การโจมตีครั้งแรกของแอสซาซินถูกป้องกันโดยมานาชิลด์ของผม.
เนื่องจากเลเวลสูงและยังเป็นสกิลที่ยอดเยี่ยม ชิลด์ของผมขึงสั่นไม่น้อย.
อย่างไรก็ตามชิลด์จะไม่ถูกทำลายหากไม่ใช่สกิลบียอนแรงค์.
แม้ว่ามันจะเป็นอย่างนั้น แต่ชิลด์อื่นๆของผมก็สามารถป้องกันมันและมานาชิลด์ของผมยังคงป้องกันมันได้ 30%เหมือนเดิม.
“โอร่าาา!”
พวกเขาถูกแบ่งออกเป็น 8 ทีม.
หนึ่งในพวกเขาที่ซ่อนตัวอยู่ปรากฏขึ้นอีกครั้งพร้อมกับตะโกน.
เวทย์มนต์เสริมพลังถูกร่ายให้กับอาวุธซัดที่ขว้างมาหาผม.
มันเป็นการโจมตีจากผู้นำคนหนึ่งของทีม.
ยิ่งกว่านั้นคนรอบๆต่างใช้ทุกอย่างทั้งบัฟ ทั้งสกิลให้กับเขา.
“มุ่งความสนใจไปที่บัฟให้กับหัวหน้าทีม!”
“นี่ เอาไป!”
อาวุดซัดถูกปล่อยออกมาจากมือซ้ายของเขาอย่างตั้งใจ.
การโจมตีที่มาพร้อมกับบัฟจากหลายๆคลาสทำให้ความเสียหายและความเร็วในการโจมตีเพิ่มขึ้น.
ความเร็วและพลังสามารถมองเห็นได้จากบรรยากาศรอบๆที่สั่นไหวขณะที่มันบินออกมา.
-ชิ้ง
การโจมตีพุ่งเข้าหาผมอย่างแท้จริง.
อย่างไรก็ตามการโจมตีนั้นมันช่างน่าสมเพชที่เป็นของกากๆสำหรับมานาชิลด์ของผม.
แม้การโจมตีจะล้มเหลวเจ้าของอาวุธยังคงใช้สกิลเทเลพอตและสกิลเสตลเพื่อโจมต่อย่างต่อเนื่อง.
อย่างไรก็ตามกับคนอย่างผมที่มีความสามารถไม่สิ้นสุด เขาก็ตายอย่างง่ายๆ.
“ออก อัค!”
ผมไม่จำเป็นต้องโจมตีอีก
จากการวัดพลังและความรู้สึกของเขาดูเหมือนจะอ่อนแอกว่าจินมากทีเดียว.
ผมเดาว่ามันอาจจะไม่แฟร์ที่ผมเปรียบเทียบ เขากับคนที่ทำงานให้กับโจ๊กเกอร์.
ผมจับไปที่คอของเขา.
ผมมองไปที่ดวงตาของเขาตรงๆ ผมพูด.
“หยุดการเล่นไล่จับได้แล้ว”
“แกร๊ก!”
คอของเขาหักเนื่องจากพลังที่น่าเหลือเชื่อของผม เขาจับไปที่คอของเขาพร้อมกับน้ำหูน้ำตาไหลออกมา.
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่อาจหายใจได้ง่ายๆ.
เขาชักดิ้นชักงอ ทันใดนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมามอง.
ราวกับว่าได้เห็นบางอย่างที่เขาไม่ควรมอง ดวงตาของเขาแดงก่ำและมีเส้นเลือดขนาดใหญ่ปูดขึ้น.
จากนั้นเขาก็หยุดต่อต้านและยอมแพ้กับชีวิต.
การหายใจของเขายังไม่หยุด แต่เขายอมรับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น.
ถูกต้อง.
ด้านบนของดันเจี้ยนเต็มไปด้วยเมเทโอ 6 ลูก.
พวกเขาเห็นเมเทโอที่ปกคลุมไปด้วยเปลวไฟ มันเหมือนกับว่าพวกเขาไม่เคยเห็นมาก่อนหรือไม่เคยได้ยินมา.
ทั้งแสงและขนาดมันเพียงพอที่จะทำให้พวกเขากลัวสุดๆ
เมื่อเห็นภาพนี้หัวหน้าทีมคนอื่นๆต่างก็เริ่มตะโกนอย่างรีบเร่ง.
“ระ-รูบแบบป้องกัน!”
“ป้องกันมัน! ป้องกัน!”
สมาชิกแต่ละคนเริ่มร่างสกิลของตัวเอง.
จากที่ออกมาทั้งหมดมีสกิลที่ดึงดูดผมมาก มันมาจากกลุ่มนักเวทย์ เขาคือคนที่ใช้กสิล คอลคิวบ์(skill call Cube).
มันสร้างห้องขนาดใหญ่พอที่จะเก็บทุกคยในทีมของเขา ทำให้ทีมของเขาหายไปจากสายตา
“เล่นซ่อนหา…. งั้นก็ต้องหา ‘มัน’ ให้เจอ.”
มันสนุกที่ได้เห็นภาพต่างๆผ่านEye of Insight.
พวกเขารวมกันอยู่ในห้องเล็กๆ แต่ละคนใช้สกิลป้องกันตัวเอง.
สถานที่นั้นถูกซ่อน มันอยู่ห่างไกลจากสมาชิกกลุ่มหัวรุนแรงคนอื่นๆ.
ทีม 50 คนใช้สกิลป้องกันทั้งหมดของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาคงจะคิดว่าสกิลคิวบ์นั้นจะเป็นดั่งที่หลบภัย.
แต่ความคิดเหล่านั้นก็เปลี่ยนไปในไม่ช้า.
“ฉันสงสัยว่ามันจะป้องกันเมเทโอที่ผ่านการรู้แจ้งแล้วไปได้ไหม?”
ผมกระจายเมเทโอ ทั้ง 6 ลูก ออกจากกัน.
แต่ละลูกตกลงในที่ที่ผมต้องการให้มันตก.
-ตูมม!
-ต้ามมม!
“อร๊ากกกก!”
พลัวของมันไม่ใช่ที่จะคิดออก.
คิวบ์ที่อยู่ออกไปหายไปอย่างไร้ร่องรอย.
ไม่เหลือแม้แต่ซากศพ.
ผมใช้เมเทโอเพียงแค่สามลูก แต่เมื่อคิดว่ามันจะเป็นอย่างนี้.
ในการต่อสู้กับกิลด์โนเบลซก่อนหน้านี้ ผมใช้เมเทโอเลเวล 40.
อย่างไรก็ตามพวกเขาใช้รูปแบบการป้องกันและป้องกันมันได้สำเร็จ.
ผมเดาว่าความแตกต่างนี้ในอดีต สกิลต้องใช้เวลาในการร่ายและมีคูลดาวน์ดังนั้นการโจมตีจึงไม่ต่อเนื่อง.
อย่างไรก็ตามการรูแจ้งของเมเทโอไม่อาจเทียบได้กับความสามารถก่อนหน้านี้.
ลืมการป้องกันไปเลย พวกเขาไม่แม้แต่จะร่ายเวทย์ออกมาได้.
มันไม่ใช่แค่บริเวณที่คิวบ์อยู่ที่เป็นอย่างนี้.
“ว๊ากกก!”
“อ๊ากก…กกก!”
ครั้งนึงคนที่แข็งแกร่งกว่า 400 คน ตอนนี้เหนือเพียง 50 คนเท่านั้น.
แม้แต่คนที่รอดชีวิตยังต้องกระอักเลือดและบางคนจับไปที่แขนขา.
คนที่ผมบีบคออยู่นั้นตายตั้งแต่ผมทำมันไปแล้ว
อุณภูมิในดันเจี้ยนนั้นเพียงพอที่จะเผาไหม้เนื้อของคนปกติ.
กลิ่นของเลือดเริ่มหนาแน่นขึ้นเมื่อความร้อนเพิ่มมากขึ้น.
ผมกำลังค้นหาการตำแหน่งของเขาจากการโจมตี.
โกสต์ไม่ได้อยู่ในนั้น อย่างไรก็ตาม นี่คือสิ่งที่ผมไม่พอใจ.
เหนือประมาณ 60 คนที่ยังคงปกป้องเขา.
ในระหว่านั้นผมเห็นโกสต์ยิ้ม.
เขาเสียลูกน้องไปหลายร้อยคนในเวลาไม่ถึงนาที.
บางทีอาจจะนั่นอาจจะเป็นความตื่นเต้น ผมรู้สึกสั่นเมื่อเขาเริ่มเคลื่อนไหว.
“ไอ้คนวิปริตน่ารังเกียจ.”
ผมอดไม่ได้ที่จะพูดตามความคิดอย่างนั้น.
ผมทำลายคนที่เหลืออยู่ในคราวเดียว.
หลังจากทั้งหมด ผมไม่อาจเสียเวลาไปกับมันได้.
ขณะที่ผมกำลังร่ายลมหายใจ ดาบบุชเชอร์ก็เริ่มสั่นเล็กน้อย.
‘สถานะ!’
พวกเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย.
พวกเขาเป็นอเวคที่มีเลเวลมากกว่า 300.
ไม่! พวกเขาอาจจะมีเลเวลสูง.
ผมสามารถขโมยค่าสถานะ 5% จากทั้งหมด.
จำนวนที่ควรจะได้ควรจะเยอะเป็นอย่างมาก.
อเวคเลเวล 300 โดยปกติมีค่าสถานะ 1,500 แต้ม.
5% เท่ากับได้ 75 แต้ม.
ผมจะได้รับค่าสถานะเท่ากับการเลเวลอัพ 15 เลเวล.
ยิ่งกว่านั้น ผมอาจจะได้รับถึง 400 หรือมากกว่า.
‘75×400 มันน่าจะเป็น…3…30,000?’
ผมได้รับของโกงเหมือนกับมานาไม่มีวันหมดของผม.
แต่การได้สถานะที่บ้าคลั่งอย่างนี้ มันอาจจะเป็นอะไรที่ยิ่งกว่าการโกง.
อย่าไงก็ตาม สถานะที่ผมได้รับบางอย่างมันมีค่าสถานะของมานาด้วย มันไร้ประโยชน์สำหรับผม.
Strength: 100
Mana: 100
Dexterity: 50
Stamina: 50
หากคิดแบบนี้ สำหรับสถานะอย่างนี้ แม้บางอย่างที่ผมได้จะไม่ได้ใช้ แต่มันก็ยังเพิ่มขึ้นอย่างมาก.
Strength: 5
Mana: 5
Dexterity: 2.5
Stamina: 2.5
ผมคิดว่ามันควรจะเป็นอย่างนี้.
ผมไม่มั่นใจว่าจะได้รับค่าสถานะเท่าไร ถ้าผมเอาค่าสถานะของมานาจากฮีลเลอร์และเมจิคเชี่ยน มันก็ยังเป็นการเพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง.
แน่นอนว่าผมกำลังจะตรวจสอบค่าสถานะที่ดาบของผม.
“สวยงาม ความสามารถแกยอดเยี่ยมมาก!”
โกสต์ทำท่าเด็กๆ ในขณะที่เขาปรบมือและเดินเข้ามาหาผม.
มีกาดเดินตามหลังเขามา.
ไม่นานนักก่อนที่พวกเขาจะตายเพราะเพลิงสีดำ.
พวกเขาโจมตีมาที่ผมโดยไม่ถามผมเลยหรือไม่?
ผมตรวจสอบคูลดาวร์เกราะของผมที่หมดอย่างรวดเร็ว.
ผมจับดาบของผมแน่นอีกเล็กน้อย.
โกสต์พูด.
“เมเทโอเลเวล 200? แกร่ายได้ทีละ 3 ลูก? ว้าว ความสามารถของแก…มองดูน่าอร่อยๆจริงๆ…”
“แกมันบ้า.”
“เอาคนมากกว่า 400 คนเพื่อสู้.”
“พวกเขาเป็นลูกน้องแก ฉันได้ยินมาว่าแกเคยผ่านบางอย่างที่เหมือนกันเมื่อ 15 ปีก่อน.”
“ยี้ห่า! ถูกต้อง มันเป็นอย่างนั้น? แต่…นั่นก็เป็นเพราะพวกเขาอ่อนแอ? เพราะ-พวกเขา-อ่อน-แอ.”
“…..”
“ลองคิดดูสิ่งที่ฉันทำตอนนี้ มันน่าอายแค่ไหนที่ฉันอยู่กับพวกเขา แม้ว่าจะชั่วระยะเวลาเดียว.”
“ฉันไม่อยากได้ยิน เราจะมาสู้กันเลยไหม? หรือว่าฉันควรจะเริ่มจากลูกน้องของแกก่อน?”
“หืม…แต่ฉันต้องการเห็นมันมากกว่านี้? ฉันหมายถึงความสามารถที่น่าดูชมนั่น.”
“งั้นก็ ตามที่แกขอ.”
เขามองไปที่ลูกน้องที่อยู่ด้านหลังของเขาและพูด.
“แกอย่างทำให้เขาตายในทีเดียว! เอาเลย?”
“…ครับ หัวหน้า!”
“เราจะจัดการมัน.”
“คุฮ่าฮ่าฮ่า ถูกต้อง! แสดงให้ฉันดู…ตอนนี้ ไป เร็วๆ!”
“ครับ!”
พวกเขาโจมตีเข้ามาอย่างรวดเร็ว.
แต่ละคนรักษาะระยะห่างระหว่างผมกับตัวของพวกเขา.
‘นั่นไม่ใช่แผนที่จะไม่ตายในการโจมตีครั้งเดียวที่กลุ่มคนพวกนี้ได้คิดถึง?’
นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับผมเลย.
คูลดาวน์? เวลาร่าย? นั่นไม่มีสำหรับผม.
มันเพียงแค่รอให้ผมยิ่งออกไปในหลายๆทิศทาง.
ถ้าหากเรื่องการควบคุมสกิลของผม ผมมั่นใจว่าผมจะสามารถร่ายเวทย์ได้เร็วกว่าใคร
เมเทโอเพลิงร่วงลงมาจากด้านบน.
ไม่ใช่คนที่อยู่รอบๆตัวผม แต่เป็นโกสต์.
อย่างไรก็ตาม.
“หืม? นี่มันผิดกฏนา.”
‘หา! เป็นไปไม่ได้.’
เมเทโอที่ผมร่ายใส่เขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย.
ความเร็วในการโจมตีของผม มันเกินว่าที่จะเอาเวลามาป้องกัน.
อย่างไรก็ตาม คทาที่ถืออยู่ในมือของเขาได้ดูดเมเทโอเข้าไปหมด.
ไม่เพียงแค่คลาสและความสามารถที่ซ่อนเอาไว้ แต่เป็นอาวุธที่ดูดซับได้แม้กระทั่งเมเทโอ.
ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นการต่อสู้ง่ายๆ แต่ตอนนี้ผมกำลังคิดว่ามันเป็นเรื่องยากแล้ว.
“แกกล้าดีจัง! ปกป้องหัวหน้าของเรา!”
“ไม่ ไม่ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับฉันและต่อสู้ต่อไป ฉันต้องการดูสิ่งพวกนี้จริงๆ.”
“ครับ?… ครับผม!”
-ซึบ! ซึบ! ฉึบ!
ความสับสนที่เกิดจากโกสต์นั้นมีเพียงชั่วครู่เท่านั้น.
พวกเขาเริ่มโจมตีผม.
คนที่มีหอกและขวานพุ่งเข้าหาผม.
เขาฟันทันทีที่เข้าใกล้ผม.
“วินวิล?”
ไม่.
ชิลด์ของผมถูกทำลาย.
มันเป็นสกินบียอนแรงค์แน่นอน.
มานาชิลด์ไม่อาจทำงานของมันได้ แต่รีเฟร็กชิลด์ของผมกับสะท้อนกลับไปขณะที่มันฟันมา.
เอฟเฟ็คของมันดูเหมือนกับวินวิล.
‘เดาว่าพวกเขาไม่มีการป้องกันตัวเองเลย.’
ผมไม่อาจปล่อยการป้องกันของผมได้แม้สักครู่.
เมื่อผมกำลังจะสับหัวของเขาด้วยดาบของผม มีฟินิกซ์บินเข้ามาหาผมด้วยความรวดเร็วอย่ามากจากด้านบน.
มันเป็นสกิลระยะไกลของคลาสแรนเจอร์ มันไม่ได้ทำแค่เพียงยิงเข้าหาเป้าหมายที่อยู่บนพื้นดินเท่านั้น แต่มันสามารถยิงอยู่บนอากาศได้เหมือนกัน.
มันเป็นสกิลแรงค์ A ดังนั้นที่ผมเห็นคือมันเป็นอีกาสีแดง.
อย่างไรก็ตาม ผมไม่แน่ใจว่ามันมีความสามารถอะไรบ้าง.
มันไม่สมเหตุสมผล แต่สิ่งที่สำคัญคือต้องเตรียมพร้อมเสมอ.
เนื่องจากความสามารถในการบุกของผมนั้นมากกว่าพวกเขาหลายพันเท่า มันจึงไม่จำเป็นต้องโหมโจมตีออกไป.
‘ถ้าจะโจมตี เราเน้นการป้องกันมากกว่า.’
-แกร๊ก!
นกไฟบินไปยังที่หมายและระเบิด.
ขณะที่พวกเขาทั้งหมดพยายามโจมตีในเวลาเดียวกัน กาแลตติกฟิว ก็แช่แข็งพื้นที่รอบๆเกิดขึ้น.
ช่วงเวลานั้นผมไม่ได้ทำอะไรชักช้า ผมร่ายเมเทโอออกไป.
-ตูมม!
เมื่อผมเข้าใกล้พวกเขา ผมใช้ Formless Sword Aura ใส่พวกเขาทันที.
พวกเขาตายโดยที่ไม่อาจทำอะไรได้.
“อ้ากก…แอะ! หัวหน้าาา!”
“ชิ.”
เมื่อมองไปที่พวกเขา โกสต์ก็บ่น.
“เฮ้ย! ฉันบอกแกแล้วไงว่าอย่าตายจากการโจมตีครั้งเดียว ฉันต้องการเห็นสกิลกายภาพของเขาด้วย…..”
“ฉันจะแสดงให้เห็นเป็นการส่วนตัว ย๊ากก!”
