บทที่ 6 – เด็กหนุ่มที่กลายมาเป็นนักสำรวจดันเจี้ยน (6)
“เคี๊ยยย มนุษย์ ฉันจะดูแลพวกแกเอง”
“แท้งไปดึงความสนใจของมันเอาไว้ ชูนะเธอไปยืนข้างๆเขาเพื่อที่จะสามารถเข้าไปช่วยได้ตลอดเวลา”
“ไอชั่วออร์คลอร์ด มันจะไม่ง่ายเหมือนครั้งที่แล้วหรอกนะ”
“ฉะ ฉันจะทำมันให้ดีที่สุด”
“เอาละทุกคนเริ่มจากกการจัดการออร์คตัวอื่นๆก่อน”
“แม้ว่านายจะไม่ได้พูดแบบนั้น คัง ชินก็ไปอยู่ที่ออร์คตัวที่สี่แล้ว”
บางทีมันอาจจะเป็นเพราะพวกเรามีประสบการณ์ในการประสานงานกันมาก่อนการต่อสู้ในครั้งนี้มันจึงราบรื่นขึ้นมาก ชายคนที่ชื่อพอลได้ใช้โล่ของเขาขวางทางออร์คลอร์ดอย่างคล่องแคล่วและพูดเราทุกคนก็จัดการกับพวกออร์คได้เร็วกว่าที่เคย
“เคี๊ยยยยย”
[ออร์คลอร์ดได้ใช้ ‘วอร์คลาย’ ออร์คทั้งหมดได้รับการลบล้างสถานะด้านลบทั้งหมด เนื่องจากว่าไม่มีออร์คตัวอื่นที่เหลืออยู่ในระยะใช้งาน พลังโจมของออร์คลอร์ดจึงเพิ่มขึ้น 100% และพลังป้องกันลดลง 50% สภาพมันการเป็นสุดยอดเกราะชั่วคราว]
“พอล!”
“ฉันรู้แล้ว ฉันเอาอยู่”
แม้ว่าออร์คลอร์ดมันจะใช้วอคลายอีกครั้งพอลก็ได้เตรียมพร้อมแล้วสำหรับมันและไม่ตายลงไปเหมือนกับในคราวก่อน เขาหลบการโจมตีอย่างชำนาญและผลักดันมันกลับไป เพลรูดียได้มองไปด้วยดวงตาที่เบิกกว้างในขณะที่กำลังฮีลไปด้วย
“พวกเราจะกวาดไปจากทางซ้าย”
“มันมีออร์คนักธนู”
“มันยิงมาแล้ว”
“พี่ชายด้านข้างของคุณเปิดว่างอยู่”
“นายทำเพียงแค่ใส่ใจกับง้าวที่มาจากด้านหลัง”
พวกเราแต่ละคนติดต่อสื่อสารกันอย่างต่อเนื่องในขณะที่เอาชนะออร์คไปทีละตัว ผลจากความพยายามอย่างหนักของเราทำให้เราสามารถจะจัดการออร์คทั้งหมด 14 ตัวโดยไม่ต้องได้รับอุบัตเหตุใดๆ พอลก็ยังคงยืนตั้งมั่นต่อต้านกับออร์คลอร์ด
“เอาหละ! ตอนนี้เราจะเริ่มเข้าไปต่อสู้กับออร์คลอร์ดละนะ!”
เช่นเดียวกันกับที่พวกเราได้วางแผนกันในก่อนหน้านี้ พวกเราได้พลัดกันโจมตีออร์คลอร์ด แม้ว่าออร์คจะหันไปสนใจที่คนที่โจมตีมัน พวกเรานั้นก็จะถอยฉากออกมาอย่างรวดเร็วและพอลก็จะดึงความสนใจนี้กลับไปอย่างรวดเร็วด้วยโล่ของเขา มันเหมือนกับแท้งและคนสร้างความเสียหายในเกม
“ฮึบบ”
“เคี๊ยกก”
“กึ๊ก คัง ชิน การโจมตีของนายแรงเกินไป มันมากซะจนยากที่จะดึงความสนใจของบอสกลับมาใหม่
“ทะ โทษทีครั้งต่อไปฉันจะทำให้มันเบาลง”
“ฮึ่ม ตามที่คาดเอาไว้ออร์คนั้นไม่ดีเลย”
“”เพลรูเดียทำเพียงแค่ใส่ใจกับการรักษาของคุณก็พอ””
“ฮิ๊…”
เนื่องจากเสียงของสมาชิกคนอื่นๆ ได้ทำให้เพลรูเดียเริ่มเงียบลงไป เธอได้กลืนคำพูดลงไปและมุ่งเน้นไปที่การรักษา ทำหน้าที่ได้อย่างถูกต้อง
หลังจากนั้นเราก็โจมตีไปที่ออร์คลอร์ด เช่นเดียวกันพวกเขาก็คิดว่าอีกซักครู่หนึ่งมันก็จะล้มลงไป ทันใดนั้นเองออร์คมันก็กรีดร้องออกมา
“เคี๊ยยยยยย!”
[ออร์คลอร์ดได้ใช้ ‘วอร์คลาย’ ออร์คทั้งหมดได้รับการลบล้างสถานะด้านลบทั้งหมด เนื่องจากว่าไม่มีออร์คตัวอื่นที่เหลืออยู่ในระยะใช้งาน พลังโจมของออร์คลอร์ดจึงเพิ่มขึ้น 100% และพลังป้องกันลดลง 50% สภาพมันการเป็นสุดยอดเกราะชั่วคราว]
“อะไรกัน!”
ทุกๆคนได้ถอยไป เฉพาะพอลเท่านั้นที่สามารถจะต้านทานการโจมตีของออร์คลอร์ดในสภาวะนี้ได้เท่านั้น แม้ว่าพลังโจมตีมันจะเพิ่มมาสองเท่า เขาก็ไม่ได้บ่นอะไรออกมา
“ข้าจะฆ่าพวกแกทุกคนเจ้ามนุษย์”
ออร์คลอร์ดมันได้ใส่แรงลงไปในง้าวของมัน ในตอนนั้นเองที่ผมเห็นแสงสีดำที่รวบรวมอยู่ตรงใบมีดของง้าว มันมีความคล้ายคลึงกับทักษะบางอย่างที่สมาชิกในทีมของผมคนอื่นๆได้ใช้ มันสามารถจะใช้มานาได้? ดังนั้นมันควรจะเป็นชิ! แม้ว่าฉันจะรู้ถึงความอันตรายของมันว่ามีมากแค่ไหน แต่ฉันก็ไม่สามารถจะทำอะไร
“มันอันตราย ทุกคนถอยเร็ว”
“มันไร้ประโยชน์ กวั๊ววววว”
มันได้ถือง้าวของมันในแนวนอนและกวาดผ่านอากาศ ที่น่าแปลกใจก็คือมานาที่รวบรวมกันอยู่บนใบมีดของง้าวได้มุงออกมาเป็นคลื่นตามวิถีง้าวของมัน มันเหมือนกับคลื่นดาบของตัวละครในเกม
“เราจะตายถ้าหากโดนมัน! ทุกคนวิ่ง”
“อุโว๋วววว”
ทุกคนได้กระจัดกระจายกันออกไปอย่างกระตือรือร้น แม้ว่าฉันจะต้องการจะวิ่งเช่นกัน แต่แล้วสายต่างของฉันก็เหลือบไปเห็นเพลรูเดียที่ยืนนิ่งกับที่
“เธอกำลังทำอะไรอยู่ วิ่งสิ!”
“ขะ ขาของฉันมันไม่ขยับ…”
“เธอไม่ได้จะตายจริงๆนะ! เธอจะไปกลัวอะไรกันหละ!”
“ถะ ถ้างั้นมันจะไม่เป็นไรถ้าฉันตาย!”
“อะไรนะ! ในครั้งนั้นเธอพูดว่าการปล่อยเวลาผ่านไปหนึ่งสัปดาห์มันเป็นเรื่องที่น่าหนักใจนิ”
อึก มันไม่มีเวลาที่จะโต้เถียงกันอีกแล้ว! ฉันได้รีบวิ่งไปคว้าเธอมาและโยนมาบนร่างของฉัน หลังจากนั้นฉันก็รู้สึกว่าผมของฉันโดนบางอย่างสัมผัสไปในขณะที่ฉันล้มลงไปกับพื้นพร้อมกับเพลรูเดีย ฝุ่นละออกมากมายเต็มอยู่ในปากของฉันและฉันก็รู้สึกรังเกียจมันอย่างแรง
“คัง ชิน เพลรูเดีย เป็นอะไรไหม?”
“พะ พวกเรายังมีชีวิตอยู่!”
“แค่ก แค่ก …”
เพราะว่ามันยังอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายฉันจึงได้รีบลุกขึ้น ฉันยังคงขับเพลรูเดียเอาไว้ในขณะที่ฉันวิ่งถอยไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ออร์คลอร์คก็ได้ลุกขึ้นร้องในขณะที่ไล่ตามพวกเรามา
“ตอนนี้แหละ!”
“เข้าใจแล้ว!”
นักธนูสองคนได้เล็.ยิงไปที่ตาของออร์คลอร์ด แม้ว่าคนนึงจะยิงพลาดไป แต่อีกคนก็ยิ่งเข้าไปที่ตาขวาของมัน ออร์คลอร์ดได้จับไปที่ตาและร้องออกมาจากเจ็บปวด
“เคี๊ยยยยยย”
“นะ นายจะกอดฉันไว้ไปอีกนานไหม นายออร์ค”
“ฉันไม่ได้กอดเธอเอาไว้เพราะฉันต้องการซะหน่อย!”
เสียงร้องของออร์คลอร์ดได้ดังออกมาเป็นพื้นหลัง ฉันได้โยนเพลรูเดียลงไปบนพื้น แม้กระทั่งจนถึงตอนท้ายเธอก็ไม่ได้กล่าวขอบคุณออกมา ที่ก้นของเธอที่กระแทกกับพื้นและเธอได้จ้องมาที่ฉันด้วยน้ำตา ฉันรู้สึกไม่พอใจ ใครจะแคร์เธอกัน? ฉันไม่ต้องการที่ขะอยู่กับคนที่น่ารำคาญแบบเธอ
“ออร์คนายมันคนใจดำ”
“เงียบเหอะ เธอหมายถึงเธอมันบิ…คน”
ฉันคิดว่าจะเรียกเธอว่าบิช แต่ว่ามันดูเหมือนจะเป็นการแช่งผู้หญิงคนหนึ่งเกินไป ดังนั้นฉันจึงเงียบลงไป ถึงแม้กระนั้นเธอก็ดูจะตกใจเมื่อพวกเราเถียงกันอยู่ เอลลอสก็ตะโกนออกมาทางพวกเรา
“มันไม่ใช่เวลาของคนรักมาทะเลาะกันนะ! พวกเราต้องรีบๆจบมัน!”
“”มันไม่ใช่การทะเลาะกันของคนรัก””
เราได้จ้องมองไปที่กันและกันครั้งสุดท้ายก่อนที่จะแยกออกจากกัน ฉันได้เดินไปทางออร์คลอร์ดส่วนเธอเดินไปในจุดๆที่ปลอดภัยกว่าเพื่อที่จะสามารถรักษาคนอื่นๆได้ แม้ว่าออร์คลอร์ดมันจะใช้ทักษะนั้นอีกครั้งพวกเราก็สามารถจะหลบมันได้เพราะเคยเห็นมันมาแล้ว ในความเป็นจริงทันทีที่มันใช้ทักษะนั้นทั้งตัวของมันจะเปิดแต่ช่องโหว๋เต็มไปหมด
ในที่สุดออร์คลอร์ดมันก็ได้ล้มลม ลำคอของมันได้ถูกแทงด้วยหอกของฉันที่ฉันใส่แรงทั้งหมดลงไป
“กึ๊ก มนุษย์ แข็งแกร่ง…เป็นการต่อสู้…ที่ดี…”
“พวกชั่วๆชอบทำตัวเท่ๆเมื่อมันจบแล้ว”
ดูเจ้าออร์คลอร์ดในตอนจายมันทำให้ฉันรู้สึกรำคาญจนต้องเขาไปเตะหัวของมัน ออร์คลอร์ดมันไม่สามารถจะพูดอะไรได้อีกและล้มลงไป ทุกๆคนได้ปรบมือและบอกว่าผมนั้นทำได้ดี ทันทีหลังจากนั้นก็มีไฟกระพริบขึ้นจากร่างกายของพวกเรา นี่มันเป็นครั้งที่ห้าแล้วที่มันเกิดขึ้น – เลเวลอัพ
[คุณได้มาถึงเลเวล 6 คุณได้รับสิทธิในการเข้าไปสู่ชั้นที่ 6] [คุณได้รับแต้มสเตตัสโบนัส 5 แต้ม] [คุณได้รับ 1000 ทอง ทำการแจกจ่ายอย่างเท่าทีมกันกับสมาชิกในปาตี้ คุณได้รับ 100 ทอง] [รางวัลจะแจกจ่ายกันตามลำดับของผลงานที่ทำ] [คัง ชินมีส่วนร่วมมากที่สุด ดังนั้นเลือกรางวัลของคุณ]
อา ฉันรู้แล้ว มันเหมือนกับในเกมที่บอสมันจะดรอปไอเทมออกมามากมาย นอกจากนี้ผลงานของฉันนั้นมันมากที่สุดดังนั้นฉันจึงได้เป็นคนเลือกรางวัลคนแรก
ก่อนที่ฉันจะดูรายการไอเทมฉันได้หันไปมองดูสมาชิกคนอื่นๆ ทุกคนทำเพียงแค่หยักหน้าตกลง
“เรารับรู้ถึงผลงานของนาย นายควรที่จะเป็นคนแรกที่เลือก”
“มันคงจะเป็นเรื่องยากกว่านี้ถ้าหากไม่มีนาย ฉันไม่อย่าจะเชื่อเลยว่าพวกเราจะเอาชนะมันมาได้ ฉันเข้าใจได้เลยว่าทำไมบางคนถึงติดอยู่ที่นี่เป็นเวลาถึง 10 ปี”
“ทุกๆคนต่างก็ทำงานหนักกัน แต่ว่านายนั้นได้ทำงานที่ยากที่สุด นายได้ทำความเสียหายมากที่สุด”
“ตามนั้นเลย คุณเท่มากๆพี่ชาย”
…เอ่อ ทำไมฉันถึงรู้สึกอยากจะร้องไห้กันนะ? มันนานแค่ไหนกันนะที่มีคนชมฉัน? พ่อของฉันไม่ค่อยชมฉันเลยเมื่อตอนที่ฝึกฝน ก่อนที่ฉันจะยกระดับสติปัญญาขึ้นคะแนนของฉันในโรงเรียนก็แย่มากคุณครูไม่เคยชมฉันเลย
แม่ของฉันยิ่งแล้วใหญ่ฉันแทบจะไม่ได้เจอกับแม่เลย และแม้กระทั่งน้องสาวของฉันก็ยังทำท่าทางอึดอัดใจเมื่อเจอฉัน เพราะอย่างนั้นฉันจึงรู้สึกอยากจะร้องไห้
“ถะ ถ้างั้นฉันจะ…”
เนื่องจากว่าฉันรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเวลาที่เพลรูเดียจะขัดฉัน ฉันจึงมองไปที่เธอ แต่เธอก็ไม่ทำอะไรออกมา ผมได้ยิ้มและมองไปที่รายการไอเทม
[1.ง้าวของออร์คลอร์ด
2.ต่างหูแห่งพลัง
3.ยากู้ภัย
4.โพชั่นพลัง
5.บูทเหล็ก
6.โล่เหล็ก
7.200 ทอง
8.อิลิกเซอร์บีบอัดกล้ามเนื้อ
9.หนังสือเวทมนตร์ไฟบอล
10.มานาโพชั่น]
สิ่งแรกที่เห็นอย่างรวดเร็วเลยคือหมายเลขที่ 1 ง้าวของออร์คลอร์ดที่ดูเหมือนกับว่ามันจะเป็นสิ่งของที่หายาก พิจารณาจากขนาดที่แท้จริงของมันแล้วมันก็สามารถที่จะนำมาให้ในรูปแบบหอกได้ แน่นอนว่ามันดูดีมาก แต่ว่า…
8.อิลิกเซอร์บีบอัดกล้ามเนื้อ
ขณะที่ฉันดูมัน ฉันก็เอี้ยมมือออกมาและสัมผัสไปที่มันจากนั้นยาตัวเล็กๆ สีดำก็ปรากฏขึ้นมาอยู่ในมือของฉัน ฉันได้ตรวจสอบข้อมูลของมันตามสัญชาติญาณ
[อิลิกเซอร์บีบอัดกล้ามเนื้อ(แรร์)
เมื่อบริโภคกล้ามเนื้อของร่างกายจะถูกบีบอัดให้มีรูปร่างและแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น ขนาดของกล้ามเนื้อก็จะลดลงแต่ว่าความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วของพวกเขาจะเพิ่มมากขึ้น มันเป็นไอเทมที่เหมาะสมกับนัก อย่างไรก็ตามถ้าหากว่าไม่มีกล้ามเนื้อที่มากพอมันก็จะมีผลเพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ในความเป็นจริงมันก็อาจจะทำให้ร่างกายได้รับความเสียหายอย่างถาวร]
“นะ นี่มัน”
ฉันพึมพัมออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว แม้แต่เอลลอสที่เป็นคนที่มีผลงานที่เป็นอันดับที่ 2 ก็ยังจ้องมองมาที่ผมด้วยสายตาที่สับสน แต่มันเห็นได้ชัดว่าไอเทมที่ดีที่สุดยังอยู่ในลิสนั้น แต่ว่าผมไม่สนใจมัน อิลิกเซอร์บีบอัดกล้ามเนื้อ นี่มัน
“ขอบคุณพระเจ้า”
ในที่สุดฉันก็ได้พบกับวิธีจัดการกับกล้ามเนื้อที่มากเกินไปของฉัน ขอบคุณพระเจ้าที่พระองค์ยังไม่ได้ทอดทิ้งคนอย่างฉันไป ฉันได้ปล่อยน้ำตาแห่งความสุขให้ไหลออกมา ทุกๆคนต่างก็มองมาที่ฉันเหมือนกับคนบ้า
เอาหละ แม้ว่าฉันได้คาดเอาไว้กับมันมาก แต่ว่าการกินมันเพียงแค่ขวดเดียวมันไม่ได้ให้ทำให้ร่างกายของฉันเรียวไป อย่างไรก็ตามฉันก็ยังรู้สึกว่าร่างกายฉันลดลงเล็กน้อย ในเวลาเดียวกันการแจ้งเตือนก็โผล่ขึ้นมา
[กล้ามเนื้อของคุณได้ถูกบีบอัดทำให้มีพลังและความกระชับกระเฉงมากขึ้น ค่าความแข็งแกร่งและความคล่องแคล่วเพิ่มขึ้นอย่างถาวร 1 แต้ม]
“เยี่ยม เยี่ยมยอดมาก”
มันเหมือนกับคำที่ว่าคุณไม่สามารถจะเห็นผลมันได้จากการดื่มเบียร์แค่แก้วเดียว ในที่สุดฉันก็พบวิธีที่จะลดกล้ามเนื้อของฉันแล้ว
‘ฉันจะปีนขึ้นไปที่ชั้น 10 และได้รับวิธีเพาะปลูกมานาและจากนั้นฉันก็จะทำแค่เพียงการมองหาอิลิกเซอร์บีบอัดกล้ามเนื้อ’
