EP 8
By loop
ณ ที่ตั้งแคมป์ใกล้กับบริเวณปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่ เฉินจินวางอาวุธและกระสุนทั้งหมดที่เขานำกลับมาด้วยไว้บนพื้น ปืนไรเฟิลอัตโนมัติหนึ่งกระบอกและแม๊กกาซีน 20 แม๊กสำหรับปืนไรเฟิล ปืนพกสองกระบอกและปืนพกแม๊กกระสุนปืนอีกสองอันร่วมไปถึงกระสุนปืนพกอีกสามกล่องซึ่งบรรจุกระสุนอยู่ในนั้น 450 นัด
เฉินจินจัดเรียงพวกมันอย่างเรียบร้อยและถอดกระสุนทั้งหมด เฉินจินเกยคางขึ้นมา “ตามกฎหมายของประเทศมันเป็นเรื่องผิดกฎหมายสำหรับบุคคลที่มีอาวุธปืนไว้ในครอบครอง พวกเขาจะถูกตัดสินจำคุกอย่างน้อยสามปีในคุกนอก ถ้าฉันนำอาวุธและกระสุนที่ฉันมีที่นี่ไปสู่โลก ฉันจะถูจำคุกกี่ปี? “
เขารีบสวดมนต์อย่างเงียบ ๆ กับตัวเองว่า “ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร… .. “
จริงๆแล้วจุดประสงค์หลักของเขาในการเก็บอาวุธและกระสุนทั้งหมดเหล่านี้ก็เพื่อความปลอดภัยของเขาเอง เขาต้องการหลีกเลี่ยงภัยคุกคามใด ๆ ที่เกิดขึ้นจากสิ่งมีชีวิตที่ไม่รู้จักในกระบวนการสำรวจโลกที่แปลกประหลาดนี้ เฉินจินไม่มีทางเลือกนอกจากต้องพยายามปกป้องตนเองจาก “สกายเน็ต” หุ่นยนต์ลึกลับชั่วร้ายที่ทรยศต่อมนุษย์และอย่างอื่นอีกมากมาย
“วาว่าดูแลสิ่งเหล่านี้ให้ฉัน ฉันจะกลับไปนอนก่อนนะ” เฉินจินที่เหนื่อยล้าและง่วงนอนรีบปีนกลับไปที่ห้องนอนของเขาเพื่อพักผ่อน
“วาวา ~”
เขาบีนบันไดขึ้นไป เฉินจินอยู่บันไดโลหะพร้อมกับจ้องมองวาวาและโบกมือให้ วาวาขณะที่เขากลับสู่โลก
…
ในอีกไม่กี่วันผ่านมา เฉินจิมมุ่งมันกับความพยายามในการสำรวจพื้นที่ทั้งหมดของเขาในสมรภูมิทางตะวันตกเฉียงเหนือของปล่องภูเขาไฟขนาดใหญ่และนำอาวุธและกระสุนกลับมาเยอะยิ่งขึ้นเพื่อเพิ่มความหลากหลายของอาวุธ ยกตัวอย่างเช่นเขานำขีปนาวุธยิงจากจรวดพกพากลับมารวมด้วยมีขีปนาวุธสองลูกที่เก็บไว้ในเครื่องยิง เขายังนำปืนไรเฟิลอัตโนมัติขนาดใหญ่กว่าที่หุ่นยนต์ใช้มาด้วย เฉินจินเรียกมันว่า “ปืนปูยักษ์” เนื่องจากมีความอึดและหนักหน่วงคล้ายกับกรงเล็บปูขนาดใหญ่ ระหว่างทางเขาหยิบกล่องกระสุน 1,000 นัดมาอีก
สำหรับเครื่องยิงลูกระเบิดมือที่หุ่นยนต์ใช้พวกมันใหญ่กว่าและหนักกว่า เฉินจินไม่สามารถแบกมันได้ดังนั้นเขาจึงทิ้งไว้คนเดียว อย่างไรก็ตามเขานั้นเสี่ยงต่อการตายจากความอ่อนเพลียเมื่อพูดถึงการพกพาเครื่องยิงเลเซอร์ที่มีน้ำหนักเกือบ 40 กิโลกรัมกลับไปที่ลานกางเต็นท์ เหตุผลก็เพราะเครื่องเลเซอร์มันจะมีประโยชน์กับเขาในอนาคต เพราะมันสามารถยิงกระแสความร้อนออกมาได้อย่างรวดเร็วและด้วยอุณหภูมิสูงที่ผลิตได้มันสามารถตัดผ่านวัตถุใดๆก็ได้ ดังนั้นมันจึงเป็นเครื่องมือที่สะดวกที่สุดที่ควรพกติดตัวไปด้วย
นอกจากนี้เขาเริ่มทำงานกับแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงภายในที่จ่ายกำลังให้กับเครื่องเลเซอร์ ความจุของแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงมันน่าทึ่งมาก เฉินจินทำการทดสอบด้วยการชาร์จแบตเตอรี่ที่มีขนาดเท่าฝ่ามือ ใช้เครื่องชาร์จ 300 วัตต์สำหรับสกู๊ตเตอร์แบตเตอรี่ชาร์จจนเต็มหลังจากผ่านไป 5 ชั่วโมงเท่านั้น พลังงานที่เพิ่มขึ้นนั้นเทียบเท่ากับแบตเตอรี่ลิเธียมประสิทธิภาพสูง 10 กิโลกรัม แบตเตอรี่เช่นนี้เทียบเท่ากับขั่วพลังงานอย่างน้อย 20,000 วัตต์ต่อชั่วโมง ในแง่ของประสิทธิภาพมันมีพลังงานมากกว่าน้ำมันเบนซินหลายเท่า! อาจพูดได้ว่านี้มันเป็นเรื่องที่น่าทึงและดูเป็นไปไม่ได้อย่างมากที่จะเกิดขึ้นได้ในโลกปกติ
นอกจากนี้เฉินจินยืนยันว่าภายในร่างกายของวาวานั้นเป็นแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงที่คล้ายกัน หลังจากการชาร์จ 1 ครั้งวาวา สามารถวิ่ง 3 ถึง 4 กิโลเมตรภายใน 3 วันข้างเขา แม้ว่าวาวาจะช่วยในการพกพากระสุนจำนวนมากขึ้นอยู่กับจำนวนแบตเตอรี่ที่หน้าอกของวาวา แต่ก็มีขีดพลังงานเหลืออยู่ถึงครึ่งหนึ่ง ครึ่งหนึ่งของพลังที่เหลืออยู่! เมื่อมองดูมันเหมือนสีสนิมสีเหลืองอีกครั้ง เขาเดาว่ามันทำงานมาแล้วอย่างน้อย 10 ปี อย่างไรก็ตามความจุของแบตเตอรี่มีประสิทธิภาพสูงก็ไม่ได้ทำให้พลังงานนั้นลดลงง่ายๆ ซึ่งหมายความว่าช่วงชีวิตการทำงานของแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูมันยาวนานมากๆกว่าแบตเตอรรี่ปกติ
มันมีประสิทธิภาพสูงอายุการใช้งานยาวนานและสามารถทนต่อแรงกระแทกได้ เฉินจินสรุปข้อดีทั้งหมด เมื่อมองดูแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงที่เขาถือไว้เฉินจินก็บ่นว่า “ถ้าฉันพาแกกลับไปที่โลกและผลิตไฟฟ้าจากแกที่นั่น แกคงจะนำความขัดแย้งมากมายมาสู่คนในสังคมบนโลกแน่ๆ เมื่อโครงสร้างอุตสาหกรรมด้านพลังงานของโลกได้พบกับสิ่งนี้ มันจะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงสั่นสะเทือนไปทั่วโลกใช่ไหม ฉันคิดว่าประเทศในตะวันออกกลางที่ร่ำรวยเหล่านั้นจะต่อสู้เพื่อกำจัดแบตเตอรี่ประเภทนี้ไปส่ะ?
โอกาสทางธุรกิจ. จากแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงนี้เฉินจินมองเห็นโอกาสที่น่าทึ่งนี้อย่างน้อยก็มีมูลค่าหลายร้อยล้านดอลลาร์ ดังนั้นในสนามรบเฉินจินจึงมุ่งเน้นไปที่การค้นหาแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงเหล่านี้ อย่างไรก็ตามไม่เพียง แต่เขาเท่านั้นที่ตระหนักถึงคุณค่าของแบตเตอรี่ดังกล่าว เฉินจินค้นพบว่าซากปรักหักพังส่วนใหญ่ของหุ่นยนต์หายไปจากแบตเตอรี่ทั้งหมดทำให้ห้องแบตเตอรี่ว่างเปล่าซึ่งมันน่าผิดหวัง เขาพบพวกมันมีเพียงไม่กี่อันเท่านั้นท่ามกลางซากปรักหักพังของหุ่นยนต์ขนาดเล็กที่ซุกซอนอยู่หรือนอนอยู่บนกองอุปกรณ์ต่อพ่วง
3 วันหลังจากนั้น
เขากับวาวารวบรวมแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงจำนวน 185 ชิ้น นี่เป็นปริมาณของแบตเตอรี่ที่จำเป็นสำหรับการขับเคลื่อนของหุ่นยนต์ 10 ตัว และมีหุ่นยนต์มากกว่า 100,000 ตัวในสนามรบนี้ ความน่าจะเป็นในการค้นหาแบตเตอรี่ที่ไม่ได้รับนั้นอยู่ที่ประมาณ 1 ใน 10,000 … นอกจากนี้แบตเตอรี่ส่วนใหญ่ยังพบโดย “ประสบการณ์” วาวา
เฉินจินอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาว่า “เซงเลย พวกชอบฉกธุรกิจของฉันและนำแบตเตอรี่ที่เป็นของฉันออกไปได้อย่างไรพวกมันกล้าฉกธุรกิจของฉัน พวกเราเองก็เหนื่อยกับการที่ต้องระวังตัวใช่ไหม ฉันจะส่งวาวา ไปจัดการกับสมองของพวกมันจนกว่าพวกจะสมองระเบิดไปเลย! ” อย่างไรก็ตามเขาไม่รู้ด้วยความจริงที่ว่าคนที่เขาพูดถึงนั้นได้ถูกเป่าเข้าไปในกองขี้เถ้าและควันจากการระเบิดครั้งใหญ่ ไม่มีแม้แต่ซากเหลือ
เขามีแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงเกือบ 200 ชิ้น เมื่อนำกล่องเครื่องมือออกมาเฉินจินได้ทำการ “อัปเกรด” อุปกรณ์ “ปัจจุบัน” ของเขา ส่วนใหญ่มี 2 รายการที่จะอัพเกรด: สกู๊ตเตอร์ไฟฟ้า วินรันเนอและกล้องโดน ดาจินแพทฟอร์มโปร 4
เขาเปลี่ยนแบตเตอรี่ทั้งหมดที่อยู่ภายในด้วยแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูง พวกมันทั้งหมดเปลี่ยนมาใช้แบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงที่ยอดเยี่ยม! ในเวลาเพียงหนึ่งวันเขาก็เปลี่ยนแบตเตอรี่ใหม่ แบตเตอรี่ลิเธียมที่อยู่ภายในห้องเก็บแบตเตอรี่ของวินรันเนอร์ ถูกเปลี่ยนเป็นแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูง 10 ก้อน กำลังขับของมันเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าและระยะทางที่สามารถเดินทางได้เพิ่มขึ้น 10 เท่า!
แบตเตอรี่ลิเธียมในโดรนของกล้องดาจินแพทฟอร์มโปร 4 ถูกเปลี่ยนเป็นแบตเตอรี่ประสิทธิภาพสูงเพียงก้อนเดียว กำลังขับของมันไม่เปลี่ยนแปลง แต่ระยะทางที่สามารถเดินทางได้คือตอนนี้นานกว่า 300 นาที เขาใช้แบตเตอรี่พลังงานสูงทั้งหมด 11 ก้อน ยังมีอีก 174 ชิ้นที่เหลือ
สำหรับตอนนี้เขาไม่ทราบว่าจะทำอย่างไรกับแบตเตอรี่พลังงานสูงที่เหลืออยู่ เขาทำได้เพียงใส่มันไว้ในกล่องเครื่องมือ ซ้อนพวกมันไว้อย่างประณีตราวกับว่าพวกเขาเป็นกองเงินกองทอง มันทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นและปลื้มตา
การมุ่งเน้นต่อไปของเฉินจินคือที่ร่างของซากหุ่นยนต์ เขาต้องการศึกษาหุ่นยนต์ให้มากขึ้น อย่างไรก็ตามการดำเนินการนี้มันมีความเสี่ยง ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซากหุ่นยนต์มันเป็นของหุ่นยนต์ชั่วร้ายที่ทรยศต่อมนุษย์ พวกมันคือฆาตกรที่ทำลายล้างอารยธรรมมนุษย์และเป็นผู้ทำลายที่น่ากลัวอย่างยิ่ง ในการศึกษาพวกมันคล้ายกับรถยนตร์ที่บรรทุกใบมีดขนาดใหญ่ไล่แทงคนที่ผ่านไปผ่านมา
แต่เฉินจินต้องการเข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับโลกนี้ แม้แต่ผู้ร้ายที่ทำลายโลกนี้ก็ยังมีค่าสำหรับวิจัยสูงมาก ความไม่รู้เป็นรากฐานของความกลัว เมื่อมีความเข้าใจอย่างถี่ถ้วนเกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีใครกลัวเลย มันคล้ายกับคำพูดจากเกมที่เขาเล่น: คุณต้องเดินเข้าไปกลางหัวใจของบอส เท่านั้นจากนั้นคุณจะพบจุดอ่อนของมัน
ดังนั้นเฉินจินจึงคิดหาวิธีซ่อมแซมหุ่นยนต์หนึ่งถึงสองตัวจากซากหุ่นยนต์ในสนามรบนี้ เพื่อค้นหาข้อมูลที่มีค่า แน่นอนว่าเขาได้เตรียมการมาพร้อมแล้วโดยคิดถึงสถานการณ์อันตรายต่าง ๆ และการตอบสนองที่เหมาะสม
ตัวอย่างเช่นเขาค้นพบจากซากปรักหักพังของหุ่นยนต์ว่าวิธีที่ผู้สร้างๆมันขึ้นมานั้นขึ้นอยู่กับการออกแบบ แบบแยกส่วนและทำ แขนขาและหัวสามารถถอดออกได้ทีละอัน ลำตัวถูกประกอบเข้ากับโมดูลหกตัวดังนั้นหุ่นยนต์ตัวหนึ่งจึงมีจำนวนทั้งหมดเก้าโมดูล หากเขาถอดแขนและขาออกเหลือเพียงหัวและลำตัวการเคลื่อนไหวและความสามารถในการทำลายล้างของหุ่นยนต์จะลดลงอย่างมาก
นอกจากนี้เฉินจินก็สามารถขนานนามตัวเองว่าเป็น “เจ้าชายน้อยแห่งอาวุธ” เขามีปืนอัตโนมัติหกกระบอก ปืนพกแปดกระบอกปืนกล้ามปูใหญ่ยักษ์อีกหนึ่งเครื่องเลเซอร์หนึ่งเครื่อง เครื่องยิงขีปนาวุธหนึ่งลูกและระเบิดอีกหลายหมื่นลูก ด้วยอาวุธในมือจำนวนมากและมีการป้องกันอย่างแน่นอนทำไมยังคงจ้องกลัวการจลาจลของพวกหุ่นยนต์ชั่วร้าย? ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องกลัวใดๆอีกต่อไป
ในเช้าวันนี้เขาพูดพร้อมกับเสียงคลื่นลูกใหญ่ของเขาว่า “ไปกันเถอะเราไปที่สนามรบเพื่อหยิบขยะมาให้เยอะกว่านี้!”
“วาวา, วาวา!”
“เสียงเสียงกระทบกันเบา ๆ ~”
สายพานเริ่มเคลื่อนที่ขาของวาวา วาวาเริ่มหมุนตัวขณะที่วิ่งตามหลังเฉินจิน
