I Don’t Want To Defy The Heavens
DTH ตอนที่ 66 เอากลับไป
พวกเขาไม่ได้ไล่ตามมันเข้าไปในป่า แต่ยืนห่างเพียงก้าวเดียวตรงเส้นแบ่งที่เกิดจากแสงอาทิตย์ที่ส่องลงมา (TL : ตอนที่แล้วแปลว่าเข้าไปแต่จริงๆแล้วยัง ตอนนี้กลับไปแก้ให้เป็นเพิ่งมาถึงแล้วครับขอโทษด้วย)
ด้านหนึ่งสว่างมากขณะที่อีกด้านหนึ่งมืดจนแสงส่องไม่ถึง
หลินฟานไม่ได้โง่ถึงขนาดผลีผลามเข้าไปโดยไม่ยั้งคิด หากข้างหน้ามีอันตรายละแบบนั้นมันจะไม่แย่เอาหรือ?
มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะได้รับโอกาสที่จะใช้ชีวิตดั่งนายน้อยที่ร่ํารวย
ถ้าหากเขาตายอีกรอบและกลายเป็นสัตว์ปีกขึ้นมามันก็ไม่ต่างอะไรจากการรอถูกเชือด
ดินในปาค่อนข้างขึ้น เห็นได้ชัดว่าเกิดจากการไม่ได้รับแสงเป็นเวลานาน
ในขณะเดียวกันก็มีหมอกสีเทาที่ปกคลุมไปทั่วบริเวณโดย ค่อยๆล่องลอยไปอย่างช้าๆทําให้รู้สึกมืดมนอยู่เสมอ
ในตอนนั้นเองหมอกสีดําที่กําลังหลบหนีก็ปรากฏตัวออกมาและรวมเข้ากับหมอกสีเทากลายเป็นรูปร่างมนุษย์ ใบหน้าของมันไม่ชัดนักเห็นได้เพียงลักษณะคราวๆเท่านั้น
“ถ้าเจ้ามีความกล้าก็ออกมาเผชิญหน้ากับข้าซะ!” หลินฟานตะโกนไปยังหมอกสีดําในปา
มันหนี้เก่งจริงๆ
พวกเขาทั้งสองต้องไล่ล่ามันนานกว่าชั่วโมงก่อนที่จะมาหยุดอยู่ตรงนี้
เมื่อดูจากสถานการณ์ปัจจุบันแล้ว มันก็เห็นได้ชัดเลยว่าหมอกสีดําต้องการให้พวกเขาเข้าไปในปา
แน่นอนว่าเป็นไปไม่ได้เลยเพราะหากศัตรูไม่ขยับเขาก็จะไม่ขยับเช่นกัน
การต่อสู้ในสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคยนั้นจะส่งผลต่อประสิ
ทธิภาพ
หมอกสีดําไม่ได้ขยับหรือกล่าวอะไร มันทําเพียงแค่ยืนอยู่ในหมอกสีเทาและมองมาทางหลินฟานด้วยความโกรธเกรี้ยว
“ความโกรธ +222
ด้วยความโกรธที่ได้มาอีกครั้งทําให้เขารู้สึกว่าอารมณ์ของเจ้าตัวประหลาดนี้รุนแรงกว่าคนปกติหลายเท่านัก
และก็แน่นอนอีกว่าหลินฟานจะไม่ยอมปล่อยโอกาสนี้ไป “เจ้าคนไร้ยางอาย เจ้ากล้าดียังไงถึงมาก่อปัญหาในหมู่บ้านที่อยู่ภายใต้การดูแลของตระกูลหลินของข้า ถ้าเจ้ามีความกล้าก็เดินออกมา! ข้าจะได้ตัดหัวของเจ้าและนํามาเตะเล่นเหมือนลูกบอล”
“เจ้ากําลังมองไปทางไหนกัน! หากไม่พอใจก็ออกมาติ! จะมัวแต่ซ่อนตัวอยู่แต่ในที่ที่มันทรุดโทรมแบบนี้ไปทําไม?”
โจวเชียงเหมามองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาด้วยความงุนงง เขาสาปแช่งอีกฝ่ายแรงมาก
“ใจเย็นลูกพี่ลูกน้อง อย่ารีบร้อนไป”
จะไม่ให้หลินฟานสาปแช่งได้อย่างไร? ก็ในเมื่อถ้าเขาไม่ทํา เขาก็จะไม่ได้คะแนนความโกรธนะสิ
“ความโกรธ +333
มันช่างง่ายดายจริงๆ เขารู้สึกว่าระบบสนับสนุนขนาดเล็ก ไม่ได้มีไว้ให้เขาทํางานหนักเพื่อให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น แต่มีไว้ให้เขาสนุกไปกับมันเมื่อเวลาเขาเบื่อ
รอบๆหมอกสีดําคล้ายมนุษย์มีสัญญาของความผันผวน
ทันใดนั้น หมอกก็รวมตัวกันและพุ่งเข้าใส่หลินฟาน
หมอกสีดําเหล่านี้คล้ายงูหลามขณะที่มันเลื้อยตัวไปมา จากนั้นหมอกก็ระเบิดออกแปรเปลี่ยนเป็นปากงูสีดําพยายามจะกัดเขาด้วยฟันแหลมสองซี่
หลินฟานฟันออกไปด้วยกําลังภายในที่เต็มเปี่ยม ทักษะดาบสายฟ้าสี่รูปแบบนั้นดุร้ายมากและหมอกสีดําก็ดูเหมือนจะกลัวมันมากเช่นกัน
ตูม!
หมอกสีดําระเบิดออกและกระจัดกระจายทันที
“ความโกรธ +444
“เหอะ! แค่ลูกไม้ตื้นๆ ถ้าเจ้ามีความกล้าก็หยุดซ่อนตัวและออกมาได้แล้ว! เจ้าคิดว่ามันน่าสนใจสําหรับเจ้างั้นรึ ที่ซ่อนตัวอยู่แบบนั้น?”
หลินฟานกระชับดาบในมือและรอ ตราบใดที่มันกล้าออกมา เขาจะอัดมันจนถึงขั้นมันยังจําตัวเองไม่ได้
และถ้าเกิดเขาไม่สามารถชนะได้จริงๆเขาก็ยังมีลูกพี่ลูกน้องอยู่ข้างๆ
“ลูกพี่ลูกน้อง เจ้ามีวิชาที่มีคุณสมบัติธาตุสายฟ้ารีไม่?” หลินฟานถาม
จากการต่อสู้ก่อนหน้านี้เขาพบว่าหมอกสีดํามันกลัวสายฟ้า พวกสิ่งชั่วร้ายก็กลัวเช่นกัน งั้นก็แปลว่ามันคือสิ่งชั่วร้ายใช่ไหม?
“มี แต่มันเป็นเพียงเทคนิคฝ่ามือขั้นพื้นฐาน” โจวเชียงเหมากล่าว
“แค่นั้นก็พอแล้ว เพราะเจ้าสิ่งนี้มันกลัวสายฟ้า เพียงแค่อัดมันด้วยเทคนิคฝ่ามือขั้นพื้นฐานนั้น”
หลินฟานต้องการจับหมอกสีดําและรีดคะแนนความโกรธออกมาจนกว่าจะแห้ง
ถ้าเขาทําได้สําเร็จ เกรงว่าไม่นานหลังจากนั้นเขาคงจะทยานขึ้นสวรรค์ด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว
โจว เชียงเหมาเชื่อในสิ่งที่ลูกพี่ลูกน้องของเขาพูดโดยไม่มีข้อสงสัยใดๆ “เข้าใจแล้ว ข้าจะลองดู แต่ลูกพี่ลูกน้องอย่าเข้ามา”
แม้ว่ามันจะไม่ได้ผล แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา เขาก็สามารถล่าถอยได้
แต่ถ้ามันมีอะไรเกิดขึ้นกับลูกพี่ลูกน้องของเขาเขาจะต้องเสียใจอย่างแน่นอน
โจวเชียงเหมารีบตรงเข้าไปในป่าและคํารามออกมาทันที
“ฝ่ามือสลายเทียนกัง!”
ครืน!
เสียงฟ้าร้องดังขึ้นในร่างกายของโจวเชียงเหมา จากนั้นสายฟ้าก็เข้าโอบล้อมฝ่ามือทั้งสองข้างของเขาขณะส่งเสียงดังกระหึ่ม ฟ้าร้องดังขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมีสายฟ้าขนาดเท่าต้นขา โอบรอบร่างกายโดยที่มันถูกควบคุมด้วยมือทั้งสองข้างอีกที
“เชี่ย! นี่คือเทคนิคฝ่ามือขั้นพื้นฐานจริงดิ?”
“ลูกพี่ลูกน้องเจ้าพยายามจะข่มข้างั้นหรือ?”
ถ้าบอกว่ามันคือเทคนิคฝ่ามือขั้นพื้นฐานจริงๆ เขาคงจะไม่เชื่ออย่างแน่นอน
ในขณะนี้ลูกพี่ลูกน้องของเขานั้นเร็วมาก เขาพุ่งไปอยู่ด้านหน้าหมอกและตบออกไปด้วยสายฟ้าทันที
ปัง!
หมอกสีดําระเบิดออก!
ร่างกายของมันกลายเป็นไม่เสถียร
“ลูกพี่ลูกน้องสายฟ้าได้ผลจริงๆด้วย!” โจวเชียงเหมาตะโกน
เขาคิดว่าศัตรูคงจะหลบอย่างง่ายดายหรือไม่ก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายได้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความเสียหายที่เขา ทําจะไม่น้อยเลยทีเดียว
หลินฟานดีใจมาก “เอาละข้ากําลังไป เราจะได้ช่วยจับมันด้วยกัน”
หลังจากสิ้นเสียงเขาก็พุ่งเข้าไป
เขาทําให้ร่างกายของเขากลับเป็นเหมือนเดิม
ในขณะเดียวกันเขาก็ใช้คะแนนความโกรธที่มีอยู่เพื่อเพิ่มสถานะของเขา
ทักษะดาบสายฟ้าสี่รูปแบบ (พื้นฐาน)
ทักษะดาบสายฟ้าสี่รูปแบบ (ผ่านเข้า)
ทักษะดาบสายฟ้าสี่รูปแบบ (รอบรู้)
เขาเหลือคะแนนอยู่เพียง44คะแนนเท่านั้น แต่ได้แค่นี้ก็พอแล้ว
ด้วยร่างกายและกําลังภายในที่มาถึงขั้นสี่เขาในตอนนี้ควรจะสู้กับหมอกสีดําได้
“ลูกพี่ลูกน้องโปรดระวังด้วย!” โจว เชียงเหมารู้สึกกังวล กําลังภายในที่หนาแน่นของเขาแตกออกและควบแน่นเป็นสายฟ้าในฝ่ามือของเขาขณะที่เขาตบออกไปยังหมอกสีดําที่กําลังจะแตกสลาย
“ตัด!”
หลินฟานคํารามเสียงต่ําขณะฟันออกไป ด้วยแรงส่งจากทั้งพลังกายและกําลังภายในที่แข็งแกร่งทําให้การโจมตีที่ปะทุนี้น่ากลัวมากยิ่งขึ้น
ฟุบ!
หมอกสีดําถูกตัดด้วยดาบ สายฟ้าบนใบดาบกรีดร้องสร้างความเสียหายอย่างมาก
“ปรากฏว่าข้าก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน”
หลินฟานพึมพํา
การเพิ่มสถานะให้ถึงระดับนี้นอกจากจะไร้ประโยชน์ต่อมือสังหารคนนั้นแล้วมันยังทําให้เขารู้สึกเสียใจอยู่เสมอ แต่การต่อสู้กับหมอกสีดําในครั้งนี้มันทําให้เขารู้สึกสดชื่นมาก
การได้ฟันนี้มันรู้สึกดีจริงๆ
“ลูกพี่ลูกน้องถอยออกมา ปล่อยให้ข้าจัดการเอง” โจวเชียงเหมากล่าว
เขาต้องการให้ลูกพี่ลูกน้องของเขาหยุดและปล่อยทุกอย่างไว้กับเขา เพราะถ้าลูกพี่ลูกน้องของเขาได้รับบาดเจ็บมันคงจะเลวร้ายมาก
“ลูกพี่ลูกน้องเจ้ากําลังพูดอะไรกัน? แม้ว่าเจ้าจะรับมือกับมันได้ แต่เจ้าก็ต้องปล่อยให้ข้าสนุกบ้าง หยุดพูดและโจมตีมันได้แล้ว”
แต่ละดาบที่ออกมาจากหลินฟานเป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
หมอกสีดําโกรธเกรี้ยว
ทั้งสองล้อมรอบมัน และหนึ่งในนั้นก็เป็นภัยคุกคามอย่างมากสําหรับมัน มันอยากจะหนีแต่ก็ทําไม่ได้
ปัง!
หมอกสีดํากระแทกเข้ากับพื้น
ตัวหมอกที่มีสายฟ้าบนร่างกายกระตุกเป็นระยะๆ
“ลูกพี่ลูกน้องเจ้าสิ่งนี้มันแข็งแกร่งแค่ไหน?” หลินฟานกล่าว
โจว เชียงเหมาตอบ “ดูเหมือนจะอยู่ที่เส้นทางการต่อสู้ขั้น6 แต่น่าแปลกตรงที่เราต้องใช้เทคนิคพิเศษในการต่อกรกับมันมิฉะนั้นเกรงว่ามันคงจะลําบากมาก”
ใช้เวลาไม่นานทั้งสองคนก็ช่วยกันบดขยี้มันและทําให้มันยอมจํานนได้
มันช่างง่ายดายจริงๆ
ในตอนนั้นเองหมอกสีดําก็ได้กระจายออกไปเผยให้เห็นร่างกายของมนุษย์ แต่ผิวของมันกลับเข้มมากจนกลายเป็นสีดําซึ่งส่งเสริมให้ดูน่ากลัว
“ข้าก็บอกแล้วไงว่าอย่าหยิ่ง” หลินฟานเหยียบหัวและทําให้อีกฝ่ายอับอาย
“ความโกรธ +555
หมอกสีดําโกรธมากและพยายามจะคว้าหลินฟานด้วยกรงเล็บ
มันพุ่งเข้ามาเร็วมาก
ฟุบ!
หลินฟานสะบัดดาบของเขาและตัดแขนข้างนั้นของมันออกทําให้ของเหลวสีดําสาดกระจายไปทั่ว
“อย่าขัดขืน ทําตัวดีๆหน่อย”
หมอกสีดําสั่นสะท้าน ในตอนนี้มันไม่มีหมอกสีดําปกคลุมร่างกายของมันอีกแล้วมีเพียงหมอกสีดําจางๆลอยออกมาเท่านั้น
“ลูกพี่ลูกน้องท่านต้องระวังตัวให้มากขึ้นเพื่อมันใช้แรงเชือกสุดท้ายก่อนตาย” โจวเชียงเหมาเตือน
หลินฟานคิดถึงเรื่องนี้และพยักหน้า “ลูกพี่ลูกน้องคําพูดของเจ้าฟังดูมีเหตุผล”
ทันใดนั้นโจว เชียงเหมาก็จับขาของหมอกสีดําและสับมันด้วยมือของเขา
ซวบ!
ขาทั้งสองข้างขาด
จากนั้นเขาก็ฉีกแขนที่เหลืออีกข้างของมันออก
เลือดสีดํากระเซ็นลงบนใบหน้าของโจวเชียงเหมา
โจวเชียงเหมาเช็ดมันออกอย่างสบายๆและพูดด้วยรอยยิ้ม “ลูกพี่ลูกน้องตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว”
สีหน้าของเขาสงบมากราวกับว่าสิ่งที่เขาทํามันเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีอาการตกใจหรืออารมณ์บนใบหน้านั้นเลยแม้แต่น้อย
หลินฟานมองไปที่ลูกพี่ลูกน้องของเขา ตอนนี้ในใจของเขามีเพียงความคิดเดียว ทรงพลังและส่วนวิธีการก็ครอบงํามาก
“ไม่เลว ไม่เลวเลยลูกพี่ลูกน้อง ดูเหมือนว่าข้าต้องมองเจ้าใหม่แล้วล่ะ แล้วอย่าลืมเอามันกลับไปด้วยข้าจะได้เล่นกับมันอย่างช้าๆ”
เทียนกง เป็นชื่อดาวโบราณที่หมายถึงด้ามกระบวยใหญ่ ซึ่งมีต้นกําเนิดมาจากการบูชาดวงดาวโบราณของชาวจีน
