33 ปัญญาประดิษฐ์
หุ่นยนต์กลุ่มที่ 3 ได้ค้นพบโรงงานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง มันค่อนข้างอยู่ในสภาพดีซึ่งตั้งอยู่ในเขตอุตสาหกรรมทางตอนเหนือของเมืองฟอร์ตเวิร์ธ
โรงงานผลิตรถยนต์ขนาดใหญ่! เจ้านายพวกเราพบโรงงานผลิตรถยนต์
ดาหลินอธิบายสั้นๆเกี่ยวกับพื้นที่แห่งนี้ให้กับเฉินจิน “ อุตสาหกรรมยานยนต์เป็นอุตสหกรรมหลักของเมืองฟอร์ตเวิร์ธ มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้อยู่อาศัยที่นี่ทำงานในอุตสาหกรรมรถยนต์ ในเมืองอื่นๆจะรู้จักเมืองฟอร์ตเวิรธ์ในฉายาที่ว่า ‘เมืองแห่งรถยนต์’”
อุตสาหกรรมยานยนต์ที่ได้รับการพัฒนาอย่างดีทำให้เมืองฟอร์ตเวิร์ธ กลายเป็นเมืองหลวงที่มีอิทธิพลในด้านอุตสาหกรรมหนัก…. ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเมืองนี้จึงเป็นเป้าหมายในการถูกระเบิดนิวเคลียร์ถล่ม
เฉินจินเดินเข้ามาในโรงงานขนาดใหญ่และสังเกตเห็นสายการผลิตที่ทำด้วยแขนกลจำนวนมาก รถยนต์กำลังรอที่จะประกอบ พวกมันทุกคันน่าจะเป็นรถยนต์ไฟฟ้าที่มีอยู่เต็มเกื้อนถนนของเมืองนี้ และมันมีหลายร้อยคันที่รออยู่บนสายการผลิต
อย่างไรก็ตามมันก็น่าเสียดายเนื่องจากสงครามที่ทำให้สายการผลิตหยุดทำงานไป นอกจากนั้นสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายนอกโรงงาน เช่นโรงไฟฟ้าถ่านหินและโรงไฟฟ้าสำรองอื่นๆล้วนถูกทำลายเมื่อหลังจากการถูกระเบิดนิวเคลียร์ โอกาสที่เฉินจินจะทำให้โรงงานกลับมาใช้งานได้และทำให้สายการผลิตกลับมาใช้งานได้อีกครั้ง ในตอนนี้แทบจะเป็นศูนย์
มันก็หมายความว่าเฉินจินไม่สามารถใช้ประโยชน์จากพื้นที่แห่งนี้ได้เลย
ดาหลินพาเฉินเจินมาที่ศูนย์กลางของห้องควบคุมส่วนกลางมันได้รับการปกป้องอย่างเข้มงวดหลังจากหุ่นยนต์ทางการแพทย์ดาเบ่า ตัดประตูโลหะขนาดใหญ่ และเปิดมันออกด้วยปืนเลเซอร์ของเขา
กวงกวง!
หุ่นยนต์พยายามเปิดประตูออกเหมือนการคว้านทองออกมา ด้านในเป็นห้องควบคุมมีวัสดุทรงลูกบาศก์ขนาดเท่ากำปั้นอยู่ในใจกลางของห้อง มีลักษณะเป็นลูกบาศก์สีดำด้านล่างปกคลุมด้วยหมุดสีทอง มันเป็นไดรฟ์โซลิดสเตตสำหรับอุตสาหกรรมซึ่งประกอบไปด้วยฐานข้อมูล 2,014 ชั้นและโครงข่ายใยประสาทเทียมในตัวโดยมีความจุหน่วยความจำสูงสุด 10 พีบี หรือราว10,240 เทลาไบรท์ ( 1 เทราไบร์ทเท่ากับ 1024 จิ๊กกาไบรท์)
ยิ่งกว่านั้นมันยังเป็น“ แกนหลักสมองกลสำคัญสำหรับความฉลาดของโรงงานแห่งนี้ด้วย” ที่สำคัญที่สุดในโรงงานรถยนต์คันนี้ ข้อมูลทั้งหมดที่ทำให้สายการผลิตนี้ทำงานได้ กระบวนการผลิตที่เป็นความลับ ข้อมูลการเขียนโปรแกรม และแผนการแก้ปัญหาถูกเก็บไว้ในวัสดุทรงลูกบาศก์สีดำนี้ทั้งหมด อาจะเรียกมันว่า “แกนกลางปัญญาประดิษฐ์”
สำหรับมูลค่าของ“ แกนกลางปัญญาประดิษฐ์”นี้ต่อให้ทำทองคำที่มีน้ำหนักรวมกัน 10,000 ตัน ก็ไม่สามารถมีมูลค่าเทียบเท่าได้! ในการนี้มันจะทำให้เฉินจินสามารถสร้างโรงงานผลิตรถยนต์ไฟฟ้าหลายแสนคันแม้ว่าเขาจะเป็นแค่มือสมัครเล่นที่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับรถยนต์เหล่านั้นหรืออุตสาหกรรมยานยนต์มาก่อน
เฉินจินไม่จำเป็นต้องเรียนรู้อะไรหรือจ้างช่างกลไกใดๆ หรือทำการทดลองและการวิจัยใดๆเลย เขาเพียงแค่นำวัสดุลูกบาศก์นี้ไปใช้ได้เลย
สิ่งที่เขาต้องทำคือสร้างสายการผลิตใหม่ กำหนดแขนกลเคลื่อนที่ไปยังตำแหน่งที่กำหนดและติดตั้งชิ้นส่วนที่จำเป็นเพิ่มเติม เมื่อทำสิ่งเหล่านี้เสร็จแล้วรถยนต์ไฟฟ้าจะทำการผลิตเองโดยอัตโนมัติ
ดาหลินอธิบายว่า“ วิธีการผลิตพวกมันเปลี่ยนไปอย่างมาก หนึ่งในการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของทั้งหมดคือพวกมันไม่ได้พึ่งพามนุษย์อีกต่อไป จากตามเนื้องานสำหรับอุตสาหกรรมยานยนต์ วิศวกรมนุษย์มีหน้าที่ดูแลงานเช่นการปรับพารามิเตอร์ต่างๆของสายการผลิตปรับกระบวนการประกอบให้เหมาะสมและทิ้งขั้นตอนที่ไม่จำเป็นออกไป แต่ยังไงโรงงานจะต้องจ้างวิศวกรจำนวนมาก กระบวนการผลิตที่สำคัญบางอย่างก็ขึ้นอยู่กับมนุษย์เช่นกัน เป็นผลให้ค่าใช้จ่ายในการจ้างงานเพิ่มขึ้นตามความต้องการที่เพิ่มขึ้นสำหรับทักษะวิชาชีพและความเชี่ยวชาญของพวกเขา”
เฉินจินพยักหน้าและดาหลินพูดต่อ“ แต่สถานการณ์เปลี่ยนไปด้วยการเพิ่มขึ้นของความฉลาดของปัญญาประดิษฐ์นี้ อุตสาหกรรมการผลิตก็สละมนุษย์ออกไปจากกระบวนการการผลิตได้ ปัญญาประดิษฐ์สามารถรวบรวมข้อมูลได้ด้วยตัวเองทำการวิเคราะห์ปรับแต่งและปรับให้เหมาะสมและจัดเก็บข้อมูลการผลิตทั้งหมด ด้วยการเรียนรู้นี้ทำให้แขนกลเคลื่อนที่ได้ว่องไวขึ้นมนุษย์จึงถูกแทนที่อย่างก็ค่อยเป็นค่อยไปทำให้เป็นโรงงานไร้คนงานไปในที่สุด และช่วยลดต้นทุนแรงงานได้มาก นอกจากนี้ยังช่วยลดค่าใช้จ่ายในการเริ่มต้นธุรกิจทำให้ง่ายขึ้นสำหรับผู้ที่ต้องการเข้ามาแข็งขันในอุตสาหกรรมไฮเทค โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเทคโนโลยีการพิมพ์ 3 มิติที่เป็นที่นิยมกันมาก ปัญญาประดิษฐ์ของโรงงานแคปซูลส่วนตัวเริ่มปรากฏและ คนธรรมดาสามารถผลิตชิ้นส่วนที่ซับซ้อนได้เอง และมีคุณภาพที่ยอดเยี่ยม ตัวอย่างเช่น
โรงงานแคปซูลที่รวมเข้ากับปัญญาประดิษฐ์ เป็นผลลัพธ์หลักที่เกิดจากการปฏิวัติอุตสาหกรรม 4.0 ซึ่งเป็นวิธีที่ระบบอุตสาหกรรมจะเกิดขึ้นในอนาคต และตอนนี้เฉินจินได้ค้นพบหลักฐานสำคัญของความฉลาดทางอุตสาหกรรมสำหรับการผลิตยานยนต์ นอกจากนี้ทีมหุ่นยนต์อื่น ๆ ยังนำข่าวดีมาให้เขาอีกด้วย: ทางเหนือของเมืองพบมีโรงงานอุตสาหกรรมผลิตแคปซูล 115 แห่งและวัตถุดิบชุดหนึ่งสำหรับเครื่องพิมพ์ 3 มิติ
ทันใดนั้นเฉินจินก็เต็มไปด้วยความมั่นใจอย่างยิ่ง เขามั่นใจว่าเขาสามารถเปลี่ยนดาวไฮเออร์แอลฟา และครอบคลองดาวดวงนี้ได้อย่างเต็มที่! “ ฉันคิดว่าฉันมาที่นี่เพื่อสำรวจและเก็บขยะและทำให้ฉันรวยได้ ไม่ได้จะมาครอบครองดาวเคราะห์ แต่ฉันคิดว่าฉันคิดผิด! ด้วยการเพิ่มขึ้นของแกนหลักปัญญาประดิษฐ์ของอุตสาหกรรม และการพัฒนาอุตสาหกรรม ที่ไม่ขึ้นอยู่กับมนุษย์อีกต่อไป การรวมกันของหุ่นยนต์อุตสาหกรรมและปัญญาประดิษฐ์เหล่านี้จะเข้ามาแทนที่มนุษย์อย่างสมบูรณ์ คำกล่าวที่ว่า ‘การเติบโตของอุตสาหกรรมต้องการ แรงงานจำนวนมาก’ มันถูกล้มล้างแล้ว การพัฒนาอุตสาหกรรมยังคงเดินหน้าต่อไปแม้จะไม่มีแรงงานที่เป็นมนุษย์ก็ตาม แม้แต่ฉันที่เป็นมนุษย์ต่างดาวเพียงคนเดียวในดาวไฮเออร์แอลฟาก็สามารถสร้างระบบอุตสาหกรรมขึ้นมาได้ ยุคของการพัฒนาอุตสาหกรรมแบบมนุษย์ตัวคนเดียวได้มาถึงแล้ว!”
สำหรับโรงงานผลิตแคปซูลพวกเขาสามารถแบ่งได้เป็นสองกลุ่ม:
หนึ่งในนั้นคือ“ โรงงานผลิตแคปซูลทั่วไป” หรือที่เรียกว่า“ โรงงานอเนกประสงค์;” สามารถพิมพ์ผลิตภัณฑ์ใดๆ ภายในขอบเขตการพิมพ์ด้วยข้อมูลที่ผู้ใช้หรือผู้ควบคุมโรงงานบรรจุลงไป โรงงานผลิตแคปซูลชนิดนี้สามารถผลิตผลิตภัณฑ์หลายพันชนิดได้ตราบใดที่ไม่ต้องใช้วัสดุที่เฉพาะเจาะจง
อีกโรงงานหนึ่งคือ“ โรงงานผลิตแคปซูลเอง” เนื่องจากการออกแบบที่กำหนดเองโรงงานสามารถผลิตชิ้นส่วนที่เฉพาะเจาะจงเท่านั้นซึ่งจะลดความหลากหลายของผลิตภัณฑ์ แต่มันก็เป็นเหตุผลที่โรงงานสามารถสร้างสิ่งของที่มีคุณภาพสูงด้วยวัสดุและอุปกรณ์ที่ดีกว่า และตอบสนองความต้องการสำหรับคนที่เน้นผลิตภัณฑ์ที่มีมาตรฐานการผลิตที่สูงอีกด้วย
จากโรงงานแคปซูลทั้งหมดที่ทีมหุ่นยนต์ได้ค้นพบสถานที่เหล่านี้ 70 แห่งเป็น“ โรงงานผลิตเฉพาะ” และ 45 แห่งเป็น“ โรงงานทั่วไป”
เมื่อเห็นโรงงานแคปซูลเหล่านี้เฉินจินคิดขึ้นมาได้ว่า “ ถ้าฉันนำโรงงานแคปซูลทั้งหมดเหล่านี้กลับไปที่แคมป์ และสั่งพิมพ์ชิ้นส่วนสำคัญทั้งหมดของกังหันลมที่ต้องการและประกอบมันเข้าด้วยกัน ฉันสามารถแก้ปัญหาการขาดแคลนพลังงานที่ปล่องภูเขาไฟได้!”
โรงไฟฟ้าถ่านหินในเมืองฟอร์ตเวิร์ธ ถูกทำลายโดยระเบิดนิวเคลียร์แล้ว แม้ว่าพวกมันจะไม่ถูกทำลาย ก็ไม่มีทางที่เฉินจินสามารถเก็บถ่านหินได้เพียงพอที่จะฟื้นฟูให้มันกับมาทำงานได้ เขาต้องตั้งโรงไฟฟ้าเพื่อแก้ปัญหา ตอนนี้เขามีโรงงานแคปซูลทั้งหมดเหล่านี้เขาสามารถพิมพ์ชิ้นส่วนที่จำเป็นทั้งหมดและแก้ปัญหาการขาดแคลนพลังงานได้อย่างสมบูรณ์ อีกทั้งเขามั่นใจมากกับสิ่งที่เขากำลังจะทำอยู่! มันทำให้เฉินจินเต็มไปด้วยความตื่นเต้นอีกครั้ง “ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย เมืองฟอร์ตเวิรธ์จะสร้างเซอไพร์มากกมายให้กับฉัน!”
