28. Growth. Revenge. (4)
มันนานแค่ไหนแล้ว
สายตาของผมมองไปที่นาฬิกา
เหลืออีก20นาทีก่อนที่ดันเจี้ยนจะปิดลง
ชายสองคนที่หยาบกร้านเป็นเหมือนกับผ้าขี้ริ้วที่โสมมภายใน30นาทีที่ผ่านมา และถูกโยนลงไปอยู่ในมุมหนึ่งของดันเจี้ยน
เมื่อต้องการที่จะออกจากดันเจี้ยนผมต้องการล้างมอนเตอร์ให้หมด
ภายใน10นาทีในดันเจี้ยนก็เต็มไปด้วยหินเลือดของแมนติคอร์.
คิดว่าทางออกจะเปิดขึ้นเมื่อผมหันกลับไป
ทันใดนั้นดันเจี้ยนเลเวล12ที่ผมเคยแวะมาเมื่อสองเดือนก่อน แคลโวคอร์ก็เกิดขึ้น.(เพื่อใครลืมบอสลับที่ดรอปหิน10M)
‘อ่าถ้าฉันรู้ว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น ฉันน่าจะรีบๆตีไอ้ลูกกระหรี่ทั้งสองนี้ไวๆ.’
10นาทีสุดท้าย
กับการเจริญเติบโตที่ผมประสบความสำเร็จผมก็สามารถดูแลมันได้อย่างง่ายดาย.
การล่าแคลโวคอร์ครั้งสุดท้ายผมสามารถที่จะได้รับหินเลือด,หินวิญญาณ,อัญมณีและหนังสือสกิล.
ผมกำลังมองแรร์ดรอปตรงหน้าอีกครั้ง
พลังจากลมหายใขหรือพิษที่เคยถูกต่อยครั้งนึงและทำให้ผมตกอยู่ในอันตรายไม่ส่งผลกับผมอีกต่อไป
ไม่เหลือสิ่งใดอยู่บนพื้นและการโจมคีเป็นวงกว้างของมันผมก็ไม่ให้มันได้มีโอกาศได้ใช้การโจมตีระยะไกลนั่น.
มันใช้เวลาไม่นานก่อนที่มันจะตายพร้อมกับเสียงโหยหวนที่สุดเท่าที่ผมเคยได้ยิน.
หินเลือดที่อยู่เหนือตัวของมันเรืองแสงและงดงามเช่นเคย
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหนังสือสกิลและหินวิญญาณก็ตกลง
การจับคู่ของชื่อบอสลับมันดูเป็นอะไรที่เหมาะสมกับมันมาก.(หมายถึงของที่ดรอปทั้งหมด) 1
‘โอเค ดูเหมือนกับว่าฉันพอจะมีเงินเหลือบ้าง.’
เนื่องจากมีเวลาไม่มากก่อนที่ดันเจี้ยนจะปิด ผมได้หยิบสมุดและเก็บของดรอปอื่นๆก่อนที่จะลากชายอีกสองคนไปกับพื้นอยู่ข้างหลังของผม.
หลังจากการรักษาพวกเขาเสร็จแล้วผมก็มุ่งหน้าไปที่ศูนย์หลังจากออกจากดันเจี้ยน
พวกเขารักษาระยะห่างจากผมโดยที่ผมไม่พูดอะไร ผมถามพวกเขา
แน่นอนว่าผมไม่ลืมที่จะเก็บโล่ของผมด้วย
“มันเป็นช่วงเวลาที่ดีไหม?”
“…..”
“…..”
ผมถามพวกเขาด้วยรอยยิ้มและมองตรงไปที่เขาและตาของพวกเขาก็ตอบสนองด้วยความกลัวก่อนที่จะก้มมองลงไปที่พื้น
ผมเป็นคนที่สังหารซัคคิวบิ.
ผมจะไม่ฆ่าคนแล้วในวันนี้
แต่การทำผิดทั้งหมดไม่สามารถชำระล้างได้ทั้งหมดในเวลา1ชั่วโมง
ผมเดินออกมาจากทางออกอย่างรวดเร็วและผมก็หยุดถามพวกเขา.
“เฮ้ คุณบอกว่าผมเป็นหนี้เท่าไรนะ?”
“…..”
“ฮ่า…อย่าให้ผมต้องพูดสองรอบ เร็วๆและตอบมา.”
“ใช่…ใช่! หนี้สินที่เหลืออยู่4.1พันล้าน”
“4.1พันล้าน? ว้าว พวกคุณมั่นใจอะไรมากขนาดนี้ หนี้เดิมคือ 200ล้านวอน แต่ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นถึง4.1พันล้าน? คนแคระที่อยู่ข้างนอกนั่นเป็นCEO?
“ใช่….”
“แม้ว่าผมจะไม่จ่ายนี้แต่มันก็ไม่มีปัญหาใหญ่ใช่มั๊ย?”
“นะ-นั่น…”
จากนั้นมือที่ผมกำลังถือดาบอยู่กะแทงเข้าไปที่พื้นเสียงดัง เปร้ง ในขณะที่ผมรอคำตอบของพวกเขา.
เมื่อได้ยินเสียงพวกเขาสั่นด้วยความกลัว
“เอาหล่ะฉันจะออกไปที่นั่นและจะให้คนแคระนั่นเข้าใกล้ความตายสักหน่อย แต่ชายคนนั้นไม่ได้เป็นอเวคดังนั้นการรักษาจะไม่สามารถใช้ได้กับเขา ถ้าผมตีเขาไปสักทีเขาก็จะตายอย่างรวดเร็ว คุณมีอะไรแนะนำผมมั่งไหม?”
“คุณกำลังพูดอะไร.”
“ผมกำลังพูดอะไร?มีอีก4นาทีก่อนที่ดันเจี้ยนจะปิดดังนั้นคุณจะต้องให้คำตอบที่ผมชอบใจเพื่อให้คุณกลับออกไปและรอดจากความพินาศด้วยตัวของคุณเอง นั่นแหละสิ่งที่ผมถาม!”
จากนั้นคนที่เป็นนักรบก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ระ-เราจะดูแลทุกอย่างเอง โปรดไว้ชีวิตพวกเรา.”
“นั่นเป็นคำตอบที่ผมชอบ แต่พวกคุณไม่ใช่CEOเขาเป็นเจ้าของถูกมั๊ย? บอกตรงๆตามเดิมผมมีแผนจะคืนเงินทั้งหมดให้กับพวกคุณ นั่นมันหมายถึงก่อนที่พวกคุณจะมาและระรานพอดี.”
“… บอกตรงๆ เจ้านายของเราไม่สามารถทำอะไรได้.”
“อ่า เป็นอย่างนั้น งั้นก็ให้CEOมีชีวิตต่อไป.”
ผมใช้ดาบเจาะ
ดาบของผมล้อมรอบพวกเขาทั้งสอง
เนื่องจากเป็นสกิลตามความคิดของผม ผมไม่ได้ทำร้ายเขา
“ดูแล.”
ด้วยคำพูดเหล่านั้นผมพยายามทำให้มันดูเย็นชา
จากนั้น.
“มะ-ไม่! มันไม่ใช่อย่างนั้น เราจะดูแลมันเอง.”
คนโง่ที่กำลังตื่นตระหนกและกำลังหวาดกลัว
“งั้นก็ไปทำมันสิ.”
“เอ๋?”
“โฮล, บัด, และไฟสต๊อก.”
“… คุณกำลังพูดอะไร?”
“เหลืออีก50ล้านวอนจากยอดเงินเดิม สำหรับการที่จะออกให้ออกจากนรกของพวกคุณผมจะให้500ล้านวอนกับหนังสือสกิลทั้งสามเล่มนี้ในการตัดหนี้ด้วยเหมือนกัน หนังสือสกิลจะมีค่าใช้จ่ายต่อเล่ม400ล้านวอนใช่มั๊ย ถ้าคุณตอบช้าดูเหมือนว่าผมต้องเรียกดาวตกมาเพื่อเร่งคำตอบจากคุณ?”
“นั่นมันไม่ใช่! ผมจะหาหนังสือสกิลทั้งหมดสามเล่มมาให้คุณเอง”
“แน่นอนคุณต้องเอาให้ เราได้ทำข้อตกลงเกี่ยวกับการค้า แต่ถ้าเจ้านายของคุณแสดงใบหน้าที่หน้าเกลียดบนบ้านของผมอีกครั้ง…คุณรู้ใช่มั๊ยว่าจะเกิดอะไร?”
“ได้ ใช่!”
“โปรดช่วยรออีกหนึ่งสัปดาห์ แลัวเราจะเดินออกไปในตอนนี้.”
หนังสือสกิลทั้งสาม โฮลและบัน ไม่แพงเท่าไร
แต่มันแทบจะไม่มีขาย หนังสือสกิลมีอัตตราดรอปที่ต่ำมาก
หากมีความต้องการที่ขาดแคลน ราคาของมันจะเพิ่มขึ้นตามธรรมชาติ.
แต่สำหรับผลของสกิลนอกจากจะใช้มานาเยอะแล้ว ระยะเวลาของมันก็น้อยเกินไป ผมจึงจัดมันอยู่ในสกิลที่อ่อนแอ.
จากนั้นผมก็ได้ค้นหาทางเว็บไศต์ออนไลน์อย่างเป็นทางการมันก็ไม่มีขาย
อย่างไรก็ตามผมคิดว่าพวกเขาพยายามหาซื้อจากตลาดใต้ดินก็เป็นได้.
บัน(ผูกมัด)จะมีรากออกมาจากพื้นและมัดมันไว้
เมื่อโกเลมคว้าหินอยู่ในมือของมันก็ที่มันจะคว้างผมจะผูกมันไว้กับขาของเป้าหมาย.
เมื่อเลเวลของสกิลเพิ่มขึ้นระยะเวลาและความแรงของมันจะเพิ่มขึ้นและสามารถมัดเป้าหมายได้มากขึ้น
เวทย์ที่สอง โฮล(ยึด) เป็นสกิลที่ทำให้ฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถเคลื่อนไหวได้.
มันก็เหมือนกับบันที่ระยะเวลาของมันขึ้นอยู่กับเลเวลและเป้าหมาย แต่จะเป็นอย่างไรถ้าผมสามารถบดขยี้พวกเขาด้วยสกิลระดับสูงอย่างไม่น่าเชื่อ?
มัดเท้าของมันด้วยบันจากนั้นก็ใช้โฮลเพื่อป้องกันไม่ให้มันขยับมือ ผมสามารถทำให้พวกเขากลายเป็นตุ๊กตาที่ยังมีลมหายใจเท่านั้น.
ทั้งสองสกิลมีไว้สำหรับอาชีพพรีส
พรีสก็เปรียบได้กับรถถังที่มีเวทย์รักษาและสนับสนุนอยู่ในแนวหลัง.
ตั้งแต่ที่เน้นเรียนไปที่เรื่องสุขภาพและความคล่องตัว โฮลและบันเป็นสกิลที่ไม่มีประสิทธิภาพ.
* * *
เราออกจากดันเจี้ยนและCEOกำลังหลับอยู่ในรถ
“โปรดเอาได้ตัวนี้มาที่นี่.”
แทนที่จะรีบตอบพวกเขาวิ่งเข้าไปในรถ
มันผ่านไปประมาณ2นาทีได้มั้ง?
ทันใดนั้นCEOได้โดนตบเข้าที่แก้ม
แต่ก่อนพวกนั้นมักจะเป็นฝ่ายทำคนอื่น…
คนที่ถูกตบคว้าไปที่ต้นขาและกระแทกกับพื้น
“โอ้โห?”
เจ้านายถูกลากมาที่นี่ด้วยลูกน้องของเขา.
“คุณได้ยิน ใช่มั๊ย?”
“…..”
“คุณยังไม่รู้สิ่งที่เกิดขึ้น?อย่างไรก็ตามส่งมอบเอกสาร.”(ผมคิดว่ามันน่าจะเป็นเอกสารแต่เขาใช้ charter ที่แปลว่า เอกสิทธิ์ที่ถูกต้องตามกฎหมาย เลยคิดว่าน่าจะเป็นสัญญากู้ยืม)
“…..”
บอสเงียบและดึงเอกสารออกมาจากกระเป๋าของเขาด้วยมือที่สั่นเทา.
ผมฉกเอกสารนั่นออกมาและโยนขึ้นไปบนอากาศก่อนที่จะใช้ท่าดาบเจาะฟันเข้าไปจนมันกลายเป็นฝุ่น.
เมื่อเห็นความสามารถของผมตาของเขาก็เบิกกว้าง
“มันควรจะมีเอกสารว่าผมเป็นคนจ่ายหนี้แล้วถูกมั๊ย? เพื่อที่คุณจะไม่สามารถพูดอย่างอื่นลับหลังผมได้.”
“ใช่…..”
“แต่เนื่องจากผมได้เรียนรู้ว่าการเคารพกฎที่พวกคุณพูดเสมอผมจึงไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงไม่จ่ายเงินให้กับคุณได้.”
“…..”
“มีอะไรผิดไปหรอ? การแสดงออกของคุณดูไม่ดี.”
“ไม่มีอะไร….ไม่มีอะไรทั้งนั้น”
“งั้นเราก็เอาเอกสารนั่นมาสักที อ่า! ตั้งแต่ที่ผมขอหนังสือสกิลที่เป็นคำขอพิเศษให้พวกเขาหามาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ โอเค๊?”
* * *
สักครู่ต่อมา
ไหล่ของพวกเขาตกและก็หายตัวออกไป
ในที่สุดผมก็แก้ปัญหานี้ได้.
ผมได้ให้ไอ้โง่ทั้งสองซ้อมCEOอย่างรุนแรงเพื่อที่จะทำให้แน่ใจว่าเขาจะไม่ทำอะไรอย่างอื่น.
อ่า ที่ผมพูด หมายถึงอันตรายทางร่างกายอย่างแน่นอน.
ขณะที่นั่งรถแท๊กซี่กลับบ้านผมได้จัดระเบียบความคิดของผม
คุณไม่สามารถทำอะไรได้โดยปราศจากอำนาจ.
แต่ด้วยอำนาจเหล่านี้ ผมสามารถจัดการมันได้อย่าง่ายดาย.
ผมต้องแข็งแกร่งขึ้น
ต้องแข็งแกร่งและหยาบก้านพร้อมๆกัน
ผมไม่ได้มีความติดที่จะผดุงความยุติธรรม
มันไม่ว่างพอที่จะอยู่กินและมรชีวิตด้วยตัวเองบนโลกใบนี้
* * *
“ขอบคุณมาก.”
หลังจากที่มาถึงหน้าบ้าน ผมก็ลงจากรถแท็กซี่
ในขณะที่กำลังอาบแสงแดดในตอนเช้าผมก็มุ่งหน้าเข้าไปที่บ้าน.
ตอนนั้นเอง.
[ประกาศจากกิลดิ์]
รอบที่สองกับกิลดิ์เอ็มไพร์
เวลา: xxxx ปี xx เดือน xx วัน
สมาชิกกิด์ต้องมาเข้าร่วม
ข้อความจากกิลดิ์โนเบลส
“รอบสองกับเอ็มไพร์? นี่มันต้องเป็นเรื่องตลกแน่ๆ.”
ผมคิดอยู่ในกิลด์นี้เนื่องจากดาบที่ผมได้รับมาจากเขา.
ด้วยเงินทั้งหมดที่ผมมีผมสามารถซื้อดาบเล่นนี้และยังเหลือเงินอีก
แม้ว่าผมจะซื้อดาบที่ต่ำกว่านี้และเมื่อคำนวนเงินที่จะต้องย้ายบ้านไปยังที่ปลอดภัย แต่คนอย่างผมที่มีแต้มสกิลอย่างไม่น่าเชื่อมันก็แตกต่าง.
มองไปที่ข้อความผมมีเรื่องที่ต้องแก้อีกปัญหาเกี่ยวกับมันอีก.
ผมพึมพัมขณะที่ฮังโดอยู่ที่เอวของผม
“เดาว่านี่คือจุดจบระหว่างคุณกับผม.”
