บทที่ 349 – จุดจบ (3)
ดันเจี้ยนได้ผูกติดอยู่กับเชอร์ราฟิน่าและอยู่ข้างเธอนับตั้งแต่กำเนิดขึ้นมาแล้ว เชอร์ราฟิน่าคือคนที่เลือกมอนสเตอร์ที่จะโผล่ขึ้นมาในแต่ล่ะชั้นของดันเจี้ยน
แต่ถึงแบบนั้นก็มีกฏอยู่หนึ่งอย่างที่เธอไม่อาจจะละเมิดได้ ดันเจี้ยนจะต้องมีจุดสิ้นสุดอย่างชัดเจนและเธอไม่สามารถจะเพิ่มจำนวนหรือลดจำนวนของฉันชั้นได้ตามต้องการ จากที่มังกรและลอร์ดแห่งควาตายแสดงออกมาให้เห็นทำให้ฉันได้รู้ว่าเธอไม่อาจจะควบคุมดันเจี้ยนได้ในทุกๆแงมุม
พอมาคิดเรื่องนี้อย่างใกล้ชิดแล้ว ดันเจี้ยนก็มีข้อบกพร่องอยู่มากมาย ยกตัวอย่างเช่นมีหนึ่งในหัวหน้ากิลด์ผู้ดูแลสามารถจะหยุดการทำงานของดันเจี้ยนได้
เชอร์ราฟิน่ามีพลังพอที่จะแทรกแซงแน่นอน แต่ว่าเธอก็ยังคงอยู่เงียบจนน่ากลัว เพราะแบบนี้ทำให้ฉันยิ่งรู้สึกว่าต้องรีบกว่านี้
ไม่เพียงเท่านั้นแต่ชั้นที่ 96 ยังใหญ่เกินไปอีกด้วย ถึงแม้ว่าฉันจะไม่สนใจต่อเวทย์ กับดัก และมอนสเตอร์ที่อยู่ภายในนี้ แต่ฉันก็ยังต้องใช้เวลาในการผ่านชั้นนี้นานอยู่ดี
หลังจากใช้เวลาห้านาทีผ่านชั้นที่ 96 ไปอย่างเร่งรีบ ฉันก็กัดฟันมุ่งหน้าไปชั้นที่ 97 ต่อในทันที
แม้ว่าฉันจะบอกเคียร่าอย่างแข็งขืนไม่ให้เธอเป็นนักสำรวจ แต่ว่าเธอก็ได้เข้าไปในดันเจี้ยนเมื่อเธอได้ถูกเลือก ความน่ารำคาญไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ ฉันน่าจะรู้ถึงอะไรบางอย่างตั้งแต่ที่ไม่สามารถหาตำแหน่งเคียร่าได้ตั้งแต่ในตอนที่ใช้กุนนีร์แล้ว
เชอร์ราฟิน่าพูดถูก ฉันบอกเคียร่าไม่ให้เข้ามาในดันเจี้ยนเพราะฉันไม่อยากให้พลังของเธอถูกศัตรูแห่งโลกลบล้างไป แต่จริงๆแล้วฉันโกหก ความจริงก็คือฉันไม่อยากให้เธอถูกเชอร์ราฟิน่าเจอตัว
การมีนัยน์ตาปีศาจนับตั้งแต่เกิดก็น่าทึ่งอยู่แล้ว แต่เธอยังมีพลังจำนวนนับไม่ถ้วนอยู่ในร่างและสร้างผู้ใช้พลังใหม่ๆขึ้นมาอีกด้วย นี่คือสิ่งที่เชอร์ราฟิน่าไม่อาจจะทำได้เลย นี่คือพลังอำนาจที่เป็นพลังที่ไม่เคยมีอยู่มาก่อนเหมือนกันกับพลังของฉัน
แม้ว่าตัวเคียร่าเองจะไม่ได้รู้ตัว แต่ว่าเธอก็ได้ผูกมัดกับฉันอย่างลึกซึ้ง นี่คือเหตุผลที่ทำให้เธอเกิดอยู่ในโลกเดียวกับฉันอย่างแน่นอน
เชอร์ราฟิน่าได้ว่ามาฉันเชื่อมต่ออยู่กับเคียร่า นั่นมันเพราะว่าเคียร่ามีส่วนหนึ่งของพลังแห่งโลกด้วยงั้นหรอ? บางทีก็อาจจะใช่ แต่ว่านั่นไม่น่าจะมีแค่เหตุผลเดียวแน่ ฮีโร่ที่มีพลังในการหลอมรวมพลังทั้งหมดให้เป็นหนึ่ง ถึงฉันจะไม่อยากยอมรับ แต่เธอก็คือตัวตนที่ถูกเตรียมาเพื่อฉันอย่างแน่นอน
ถูกเตรียมไว้โดยคนอื่น แต่ไม่ใช่เชอร์ราฟิน่า
ฉันได้ทะลวงผ่านชั้นที่ 97 และมุ่งหน้าต่อชั้นที่ 98 ทันที ตอนนี้นับเวลาจากตั้งแต่ที่ฉันพิชิตบียอนด์มาได้ผ่านมา 13 นาทีแล้ว
“นับจากนี้แค่วินาทีเดียวก็มีค่ามากแล้ว…”
ฉันได้พึมพัมออกมาอย่างหยุดงิด ฉันได้ทำทุกๆอย่างที่ทำได้และนี่ทำให้ฉันรู้สึกหงุดหงิดมากที่ฉันทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว เชอร์ราฟิน่าคือศัตรูที่น่ากลัวที่สุดและฉันไม่อาจจะวิเคราะห์พลังของเธอได้ง่ายๆเลย
ในตอนนี้เองดันเจี้ยนก็ได้หงุดลง มอนสเตอร์ที่กำลังเข้ามาหาฉันได้หายไป และกับดักที่ทำงานอย่างจุดสิ้นสุดก็หยุดการทำงานลง นี่มีความหมายแค่อย่างเดียวเท่านั้น
“อย่างที่คิดเลย”
เชอร์ราฟิน่ากำลังดูดซับเคียร่า อำนาจของเคียร่าทรงพลังมากจริงๆ เชอร์ราฟิน่าไม่อาจจะทำให้พลังทั้งหมดเป็นหนึ่งเดียวกันได้ เธอไม่อาจจะควบคุมดันเจี้ยนและดูดพลังอำนาจจากเคียร่าไปพร้อมๆกันได้
หากเป็นไปได้เชอร์ราฟิน่าก็คงไม่ต้องการฉัน เพราะแบบนี้ดันเจี้ยนจึงได้หยุดการทำงานลงในทันทีที่เคียร่าเข้ามาในดันเจี้ยน
ไม่มีอะไรให้ต้องลังเลแล้ว ฉันได้พุ่งผ่านดันเจี้ยนที่เงียบเหงานี้ไปราวกับเอาชีวิตเข้าแลก เพราะมอนสเตอร์หรือกับดักในดันเจี้ยนได้หายไปแล้วทำให้ฉันผ่านแต่ล่ะชั้นไปได้อย่างรวดเร็ว ชั้นที่ 98… ชั้นที่ 99… ฉันหวังว่าเชอร์ราฟิน่าจะทำไม่สำเร็จจนฉันไปถึงตัวเธอนะ แต่ถึงจะสำเร็จแล้วก็ไม่เป็นไร
ฉันได้มาถึงแล้ว
“…”
ในตอนนี้ฉันได้ยืนนิ่งโดยไม่พูดอะไรออกมา ที่ร้านค้าในชั้นที่ 99 เมื่อมองไปที่หน้าร้านที่ว่างเปล่าแล้วได้ทำให้ฉันเป็นกังวลมากยิ่งขึ้น จากคำพูดของเชอร์ราฟิน่า ดูแล้วโรเล็ตต้าเธอไม่น่าจะตกอยู่ในอันตรายอะไร แต่ว่าหากไม่ได้เห็นเธอด้วยตาตัวเองฉันก็คงไม่สบายใจ
“…อีกเดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้วนะโรเล็ตต้า”
ถัดจากหน้าร้านไปก็คือบันไดไปสู่ชั้นที่ 100 การมาเสียเวลาที่นี่มีแต่จะเป็นประโยชน์ให้กับเชอร์ราฟิน่าเท่านั้น ฉันได้โยนความลังเลทิ้งไปและก้าวเข้าไปสู่บันไดสุดท้าย
ฉันได้มาถึงที่ที่รอคอยฉันมาตลอดแล้ว
ที่ที่ฉันเคยได้มาจากสวนแฟรี่พร้อมๆกับโรเล็ตต้า ฉันได้เข้ามาสู่อาณาจักรของเชอร์ราฟิน่าในฐานะของผู้ท้าทายดันเจี้ยน
“เธออยู่นี่นี่เอง”
เธอได้หันหน้ากลับมาหาฉัน เธอคือเชอร์ราฟิน่าอย่างแน่นอน ฉันจำเธอได้จากการเจอกันครั้งก่อน แต่ว่าคำพูดต่อมาของเธอทำให้ฉันต้องนิ่งอยู่กับที่
“คุณฮีโร่”
“…อะไรนะ?”
ฉันได้ขมวดคิ้วขึ้นมา
“เชอร์ราฟิน่า อย่าเลียนแบบเคียร่าจะดีกว่านะ”
เชอร์ราฟิน่าที่เป็นศัตรูฉันได้เลียนแบบเคียร่าที่ฉันเกลียดในตอนแรกเริ่ม เพราะแบบนี้ฉันก็เลยรู้สึกไม่สบายใจยิ่งขึ้น
เธอที่ได้ยินคำพูดของฉันก็เปิดตากว้างออกมาก่อนที่จู่ๆจะเผยรอยยิ้มสนุกสนานขึ้น
“โอ้ ขออภัยด้วยที่ฉันยังอยู่ในร่างนี้”
จากนั้นเธอก็เปลื่ยนไปเป็นรูปร่างไปเป็นเคียร่า ฉันได้ถามออกมาโดยไม่รู้จะพูดอะไร
“ฉันรู้นะว่าเธอมีความสามารถในการแปลงกาย แต่ว่าจะทำแบบนี้ไปเพื่ออะไรกันล่ะ?”
“ขอโทษด้วยนะคุณฮ๊โร่ ฉันก็แค่ลืมวิธีกลับร่างเดิมหลังจากตรวจสอบร่างใหม่นี้ อย่าโกรธกันสิ”
ในตอนนี้เองฉันก็ได้รู้ว่าเด็กสาวตรงหน้าฉันคือเคียร่า คีเน็กซ์จริงๆ
ฉันไม่อาจจะพูดเรื่องพลังที่รู้สึกจากเธอได้ พลังของเคียร่าด้อยกว่ามากเมื่อเทียบกับเชอร์ราฟิน่า ยังไงก็ตามสัญชาตญาณของฉันที่พัฒนาขึ้นมาอย่างต่อเนื่องได้บอกกับฉันว่าคนตรงหน้าฉันดูเหมือนกับเคียร่ามากกว่าเชอร์ราฟิน่า
“…เธอรอดมาได้ยังไงกัน?”
ฉันได้ถามออกไปอย่างตกตะลึง
“คุณคิดว่าฉันจะถูกกินไปใช่ไหม?”
“ใช่แล้วฉันคิดแบบนั้น”
“ฉันจะไม่ถูกกินอย่างแน่นอน พวกเราอยู่คนล่ะระดับกันอย่างสิ้นเชิง แม่มดเฒ่านี่แค่โอบอุ้มพลังแห่งโลกและทำได้อย่างมากแค่ส่งต่อพลังไปให้แค่กับเหล่าฮีโร่เท่านั้น ฉันคือผู้ที่แบ่งพลังไปใหผู้คนมากมาย มันชัดเจนอยู่แล้วว่าใครกันแน่ที่เหนือกว่า”
ชัดเจนว่าเคียร่ามีพลังในการแจกจายพลังของเธอไปให้กับผู้คนที่ไม่ใช่ฮีโร่ แต่ยังไงก้ตามระดับพลังที่พวกเธอใช้มันต่างกันเกินไป
แต่ว่าเคียร่ากลับพูดเรื่องที่ไม่น่าเชื่อออกมา
“คุณฮีโร่ สายน้ำที่อยากจะกลืนกินมหาสมุทรก็ต้องจบลงด้วยการกลายเป็นหนึ่งเดียวกับมหาสมุทร จากนั้นควรจะเรียกสายน้ำนี่ว่าสายน้ำหรือมหาสมุทรกันล่ะ?”
“อะไรนะ… นี่เธอกำลังบอกว่าเชอร์ราฟิน่าเป็นสายน้ำ? คนที่มีมานาไร้ขีดสุดและระดับพลังที่ลึกลับเนี้ยนะ?”
“จำนวนมานาเป็นสิ่งที่ไร้ความหมาย ต่อให้ตัวคุณฮีโร่ไม่มีมานา คุณฮีโร่ก็ยังเป็นฮีโร่อยู่เช่นเดิม”
เธอได้พูดออกมาราวกับเป็นเรื่องจริงที่ชัดเจนที่สุดแล้ว
“ฉันก็เช่นเดียวกัน ต่อให้ฉันจะไม่มีมานา ฉันก็ยังคงเป็นนักบุญอยู่ดี นักบุญที่มีหน้าที่ในการให้การสนับสนุนคุณฮีโร่อยู่ข้างๆและกำจัดเหล่าผู้คนที่กล้ามาขวางทางเขา แม้ว่าระดับพลังฉันจะอ่อนด้อยเมื่อเทียบกับพลังที่ลึกซึ้งของคุณฮีโร่ แต่ว่าฉันจะไม่มีทางแพ้พวกผิดปกติแน่นอน”
หากว่าเรื่องที่เคียร่าพูดเป็นเรื่องจริง ทุกๆอย่างที่เชอร์ราฟิน่าทำมาก็ไร้ค่า ต่อให้เธอจะจัดการเอาชนะฉันได้ เธอก็จะล้มเหลวในการดูดซับฉัน ฉันก็แค่ต้องดูดซับเธอกลับไป แต่แน่นอนว่าในตอนนี้มันไม่มีทางที่จะได้ทดสอบทฤษฏีนี้แล้ว
ไม่ว่าสถานการณ์ตรงหน้าจะดูบ้ามากแค่ไหน แต่มันก็เกิดขึ้นมาแล้ว เด็กสาวตรงหน้าฉันคือเคียร่า คีเน็กซ์อย่างแน่นอนและเธอก็มีพลังของเชอร์ราฟิน่าอยู่ในร่างอย่างแน่นอน
ฉันไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเป็นแบบนี้ ฉันไม่คิดว่าเคียร่าจะเป็นคนที่รอฉันอยู่ที่นี่ ฉันคิดว่าเชอร์ราฟิน่าจะเป็นคนได้รับพลังเคียร่ามาและรอฉันอยู่ตรงนี้
ฉันจะเงียบไปตลอดไม่ได้ จากที่เธอได้อธิบายมาเมื่อตะกี้นี้ ฉันได้เลือกคำพูดที่มีน้ำหนักมากที่สุดออกมา
“เธอบอกว่าพวกผิดปกติ?”
“ใช่แล้ว จู่ๆเธอก็ยุ่งกับฉันและแผนของคุณฮีโร่ ฉันจะเรียกเธอว่าอะไรได้อีกล่ะ?”
“แผน?”
หลังจากฉันพูดจบ เธอได้ตอบกลับมาด้วยรอยยิ้มมั่นใจในทันที
“ไม่ใช่ว่าฉันเคยพูดไปตั้งแต่แรกแล้วหรอ? ในท้ายที่สุดคุณฮีโร่จะเป็นผู้ที่ปกครองทุกสิ่ง! แผนคือสิ่งที่จะทำให้เรื่องนั้นเกิดขึ้น! แผนที่จะรวมพลังแห่งโลกทั้งหมดไว้ในตัวคุณฮีโร่เพียงคนเดียว!”
“อะไรนะ…”
เมื่อไหร่ที่ฉันได้ยินเธอพูดแบบนี้ ฉันก็คิดไปว่าเธอเป็นแค่เด็ก
“ไม่ เดี๋ยวสิ นี่มันแปลลกๆนะ? เชอร์ราฟิน่าได้สร้างแผนนี้ขึ้นมากว่าสี่พันปีแล้วนะ เธอหมายความว่ายังไงที่ว่าเชอร์ราฟิน่าเข้ามายุ่งกับแผน ‘ของเรา’?”
“คุณฮีโร่กำลังพูดเรื่องอะไรกัน ก็แค่สี่พันปีเท่านั้นเอง! ไม่ใช่ว่าโลกเรามีอยู่มาเป็นพันล้านปีหรอกหรอ?”
เคียร่าได้พูดออกมาด้วยความสงสัย
“ผู้หญิงคนนั้นก็แค่รู้ว่าจำนวนพลังแห่งโลกลดลงและพยายามที่จะแย่งพลังไป เธอมันคือแมลงไร้ยางอายที่บินเข้ามาในระหว่างแผนของเรา หากไม่มีเธอแผนเราก็คงจะราบรื่นยิ่งกว่านี้”
“นี่เธอรู้อะไรมากขนาดไหนกัน?”
“แน่นอนอยู่แล้วสิ ฉันรู้ในทุกๆอย่างที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับโลก!”
เธอได้ตอบกลับมาราวกับนี่เป็นคำถามง่ายๆ
“ฉันไม่ได้เป็นแบบนี้แต่แรกนะ แต่ว่าคุณฮีโร่ได้ช่วยเบิดตาฉันขึ้นมาอย่างแท้จริง! หุหุ ในตอนแรกที่ฉันลืมตาขึ้นมาฉันยังไม่อยากจะเชื่อเลย คุณคือฮีโร่เป็นคนที่ให้ทั้งพลังและทิศทางกับฉัน ทำให้ฉันมีเหตุผลที่ฉันมีชีวิตอยู่ ด้วยดวงตาคู่นี้ทำให้ฉันได้รู้ถึงทุกๆสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกและทุกๆสิ่งที่จะเกิดขึ้นบนโลกนับจากนี้ด้วย!”
“เธอหลอกฉัน”
“นี่ก็เพื่อคุณฮีโร่”
เธอได้ตอบกลับมาตรงๆ
“คุณฮีโร่ใจดีเกินไป คุณใส่ใจแม้กระทั่งพวกหนอนแมลงไร้ค่า นั่นมีแต่จะทำให้เราไปถึงเป้าหมายช้าลงเท่านั้น คุณจำได้ไหมล่ะถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในหุบเขาแอนเทอโลป ฉันตกใจมากจริงๆ ฉันแค่ทำในสิ่งที่ทำได้เพื่อคุณฮีโร่”
“ฮ่าห์”
เมื่อฉันได้ถอนหายจออกมาโดยพูดอะไรไม่ออก จู่ๆฉันก็นึกได้ถึงบางอย่าง นั่นมันเพราะเธอได้พูดถึงหุบเขาแอนเทอโลป
เมื่อไม่นานมานี้ได้มีบางสิ่งคล้ายๆกันเกิดขึ้นมา เว้นก็แต่ว่ามันคนระดับกันเลย
“การเคลื่อนย้ายดินแดน”
“หุหุ ถูกแล้วล่ะ แน่นอนว่าฉันรู้ทุกๆอย่าง แต่ว่าหากฉันหยุดมันเอาไว้ มนุษยชาติทั้งหมดก็จะไม่บูชาคุณฮีโร่เหมือนอย่างในตอนนี้”
ผู้คนกว่า 2.3 พันล้านต้องตายไป หากเคียร่ารู้ว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆ ทุกอย่างที่เธอบอกกับฉันก็เป็นแค่การแสดง
“หะ หากทำแบบนั้นฉันรู้ว่าคุณฮีโร่จะจูบฉัน!”
“…”
ฉันคิดว่าเคียร่าได้เปลื่ยนไปแล้ว ที่เธอมีจิตใจที่คับแคบนั่นเพราะเธอยังเด็กและโตขึ้นมาในสภาพแวดล้อมที่ถูกปิดกั้น ฉันเชื่อว่าหากเธอได้ใช้เวลากับเราเธอจะเปลื่ยนไป
แต่ฉันคิดผิด เธอไม่ได้เปลื่ยนไปเลย เธอยังเป็นเหมือนเดิม
ในตอนนี้ฉันรู้แล้ว
ในตอนที่ผู้คนกว่า 2.3 พันล้านคนตายไปจากเคลื่อนย้ายดินแดน ความไมพอใจทั้งหมดตกมาที่รีไววอร์ล แต่ว่ามันน่าแปลกที่ไม่มีใครเลยที่ไม่พอใจในตัวฉันที่เป็นหัวหน้ากิลด์ กลับฉันพวกเรากลับปฏิบัติกับฉันเหมือนเป็นเทพเจ้าผู้กำหนดทุกสิ่ง นี่มันผิดปกติเกินไปแล้ว แต่ในตอนนี้ฉันก็รู้แล้วว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
“เป็นเธอสินะ”
ได้มีคนวางแผนให้เป็นแบบนี้ คนๆนั้นกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
