรู้สึกว่าฉันต้องทรยศคนที่ฉันชอบมากพอ ๆ กับเธอ ฉันคงรู้สึกเหมือนตัวฉันเองล้มเหลวและนั่นยอมรับไม่ได้..”
“สำหรับคำถามที่สองของเธอ นั่นไม่น่าจะเป็นไปได้และถ้าเธอทำให้ฉันตกหลุมรัก นั่นก็เป็นไปไม่ได้…” มือของเขาที่ลูบผมของเธอ เริ่มลูบไล้รอยแผลเป็นยาวทั้งสองบนใบหน้าของเธอ “แต่เธอไม่ต้องเชื่อฉันตอนนี้…เมื่อเธอทำแล้วฉันจะลบรอยแผลเป็น…ตกลงไหม?”
“อืม” คือ ทุกเสียงที่ได้ยินจากเธอ ขณะที่เธอกอดเขากลับดำดิ่งเข้าไปในอ้อมกอดของเขา เริ่มที่จะหลับใหล…
“นายต้องการให้เขาหรือพวกเขามีชีวิตอยู่หรือตาย?”
“ยังมีชีวิตอยู่…แค่หัวหน้าและรองหัวหน้า…”, “อืม เธอนอนได้ แค่ทิ้งทุกอย่างไว้ให้ฉัน…” จากนั้น เธอก็ล่องลอยไปในดินแดนแห่งความฝันภายใต้การลูบไล้อย่างอ่อนโยนของเขา…
อารุกะ เงียบไปสักพักเมื่อสังเกตเห็นฉากนี้ จากนั้น เธอก็ปิดทีวีและคอนโซลแล้วเดินไปข้าง ๆ ยาซุโอะ โดยวางศีรษะของเธอไว้บนไหล่ขวาของเขา ขณะที่เธอหลับไป
ยาซุโอะ หลับตาลง แต่อาเขตของเขายังคงใช้งานอยู่โดยครอบคลุมพื้นที่รัศมีมากกว่า 260 เมตรรอบตัวเขา และสิ่งที่ไม่มีใครเห็น คือ เส้นใยจำนวนนับไม่ถ้วนที่เคลื่อนที่ไปทุกหนทุกแห่งในอาเขตของเขา โดยทั้งหมดเชื่อมโยงกับผมของ ยาซุโอะ ที่ซึ่งเน็นของเขาไหลออกมา สร้างเส้นใยมากขึ้นและขยายการมีอยู่ของมัน
นี่เป็นแอโรเน็นและไม่ใช่แค่คนธรรมดาที่ไม่สามารถเห็นได้ แม้แต่ผู้ใช้เน็นก็ไม่สามารถมองเห็นได้ แม้จะใช้ ‘เงียว‘
ยาซุโอะ ฝึกฝนความชำนาญในฮัตสึของเขาในเดือนที่แล้วจนน่าทึ่ง ทำให้แอโรเน็นล่องหนโดยสมบูรณ์ด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นเช่นกันและเขาพบว่าเขาสามารถสร้างพวกมันได้ทุกที่ตราบเท่าที่เน็นของเขายังมีอยู่ แต่ความแข็งแกร่งของพวกมันจะดีขึ้น หากพวกมันเชื่อมต่อกับเขา เหมือนในตอนนี้…
ทันใดนั้น เส้นใยแอโร ส่วนใหญ่เริ่มเคลื่อนที่ห่างออกไปและห่างจากเขามากขึ้น โดยออกจากอาเขตของเขา ในขณะที่เขาจัดการกับพวกมันต่อไป โดยไม่ต้องใช้อาเขตควบคุมของเขา
เส้นใยเคลื่อนที่ไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ เพื่อหลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวางที่ขวางทาง ราวกับว่ามันสามารถมองเห็นทุกสิ่งรอบตัวได้ แม้ว่าจะอยู่ไกลจากอาเขตของเขาและสิ่งที่สังเกตเห็นได้ก็คือ บางเส้นที่ก่อตัวเป็นวงกลมเล็ก ๆ ดูเหมือนว่าพวกมันจะสังเกตทุกอย่างรอบตัว
นี่เป็นเพราะความสามารถย่อยที่เขาสร้างขึ้นสำหรับฮัตสึแอโรเน็นของเขา เขาเรียกมันว่า แอโรอาย ทำให้เขาสามารถมองเห็นวงกลมเล็ก ๆ ของเส้นใยแอโรของเขาได้ โดยมีข้อเสียอยู่เล็กน้อย
-แอโรเน็น:
ยาซุโอะ เลียนแบบคุณสมบัติของ แอโรเจล โดยเปลี่ยนออร่าของเขาให้กลายเป็น แอโรเน็น ด้วยความแข็งแกร่งที่น่าอัศจรรย์ด้วยน้ำหนักที่เบากว่าขนนก ในขณะเดียวกันก็ผลักคุณสมบัติโปร่งใสของ แอโรเจล ทำให้ แอโรเน็น ล่องหนโดยสิ้นเชิง แม้จะใช้ ‘เงียว‘
แอโรอาย: การสร้างวงกลมด้วยเส้นด้าย แอโรเน็น ทำให้ ยาซุโอะ สามารถมองทะลุวงกลมนี้ได้ทุกเมื่อ โดยสามารถมองเห็นเซลล์หรือสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ หาก ยาซุโอะ สามารถสร้างเส้นใยที่มีขนาดเล็กได้
– ข้อเสียของความสามารถนี้คือ ยาซุโอะ ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาของเขา เมื่อมันมีผล แต่เขาสามารถสร้าง แอโรอาย ได้มากเท่าที่ต้องการ โดยมีความเป็นไปได้ที่จะมองทะลุพวกมันทั้งหมดในเวลาเดียวกัน ตราบใดที่เขาสามารถจัดการข้อมูลทั้งหมดที่เขาเห็นได้ในเวลาเดียวกัน
เหตุผลเดียวที่เขาโอเคกับข้อเสียนั้นก็เพราะอาเขตควบคุมของเขา ในขณะที่เขามองไม่เห็นด้วยตาของเขา เขาสามารถมองเห็นได้มากขึ้น โดยใช้อาเขตของเขา ทำให้เขามีความปลอดภัยในการสร้างความสามารถดังกล่าวต่อไป ทั้งหมดนั้น เขาไม่สามารถใช้พวกมันได้อย่างแม่นยำเกินอาเขตของเขา เว้นแต่เขาจะมองเห็นและความสามารถนี้จะช่วยขจัดจุดอ่อนนี้
เหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือ เมื่อพูดถึงความสามารถของประตูมิติ เขาต้องป้อนเน็นไปยังประตูมิติต้นทาง แต่เขาสามารถสร้างประตูมิติปลายทางได้ทุกที่ที่เขาเห็น ดังนั้น หากเขาใช้ แอโรอาย เพื่อดูระยะที่เกินอาเขตของเขา เขาก็สร้างประตูมิติที่นั่นไม่ได้ และถ้าเขาสามารถขยายเส้นใยแอโรของเขาได้หลายร้อยไมล์ เขาก็จะไม่ผลักดันความสามารถของประตูมิติให้สูงขึ้นไปอีกหรือเปลี่ยนให้เป็นความสามารถในการเคลื่อนย้ายระยะไกลอีกด้วย เพียงอย่างเดียวทำให้ข้อเสียเปรียบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น.. .
เส้นใยแอโรมุ่งหน้าไปยังทิศทางหนึ่ง ไปยังสำนักงานใหญ่ของตระกูลเอย์อิ แต่ยิ่งเส้นใยเคลื่อนตัวจาก ยาซุโอะ ไกลเท่าไร ก็ยิ่งอ่อนลงเท่านั้น ข้อยกเว้น คือ อาเขตของเขาเนื่องจากช่วยให้พวกมันมีพลังเท่ากันตราบเท่าที่พวกมันอยู่ภายในและพวกมันอ่อนแอลงมาก เมื่อพิจารณาจากสำนักงานใหญ่ที่อยู่ห่างจากเขามากกว่า 15 ไมล์
ยาซุโอะ สังเกตอาคารอยู่พักหนึ่ง เขารู้ว่าในขณะที่เขาสามารถฆ่าเกือบทุกคนในนั้นได้ โดยการลอบโจมตีด้วยเส้นใยของเขา การจับผู้นำที่เป็นผู้ใช้เน็นที่ยังมีชีวิตอยู่นั้นยากกว่ามาก
แต่เขารู้ว่าเขาไม่จำเป็นต้องโจมตีโดยตรง จากที่ โมเรน่า พูดนั้น ดูเหมือนว่าผู้นำจะมาหาเขาเอง และหลังจากรอสักครู่ นั่นคือสิ่งที่เกิดขึ้น ขณะที่ผู้นำออกจากอาคารด้วยความกระวนกระวายใจบนใบหน้าของเขา ตามหลังเขาเป็นลูกน้องของเขามากกว่าหนึ่งร้อยคน โดยมีรองหัวหน้าตามอยู่ข้างหลังอย่างใกล้ชิด…
ยาซุโอะ เพิ่งสังเกตเห็นพวกเขาขึ้นรถมุ่งหน้ามาทางเขา และเขาปล่อยให้พวกเขาเข้ามาจนกว่าพวกเขาจะเข้ามาในอาเขตของเขาและออกจากรถ ความหวาดกลัวก็ท่วมท้นไปรอบ ๆ ขณะที่ผู้คนวิ่งหนี เมื่อสังเกตเห็นสมาชิกมาเฟียทั้งหมดส่งสัญญาณเตือนที่ใกล้เข้ามา…
ยกเว้นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นเพราะสมาชิกมาเฟียทุกคนตัวแข็งหรือราวกับร่างกายแข็งทื่อตรงข้ามกับสภาพจิตใจ และนั่นก็ขยายไปถึงแม้กระทั่งหัวหน้าที่พยายามใช้เน็นในการขยับตัว ขณะที่เหงื่อไหลอาบหน้า นี่คือผลที่ยาซุโอะใช้เส้นใยแอโรของเขา เพื่อควบคุมการเคลื่อนไหวของเป้าหมายทั้งหมดราวกับเชิดหุ่น
ทันใดนั้น พวกเขาทั้งหมดก็เริ่มเคลื่อนไหวโดยมีหัวหน้า และรองหัวหน้ามุ่งหน้าไปยังบ้าน ทุกคนที่เหลือที่ยืนใกล้กันล้มลงกับพื้น ยกเว้นหัวหน้าและรองหัวหน้า แต่ที่สังเกตได้คือ ตาของพวกเขาปิดและมองดูว่างเปล่า บ่งบอกว่าพวกเขาหมดสติ
สิ่งที่เขาทำ คือ การรับรู้ถึงสมองของพวกเขาทำให้เกิดเลือดออกเล็กน้อย ทำให้มันปิดตัวลงจนหมดสติ โดยไม่เสี่ยงที่พวกเขาจะเสียชีวิต ซึ่งเป็นไปได้ด้วยการผสมผสานระหว่างอาเขตควบคุมและเส้นใยแอโรของเขา
ความต้านทานที่ แอโรเน็น สร้างขึ้น ในขณะที่ถูกควบคุมโดยอาเขตควบคุมของเขานั้นน้อยกว่าความต้านทานที่ร่างกายสร้างขึ้นมาก ซึ่งทำให้การเผาผลาญเน็นมีขนาดน้อยกว่ามาก
ในขณะที่เขาสามารถสร้างเอฟเฟกต์ที่คล้ายกันกับอาเขตของเขาเพียงลำพัง การเผาผลาญจะมหาศาลจนไม่คุ้มค่า นั่นคือเหตุผลที่ในอดีตเขาส่วนใหญ่ใช้กริชทั้งสองเพื่อฆ่า ทั้งหมดเกี่ยวกับประสิทธิภาพและประสิทธิภาพของ แอโรเน็น รวมกับอาเขตควบคุมของเขานั้นเกินความสมบูรณ์แบบ
เมื่อทุกอย่างสงบลง รถยนต์อีกหลายคันก็หยุดใกล้กับศพ โดยมีรถบรรทุกสองคันตามอยู่ข้างหลัง หลังจากตกตะลึง เมื่อเห็นที่เกิดเหตุ ผู้คนนับสิบเริ่มเก็บศพไว้ในรถบรรทุก แล้วจากไปเมื่อทำความสะอาดทุกอย่างแล้ว คนเหล่านี้เป็นผู้ติดตามของ โมเรน่า
ยาซุโอะ ควบคุมคนสองคนให้ย้ายไปห้องใดห้องหนึ่งในบ้าน จากนั้น หลับตาอย่างผ่อนคลายและรอจน โมเรน่า ตื่น…
