Chapter 103 – มาถึงบ้าน
เอมี่ปาสคาล เองก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นเธอจึงไม่ได้ตื๊อต่อ เธอลุกขึ้นยืนแล้วพูดขึ้นมา – “ เมื่อเป็นแบบนั้น งั้นฉันขอตัว ฉันจะคอยแจ้งรายละเอียดละกัน”
“ ฉันจะไปส่งเอง “ – เอริค เองก็ลุกขึ้น – “ เอมี่ วันนี้ฉันไม่เห็นเธอขับรถมาไม่ใช่เหรอ ? “
“ รถฉันส่งเข้าศูนย์น่ะวันนี้ “
เอริค พูดขึ้น – “ งันทำไมไม่ให้ฉันไปส่ง ? เรียกแท็กซี่ที่นี่น่ะไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ “
เอมี่ รู้ว่า เอริค พูดจริง บวกกับที่ที่เธอจะไปก็ไม่ได้ไกลเท่าไหร่ ดังนั้นเธอจึงตกลง
พวกเขาเดินออกจากบ้านด้วยกัน เอริค ได้เปิดประตูโรงรถแล้วเดินขไป เขาเดินไปที่รถฟอร์ดซีดานคันเก่าของเขา
เอมี่ ยืนอยู่ด้านนอกและได้ยินเสียงเครื่องยนต์ เธอหันไปมองในโรงรถด้วยความสงสัยและพบว่าโรงรถนี้สามารถจุรถได้มากกว่า 10 คันแต่นอกจากรถฟอร์ดแล้วมีรถแค่คันเดียวที่จอดอยู่ที่มุมหนึ่งซึ่งเป็นรถสปอร์ตสีม่วง
“ เอริค ด้วยรายได้ของนายตอนนี้ นายเปลี่ยนไปใช้รถที่ดีกว่านี้ได้ “ – เอมี่ ยิ้มแล้วชี้ไปที่รถฟอร์ด จากนั้นก็มองไปที่รถสปอร์ตด้วยสายตาสงสัย
“ เธอหมายถึงแลมโบกินีนั่นใช่มั้ย ? “ – เอริค ถามแล้วขับรถออกมาจากโรงรถ
เอริค พูดขึ้น – “ นั่นเป็นของขวัญที่ทางแลมโบกินีให้กับฉันมาเมื่อไม่กี่วันก่อนแต่ฉันไม่ชอบขับในเมือง ฉันรู้สึกว่าฉันจะเกิดอุบัติเหตุแต่ฉันชอบขับมันตามทางด่วนมากกว่า “
“ แลมโบกินีนี่ใจกว้างจริงๆ รถนี่น่าจะราคาสัก 2 หมื่นดอลลาร์ได้ “
เอริค ยิ้มและไม่ได้ตอบอะไร รถคันนี้ไม่ใช่รถแบบที่ทางแลมโบกินีจะวางขาย มันเป็นรถประกอบมือ รถแบบเดิมนั้นราคาอยู่ที่ 2.4 แสนดอลลาร์ แม้ว่าจะไม่ได้คิดเงินเขาแต่เดาว่ามันต้องไม่ต่ำกว่า 3 แสน
แลมโบกินี่ใจกว้างก็เพราะพวกนั้นต้องการร่วมงานกับเขาต่อ ยอดขายของพวกเขาสูงขึ้นอย่างน้อย 3 เท่าในปีนี้ หากเทียบกับกำไรแล้ว เงิน 3 แสนนี่ไม่ได้มีค่าอะไรมากเลย
เพราะมันมีข่าวที่ว่าหนังใหม่ของเขาจะมีทอมทั้งสองคนร่วมงานด้วยนั้นเปิดเผยออกมาเมื่อไม่กี่วันก่อน แลมโบกินีจึงได้มาหาเขาแล้วเอารถนี่ให้แต่พวกนั้นเองก็ยังต้องการตกลงในการร่วมงานกับเขาในระยะยาวด้วย
เอริค แน่นอนว่ายังไม่ยอมตกลง ด้วยการพัฒนาของหนังที่เอาโฆษณามาใช้ในเรื่อง กำไรจากค่าโฆษณาแน่นอนว่าต้องเติบโตขึ้นอย่างมากในอนาคต การเซ็นสัญญาตอนนี้ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีเท่าไหร่
… …
เอริค กำลังจะลงจากรถเพื่อมาปิดประตูบ้านแต่อยู่ๆเขาก็เห็นชายวัยกลางคนอายุมากกว่า 40 ปีรีบวิงเข้ามาหาเขาแล้วเคาะที่กระจกรถเขา
“ คุณวิลเลียม คุณวิลเลียมใช่มั้ย ? “
เอริค รีบหยุดแล้วลดกระจกลงให้มีช่องว่างเล็กน้อย
ชายวัยกลางคนรีบหยิบนามบัตรออกมาแล้วยื่นให้กับเขา – “ คุณวิลเลียม อย่าเข้าใจฉันผิด ฉันไม่ได้คิดร้ายอะไร ฉันชื่อ โจนาธานเดม นายรู้จักฉันมั้ย ?”
เอริค รับนามบัตรมาแล้วมองดู จากนั้นเขาก็มองไปที่ชายวัยกลางคน….เมื่อคิดได้ว่าภาพของชายคนนี้ตรงกับในความจำเขา เขาก็ใจเย็นลง
ชายคนนนี้คือหนึ่งในสามผู้กำกับที่เขาเรียกมาให้กำกับ The Others หลายวันมานี้ เอริค ยุ่งอยู่กับหนังเรื่อง Scent of Woman ….สำหรับ Steel Magnolias ผู้กำกับรอส เขาได้ให้ทาง Firefly ลงทุนไป 3 ล้านและให้ทาง จูเลีย เล่นหนังเรื่องนี้ด้วย
สำหรับ Scent of Woman อัลปาชิโน ได้แนะนำผู้กำกับด้วยตัวเอง บังเอิญว่าชื่อของคนที่ อัล แนะนำนั้นเป็นผู้กำกับคนเดิมด้วย มาตินเบรสต์
เนื่องจากเป็นผู้กำกับคนเดิม เอริค จึงไม่ได้กังวลอะไรมากนักและหลังจากที่คุยกันแล้ว เขาก็มั่นใจว่า มาติน นั้นจะทำได้ดี….ตอนนี้ มาติน นั้นกำลังเตรียมตัวสำหรับหนังเรื่องนี้อยู่
เพราะเรื่องพวกนี้มันทำให้ เอริค ไม่ได้มีเวลามาคิดเรื่องผู้กำกับ The Others เพราะเขาไม่ได้รีบปล่อย Scent of Woman, The Others รึ Steel Magnolias เขาวางแผนว่าจะปล่อยหนังทั้งหมดออกฉายในตอนสิ้นปี ดังนั้นเขาจึงยังเหลือเวลาอีกเยอะ
ไม่คาดคิดว่าวันนี้ โจนาธารเดม หนึ่งในสามผู้กำกับหนังสยองขวัญที่เขาได้เลือกมาจะมาหาเขาแบบนี้
เอริค คิดว่ามันไม่ใช่เรื่องดีที่จะอยู่ในรถต่อและมองข้ามชายคนนี้ เขาลงจากรถแล้วจับมือกับอีกฝ่ายก่อนจะพูดขึ้นมา – “ คุณเดม ให้ฉันช่วยอะไรดี ? “
“ ใช่ …อ่ะ “- โจนาธานเดม พูดขึ้นมา- “ วิลเลียม ฉันต้องการคุยกับนายเรื่องบท The Others ….ฉันรู้ว่านายได้ส่งคำเชิญไปให้ผู้กำกับอีกสองคนแต่ฉันคิดว่าฉันมีความสามารถพอที่จะทำหนังเรื่องนี้ให้ดีกว่า ฉันเตรียมตัวมาเยอะ ถ้านายให้เวลาฉันสักหน่อย ฉันสามารถอธิบายไอเดียต่างๆให้นายได้ ? “
เอริค พูดด้วยน้ำเสียงเขินอาย – “ ขอโทษด้วย คุณเดม โชคร้ายที่ฉันต้องไปส่งเพื่อน ดังนั้น….”
“ ไม่มีปัญหา ฉันรอที่นี่ได้จนกว่านายจะกลับมา “
เอริค จับไปที่คางตัวเองแล้วคิดสักพักก่อนจะพูดขึ้น – “ คุณเดม ทำไมคุณไม่มาด้วยกันกับเราเลยล่ะ หลังจากที่ไปส่งเธอเสร็จ ค่อยไปหาที่คุยกัน “
“ ได้งั้นเหรอ ?”- โจนาธาน มองไปที่ เอมี่ปาสคาล ในรถด้วยท่าทีลังเล เขาไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเธอกับ เอริค เป็นยังไง ดังนั้นเขาจึงกังวลว่ามันจะทำให้พวกเขารู้สึกอึดอัด
เอมี่ ที่นั่งอยู่ในรถเองก็ได้ยินที่ทั้งคู่คุยกัน เธอคิดตามแล้วพูดขึ้นมา – “ คุณเดม ขึ้นรถเถอะ ฉันจะไม่ไม่ไกลจากนี่เท่าไหร่ มันใช้เวลาแค่ 10 นาทีเอง “
“ งั้น….ต้องรบกวนด้วย “ – หลังจากที่ โจนาธานเดม ยืนยันกับ เอริค อีกครั้ง เขาก็ค่อยๆเปิดประตูหลังแล้วนั่งลงไปพร้อมกับเอากระเป๋าวางไว้ที่บนหน้าตัก
เอริค ไปปิดประตูบ้านก่อนจะขับรถออกไป เพราะ โจนาธาน อยู่ด้วย พวกเขาเลยไม่ได้พูดคุยอะไรมากมายนักแต่โชคดีที่ที่ เอมี่ จะไปนั้นอยู่ไม่ไกล ดังนั้นบรรยากาศจึงไม่ได้ดูน่าอึดอัดนัก
