Chapter 115 – ตัวเลข
ประตูหลังที่พวกเขาออกมานั้นพาพวกเขาไปที่ซอยเงียบๆแห่งหนึ่งที่นำไปสู่ถนนที่อย่างด้านซ้ายห่างไปราว 10 ม. ในตอนที่เดินออกมาจากซอยนั้นก็มีร่างเล็กๆร่างหนึ่งพุ่งเข้ามาหาพวกเขา
หลังจากที่ วิคเตอร์ ถูกพาออกไปจากโรงหนัง เขาก็ได้รออยู่สักพักแต่ก็พบว่า เอริค ไม่ได้ออกมา เขาได้ตัดสินใจและวิ่งกลับไปที่ด้านหลัง เอริค ประมาทนักข่าวคนนี้เกินไป เขาคิดว่าประตูหลังคงจัดการกับนักข่าวคนนี้ได้แต่นักข่าวคนนี้กลับเกินกว่าที่คาดไว้
วิคเตอร์ ไม่ได้ถ่ายรูปในครั้งนี้ เขามีเวลาพอที่จะถ่ายรูปทั้งสองคนแต่เขากลับเดินเข้าหาทั้งสองคนและเอาฟิล์มยื่นให้ เอริค และถามออกมา – “เอริค คุณ เจนนิเฟอร์คอนเนลลี่ เป็นแฟนใหม่ของนายเหรอ ?”
เอริค ไม่ได้ตอบ เขากลับดึงมือ เจนนิเฟอร์ แล้วรีบเดินไปที่ลานจอดรถแต่เพราะเธอใส่ส้นสูง พวกเขาจึงเดินได้ไม่เร็วนัก
วิคเตอร์ เดินตามไปติดๆและยังคงถามต่อ – “ เอริค ทำไมนายถึงได้มาดู Road House นายกังวลว่ามันจะเป็นอันตรายกับรายได้ Pretty Woman รึเปล่า “
“ นายจะเริ่มถ่าย Running Our of Time ตอนไหน ? ทอมครูส กับ ทอมแฮงค์ ยังอยู่ข้าง CAA เหมือนกับที่ ริชาร์ดเกียร์ ทำรึเปล่า ?”
แม้ว่า เอริค จะรับมือนักข่าวไม่เก่งแต่เขาก็จำได้ว่ากลยุทธที่ใช้ได้ผลที่สุดในตอนจัดการกับพวกนี้คือไม่ว่าอีกฝ่ายจะถามอะไรและไม่ว่าจะยั่วแค่ไหน มันจะดีที่สุดที่ไม่พูดอะไรออกไป เพราะไม่ว่าจะพูดอะไร นักข่าวก็จะบิดเบือนคำพูดและขัดขึ้นมาตามที่พวกเขาต้องการ
เมื่อเห็นว่า เอริค ไม่ตอบอะไร วิคเตอร์ ก็เปลี่ยนเป้าหมายไปที่ เจนนิเฟอร์ – “ เจนนิเฟอร์ เธอเริ่มเดตกับ เอริค ตอนไหน เธอไม่สนใจเรื่องที่ เอริค มีแฟนที่ชื่อ เจนนิเฟอร์ เหมือนกันงั้นเหรอ ? “
“ เจนนิเฟอร์ เธอได้เล่นใน Running Out of Time รึเปล่า ? “
“ เจนนิเฟอร์ เธอจะไปที่บ้านของ เอริค งั้นเหรอ ? “
“ ….”
เมื่อเจอคำถามของ วิคเตอร์ หน้าของ เจนนิเฟอร์ ก็ค่อยๆแสดงสีหน้าหมดความอดทนออกมา เธอกำลังจะพูดบางอย่างแต่โชคร้ายที่พวกเขามาถึงรถก่อน เธอรีบเปิดประตูแล้วขึ้นรถไปทันที
“ เฮ้ เอริค ทำไมนายถึงหยาบคายกับ เจนนิเฟอร์ แบบนี้ ? นั่นหมายความว่าเธอไม่ใช่แฟนนายสินะ ? ความสัมพันธ์ของพวกนายคืออะไร ? มีการตกลงอะไรกันไว้รึเปล่า ? เอริค เอริค ….”
เมื่อเห็นประตูรถปิดลงไป วิคเตอร์ ก็ได้เคาะกระจกแล้วถามออกมาดังขึ้นแต่โชคร้ายที่เขาไม่ได้รับคำตอบใดๆ ไม่นานหลังจากที่รถขับออกไป มันก็ได้หายไปจากสายตาของเขา
ระหว่างทาง เจนนิเฟอร์ นั้นก้มหน้าเงียบอยู่ตลอด เอริค นั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษรึคนมีความอดทน แต่เดิมที่เขาทำในคืนนี้ก็เพื่อพยายามให้เธอลดการป้องกันตัวลงเพื่อที่เขาจะได้นอนกับเธอได้
โชคร้ายที่สิ่งหนึ่งที่เขาไม่ต้องการกลับเกิดขึ้น คำถามมากมายจากนักข่าวที่บอกว่าเขาที่เป็นผู้กำกับและเธอที่เป็นนักแสดงมีการตกลงกันซึ่งทำให้เธอต้องรู้สึกเจ็บปวด ดังนั้น เอริค จึงยอมแพ้เรื่องความคิดในการนอนกับเธอไปก่อน
เขาไม่ได้ต้องการใช้เงินเพื่อทำให้ วิคเตอร์ ต้องหุบปาก ยังไงซะอีกฝ่ายก็เป็นนักข่าว นี่ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่เขามีฟิล์มเลย ดังนั้นเขาจึงไม่เสี่ยงที่จะติดสินบนอีกฝ่าย
ถ้าเขาพยายามทำแบบนั้นและเจรจาไม่สำเร็จ งั้นเรื่องการมาดูหนังนี่คงเป็นเรื่องใหญ่กว่าเดิม
… …
หลังจากที่รถได้มาหยุดที่ประตูโรงแรมที่ซึ่ง เจนนิเฟอร์ พักอยู่ เธอก็นั่งอยู่เงียบๆไม่ได้รีบลงจากรถราวกับสงสัยว่าเธอควรทำอะไร เอริค ไม่ได้เร่งเธอ เขาแค่นั่งใช้นิ้วเคาะพวงมาลัย เขาคิดว่าเธอนั้นคงกลัวนักข่าวและต้องการนั่งเพื่อผ่อนคลายก่อน
หลังจากนั้นสักพัก เจนนิเฟอร์ ก็เงยหน้าขึ้นมองมาที่ เอริค ด้วยความกล้าทั้งหมดที่เธอมีแล้วพึมพำออกมา – “ คุณวิลเลียม คุณยังไม่ได้เลิกกับ อนิสตัน ใช่มั้ย ? “
นิ้วที่เคาะอยู่นั้นได้หยุดลง หลังจากที่ลังเลยไปสักพัก เขาก็ได้พยักหน้าแล้วตอบกลับ – “ ใช่ “
แม้ว่าเธอจะไม่ได้หวังอะไรมากนักแต่สีหน้าเศร้าก็ปรากฏขึ้นมาบนใบหน้าของเธอ – “ งั้น คุณวิลเลียม ฉันคิดว่าฉันคงไม่เหมาะกับบทนี้ คุณควรไปหาคนอื่นแทน “
“ เจนนิเฟอร์ ถ้าเพราะที่นักข่าวพูดเมื่อกี้ งั้นฉันจะไม่รบกวนเธอ “ – เอริค ตัดสินใจว่าจะพยายามให้เธอมีจิตใจที่มั่นคงได้ก่อน
ไม่แปลกใจเลยว่าสีหน้าของเธอดูซับซ้อนขึ้นมาแต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็แสดงออกถึงความกระหายชื่อเสียง – “ ฉันขอโทษ แม้ว่าจะไม่มีเรื่องระหว่างเราเกิดขึ้นในอนาคตแต่ข่าวก็จะบอกว่าฉันนอนกับคุณเพื่อให้ได้บทนี้ ฉันไม่ต้องการเป็น….เป็นผู้หญิงแบบนั้น “
เอริค มองไปที่เธอสักพักแล้วพูดขึ้นมา – “ งั้นก็ตามใจเธอ “
แม้ว่าเขาจะเป็นคนเด็ดขาดแต่ไม่ได้เอาเปรียบใคร เนื่องจากเธอตัดสินใจแล้ว เอริค ก็จะไม่ห้ามเธอ
เมื่อได้ยินคำพูดของ เอริค เจนนิเฟอร์ ก็ไม่ได้แสดงสีหน้าที่ดีออกมา เธอรู้ว่ามันหมายความว่าเธอยอมทิ้งโอกาสนี้ไป บางทีชีวิตเธอคงจะต้องตกต่ำลง
เธอกำลังจะเปิดประตูเพื่อเดินออกไปแต่ เอริค กลับเรียกเธอก่อน – “ เจนนิเฟอร์ รอเดี๋ยว “
เจนนิเฟอร์ กลับมานั่งและมองมาที่เขา เขาค้นกระเป๋าของเขาหาบางอย่าง เขากำลังหานามบัตรรึที่เขียน สุดท้ายเขาก็ยื่นมือมาที่กระเป๋าของเธอและเอาลิปสติกออกมาดึงมือของเธอไปแล้วเขียนตัวเลขลงไปตรงนั้นก่อนจะพูดขึ้นมา – “ นี่คือเบอร์บ้านฉัน เธอโทรหาฉันตอนไหนก็ได้หากต้องการความช่วยเหลือในอนาคต “
เจนนิเฟอร์ มองไปที่ตัวเลขบนมือและพยักหน้าราวกับบอกว่าขอบคุณ จากนั้นก็เปิดประตูรถแล้วเดินลงไป
… …
ในตอนที่เธอกลับมาที่ห้อง เจนนิเฟอร์ ก็ได้รู้สึกแปลกๆนิดๆ เธอวางกระเป๋าที่โต๊ะกาแฟแล้วรีบถอดเสื้อก่อนจะเดินไปที่ห้องน้ำ เธอแบมือออกแล้วมองไปที่เบอร์โทรศัพท์อยู่นาน สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจว่าจะไม่ล้างมันออก
เธอถอนหายใจออกมาแล้วกลับไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อหาสมุดจดเบอร์โทรศัพท์ลงไป จากนั้นก็กลับมาที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ
20 กว่านาทีต่อมา เธอก็กลับมาที่ห้องนั่งเล่นโดยสวมแค่ชุดคลุมกับผ้าเช็ดตัวที่คลุมหัวเธออยู่ ก่อนที่เธอจะได้เป่าผม เธอก็ได้ยินเสียงคนเคาะประตู
ทันทีที่เธอเปิด นายหน้าเธอก็ถามขึ้นมา – “ เจน ฉันได้ยินจากพนักงานบอกว่าเธอกลับมาแล้ว เป็นยังไงบ้าง ? “ – ในตอนที่เขาได้ยินว่าเธอกลับมาแล้ว เขาก็รู้สึกอึดอัดขึ้นมาในใจทันที
“ ฉันขอโทษ จิม ฉันปฏิเสธบทไป “
“ เธอ ! “ – เรื่องที่เขากลัวที่สุดกลายเป็นจริงขึ้นมา ปากของเขาสั่นไปมาอยู่หลายครั้งแต่ไม่ได้มีเสียงอะไรออกมา หลังจากที่สงบจิตใจลงได้เขาก็พูดขึ้นมา – “ เจน เธอนี่หุนหันจริงๆ เธอรู้มั้ยว่ามีกี่คนที่ส่งใบสมัครไป มากกว่า 2800 คนแต่มีแค่ 200 คนที่ได้โอกาสออดิชัน ฉันได้ยินมาว่า เอริควิลเลียม นั้นปฏิเสธดาราหลายคนแล้วด้วย ดูตัวเลขพวกนี้สิ เธอรู้มั้ยว่าเธอโชคดีแค่ไหน ?”
