ตอนที่ 127: หวังว่าคุณจะเป็นแวเรียนท์
“ไม่ใช่เพราะเขา คุณสูญเสียทุกอย่างเพราะการกระทําของคุณ ปกติฉันไม่ได้รับผลกระทบจากเรื่องเหล่านี้ง่ายๆ แต่หลังจากเห็นสิ่งที่คุณทํากับเด็กคนนั้นและมนุษย์ทดลองคนอื่นๆ แม้แต่ฉันก็ถูกรบกวนจากคุณ ” ไอย์ กล่าวขณะที่เธอดึงเก้าอี้กลับและนั่งบนนั้น
“คุณควรดีใจจริงๆ ที่แซนเดอร์ควบคุมตัวเองและพยายามปกป้องคุณที่นี่ เพราะคุณอาจตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะเขา” เธอกล่าวเสริมหลังจากนั่งลง
“ฉันมีคําถามจริงๆ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถตอบฉันได้” เธอกล่าว “คุณไม่ได้รู้สึกสงสารจริงๆ เหรอที่ฆ่าเด็กพวกนั้น การกระทําของคุณเองไม่เพียงแต่จะหลอกหลอนคุณเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคนอื่นๆ ด้วย”
“ฉันไม่ได้ฆ่าใคร ฉันแค่ทําการทดลองที่จําเป็นต่อการเติบโตของวิทยาศาสตร์ ส่วนการตายของพวกเขา นั่นก็เกิดขึ้นเป็นผลลัพธ์ที่โชคร้าย” ดร.ราว ตอบโดยไม่แสดงอารมณ์ใดๆ บนใบหน้าของเขา
“เฮ้อ แซนเดอร์พูดถูก มันจะง่ายกว่ามากสําหรับเราถ้าคุณ ถ้าคุณเป็นแวเรียนท์แทนที่จะเป็นมนุษย์” ไอย์ ตอบขณะที่เธอหลับตา “คุณนี่มันอัปยศต่อมนุษยชาติจริงๆ”
“คุณมีสิทธิที่จะแสดงความคิดเห็นของตัวเอง ฉันจะไม่แสดงความคิดเห็นในเรื่องนี้” ดร.ราวตอบ “ว่าแต่ ทําไมคุณถึงมาเจอมนุษย์ที่กําลังทําตัวสูญเปล่าแบบนี้ล่ะ”
“เราไม่ได้มาพบคุณ เรามาเพื่อจับตัวลูซิเฟอร์ ที่อาจมาที่นี่” แซนเดอร์ตอบ
“ลูซิเฟอร์เหรอ เดี๋ยวก่อน คุณกําลังพูดว่า คุณพูดโกหกหรือเปล่า มันไม่ใช่เรื่องโกหก ที่ทําให้คนอื่นเชื่อว่าลูซิเฟอร์ยังมีชีวิตอยู่หรอกเหรอ เพื่อที่จะได้ทําให้สถานที่นี้ถูกสอบสวนอย่างถี่ถ้วน” หมอราวอุทานด้วยความไม่เชื่อ “เขามีชีวิตอยู่จริงหรือ”
สีหน้าตะลึงงันปกคลุมทั่วทั้งใบหน้าของเขา ขณะที่เขายืนขึ้น แม้แต่หมอเรย์แมนก็ยังตกใจ
ทั้งสองคนพยายามโน้มน้าวตัวเองว่าลูซิเฟอร์ตายแล้ว และข่าวลือที่ APF แพร่ระบาดว่าเขายังมีชีวิตอยู่นั้นเป็นเพียงแผนการของพวกเขาที่จะได้รับอนุญาตให้ตรวจสอบสถานที่
ถ้าพวกเขายังพูดเหมือนเดิมทั้งๆ ที่ทุกอย่างเผย แพร่ออกไปแล้ว ก็ไม่ได้หมายความว่าไม่ใช่เรื่องโกหก? พวกเขาชนะไปแล้ว ทําไมพวกเขาถึงยังติดตามเรื่องโกหกอยู่?
“คุณไม่ใช่คนที่เฉียบแหลมที่สุดใช่ไหม” แซนเดอร์ถามอย่างเย้ยหยัน
“คุณพูดถูก เขายังมีชีวิตอยู่และถูกต้องแล้ว สิ่งเดียวที่น่าเสียดายคือความเกลียดชังที่เขามีต่อคุณ นั่นทําให้เขากลายเป็นศัตรูของโลกทั้งใบ ทั้งหมดเป็นเพราะคุณ เราจึงสูญเสียวอร์ล็อคที่สดใสเช่นนี้ไป” ไอย์ตีระฆังให้หมอราวรู้ตัว
“เดี๋ยวก่อน.. เขารอดมาได้ แม้ดัชนีความเจ็บปวดจะถึง 100 เปอร์เซ็นต์แล้ว เขาฟื้นคืนชีพขึ้นมาเป็นวอร์ล็อค แม้ว่าหัวใจจะหยุดเต้น นี่มีผลกระทบอย่างมาก! หากเราได้รับอนุญาตให้ค้นคว้าและทดลองกับเขา เราก็จะช่วยมนุษยชาติได้ มาก !”
แม้ว่าหมอราวจะถูกวิพากษ์วิจารณ์ แต่เขาก็มีดวงตาที่เปล่งประกายในขณะที่เขาคิดถึงความเป็นไปได้ทั้งหมด
ฟื้นจากความตาย? ความหมายดีมาก! อาจเป็นกุญแจสําคัญในการวิวัฒนาการของมนุษยชาติและชีวิตนิรันดร์! เขาสามารถเห็นตัวเองได้ทดลองกับลูซิเฟอร์เพื่อค้นหาความลับ
ทั้งไอย์และแซนเดอร์ต่างผิดหวังและรังเกียจกับสิ่งที่พวกเขาเห็น ต่อจากนี้ไป ผู้ชายคนนี้ก็ไม่เสียใจเลย เขาต้องการให้เด็กคนนี้ทําการทดลองมากขึ้นแทน? แม้ทุกอย่างที่เขาทํากับเด็กคนนี้ เขาก็ยังต้องการใช้เขาอีกครั้ง! ใจของชายผู้นี้มืดมนเพียงใด
“ราว คุณไม่ควรคิดเกี่ยวกับการทดลองกับลูซิเฟอร์ คุณควรอธิษฐานว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวต่อหน้าคุณ เพราะถ้าเขาทํา คุณจะไม่ใช่คนที่ทดลองกับเขา มันจะตรงกันข้าม” แซนเดอร์ตอบ เข้าใจว่าลูซิเฟอร์แข็งแกร่งเพียงใด
ด้วยความแข็งแกร่งที่เขามีและการรักษา เขาสามารถจัดการกับกองทัพได้อย่างง่ายดาย
เฮลิคอปเตอร์ของแวเรียนท์เกิดใหม่บินต่อไปไม่หยุด ขณะที่เคลื่อนตัวไปยังโรงงานดิลเลี่ยน ซึ่งกําลังจะกลายเป็นสมรภูมิของผู้แข็งแกร่งที่สุด
การต่อสู้ของดิลเลี่ยนกําลังจะเริ่มต้น แต่มีที่อื่นที่การทําลายล้างได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว
เมืองเอลันต้ากําลังเผชิญกับความโกรธแค้นของแวเรียนท์ทมิฬ ที่ก่อให้เกิดการทําลายล้างอย่างกว้างขวางทุกที่
ผ่านไปเพียง 3 นาทีนับตั้งแต่การโจมตีครั้งแรกเกิดขึ้นที่อาคารหลังหนึ่ง ตึกระฟ้า 17 แห่งถูกทําลายไปแล้ว เศษหินหรืออิฐของพวกมันวางอยู่รอบๆ เมฆฝุ่นขนาดมหึมาปกคลุมในอากาศ ซึ่งสามารถมองเห็นได้จากระยะไกลเช่นกัน
ทุกคนมีส่วนร่วมในการทําลายล้างและทําลายทุกอย่างราวกับว่าเป็นการเฉลิมฉลองที่พวกเขาสนุกสนาน ท่ามกลางแวเรียนท์ทมิฬ มีเพียงคนเดียวที่ยืนอยู่ข้างหลังไม่เข้าร่วม
นั่นคือไรอา ที่ยืนสงบเงียบพลางกอดอก ในขณะที่เขามองดูสภาพที่วุ่นวายของเมือง ในขณะที่ได้ยินเสียงกรีดร้อง ดังก้องกังวานอยู่รอบตัวเขา
เขายังคงยืนอยู่บนอาคารสูงที่เฮลิคอปเตอร์ของพวกเขาลงจอดเมื่อนานมาแล้ว อาคารส่วนใหญ่ในพื้นที่ถูกทําลาย ยกเว้นอาคารที่เขายืนอยู่
เขาอดไม่ได้ที่จะแหงนมองท้องฟ้าราวกับเบื่อหน่าย สงสัยว่าเมื่อไรแขกของเขาจะมาถึง
“ถึงตอนนี้ พวกเขาน่าจะได้รับข้อมูลแล้ว อย่างดีที่สุดพวกเขาจะใช้เวลา 1 ชั่วโมงกว่าจะถึงที่นี่ ทีมของฉันจะใช้เวลาเท่ากันในการไปถึงสถานที่นั้น…”
ในขณะที่ไรอากําลังมีบทสรุปของตัวเอง ทีมอัลฟ่าของ APF กําลังนั่งอยู่บนเฮลิคอปเตอร์ที่ยังคงมุ่งหน้าไปยังศูนย์วิจัยดิลเลี่ยน
ถึงเวลานั้นเองที่โทรศัพท์ของวารันท์เริ่มดังขึ้น เขารับสาย และวางโทรศัพท์ไว้ใกล้หู โดยตระหนักว่าเป็นการโทรจากฐานของพวกเขา
“มีอะไร?”
“คุณแน่ใจไหม?”
“ก็ได้ ฉันจะไปที่นั่น”
พูดสั้นๆ เพียง 3 บรรทัด เขาก็ตัดสาย
“คุณกําลังจะไปไหน?” เรียอาริถามวารันท์ด้วยความสงสัย
“เราต้องไปที่เอลันต้าบอกนักบินให้เปลี่ยนจุดหมายปลายทาง” วารันท์บอกเรียอาริ ขณะที่เขามองออกไปนอกหน้าต่าง ครุ่นคิด
เรียอาริเดินไปหานักบินโดยไม่ถามถึง 2 ครั้งและบอกให้เขาเปลี่ยนทิศทาง ก่อนที่เขาจะกลับมาหาวารันท์
“มีอะไรเกิดขึ้นในเอลันต้า?” ในที่สุด เขาก็ถามคําถามที่อยู่ในใจของเขา
