I Found A Planet EP 115 เธอเป็นหนี้ฉัน “น้องสาว”
EP 115 เธอเป็นหนี้ฉัน “น้องสาว”
บนระเบียงชั้นสองเฉินจินมองไปที่พ่อของเขาด้วยความสับสน “ พ่ออยากคุยอะไรกับผมหรอ”
“ อืม…” เฉินกังลังเลอยู่ครู่หนึ่ง การแสดงออกของเฉินกังดูลุกลี้ลุกลนราวกับว่าเขากําลังปิดบังความลับอะไรอยู่ เฉินกังต้องการพูดบางอย่างออกมา แต่ก็กลืนน้ําลายกลับไปหลายครั้ง แต่เนื่องจากเป็นคําขอจากหญิงสาวลึกลับคนนั้น เฉินกังรู้ว่าเขาต้องพูดอะไรออกไป “ ลูกมีเพื่อนคนหนึ่งของพ่อเขาฝากพ่อให้หางานให้กับลูกสาวของเธอ…”
เฉินจินพยักหน้าและกล่าวว่า “ ไม่มีปัญหาพ่อ บริษัทของผมกําลังทําการสรรหาคนจํานวนมากในขณะนี้และมีตําแหน่งงานมากมายสําหรับพวกนักศึกษาจบใหม่เช่นกัน บอกให้ลูกสาวเพื่อนของพ่อ ส่งประวัติย่อของเธอมาละไปสัมภาษณ์ ถ้าเธอทําได้ดีเธอจะได้งานแน่นอน” เฉินจินไตอบรับคําขอของเฉินกัง เพราะมันไม่ใช่เรื่องแปลกก่อนหน้านี้ก็มีทั้งญาติและเพื่อนร่วมโรงเรียนของเขามาขอเขาทํางานด้วย
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เฉินกังได้ร้องขอจากลูกชายของเขา มีลูกๆของเพื่อนร่วมงานของเขาสามคนที่เข้าทํางานกับบริษัทเซียงไฮ้เทโนโลยี หลังจากผ่านการสัมภาษณ์ เมื่อมีใครมาขอเข้าทํางานกับเขา เฉินจินก็จะมีแพทเทิลการตอบเช่นเดิมอยู่ตลอดเวลา ส่งประวัติย่อไปสัมภาษณ์และตามความสามารถของพวกเขาพวกเขาจะถูกจัดให้อยู่ในแผนกที่เหมาะสม
ถ้าฉันใช้เส้นสายพาคนเข้ามาทํางานที่นี้มากไป มันจะทําให้บริษัทของฉันฟังได้หรือเปล่า
แต่เฉินจินไม่ได้กังวลเกี่ยวกับปัญหานั้นเลย เมื่อหลิวจูดงเข้ามากําหนดระบบการจัดการของบริษัท เขาได้เล็งเห็นปัญหานี้แล้ว ดังนั้นเขาจึงมีนโยบายที่เรียกว่า “นโยบายการจัดการ “การเส้นสาย” เพื่อให้แน่ใจว่าพนักงานที่อยู่ในหมวดหมู่นี้มีมารยาทในการทํางานในอุดมคติและในขณะเดียวกันก็ป้องกันไม่ให้คนทํางานแบบเช้าชามเย็นชาม บริษัทจะสร้างสภาพแวดล้อมการทํางาน เมื่อมีความจําเป็นการเสียสละบางอย่างจะทําผ่านนโยบาย “ การกําจัดพวกคนไร้ประโยชน” ซึ่งจะทําให้เกิดตําแหน่งงานว่าง
อย่างไรก็ตามในครั้งนี้เฉินกังไม่ต้องการใช้การสมัครงานแบบปกติ เขากล่าวว่า คราวนี้แตกต่างกันเล็กน้อยเพื่อนของพ่อหวังว่าพาอจะทําให้ลูกสาวของเธอได้ตําแหน่งที่ดีขึ้นเล็กน้อยดีที่สุดในองค์กรของรัฐ แต่อย่างที่ลูกรู้ชางเฟยมีนโยบายที่เข้มงวดกว่าดังนั้นมันจึงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มีตําแหน่งงานที่เหมาะสมภายในบริษัทของลูก ที่ลูกสามารถจัดให้ลูกสาวของเพื่อนพ่อได้ไหม”
“ เกี่ยวกับลูกสาวของเพื่อนพ่อ เธอจบการศึกษามาจากไหนและมีอาชีพอะไร”
“ เธอสําเร็จการศึกษาด้านการบริหารการเงินจากมหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เจียวทง”
“ มหาวิทยาลัยเซี่ยงไฮ้เจียวทงนั่นเป็นมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง!” เฉินจินรู้สึกประหลาดใจ “ พ่อต้องการให้ผมหาตำแหน่งอะไรให้เธอ?”
เฉินกังไตร่ตรองตัวเลือกอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า” สําหรับอาชีพของเธออาจเป็นผู้ช่วยฝ่ายบริหารผู้ช่วยซีอีโอหรือหน้าที่ๆคล้ายกัน”
เฉินจินมองเขา ในขณะนั้นเขาสงสัย พ่อของเขาเป็นคนที่มีหลักการที่ดีมากและตามปกติจะมีข้อจํากัดของตัวเองแม้ในขณะที่ช่วยเหลือผู้คนเขาจึงไม่ยอมให้เขาอยู่ในทางเลือก
ที่ลําบาก แต่ในครั้งนี้เขาต้องการให้เฉินจิน หาตำแหน่งรับตําแหน่งสูงให้เช่นผู้ช่วยผู้บริหารหรือผู้ช่วยซีอีโอ
ซึ่งมันเหนือกว่าระบบปฏิบัติการทั่วไป
ทันใดนั้นเฉินจินก็ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมาได้ เขาถามว่า“ พ่อ ลูกสาวของเพื่อนพ่ออายุเท่าไหร่ เธอชื่ออะไร พ่อมีรูปถ่ายของเธอไหม”
“ ทําไมลูกถามเรื่องพวกนี้” เฉินกังพยายามโตตอบอย่างว่องไวและพยายามหลีกเลี่ยงโดยการหลบสบตา เขาหันหัวแล้วพูดว่า “ แค่พูดว่าลูกจะช่วยหรือไม่”
พ่อเพื่อนที่พ่อกําลังช่วยเธอเป็นคนรักของพ่อหรือปาว? สําหรับลูกสาวของเพื่อนของพ่ออืม…” เฉินจินเหล่ตาราวกับว่า เขาได้เห็นทุกอย่าง
“ชู่ว! เงียบ! เงียบหน่อย!” เฉินกังโตตอบไวยิ่งขึ้น เขาทําท่าทางให้เฉินจินเงียบและลดเสียงลง “ เดียวคนอื่นก็รู้หมด”
เฉินจินพยายามยืนยันการเดาของเขาต่อไป เขารู้ว่าพ่อของเขาอาจมีแฟนเก่าที่ติดพันกันมาตั้งแต่สมัยวัยรุ่น ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาพ่อแม่ของเขาเริ่มดูเหินห่างและทะเลาะกันบ่อยๆ แม่ของเขายังพูดคําว่า “หย่า” ส่วนใหญ่เป็นเพราะปัญหาของเฉินทั้งที่ไม่ซื่อสัตย์ แม่ของเขาให้ความสําคัญกับเฉินจินอย่างมากและทุ่มเททั้งหัวใจให้กับเฉินจินเพียงคนเดียว เหตุผลที่เธอห้ามไม่ให้พ่อเข้ามายุ่งเกี่ยวกับการศึกษาของเฉินจินก็เพราะเธอรู้สึกเสียใจที่โดนเฉินกังหักหลัง ดังนั้นเธอจึงมุ่งเน้นความรักทั้งหมดที่เธอมีต่อลูกชายของเธอเพียงเท่านั้น
มันทําให้เธอไม่ชอบเฉินกังและพยายามกีดกันเขาออกจาเฉินจิน แต่เพราะเฉินจนเป็นเหตุผลที่พวกเขายังคงอยู่ด้วยกัน แต่นอนนอนเตียงแยกกันต่างหากก็เพื่อความสบายใจ เพราะพวกเขาไม่ต้องการให้เฉินจินอาศัยอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีเพียงพ่อหรือแม่เพียงคนเดียวเท่านั้น เฉินจินเองก็เข้าใจดีว่าสมัยวัยรุ่นปัญหาพวกนี้ย่อมเกิดขึ้นมาได้อยู่แล้ว ใครจะไม่เคยทําผิดพลาด พ่อของเขาเป็นเจ้าชายที่มีเสน่ห์แรงมากตอนที่เฉินจินยังเด็กและเขาเห็นสาวๆแวะเวียนมาหาพ่อของเขาบ่อยๆ เป็นเรื่องปกติที่เขาจะพลาดท่าตอนมีผู้หญิงมาติดเขา มันเป็นเรื่องภายในอดีตและเฉินจินเองก็พูดอะไรออกมาไม่ได้มาก
เฉินกังรู้สึกถึงความอับอายก่อนจะเงียบไปครู่หนึ่ง หลัง จากนั้นไม่นานเขาก็พูดว่า “ ลูก ลูกยังเด็กเกินไปและไร้เดียงสาที่จะรู้เรื่องผู้ใหญ่ในอดีตดังนั้นพ่อจึงเก็บเรื่องนี้ไว้ เมื่อลูกโตขึ้นมาพ่อก็มีอะไรจะบอกกับลูกถ้าถึงเวลาที่เหมาะสมจริงๆแล้ว
พ่อไม่เคยทรยศแม่ของลูกและพ่อไม่เคยมีผู้หญิงคนอื่นนอกจากเธอ! พ่อไม่เคยแม้แต่จะจับมือกับผู้หญิงคนนั้น ความเข้าใจผิดทั้งหมดเกิดจากผู้หญิงคนนั้น…” เฉินกังก็บอกเขาทุกอย่างตั้งแต่ต้นจนจบ
ความจริงก็คือเมื่อสมัยพ่อของเขาเป็นวัยรุ่น มีผู้หญิงที่น่ารักคนหนึ่งอยู่ในแผนกเดียวกับที่เขาเข้ามา เธอค่อนข้างชอบเฉินกังเป็นอย่างมากเพราะรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาพรสวรรค์
ที่โดดเด่นและบุคลิกที่อบอุ่นของเขาดังนั้นเธอจึงเริ่ม เขาหาเขาอย่างดุเดือด เธอเพิกเฉยต่อความจริงที่ว่าเฉินกังมีครอบครัวอยู่แล้วและยังคงเหมือนผีเสื้อกลางคืนที่ถูกเปลวไฟ ถูกปฏิเสธครั้งแล้วครั้งเล่าความรักที่เธอมีต่อเขายังคงอยู่ ขณะที่พวก ขาทํางานในแผนกเดียวกันและเป็นหุ้นส่วนในที่ทํางานจริงพวกเขาอยู่ด้วยกันเกือบทุกวัน เมื่อวันผ่านไปข่าวลือก็เริ่มแพร่กระจาย ซุบซิบถึงแม่ของเฉินจนในที่สุด
แน่นอนว่าแม่ของเฉินจินโกรธมาก ด้วยความโกรธเธอเดินทางไปที่สํานักงานของเฉินกังและเริ่มด่ากราด เมื่อสิ่งนี้เกิดขึ้นผู้หญิงคนนั้นถูกไล่ออก แต่น่าเสียดายที่มันไม่ได้จบแค่นั้น หลังจากนั้นสองปีผู้หญิงคนนั้นก็กลับมาหาแม่ของเฉินจินพร้อมท้องที่ใหญ่และบอกเธอว่าเธอกําลังอุ้มลูกของเฉินกังอยู่ แม่ของเฉินจินเกือบหมดสติด้วยความโกรธ หลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองก็เข้าสู่สงครามเย็นซึ่งยาวนานมาถึงปัจจุบันนี้
“ อย่างงั้นพ่อบอกผมหน่อยว่าเด็กในท้องคนนั้นเป็นลูกของพ่อรึเปล่า?” เฉินจินถามอย่างเคร่งขรึม
“ ลูกไม่ต้องเชื่อพ่อก็ได้นะ! หลังจากเจินเสี่ยวชิงโดนไล่ออกจากแผนกเธอกลับมาหาพ่อสองสามครั้ง แต่พ่อไม่สนใจเธอเลย แล้ววันหนึ่งเธอก็มาบอกพ่อว่าเธอท้อง พ่อจริงๆของลูกในท้องคือลูกชายของเศรษฐีบางคนที่ทิ้งเธอและหายตัวไป เธอไม่รู้จะทําอย่างไรในเวลานั้น!”
“ ทําไมเธอไม่ไปทําแท้งล่ะ?”
“ พ่อก็พูดไปแล้ว แต่เธอตั้งท้องมานานกว่าสามเดือนแล้ว การทําแท้งไม่ดีต่อสุขภาพและนอกจากนี้เด็กที่เธอตั้งครรภ์ก็ไร้เดียงสาดังนั้นเธอจึงอยากเก็บเด็กคนนั้นไว้ เธอขอร้องให้พ่อเซ็นใบสูติบัตรของเด็กให้”
“ แล้วทําไมเธอถึงปรากฏตัวต่อหน้าแม่ขณะที่เธอท้องและพูดว่าเป็นลูกของพ่อ? และทําให้เกิดความเข้าใจผิดครั้งใหญ่เช่นนี้”
“ พ่อเองก็โกรธมากเหมือนกัน พ่อถามเธอว่าทําไมเธอถึงทําอย่างนั้น แต่ผู้หญิงก็คือผู้หญิง เธอต้องการแก้แค้นแม่ของลูก แม่ของลูกคิดว่านี้มันเป็นเรื่องจริงและปฏิเสธที่จะฟังคําอธิบายของพ่อทั้งหมด” เฉินกังกล่าวพร้อมกับเกาหัว
ด้วยความตกใจเฉินจินมองดูพ่อของเขาและพูดว่า “ พ่อ… พ่อเองดูเป็นคนซื้อสัตย์ขึ้นมาเลย พ่อรู้ไหมว่าผู้หญิงคนนั้นหลอกพ่ออย่างสมบูรณ์ เธอวางแผนนี้มานานแล้ว มันเป็นการกระทําที่แย่มากแต่พ่อก็ยังช่วยเธอ”
“ ลูกเชื่อพ่อไหมล่ะ” เฉินกังเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความประหลาดใจ ไม่ว่าเขาจะเล่าเรื่องเดียวกันกี่ครั้งเธอก็ไม่เคยเชื่อเขาเลย นี่เป็นครั้งแรกที่เขาบอกลูกชายของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่แปลกที่เฉินจินอาจจะไม่เชื่อเขาในทันที
“ เอาจริงเรื่องนี้มันจะไม่ยากเลย? เพียงไปที่โรงพยาบาลทําการตรวจดูว่าพ่อเป็นพ่อของเด็กคนนั้นไหม และทุกอย่างจะชัดเจน ผมพูดถูกไหม?” เฉินจินเงยหน้าขึ้น
“ ใช่พ่อก็พูดในสิ่งเดียวกันเหมือนกัน แต่เจินเสี่ยวชิง จะไม่ให้พ่อทําและแม่ของลูกบอกว่ามันไม่จําเป็นเพราะเธอมั่นใจว่าเด็กเป็นของฉัน”
“ นั้นไม่สมเหตุสมผลเลย? แม่จะไม่ให้โอกาส พ่อแก้ตัวเลยหรอ ”
“ เธอเอารูปเด็กคนนั้นให้แม่ของลูกดู และเฉาหลี่ก็ยืนยันว่าหน้าของเด็กเหมือนกับพ่อ เธอจึงเชื่ออย่างงั้นมาตลอด”
เครื่องหมายคําถามจํานวนมากปรากฏในหัวของ เฉินจินและสิ่งต่างๆก็กลายเป็นเรื่องน่างง เขามองไปที่พ่อของเขาด้วยความสงสัยคิดว่าพ่อของเขาโกหกเขาหรือปาว เฉินกังทําได้เพียงใยิ้มอย่างขมขื่น ความสิ้นหวังของชายผู้ซื่อสัตย์ถูกเขียนไปทั่วใบหน้าของเขา
“ เอาล่ะพ่อ ผมแน่ใจว่ามีบางอย่างผิดปกติในเรื่องนี้ไหม แต่ผมก็ยังเชื่อในสิ่งที่พ่อพูด และมีอะไรปิดบังผมอยู่ไหม? เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น..ผมต้องการให้น้องสาวของผมมาที่บ้าน เธอสามารถทําอาหารให้ผม ซักเสื้อผ้าของผม ไปกับผม และทําทุกอย่างได้” ตอนนี้เฉินจนคิดไปต่างๆจนเหมือนละครหลังข่าวที่คิดถึงน้องสาวที่เป็นนางเอกโดนเจ้าของบ้านที่เป็นตัวร้ายแกล้ง!
“อืม.” เฉินกงผงกหัวของเขาซ้ําแล้วซ้ําอีก ความจริงที่ว่าลูกชายของเขาเชื่อในตัวเขา เกือบทําให้เฉินกังร้องไห้ออกมา
“ ผู้หญิงคนนั้นเจินเสี่ยวชิง พ่อต้องการช่วยเธอจริงๆเหรอ?”
เฉินกังพยักหน้า “ ขอความช่วยเหลือจากเธอเพียงเล็กน้อยเธอไม่ได้ขอความช่วยเหลือจากพ่อเลย เธอเลี้ยงดูลูกด้วยตัวคนเดียวและหลังจากนั้นเธอก็โทรหาพ่อ เพื่อลูกสาวของเธอ…” เสียงเฉินกัง เขาอ่อนแอลงเมื่อเขาพูดโดยตระหนักว่าเขาจะไม่สามารถเปลี่ยนด้านที่อ่อนแอของหัวใจของเขาได้
“ โอเคเดียวผมจะโทรหลิวจูดง” เฉินจินหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา นี่เป็นครั้งแรกที่พ่อของเขาขอร้องเขาในระดับนี้เขาต้องยอมที่จะต้องปฏิบัติตาม เขายังสงสัยเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ชื่อ เจินเกอชิง เธอคนนั้นดูเหมือนพ่อของเขาจริงๆเหรอ?
