ตอนที่ 75: ลง
“การโจมตีไม่ได้ทําร้ายเราเลย อย่างน้อยก็ไม่ใช่อย่างที่คุณคิด อย่างไรก็ตาม มันทําอะไรที่แย่กว่านั้นอีก มันดึงดูดความสนใจของพวกในดันเจี้ยนมาที่เรา”
“เราไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเข้าร่วมการต่อสู้ในตอนนี้ อย่างน้อยถ้าเราไม่ต้องการที่จะถูกล้อมรอบด้วยสัตว์ร้ายนะนะ” เวสตันกล่าวก่อนจะก้าวออกไปเช่ นกัน
นักรบส่ายหน้าราวกับว่าเขารู้สึกอับอายที่ไม่สามารถเข้าใจสิ่งพื้นฐานดังกล่าวได้ ในขณะที่คนอื่นเข้าใจ เขาก้าวลงจากรถด้วย
ทันทีที่กลุ่มแวเรียนท์ของกิลด์อินทรีแดงก้าวออกจากยานเกราะ พวกเขาเห็นสัตว์ร้ายมากกว่าร้อยตัวเข้ามาหาพวกเขา
กอริลลาหุ้มเกราะ พยัคฆ์เงิน และทหารโครงกระ ดูกกําลังวิ่งไปที่กิลด์อินทรีแดง ขณะที่สัตว์ที่เหลืออยู่ด้านหลัง
ลูซิเฟอร์ได้ยิงสายฟ้าเพื่อดึงดูดความสนใจของสัตว์ร้ายต่อกิลด์อินทรีแดง ซึ่งทําให้อินทรีย์คิเมร่ามีโอกาสโจมตีลูซิเฟอร์กรอบเวลาเล็ก ๆ นั้นก็เพียงพอแล้วสําหรับพวกมันที่จะโจมตีลูซิเฟอร์
อินทรีคิเมร่าเปิดปากของพวกมันและยิงแสงจ้าไปทางลูซิเฟอร์
เลเซอร์ที่สว่างจ้าซูมผ่านอวกาศและเวลาขณะที่มันเคลื่อนเข้าหาลูซิเฟอร์ ซึ่งเพิ่งหันกลับมามองทางอินทรีหลังจากโจมตียานพาหนะกิลด์อินทรีแดง
ร่างกายของลูซิเฟอร์ดูเหมือนจะหยุดนิ่งในเวลาที่เขารู้สึกว่าความเร็วของเขาช้ากว่าการโจมตีที่พุ่งเข้ามาหาเขาจากทุกทิศทุกทาง
เมื่อการโจมตีมาจากอินทรีคิเมร่า รังสีของแสงสีขาวก็กระจายไปทั่ว ทําให้ลูซิเฟอร์หลบเลี่ยงไม่ได้ด้วยการขยับไปทางซ้ายหรือขวา
หลังจากประสบกับการโจมตีเหล่านี้แล้ว ลูซิเฟอร์ก็รู้ว่าเลเซอร์เหล่านี้ไม่ใช่สิ่งที่จะเข้าใจได้ง่าย อย่างไรก็ตาม เขากําลังมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เขาสามารถทําได้ในตอนนี้ เวลาได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นศัตรูของเขาในการพยายามช่วยตัวเองให้รอด
“ฉันต้องควบคุมลม! ฉันต้องขึ้นไป! นั่นเป็นทางเดียวที่จะอยู่รอด!” เขาอุทานกําหมัดของเขา เขาตระหนักว่าการหลบซ้ายหรือขวาไม่ใช่ทางเลือก วิธีเดียวที่เขาสามารถอยู่รอดได้คือการขึ้นไป
โดยเพ่งความสนใจไปที่ธาตุลม เขาพยายามดันร่างกายให้สูงขึ้นทั้งๆ ที่ควบคุมพลังงานลมได้ไม่เพียงพอ
แม้ว่าเขาจะพยายามทุกวิถีทาง เขาก็ไม่สามารถควบคุมสิ่งนั้นได้ แม้แต่ตอนนี้ เขารู้ว่าเขาไม่สามารถไปได้ไกลกว่านี้อีกแล้ว หลังจากพยายามอยู่นาน เขาก็สามารถบินได้เหนือพื้นดินเพียงเล็กน้อย
ด้วยความช่วยเหลือของความแข็งแกร่งของเขาในการกระโดด เขาสามารถขึ้นมาได้สูงมาก การก้าวไปข้างหน้าโดยไม่ล้มในทันทีได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นข้อจํากัดในการควบคุมของเขา
ลูซิเฟอร์ล้มเหลวในการขึ้นไป เขารู้สึกเหมือนเหลือเพียงทางเลือกเดียวเท่านั้น ตัวเลือกที่เขาพบว่าใช้ได้คือลงไป
ลูซิเฟอร์หยุดใช้ความสามารถของเขาเพื่อรักษาสมดุลในอากาศ เขายกมือขึ้นสู่ท้องฟ้า เขาพยายามช่วยแรงโน้มถ่วงด้วยการควบคุมเพียงเล็กน้อยที่เขามี
ร่างกายของเขาเริ่มล้มลง เขาเริ่มเข้าใกล้พื้นมากขึ้นทุกวินาที อย่างไรก็ตาม เขาช้าเกินไป
แสงเลเซอร์ที่เจิดจ้าออกมาจากปากของอินทรีคิเมร่าแทงร่างกายของเขา หน้าอกของเขาถูกเจาะด้วยเลเซอร์หลายอันที่เจาะร่างกายของเขา ทําให้มีรูในร่างกายของเขาที่ยอมให้ใครคนหนึ่งมองทะลุผ่านเข้าไปได้
“อื้อ!” เลือดไหลออกมาจากริมฝีปากของลูซิเฟอร์ ขณะที่เขาเปล่งเสียงคํารามอย่างเจ็บปวด เขามีการควบคุมความเจ็บปวดที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งช่วยให้เขารับมือกับความเจ็บปวดได้จนถึงตอนนี้ ทําให้ประสาทสัมผัสของเขาตื่นตัวในสถานการณ์ที่คนปกติจะสูญเสียสติไปแล้ว
เขาไม่แม้แต่จะกรีดร้อง ขณะที่ร่างกายของเขาถูกแทงทะลุ ในขณะที่เขาปล่อยให้แรงโน้มถ่วงทํางานโดยไม่ต่อต้านร่างกายของเขาตกลงบนพื้นท่ามกลางสัตว์ร้ายทั้งหมดบนพื้น
หลังจากจัดการกับลูซิเฟอร์แล้ว อินทรีคิเมร่า ยังคงบินไปยังกลุ่มสมาชิกกิลด์อินทรีแดงที่กําลังยุ่งอยู่กับการจัดการกับสัตว์ร้ายครึ่งหนึ่งที่โจมตีพวกเขาแล้ว
“ไอ้สารเลวนั่น! เขาล้มลงแล้ว! นับประสาเขาจัดการกับสัตว์ร้ายส่วนใหญ่ มันกําลังเกิดขึ้นตรงข้ามอย่างสิ้นเชิง เรากําลังใช้ความรุนแรงของการโจมตีมากที่สุด!” เวสตันผู้วิเศษของกิลด์อินทรีแดงอุทาน ขณะที่เขาสร้างบาเรียกึ่งโปร่งใสรอบ ๆ เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งของเขา เพื่อปกป้องพวกเขาจากลูกแก้วเงินระเบิดที่ออกมา จากปากของพยัคฆ์เงิน
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
“ไอ้เวรนั้นตายไปไม่ได้! อีกไม่นานมันก็คงจะฟื้นแล้ว! เราได้เห็นสัตว์ประหลาดตัวนั้นมากพอที่จะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!” สมาชิกอีกคนหนึ่งของกิลด์อินทรีแดงตอบ
เขายืนอยู่ข้างหลังทุกคน ในขณะที่เขาเป็นคนที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้
เขาเป็นพ่อมดที่มีพลังธาตุของของการเชื่อมโยงจิตใจ เขาสามารถสร้างความเชื่อมโยงระหว่างเพื่อนร่วมทีมของกิลด์อินทรีแดงเพื่อให้แต่ละคนสามารถพูดคุยกันโดยใช้ความคิดของพวกเขาแม้จะอยู่ห่างไกลกัน
เป็นวิธีที่มีประสิทธิภาพเพื่อให้แน่ใจว่าสมาชิกกิลด์สามารถต่อสู้พร้อมกันได้ ซึ่งจําเป็นเมื่อต้องต่อสู้กับฝูงสัตว์ร้าย
เขาถูกทิ้งไว้ข้างหลัง เพราะเขาอาจจะตายก่อนด้วยความสามารถของเขา ถ้าเขานําหน้าคนอื่น
“มันสําคัญอะไร! สัตว์ร้ายที่อยู่รายรอบร่างกายของเขา จะไม่ให้โอกาสเขาร่างกายของเขาจะถูกกินก่อนที่เขาจะรักษาได้!”
“แม้ว่าเขาจะรักษาและเริ่มต่อสู้ มันก็ไม่ได้ช่วยเรา ด้วยสัตว์ร้ายที่เผชิญหน้ากับเรา โปรดมุ่งความสนใจไปที่การต่อสู้ที่อยู่ตรงหน้าเรา! เราทําได้เพียงหวังว่าเขาจะชะลอสัตว์ร้ายที่เหลือได้ และไม่ถูกกินได้ง่ายๆ” ซาเล่ รักษาการหัวหน้ากิลด์กล่าวขณะยิงกระสุนน้ําจากฝ่ามือเข้าหากอริลลาเกราะยักษ์
กระสุนน้ําทํามาจากน้ํา อย่างไรก็ตาม พวกเขาสามารถเจาะร่างกายมนุษย์ธรรมดาๆ ได้ และฆ่าพวกมันในทันที อย่างไรก็ตาม กระสุนน้ําก็ไม่สามารถเจาะร่างกายของกอริลล่ายักษ์ด้วยเกราะที่หุ้มอยู่รอบ ๆ ผิวหนังได้
