Chapter 138 – ฉันสาบานต่อหน้าไฟเลย
หลังจากที่ปิดประตูใส่หน้า เอริค แล้ว อนิสตัน ก็ยืนพิงประตูรอให้เขาเคาะประตูอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกันเธอก็สงสัยว่าเธอควรจะจัดการกับเขายังไง อย่างน้อยเธอก็ต้องทำให้เขาขอร้องให้เขาเข้ามา ต่อจากนั้น….มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเขาจะทำอะไรต่อ
อนิสตัน คิดไปต่างๆนานาว่าเธอจะจัดการเขายังไงดีแต่หลังจากนั้นไม่กี่นาทีข้างนอกก็ไม่ได้มีเสียงอะไร
“ ฮึ่ม เขาต้องหลอกฉันแน่ๆ อย่าคิดว่าฉันจะหลงกล “
แม้ว่าเธอจะพึมพำเบาๆว่าเธอจะไม่ยอมให้เขาเข้ามาแต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะส่องไปที่ตาแมวที่ประตูแต่เธอก็พบว่าเธอเห็นแต่ความมืดข้างนอกเพราะไฟที่ทางเดินได้ดับลงไปแล้ว
“ ไอ้บ้านี่ เขาต้องซ่อนอยู่ด้านนอกรอให้ฉันเปิดประตูแน่ๆ “ – อนิสตัน คิด ใจเธอเริ่มร้อนรนจนสุดท้ายหลังจากที่รอได้ 5 นาทีเธอก็อดไม่ได้ที่จะแง้มประตูออกมานิดๆเพื่อส่องออกไปดูแต่เพราะประตูนั้นถูกโซ่ตรึงเอาไว้ อนิสตัน จึงเห็นด้านนอกแค่เพียงเล็กน้อยและที่เธอเห็นก็แค่ทางเดินที่เงียบและว่างเปล่า
เธอจึงตัดสินใจที่จะดึงโซ่ออกแล้วเปิดประตูเดินออกไปข้างนอก
ตอนที่เธอหยุดอยู่ด้านนอกนั้นก็มีมือคู่หนึ่งจับที่เอวของเธอไว้แล้วอุ้มเธอขึ้นมา
“ อ่ะ ! “ – แม้ว่าเธอจะรู้ว่าใครเป็นคนอุ้มเธอแต่เธอก็ยังกรี๊ดและต่อยไปที่ไหล่ของเขา
“ ไอ้บ้านี่ ช่วยด้วย อ่ะ ! “
เอริค หัวเราะแล้วตบไปที่ก้นเธอ จากนั้นก็เดินเข้าไปในบ้านแล้วปิดประตูลง
ความเจ็บจากก้นทำให้ อนิสตัน รู้สึกอายและโกรธ เธอเริ่มดิ้นไปมาเพื่อให้หลุดจากเงื้อมมือเขา – “ มันเจ็บนะ ไอ้บ้า ปล่อยฉันลง “
ด้วยความรำคาญเสียงของเธอ เอริค ได้ฟาดก้นเธอไปอีกรอบ ครั้งนี้ไม่ได้แรงเหมือนครั้งแรก เขาเอามือวางไว้ที่ก้นเธอแล้วลูบไปมาก่อนจะพูดขึ้นด้วยเสียงที่นุ่มนวล – “ ที่รัก หยุดร้องได้แล้ว ถ้าเธอไม่หยุด เพื่อนบ้านจะเรียกตำรวจมาหาเรานะ “
อนิสตัน ยังคงตีเขาที่หลังและพูดขึ้น – “ ใครให้นายเข้ามา ? นี่มัน….มันบุกรุก “
“ ว๊าว ข้อหาใหญ่เลยนะ เธอคงไม่ยิงฉันใช่มั้ย ? “ – เอริค พูดขึ้นและวางเธอลงที่โซฟาห้องนั่งเล่น
ทันทีที่เธอหลุดจากเงื้อมมือเขาไปได้ อนิสตัน ก็หยิบหมอนจากโซฟาขึ้นมาโยนใส่เขาแล้วนั่งลงกับที่ก่อนจะมองไปที่ เอริค
เอริค ไม่สนใจสาวน้อยที่โกรธอยู่แล้วเดินไปที่ครัวเปิดตู้เย็นเอาเบียร์เย็นๆออกมาแล้วเดินไปนั่งข้างๆ อนิสตัน – “ ฉันไม่ได้เอาเบียร์มาให้เธอ…ฉันเอามาให้ตัวเอง “
เอริค จิบเบียร์แล้วเลียปากก่อนจะพูดขึ้น – “ เธอนี่รสนิยมเรื่องเบียร์ดีจริงๆ “
“ ฮึ่ม กินให้เสร็จแล้วกลับบ้านไป ฉันจะนอน “ – ทันทีที่เธอพูดจบก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นตามมาด้วยเสียงผู้ชาย – “ คุณอนิสตัน คุณเป็นอะไรรึเปล่า ?”
หลังจากนั้นไม่นาน เอริค ก็ถามขึ้นมา – “ เขาเป็นใคร “
“ บางทีอาจจะเป็นเพื่อนบ้านน่ารำคาญ “
“ เธอรึเปล่าที่ร้องออกมาก่อนน่ะ “ – เอริค ค้าน
“ นั่นมันความผิดของนาย “ – อนิสตัน ลุกขึ้นยืนและเดินไปที่ประตูโดยมี เอริค ตามไปด้วย ในตอนที่เปิดประตูพวกเขาก็พบชายวัยกลางคนยืนอยู่ตรงหน้าประตู ชายคนนั้นกำลังถือไม้เบสบอลพร้อมกับผู้หญิงที่ถือที่นวดแป้ง
ในตอนที่เห็น อนิสตัน เปิดประตูและปลอดภัย พวกเขาก็โล่งใจขึ้นมาเล็กน้อย
“ คุณอนิสตัน เราได้ยินเสียงร้องขอให้ช่วย…” – ชายคนนั้นมองไปที่ชายตัวสูงด้านหลัง อนิสตัน ด้วยสายตาดูระวัง
เมื่อเห็นอีกฝ่ายมองไปที่ เอริค อนิสตัน ก็เปิดประตูกว้างออกมาแล้วกอดแขนของ เอริค ไว้แล้วอธิบาย – “ ขอโทษด้วยที่รบกวน คุณเบิร์ตแมน …แฟนฉัน ทำฉันแปลกใจ ฉันเลยกรี๊ดออกมา “
“ สวัสดี คุณเบิร์ตแมน ฉันชื่อ เอริค ขอโทษด้วยที่รบกวน “ – เอริค ยื่มมือออกไปหาอีกฝ่ายก่อน
“ ไม่เป็นไรหรอก “ – เบิร์ตแมน ยื่นมืออกมาจับกับ เอริค
หลังจากที่พูดคุยเล็กน้อยอีกฝ่ายก็ปฏิเสธคำเชิญของ เอริค และ อนิสตัน ที่เชิญให้มากินกาแฟและกลับไปพร้อมภรรยาของเขา
…. ….
หลังจากที่ปิดประตู อนิสตัน ก็ปล่อยแขน เอริค ทันทีและกลับไปนั่งที่โซฟา เอริค เองก็เดินตามไปนั่งข้างๆเธอแล้วกอดเธอไว้ ตอนแรก อนิสตัน ยังดิ้นไปมาแต่ไม่นานเธอก็ยอมแพ้และพิงไปที่ไหล่ของเขา
“ เจนนี่ ช่วงนี้เธอได้ติดต่อกับพ่อรึเปล่า ?”
อนิสตัน เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยและพูดขึ้น – “ ใช่ อ่ะ ทำไมนายถึงถามเรื่องนี้ ?”
“ ช่วงนี้ จอร์น ทำอะไรอยู่ ? “- เอริค ไม่ได้ตอบเธอทันที เขากลับถามออกมาต่อ
“ ฉันไม่แน่ใจว่าเขาทำอะไรอยู่ “ – อนิสตัน นับนิ้วไปมา – “ แต่ฉันรู้ว่าเขากำลังทำรายการชื่อ Days of Our Lives กับสี่ปีที่ผ่านมา “
“ งั้น….เธอช่วยฉันถามพ่อเธอได้รึเปล่า ? ว่าเขาสนใจที่จะมาเป็นโปรดิวเซอร์ละครทีวีรึเปล่า “
อนิสตัน ถามออกมาด้วยความสงสัย – “ ละครทีวี ? “
“ ฉันคุยเรื่องละครที่ฉันเคยบอกับเธอก่อนหน้นี้ อันที่เธอตกลงว่าจะรับบท “ – เอริค อธิบายรายละเอียดให้ อนิสตัน ฟัง
“ นายหมายถึง นายจะให้พ่อฉันมาเป็นโปรดิวเซอร์ของ Friends งั้นเหรอ ?”
เอริค พยักหน้า – “ เจฟฟี่ ไม่ได้เก่งเรื่องการทำละครและนี่ก็ผ่านมาสักพักเขาก็ยังหาคนที่เชื่อใจจะให้มาเป็นโปรดิวเซอร์ไม่ได้ ฉันให้ Fox ช่วยเรื่องนี้ได้แต่ฉันไม่ต้องการให้พวกนั้นมามีส่วนร่วมกับละครเรื่องนี้ ดังนั้นฉันเลยคิดถึงพ่อเธอ”
ในตอนที่เธอคิดสิ่งที่เขาพูด บางอย่างก็ทำให้เธอสลด ชายคนนี้ไม่ได้มาหาเธอเพราะเขาคิดถึงเธอ เขามาที่นี่เพราะเขาตั้งใจจะให้เธอติดต่อพ่อเธอให้ เธอรู้สึกรังเกียจแล้วสะบัดแขนของเขาออกแล้วถามออกมา – “ นายมาหาที่นี่…แค่เพราะเรื่องนี้เหรอ ?”
เมื่อเห็นว่ามันผิดปกติ เอริค ก็รีบกอดเธอไว้แล้วจูบปากของเธอก่อนจะพูดขึ้นมา – “ แน่นอนว่าไม่ ฉันมาที่นี่เพราะคิดถึงเธอ “
“ ไม่ อย่าจูบฉัน…ฮึ่ม “
เธอพยายามผลักเขาออกแต่พบว่ามันไม่ใช่แค่ลิ้นของเขาที่เข้ามาในปากเธอแต่มือของเขายังเปิดเสื้อเธอออกแล้วเริ่มล้วงเข้าไป
เมื่อรู้สึกได้ถึงมือที่ขยำหน้าอกของเธอ ตัวของ อนิสตัน ก็นิ่งไป เธอพยายามที่จะดิ้นอีกครั้งแต่ด้วยการทำแบบนั้นเธอก็ทำได้แค่ข่วนที่แขนเขา
เอริค เจ็บและพบว่าเธอคงไม่ยอมจึงได้กดเธอลงที่โซฟาแล้วพูดขึ้น – “ โอ้ ดุร้ายจริงๆ มาดูกันสิว่าเธอจะต่อต้านได้นานแค่ไหน “
“ เดี๋ยว ไปที่ห้องนอนก่อน “
“ ไม่ ฉันต้องการมันตอนนี้ ฉันต้องการทำในที่นี่ “
“ ฉันโกรธนายอยู่ ไอ้บ้า นายไม่ขอโทษฉันในเรื่องวันนั้น และ…และนายให้ยัยอกโตนั่นเล่นหนังแต่นายกลับให้บทละครทีวีกับฉัน “
เอริค หัวเราะและไม่ได้ตอบเพราะ อนิสตัน รู้ดีว่าถ้าเธอขอบทหนังกับ เอริค เขาจะให้บทกับเธออย่างแน่นอน ตอนนั้นเธอก็แค่ทำหงุดหงิด เขาไม่สนท่าทีของเธอแล้วลุกขึ้นยืนก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก
สักพัก อนิสตัน ก็รู้สึกว่าตัวร้อนๆของเขาได้แนบกับตัวเธอพร้อมกับที่ เอริค ได้ก้มลงไปที่ตรงหว่างขาของเธอ
—–
สักพักเสียงในห้องนั่งเล่นก็เริ่มเบาลงแต่ เอริค ก็ยังคงทำต่อไปปล่อยให้ตัวของ อนิสตัน ตัวชุ่มไปด้วยเหงื่อ
อนิสตัน เงยหน้าขึ้นมาเล็กน้อยและมองไปที่ เอริค – “ นายพอใจรึยังไอ้บ้า “
“ ไม่ “
สักพักลมก็ได้พัดเข้ามาในห้องจากทางระเบียงซึ่งทำให้ เอริค รู้สึกเย็นขึ้นมา เขามองไปที่ขนที่ลุกของ อนิสตัน แล้วอุ้มเธอเข้าไปที่ห้องน้ำก่อนจะเปิดน้ำในอ่างแล้วลงไปแช่น้ำอุ่นพร้อมกับเธอโดยกอดเธอเอาไว้
อนิสตัน รู้สึกพอใจแล้วเอนตัวพิงไปที่อก เอริค หลังจากนั้นตาของเธอก็แสดงความพอใจออกมาว่าทุกอย่างนั้นสมบูรณ์แบบหากไม่ใช่เพราะแท่งด้านหลังของเธอกลับเริ่มแข็งขึ้นมาอีกรอบ
เอริค ได้เอาฝักมือมาไว้ในมือแล้วเริ่มล้างตัวของเธอให้ก่อนจะพูดขึ้น – “ ฮ่ะ เธอคิดว่าเราเสร็จแล้วเหรอ นี่ก็แค่เริ่มต้น “
“ เอ่อ….ฉันไม่สน นายจัดการตัวเองเถอะ “ – อนิสตัน ที่แช่ตัวอย่างสบายอยู่พูดขึ้นมา
ด้วยมือของเขาที่ยังลูบไล้ไปทั่วตัวเธอ เอริค ได้หัวเราะออกมาและพูดขึ้น – “ ไม่ใช่ว่าที่โรงเรียนบอกให้ทำให้เสร็จรึไง “
“ ไม่ ฉันจำได้แค่เรื่องวอชิงตันกับต้นเชอรี่ที่เคยเรียนมา เอาจริงๆมันผิดและหนังสือมันก็บอกว่าวอชิงตันไม่มีต้นเชอรี่ที่สวนหลังบ้าน “
“ ได้ “ – เอริค หัวเราะ – “ แต่มันก็ยังถือว่าเป็นเรื่องที่ดีอยู่ “
“ มันเกินไปที่จะสอนให้คนซื่อสัตย์กับคนที่นอกใจ เพราะงั้นฉันเลยไม่สนใจอ่านเรื่องแบบนั้นอีก เพราะฉันโตแล้ว ฉันไม่อยากรู้ว่าเรื่องพวกนั้นทั้งหมดน่ะปลอม มันไม่มีต้นเชอรี่ เอดิสัน ไม่ได้ช่วยชีวิตแม่ตอนผ่าตัดไส้ติ่งโดยใช้กระจกในการสะท้อนแสงจากเทียนเพื่อให้แสงที่พอเพียงกับหมอในการผ่าตัดและต้นแอปเปิลก็ไม่ได้ตกใส่หัวนิวตัน …”
“ เข้าใจแล้ว “ – เอริค พยักหน้า
อนิสตัน มองกลับไปที่เขาแล้วถามออกมา – “ นายเข้าใจอะไร ?”
เอริค บีบ อกของเธอเบาๆแล้วพูดขึ้น – “ ฉันเข้าใจว่าเธอพยายามเปลี่ยนเรื่อง ไม่ต้องกังวล คืนนี้เธอหนีฉันไม่ได้หรอก “
“ ฉันพอแล้ว “ – อยู่ๆ อนิสตัน ก็ลุกขึ้นแต่ เอริค ดึงเธอกลับไปกอดอีกครั้ง – “ ไม่ เธอหนีไม่ได้หรอก “
“ ฉันไม่ได้หนี ฉันแค่อยากพัก “ – อนิสตัน ตะโกนออกมาและพยายามหนีจากเงื้อมมือของ เอริค
แต่การดิ้นรนของเธอมีแต่จะปลุกอารมณ์ของเขาและทำให้ก้นของเธอถูไปมากับไอ้นั่นของเขา – “ มาทำตรงนี้แหละ น้ำอุ่นดี บวกกับฉันต้องการทำในอ่างน้ำด้วย “
“ เอ่อ ? “- อนิสตัน ต้องการดิ้นรนแต่อยู่ๆเธอก็รู้สึกว่าเขาสอดของตัวเองเข้ามาในตัวเธอและที่เธอทำได้ก็แค่ด่าออกมา – “ อย่า ….อย่าใส่ตรงนั้น มันผิดที่ “
“ แน่นอนว่าไม่ “ – เอริค พูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มและจับเอวเธอไว้แน่นก่อนที่จะผลักเข้าไป
“ อ่ะ ! เอริควิลเลียม ฉันจะฆ่านาย ! “
—-
“ เจนนี่ ? “
“ ไปให้พ้น ! “
“ ที่รัก….”
“ อย่ามาแตะฉัน “
“ ฉัน….มียานะ “
“ โอ้ ทำไมนายไม่ฆ่าฉันเลยล่ะ ไอ้บ้า “
“ ฉันไม่รู้ว่ามันจะเป็นแบบนี้ ฉันคิดว่าเธอแค่ขู่ “
“ ไปให้พ้นเลย เอริค ไปเล่นก้นยัยอกโตนู่น ไอ้บ้านี่ ฉันจะเลิกกับนาย “
“ ได้ ได้ หยุดเล่นละครได้แล้วและให้ฉันทายาให้ “
