EP 146 การเจรจาสําเร็จผล
ในวันที่ 9 มิถุนายนซึ่งเป็นวันที่สองหลังจากการสอบแข่งขันที่ผ่าน หุ่นยนตร์อวตารของเฉินจิน ได้นําผู้บริหารส่วนหนึ่งของ บริษัท ไปที่คิงซิตตี้ พวกเขาเข้าร่วมการประชุมสําคัญที่กระทรวงศึกษาธิการจัดขึ้น หรือจริงๆแล้วอาจเรียกว่าเป็นการเจรจาเสียมากกว่า มันเป็นการเจรจาเกี่ยวกับเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ แน่นอนว่านี้ไม่ใช่การพูดคุยทั่วไปที่จะสามารถไว้ใจใครได้เลย เมื่อการเจรจามาถึงทางตันเหล่าพวกผู้นําระดับสูงก็จะอ้างเรื่องของประเทศชาติและกดดันเฉินจินให้ยอมรับข้อตกลงในครั้งนี้อย่างแน่นอ และแน่นอนว่าการที่เฉินจินเลือกให้หุ่นยนตร์อวตารมาแทนเขาทําให้หุ่นยนตร์ อวตารไม่ได้แสดงความรู้สึกกลัวหรือกดดันออกมาแม้แต่น้อย และด้วยความมุ่งมั่นที่ จะรักษาผลประโยชน์ของบริษัทไว้ทําให้ข้อตกลงยังไม่ถึงขอสิ้นสุด! คําร้องขอให้ “มอบสิทธิบัตรทั้งหมดให้กับชาติ” สําหรับเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ทําให้ผู้เชี่ยวชาญด้า นการศึกษาบางคนเกิดความไม่พอใจกับการทําข้อตกลงนี้
“เนื่องจากคุณบอกว่า บริษัท ของคุณใช้เงินเกือบหมื่นล้านหยวนในการพัฒนาเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ เอาล่ะทางรัฐบาลจะชดเชยเงินก้อนนั้นให้คณ 2 หมื่นล้านเป็นการ ชดเชยสองเท่า เท่านี้เพียงไหม”
“คุณเป็น ผู้เชี่ยวชาญ ภาษาอะไรกันนั้น เงิน 2 หมื่นล้านหรอ? พวกคุณเห็นบริษัท ของเราเป็นขอทานหรือยังไงกัน? มูลค่าผลิตภัณฑ์ของเครื่องลิตเติ้ลสตาร์มีมากกว่า สองล้านล้านด้วยซ้ํา! คุณต้องการซื้อเทคโนโลยีของจริงหรือป่าว? ถ้าพวกคุณมันจ ริงๆก็หาเงินสองล้านๆมาวางไว้เดียวนี้” เฉินจินพูดด้วยรอยยิ้มที่ประชดประชัน
ผู้เชียวชาญคนหนึ่งรังเกียจเขาถึงขนาดอยากจะอาเจียนเป็นเลือด “สองล้านล้าน พวกคุณจะบ้าเหรอเงินตั้งสองล้านล้าน? นี้มันเกี่ยวกับอนาคตของชาติของเราเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่แสดงถึงชะตากรรมของชาติของเราและสิ่งที่คุณคิดได้คือเงินเท่านั้น หรอ? คุณ…ทําให้พวกเราผิดหวัง”
“คุณมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับเรื่องเงินหรือป่าว? บริษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยีใช้เงินหลายหมื่นล้านเพื่อพัฒนาผลิตภัณฑ์นี้หากไม่ใช่เพื่อหารายได้คุณจะให้พวกเราทําอะไรกันล่ะ? สร้างมันขึ้นเพื่อการกุศลอย่างงั้นหรอ? ขอบคุณพระเจ้าที่คุณไม่ได้เป็นเจ้าของบริษัทถ้าคุณต้องบริหาร บริษัท บริษัทคงจะล่มละลายภายในไม่กี่วันแน่!” เฉินจินส่ายหัว “วัตถุประสงค์เบื้องหลังการก่อตั้งแต่ละ บริษัท นั้นเหมือนกันสิ่งสําคัญ
ที่สุดคือการหารายได้ การที่จะเปลี่ยนแปลงประเทศหรือเหตุผล บลาๆๆ นั้นมันเป็นแค่ เรื่องของความชอบธรรม จรรยาแต่มันใช้กับการทําธุรกิจไม่ได้ เอาล่ะ เรามาพูดคุยกัน แบบผู้ใหญ่คุยกับผู้ใหญ่กันเถอะ”
“คุณต้องการอะไร ยวชาญอีกคนถามเฉินจิน(ผมขอนุญาติเรียกอวตารว่าเฉินจินเลยละกันนะครับเพื่อไม่ให้สับสน)
“ผมไม่ต้องการอะไรเลย! ผมเป็นคนที่ควรจะถามพวกคุณ ว่าพวกคุณต้องการอะไร คุณต้องการเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ เอาเงินของผมออกไปและพวกคุณก็เสวยสุขกับเงินที่ มีมากขึ้นอย่างงั้นหรอ … ได้โปรดเถอะช่วยคุยกันเหมือนพ่อค้าคุยกันหน่อย”
“เงินเงินเงิน อะไรก็เงิน? คุณจะเสียสละช่วยเหลือประเทศและประชาชนของคุณไม่ได้หรือยังไง” ผู้เชี่ยวชาญอีกคนกล่าว
เฉินจนลุกขึ้นยืน “ผมขอโทษด้วยกับการเจรจาในครั้งนี้ผมจะไม่ตกลงใดๆทั้งนั้นถ้า มีผู้เชี่ยวชาญ คนนี้อยู่ ผมก็จะปฏิเสธที่จะคุยอีกต่ออีก มันเหมือนไก่กับเป็ดคุยกัน และกาลังโหยหวนไปถึงดวงจันทร์เราคงสื่อสารกันไม่เข้าใจจริงๆแหละ!” เฉินจินเดินออกจากห้องประชุม
ผู้เชี่ยวชาญมองหน้ากัน ใบหน้าของผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งเปลี่ยนเป็นสีแดงจากความปั่นป่วนและความโมโหของเขา
วันรุ่งขึ้นเฉินจินก้าวเท้าเข้าไปในห้องประชุมอีกครั้ง เขาตระหนักว่าผู้เชี่ยวชาญจากวันก่อนหายไปแล้ว ผู้นําระดับสูงที่เป็นตัวแทนในการเจรจาก็เปลี่ยนเป็นชายสูงวัยที่ดูท่าทางใจดี
“มิสเตอร์เฉินผมเองเข้าใจสิ่งที่คุณพยายามจะสื่อสารกับเรา ตอนนี้เราอยู่ในยุคของเศรษฐกิจที่ต้องพึ่งพิงสินค้าด้านเทคโนโลยี ดังนั้นตรรกะของคุณจึงไม่มีข้อบกพร่องใดๆเลย นอกจากนี้ บริษัท ของคุณมีส่วนร่วมในธุรกิจไฮเทคอยู่แล้วและมีส่วนสนับสนุนความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีของประเทศเราอยู่แล้ว ทุกสตางค์ที่คุณได้รับ คือเงินสะอาดเราไม่สามารถชี้นิ้วสั่งคุณหรือหาเรื่องคุณได้เช่นกัน แต่อย่างใด เพียง แค่นั้น…เครื่องลิตเติ้ลสตาร์ มันส่งผลกระทบต่อประเทศในวงกว้าง มันจะช่วยพลิกระบบการศึกษาของประเทศเราอย่างสิ้นเชิง เราไม่สามารถผิดพลาดในการศึกษา ของคนรุ่นต่อไปได้ ผมเองก็รู้ว่าด่านความรู้ในเครื่องงลิตเติ้ลสตาร์นั้นเน้นที่วิทยาศาส ตร์ทั่วไปเป็นหลักและมีประโยชน์มากสําหรับนักเรียนวิทยาศาสตร์ นอกจากนี้ยังไม่ได้ ยุ่งเกี่ยวกับหัวข้อการเรียนที่ละเอียดอ่อนใด ๆ สิ่งนี้บ่งบอกว่าคุณฉลาดมาก
ชายสูงวัยกล่าวต่อว่า อย่างไรก็ตามเป็นไปไม่ได้ที่ประเทศจะปล่อยให้ บริษัท เพียงแห่งเดียวผูกขาดสินค้าเช่นนี้ได้ จุดประสงค์เบื้องหลังการดํารงอยู่ของกระทรวง ศึกษาธิการคือการกํากับดูแลและควบคุมและเพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีปัญหาอะไรเกิด ขึ้น วิธีที่ดีที่สุดในการควบคุมในกรณีนี้คือการทําให้ผลิตภัณฑ์นี้เป็นของกลางและป ล่อยให้อยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญในสาขาการศึกษา เช่นเดียวกับการผลิตไฟฟ้าและ การทหาร ความสําคัญของเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ ได้เพิ่มขึ้นจนถึงระดับความสูงเดียวกัน กับบริการสาธารณะเหล่านี้แล้ว ประเทศจะให้เงินชดเชยจํานวนหนึ่งแน่นอน อีกทั้งบริ ษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยจะได้รับการสนับสนุนที่ดีจากประเทศ ผมในฐานตัวแทนของ ประเทศรับประกันว่าคุณจะไม่ผิดหวังกับข้อตกลงนี้!” ชายสูงวัยยคนนั้นพูดคคุยอย่าง เป็นกันเองและดูจริงใจแต่เฉินจินยังคงส่ายหัว “เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะทําให้ผลิตภัณฑ์ นี้เป็นของชาติ ผมจะให้สัมปทาน 5 แสนล้านเพื่อซื้อกิจการนี้ไป! ผมจะให้เครื่องลิต เติ้ลสตาร์ รวมทั้งสาเนาเอกสารทางเทคนิค ถ้านอกเหนือจากข้อตกลงนี้ ผมจะขอเลิก การเจรจา โปรดอย่าคิดว่านี้มันแพงไป ประเทศนี้อัดฉีดเงินหลายล้านล้านในระบ บการศึกษาทุกปี ค่าขอของผมน่าจะไม่มากเกินไป ในการพัฒนาธุรกิจเราต้องการผ ลกําไรบริษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี สร้างผลิตภัณฑ์ที่มีมูลค่าหลายล้านล้านและตอนนี้ เรายินดีที่จะขายมันในราคา 500,000 ล้าน ผมไม่คิดว่าเราจะได้เปรียบในเรื่องนี้ ใน ทางกลับกันเรากําลังขาดทุนครั้งใหญ่อีกด้วย”
“500,000 ล้าน?” ตัวแทนจากรัฐบาลถึงกับอ้าปากกว้าง เขาถึงกับไม่รู้จะทําอย่างไรต่อไปดี”มิสเตอร์ เฉินความต้องการของคุณมันมากเกินไป! 500,000 ล้านด้วยเงินจํานวนนี้ประเทศสามารถจัดตั้งทีมของตนเองเพื่อพัฒนาเครื่องส่งเสริมการเรียนรู้ที่ คล้ายกันได้เลย”
เฉินจนพูดทันทีว่า“งั้นผมจะสนับสนุนประเทศในการวิจัยและพัฒนาอิสระ! บริษัท เซี่ยงไฮ้เทคโนโลยียินดีให้บริการให้คําปรึกษาด้านเทคนิคโดยไม่เสียค่าใช้จ่าย
การเจรจาต่อรองเข้าสู่สถานการณ์ชะงักงันอีกครั้ง ในวันต่อมากระทรวงศึกษาธิการได้เพิ่มเงื่อนไขการต่อรองโดยหวังว่าเฉินจินจะลดเงินให้ทางรัฐบาลสัก 1 แสนล้าน แต่ข้อเสนอนี้ก็ถูกปฏิเสธ ทันที เฉินจนได้รับโทรศัพท์จากปู่ของเขาฉางฮง ปู่ของเขา พยายามจะให้เฉินจินพอได้แล้ว! อย่าชะลอการพัฒนาประเทศด้านการศึกษาเพราะ เห็นแก่เงินและสุดท้ายกลายเป็นทรราชของประวัติศาสตร์ของประเทศเลย! เฉินจิน ไม่มีทางเลือกนอกจากใช้เวลาสองชั่วโมงเพื่อให้ปู่ของเขาเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นในใจนี้ที่ มันคลุมเครือมาตั้งแต่ตนให้ปู่ของเขาเข้าใจว่าเขากําลังคิดอะไรอยู่
ในวันที่ 18 มิถุนายนการเจรจายังคงมีอยู่ เฉินจีนออกมาพร้อมกับวิธีแก้ปัญหาที่ดูจะประนีประนอมมากที่สุดแล้ว ในที่สุดก็ตอนนี้ข้อตกลงนี้ก็ได้รับการอนุมัติจากกระทรวงศึกษาธิการและผ่านหน่วยงานระดับสูงแล้ว
มีเนื้อหาหลักสามประการภายในโครงการ:
1. ทรัพย์สินทางปัญญาของเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ และข้อมูลทางเทคนิคเป็นของบริษัท เซี่ยงไฮ้เทคโนโลยีได้รับอนุญาตจากรัฐโดยไม่ต้องเสียภาษี
2. บริษัทเซี่ยงไฮ้เทคโนโลยี จะจัดหาเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ ให้กับกระทรวงศึกษาธิการ ในราคาต้นทุนการผลิตและหักกาไรจากฮาร์ดแวร์ 10% และกระทรวงศึกษาจะต้อง แบกรับต้นทุนการผลิต 70% จากโรงหล่อ
3. รัฐบาลให้การยกเว้นภาษีอย่างสมบูรณ์สําหรับการวิจัยและพัฒนาการผลิตและการ ผลิตที่เกี่ยวข้องกับเครื่องลิตเติ้ลสตาร์
หากรัฐบาลให้การยกเว้นภาษีราคาต้นทุนการผลิตรวมของเครื่องลิตเติ้ลสตาร์จะล ดลงอย่างน้อย 40% นั่นคือสิ่งที่เฉินจินให้ความสําคัญมากที่สุด ในตอนท้ายเขากล่าวว่า“เป็นไปไม่ได้ที่ผมจะลดเงินในการจ่ายสัปทาน 100,000 ล้าน! แต่ผมสามารถให้ใบอนุญาตฟรีในประเทศและจัดหาเครื่องลิตเติ้ลสตาร์ รุ่นราคาประหยัดให้กระทรวงเพื่อแลกกับการยกเว้นภาษี นอกจากนี้ บริษัทเซียงไฮเทคโนโลยีจะยังคงสร้างเครื่องส่งเสริมการเรียนรู้ต่อไป เราเองได้พัฒนา ลิตเติ้ลสตาร์รุ่นสอง สําเร็จแล้วซึ่งมี ประสิทธิภาพมากกว่าผลิตภัณฑ์รุ่นแรกถึง 60 เท่า สําหรับผลิตภัณฑ์นี้กระทรวง ศึกษาธิการสามารถซื้อได้ในปริมาณมากๆ ทางบริษัทจะขายสินค้านี้ให้กับสาธารณะ ด้วย เกี่ยวกับราคา ลิตเติ้ลสตาร์รุ่นสอง ของเราจะเป็นไปตามราคาตลาดที่ติดแท็กไว้ที่ 10,000 หยวนขึ้นไป ผมไม่สนใจเรื่องการกําหนดราคาของกระทรวง มันอยู่ที่คุณจะตัดสินใจ ไม่ใช่ปัญหาของเราที่นักเรียนยากจนบางคนไม่สามารถมีเครื่องลิตเติ้ลสตารไว้ในครอบครองได้ นี้จะเป็นความจริงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผม หากคุณปฏิบัติตาม เราจะให้ความร่วมมือกับคุณ หากคุณยืนยันว่าผมจะต้องลดเงินค่าสัมปถานจริงผมคงจะขอปฏิเสธการเจรจานี้ คุณสามารถทิ้งผลิตภัณฑ์นี้ไปขยายผลในพื้นที่อื่น ๆ และเราจะไม่รบกวนซึ่งกันและกันในอนาคต” เฉินจินยักไหล่
ผู้เชี่ยวชาญมองหน้ากันครู่หนึ่ง ทางตัวแทนของรัฐบาลได้หันไปซุปซิบกับผู้บริหารระดับสูงและได้รับคําตอบในเชิงบวก “สามารถทําได้รัฐบาลไม่สามารถรับผิดชอบทั้งหมดสําหรับเครื่องเรียนรู้นี้ได้และ บริษัท เอกชนควรเข้าร่วมแข่งขันด้วยเช่นกัน เพื่อกระตุ้นตลาดผลิตภัณฑ์และให้บริการการศึกษาที่ดีขึ้น! ตอนนี้ทางรัฐบาลตกลงกับขอเสนอนี้ มิสเตอร์เฉินเรายอมรับเงื่อนไขของคุณ! เรามามีส่วนร่วมในการพัฒนาด้านการศึกษาของประเทศซีด้วยกันเถอะ!”
“ขอให้เรามีความร่วมมือที่ดี!” เฉินจินจับมือเขาด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
ในวันที่ 20 มิถุนายนหลังจากข้อตกลงทั้งหมดได้รับการตกลงและลงนามโดยทั้งสองฝ่ายและข้อตกลงความร่วมมือกัน เฉินจินได้กระซิบกับรัฐมนตรีว่าการกระทรวงหยวนซึ่งเป็นคําร้องขอเล็กๆน้อย: ให้ลิตเติ้ลสตาร์ เข้าร่วม การสอบเข้าวิทยาลัยแห่งชาติด้วยเถอะ
