ตอนที่ 175 เพราะอะไรถึงสีดำล่ะ
หน้าประตูใหญ่ของสตูดิโอfox ห่างจากฝ่ายรักษาความปลอดภัยไปไม่ไกลนัก มีชายสองคนเดินไปมาไม่ห่างจากประตูเท่าไหร่ ด้อมๆมองๆอยู่ ชายสองคนหลบอยู่ใต้เงาต้นไม้ที่สูงประมาณ 6 ฟุต แม้ว่าทั้งสองจะแต่งตัวดูน่าเชื่อถือแต่ก็ไม่อาจทำให้ฝ่ายรักษาความปลอดภัยวางใจได้ แต่ในพวกเขามีชายวัยรุ่นหน้าผากกว้าง คิ้วบางที่มองยังไงก็ดูไม่ใช่คนดี อีกทั้งสองคนนั้นยังดูท่าทางเหมือนชายแก่ที่ถือกระเป๋าสะพายหลัง ไม่ได้เอากล้องมาด้วย จะว่าเหมือนปาปารัซซี่ก็ไม่เชิง ดังนั้น ฝ่ายรักษาความปลอดภัยชุดดำยิ่งจับตาพวกเขามากขึ้นไปอีก ในตอนที่ฝ่ายรักษาความปลอดภัยเผลอพวกเขาก็อาจจะแอบเข้าไป เรื่องอย่างนี้แม้ว่าจะเกิดขึ้นน้อย แต่ก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในสตูดิโอก็มักจะมีดาราใหญ่ๆมาถ่ายหนัง ถ่ายรายการอยู่ หากถูกพวกที่แอบเข้าไปรบกวนพวกเขา ไม่ว่าจะเกิดความเสียหายหรือไม่ พวกเขาก็ต้องรักษาหน้าที่ ก็ต้องให้คนพวกนั้นออกไป
แต่สองคนนี่จริงๆแล้ว ไม่มีพฤติกรรมอะไรอย่างนั้น ดังนั้นการ์ดก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องขับไล่พวกเขา ทั้งสองคนรออยู่ที่นั่นตั้งแต่ 10โมง จนเกือบเที่ยงก็ยังไม่จากไปไหน พวกเขามองไปมาที่สตูดิโอและถนน เหมือนว่ากำลังรออะไรบางอย่าง
ประมาณ 11 โมง 50 นาที ก็มีแท็กซี่สองคันมาจอดใกล้ๆด้านหน้าประตูสตูดิโอ
ประตูรถเปิดออก ร่างที่ใส่เสื้อยืดสีชมพูและกางเกงยีนส์ หญิงสาวที่ใส่แว่นกันแดดรูปหัวใจลงมาจากรถ ในมือซ้ายของเธอสะพายกระเป๋าผ้า ส่วนมือขวาก็ถือร่มบังแดดอีกคัน เมื่อเห็นว่าคนที่ลงมาจากรถคือคนที่พวกเขารอ ชายสองคนมองไปที่สาวน้อย ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปหาอย่างเร็ว ในระหว่างพูดคุยกันนั้น ชายที่ดูท่าทางมีอายุยังรีบเข้าไปแย่งถือร่มในมือหญิงสาวเหมือนคนรับใช้ จากนั้นทั้งสามคนเดินไปที่ประตูทางเข้า
การ์ดชุดดำค่อยๆเดินเข้าไปหา หญิงสาวคนนั้น พวกเขารู้สึกเหมือนว่าเคยเจอเธอมาก่อน ขณะที่อีกฝ่ายเดินตรงเข้าไปหาคนที่เดินเข้าออกทางประตู เขาถึงจะหยุดสามคนนั้น ” ขอโทษครับ … ขอบัตรผ่านด้วยครับ “
ชายสองคนมองไปที่ดรูว์สาวน้อยเก็บแว่นตากันแดดลง ” ฉันมาหาเอริค วิลเลียม คุณเคยพบฉันแล้ว ฉันเข้าไปได้ไหม ? “
” คุณ…คุณคือคุณดรูว์ แบร์รีมอร์ ” ดรูว์เก็บแว่นกันแดดลง การ์ดชุดดำพอเห็นก็รู้จักอีกฝ่ายทันที ดรูว์ยิ้มจนเห็นฟันขาวอย่างมีมารยาท ” แน่นอนไม่มีปัญหา แต่ตามกฏถ้าไม่มีบัตรผ่านก็ไม่สามารถเข้าได้ คุณแบร์รีมอร์ กรุณารอสักครู่ได้ไหมครับ ? ให้ผมโทรแจ้งที่สตูคุณวิลเลียมก่อน ให้ส่งคนมารับพวกคุณ “
” งั้นก็ขอบคุณนะ ท่านนี้….คุณคลิก ” ดรูว์มองไปที่ป้ายชื่อที่อกอีกฝั่ง
ช่วงเดือน 8 ที่ลอสแองเจลิสตอนกลางวันจะแผดเผามาก อุณหภูมิเกิน 30 องศา ดังนั้นการ์ดชุดดำ จึงให้ทั้งสามคนเข้าไปพักที่ห้องข้างประตูทางเข้า ถึงจะยกหูโทรศัพท์
สาวน้อยเดินเข้าไปพักที่ห้องรับรอง หาเก้าอี้นั่งลงอย่างคุ้นเคย หยิบลูกอมจากในกระเป๋ามาส่งเข้าปาก อีกทั้งยังหยิบกระจกขึ้นมาจัดผมให้เรียบร้อย ถึงจะหันไปพูด
กับชายสองคนนั้นแบบยิ้มๆ ” ลอเรนซ์ พวกคุณมารอนานรึยัง ? “
” แน่นอนว่าไม่ ดรูว์ พวกเราแค่มาก่อนคุณครึ่งชั่วโมงเท่านั้นเอง ” ลอเรนซ์ เบนเดอร์พูดพลางยิ้ม การ์ดชุดดำที่พูดโทรศัพท์อยู่ได้ยินลอเรนซ์พูดอย่างนี้ ก็แค่หันมองมานิดหน่อย ไม่ได้แสดงท่าทีอะไร
สาวน้อยมองเสื้อเชิ้ตของทั้งสองคนที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อก็ไม่ถามอะไรอีก เธอยักไหล่เล็กน้อยก่อนพูดกับอีกฝ่ายว่าเลย 11 โมงค่อยมาก็ได้ แต่ดูๆแล้วอีกฝ่ายอาจจะมาก่อนนั้นเพราะกลัวจะเสียเวลาเรื่องรถติด แต่สาวน้อยก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เท่าไหร่
เควนซ์ ทาเรนติโน่ที่ยืนข้างๆลอเรนซ์ เบนเดอร์ที่ไม่พูดอะไรเลย ไม่ใช่เพราะเขินอาย และก็ไม่ใช่เพราะกลัว ดูๆแล้วเขาน่าจะพูดเก่งกว่าลอเรนซ์ซะด้วยซ้ำไป
แค่ชายคนนี้มักจะเหลือบมองเท้าที่โผล่ออกมาที่หัวรองเท้าของสาวน้อยอยู่ ในใจเขารู้สึกกังวลเล็กน้อย เท้าขาวๆของสาวน้อยเหมือนกับงานศิลปะคู่หนึ่ง แต่ทำไมถึงทาเล็บสีดำ ทำไมถึงเป็นสีดำล่ะ ！ในใจเหมือนว่าถูกของอะไรบางอย่างดึงดูดไว้
ดรูว์คุยกับลอเรนซ์ได้ไม่กี่ประโยค ถึงจะหันไปทางเควนซ์ บังเอิญเธอเห็นสายตาของเควนซ์ก็จับจ้องไปที่เท้าของสาวน้อยพอดี สาวน้อยก็ไม่โกรธอะไร แต่หัวเราะเควนซ์นิดหน่อย เธอคิดในใจ ถูกเสน่ห์ฉันดึงดูดไว้แล้วล่ะสิ
เควนซ์รีบเปลี่ยนสายตามองไปข้างๆอย่างละอาย ในตอนนั้นเองที่เขาถอนหายใจออกมาเบาๆ เพื่อบรรเทาอาการอายนั้นสักหน่อย
สาวน้อยกลับไม่ปล่อยเขา เธอยกเท้าขึ้นมาดู ถามต่อว่า ” เควนซ์ เท้าฉันมีปัญหาอะไรหรอ ? “
” เอ่อ…แหะๆ ไม่มี แน่นอนไม่มี คุณแบร์รีมอร์ เท้าของคุณ…สวยมาก ” เควนซ์ตอบอะไรไม่ออก ก็รู้สึกว่าเอวถูกลอเรนซ์กระตุกไว้ ตอนนั้นเขารีบตอบกลับ ” ไม่ ไม่ใช่ ฉันจะพูดว่า….”
” เอ่อเอ่อ….” ดูท่าทางของอีกฝ่าย สาวน้อยหัวเราะในใจ
ลอเรนซ์ เบนเดอร์ก็มองเพื่อนสนิทอย่างไม่รู้จะพูดอะไร ถ้าสายตาของสาวน้อยคนนี้แคปไปสักหน่อย พวกเขาคงไม่มีโอกาสมาที่นี่ง่ายๆ
โชคดี ที่สตูส่งรถออกมารับ ทั้งสามคนนั่งรถเข้าไปที่สตูดิโอ ของ 《Friends》
เข้าไปที่สตูดิโอ ดรูว์ก็แยกไปหาเอริก ลอเรนซ์ เบนเดอร์และเควนซ์ ทาเรนติโน่รีบเดินตามไป เห็นดรูว์เข้าไปหาชายวัยรุ่นคนนึงใส่เสื้อยืดสีฟ้า เอริกกอดดรูว์ เล็กน้อย จากนั้นเขาถึงเดินเข้าไปหน้าลอเรนซ์ เบนเดอร์และเควนซ์ ทาเรนติโน่
” สวัสดี คุณทาเรนติโน่ คุณเบนเดอร์ ” เอริคจับมือทั้งสองคน เควนซ์เดิมทีคิดว่าเอริคจะทักลอเรนซ์ก่อน เขาคิดไม่ถึงว่าเอริคจะทักเขาก่อน แม้ลอเรนซ์จะเป็นผู้เดินนำหน้า แต่เอริคก็ยังเลือกเดินมาทางตัวเองก่อน นี่ทำให้เควนซ์รู้สึกผิดขึ้นมาทันที เควนซ์ยังรู้สึกไม่มั่นใจในตัวเอง
