ตอนที่ 77: ศัตรูที่กลายเป็นพันธมิตร
เนื่องจากความสามารถเดียวของเขาคือสร้างความเชื่อมโยงทางจิตใจระหว่างสมาชิกกิลด์อินทรีแดงทั้งหมดที่อยู่ที่นั่น เขาไม่ได้ต่อสู้ เขาไม่มีความสามารถเช่นนั้น แต่เขากําลังดูการต่อสู้ทั้งสองที่เกิดขึ้นแทน
นั่นคือตอนที่เท้าของกอริลล่าเกราะกระแทกกับพื้น ทําให้เกิดสิ่งที่ดูเหมือนแผ่นดินไหวภายในระยะที่กําหนด
แผ่นดินไหวทําให้สมาชิกกิลด์อินทรีแดงเสียการทรงตัว มอนสเตอร์ในดันเจี้ยนครึ่งหนึ่งได้รับผลกระทบจากแผ่นดินไหว ซาเล่ที่เพิ่งค้นพบจุดอ่อนของกอริลล่าเกราะ กําลังจะยิงลูกกระสุนน้ําเพื่อฆ่ากอริลล่าเกราะ เมื่อเขาสูญเสียการทรงตัว
เป้าหมายของเขาถูกรบกวน และการระดมยิงของกระสุนที่กําลังจะโดนกับกอริลล่าเกราะได้โจมตีทหารโครงกระดูก แทนการทําลายร่างกายของพวกมัน
หลังจากที่ได้สมดุลแล้ว เขาก็ตัดสินใจเล็งอีกครั้ง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนสายเกินไป
กอริลลาหุ้มเกราะอยู่ใกล้เขามากเกินไป และหมัดของมันพุ่งเข้าหาใบหน้าของซาเล่เพื่อขยี้เขา
เมื่อพบว่าสายเกินไป ซาเล่ก็หลับตาลงราวกับยอมแพ้ ความตายที่เขาไม่ได้คาดหวังนั้นกําลังจะมาถึง สิ่งที่มาถึงคือเสียงอันทรงพลัง
เมื่อลืมตาขึ้น เขาเห็นสิ่งกีดขวางกึ่งโปร่งใสอยู่รอบตัวเขา บาเรียกําลังปกป้องเขาจากการถูกบดขยี้
เมื่อมองย้อนกลับไป เขาเห็นเวสตัน
“เล็งซะ! เมื่อนับถึงสาม ฉันจะถอดบาเรียออก! คุณต้องฆ่าเขาทันที!” เวสตันส่งข้อความถึงซาเล่ที่มีรอยยิ้มขอบคุณบนใบหน้าราวกับว่าขอบคุณเวสตันโดยไม่มีคําพูดใด ๆ
“3… 2… 1.”
เมื่อนับถึงสาม เวสตันก็ทําตามที่เขาบอก เขาถอดบาเรียออก 3 วินาทีก็เพียงพอแล้วที่ซาเล่จะเล็งไปที่กอริลล่า
ทันทีที่บาเรียกึ่งโปร่งใสหายไป กระสุนสีน้ำเงินเข้มที่ทําจากน้ำก็พุ่งออกมาจากมือของซาเล่ พุ่งเข้าหาส่วนบนของคอของกอริลล่าหุ้มเกราะ
มือของกอริลล่าหุ้มเกราะลอยขึ้นไปในอากาศ ในขณะที่มันกําลังจะทุบอีกครั้ง แต่นั่นคือตอนที่บาเรียกึ่งโปร่งใสหายไป ในชั่วพริบตากระสุนหลายนัดก็ทะลุเข้าที่คอ ของกอริลลาที่หุ้มเกราะ
มือของกอริลล่าหุ้มเกราะล้มลงเมื่อกระสุนเข้าคอ มือของมันกําลังจะทุบลงไปที่ซาเล่ แต่คราวนี้ซาเลไม่กลัว
บาเรียกึ่งโปร่งใสปรากฏขึ้นอีกครั้งรอบๆซาเล่เพื่อปกป้อง เขาจากการจู่โจมครั้งสุดท้ายของกอริลลาหุ้มเกราะ
กอริลลาหุ้มเกราะคุกเข่าลง ขณะที่มือเลื่อนลงมาบนพื้นผิวของบาเรีย ตาของมันปิดลง เมื่อมันตกลงสู่พื้นในที่สุดก็ตาย
กอริลลาหุ้มเกราะล้มลงกับพื้นตาย อย่างไรก็ตามกอริลล่า ตัวอื่นเข้ามาโจมตีซาเล่มันมาพร้อมกับพยัคฆ์เงินที่ล้อมรอบซาเล่ ด้วยการป้องกันระดับเดียวที่ปกป้องเขา ซึ่ง เป็นบาเรียที่เวสตันจัดหาให้
ขณะที่เวสตันกําลังยุ่งอยู่กับการปกป้องซาเอเล่ สมาชิกกิลด์อินทรีแดงคนอื่นๆ ก็ไม่ได้รับการคุ้มครอง
“เวสตัน! เราต้องรวมกันอย่างสมบูรณ์แบบนาบาเรียออกจากจุดที่ฉันบอกเท่านั้น! เราต้องจัดการพวกมันทีละตัว อย่างไรก็ตาม ฉันทําไม่ได้โดยที่คุณไม่ปกป้อง ฉันจากการโจมตีที่เหลือ!” ซาเล่สั่งเวสตันซึ่งพยักหน้ารับทราบ
“ฉันต้องการการปกป้อง! พวกทหารโครงกระดูกกําลังเข้า มาหาฉัน! ฉันสามารถปกป้องได้ที่ละคนด้วยบาเรียของฉัน! ซาเล่ต้องการบาเรียของฉันโดยด่วน!” เวสตันร้องออกมา สังเกตเห็นกลุ่มทหารโครงกระดูกเดินเข้ามาหาเขาด้วยดาบ ของพวกมัน
เขารู้ว่าหากพวกเขาเข้ามาใกล้ เขาจะต้องถอดการป้องกันจากซาเล่เพื่อให้สามารถป้องกันตัวเองได้ ซึ่งหมายความว่าซาเล่จะตายอย่างมีประสิทธิผล เพื่อไม่ให้ตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาจึงร้องขอความช่วยเหลือจากสมาชิกคนอื่นๆ ในเชิงรุก
ลูซิเฟอร์ลุกขึ้นยืน จับหน้าอกที่เปื้อนเลือด ผิวที่ไหม้เกรียมของเขากําลังฟื้นตัวด้วยความเร็วที่ตาเห็น
เขามองดูสัตว์ประหลาดลูกแก้วที่ตอนนี้มันมีลูกแก้วอยู่เพียง 2 ลูกบินเข้าหาเขาอีกครั้ง
“มันจะไม่เกิดขึ้นอีกครั้งแน่นอน!” ลูซิเฟอร์พึมพําอย่างเคร่งขรึม ขณะที่ยกมือขึ้นเล็งไปที่สัตว์ประหลาดลูกแก้ว
สายฟ้าแลบออกจากมือของเขา มันพุ่งเข้าหาสัตว์ประหลาดที่บินเข้าหาเขา
สายฟ้าที่ประกอบด้วยสายฟ้าสีดําพุ่งเข้าใส่สัตว์ประหลาด ลูกแก้วทําให้เกิดการระเบิดอันทรงพลังอีกครั้ง
การระเบิดครั้งนี้มีระดับความรุนแรงเท่ากับครั้งที่แล้ว อันที่จริงมันกําลังถูกขยายด้วยสายฟ้า มันดูน่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าเดิมเมื่อสายฟ้าสีดําส่องประกายผ่านเปลวเพลิงที่ ร้อนระอุ
มอนสเตอร์ลูกแก้วออกมาจากเปลวเพลิงอีกครั้ง มันพุ่งกลับไปทางลูซิเฟอร์ คราวนี้มันเหลือลูกแก้วเพียงลูกเดียวเท่านั้น
“ดังนั้นเขาจึงสามารถสร้างระเบิดได้ 3 ครั้งและมี 3 ชีวิต พร้อมๆ กัน ไม่เป็นไรฉันจะฆ่าพวกมันให้มากเท่าที่ฉันต้องการ ฉันอาจใช้มันเพื่อประโยชน์ของตัวเองด้วยซ้ำ”
” การระเบิดจะไม่แยกความแตกต่างระหว่างคนที่มันฆ่ามอนสเตอร์ลูกแก้วอาจจะคงกระพันกับไฟของมันเอง แต่มอนสเตอร์ที่อยู่รอบๆ นั้น…” ลูซิเฟอร์ยอมรับ ขณะมอง ปยังมอนสเตอร์ลูกแก้ว เขายิงสายฟ้าอีกลูกหนึ่งในที่สุดก็ฆ่าสัตว์ร้ายได้ทันที
โดยไม่มีการพักผ่อน เขาเริ่มบินไกลจากฝูงมอนสเตอร์ที่ เล็งมาที่เขาโดยไม่หันหลังให้กับพวกมัน เขาพบว่าตัวเองมีช่วงเวลาได้ง่ายขึ้น เนื่องจากอินทรีคิเมร่ากําลังยุ่งอยู่ กับการจัดการกับกิลด์อินทรีแดง มอนสเตอร์ระยะไกลส่วนใหญ่กําลังต่อสู้กับกิลด์อินทรีแดง
อินทรีคิเมร่า, พยัคฆ์เงินเป็นมอนสเตอร์โจมตีระยะไกลที่ดุร้าย อย่างไรก็ตาม กลุ่มของพวกเขากําลังต่อสู้กับกิลด์อินทรีแดง มอนสเตอร์ระยะสั้นเพียงตัวเดียวที่อยู่ใกล้ สมาชิกกิลด์อินทรีแดงคือทหารโครงกระดูก
สัตว์ร้ายเพียงตัวเดียวที่ลูซิเฟอร์เหลือให้จัดการคือตัวนี้ ที่มีหนามแหลมที่สามารถยิงหนามของมันออกมาได้ มันเป็นสัตว์ประหลาดตัวเดียวที่ไม่ใช่สัตว์ประหลาดระยะสั้นที่ เผชิญหน้ากับลูซิเฟอร์ อย่างไรก็ตาม มันถูกจัดเป็นมอนสเตอร์ระดับกลางเท่านั้น เนื่องจากหนามแหลมของมันสามารถลอยออกไปได้ในระยะ 2 เมตรเท่านั้น
เนื่องจากลูซิเฟอร์อยู่ไกลกว่านั้น เขาไม่จําเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับพวกมัน มอนสเตอร์ตัวอื่นๆ ที่เล็งไปที่เขา คือมอนสเตอร์ต้นไม้และมอนสเตอร์ลูกแก้ว ซึ่งไม่มีสิ่งใดที่ เป็นภัยคุกคามตราบใดที่พวกมันไม่ไปถึงเขา
ลูซิเฟอร์พุ่งออกไปอีกครั้งหนึ่ง
คราวนี้เขารู้ว่าใครที่เขาต้องการกําหนดเป้าหมาย สายฟ้าสีดําลอยผ่านอากาศ ทิ้งร่องรอยมีดไว้เบื้องหลัง ไม่ว่าสายฟ้าสีดําจะผ่านไปที่ใด มันจะเหลือพื้นที่ที่ไม่มั่นคง ซึ่งดูเหมือนจะแตกออก
สายฟ้าฟาดเข้าใส่สัตว์ประหลาดลูกแก้วที่บินอยู่ตรงกลางของสัตว์ประหลาดต้นไม้ ทําให้เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ เปลวเพลิงลุกลามไปทั่วทุกหนทุกแห่งจับสัตว์ประหลาดต้นไม้สูง 7 ฟุตไว้ในกํามือ
ต้นไม้ที่มาจากดันเจี้ยนนั้นอ่อนแอต่อเปลวไฟ นับประสาเปลวเพลิงที่รุนแรงยิ่งกว่าไฟปกติเสียอีก
ทันทีที่เกิดการระเบิด เขาจับสัตว์ประหลาดต้นไม้ 4 ตัวในระยะของเขาทันที สัตว์ประหลาดต้นไม้เริ่มส่งเสียงกรีดร้อง เมื่อเสียงเจ็บปวดดังก้องไปทั่วบริเวณ
สัตว์ประหลาดต้นไม้เริ่มลุกไหม้และเคลื่อนที่ไปมา โจมตีมอนสเตอร์ต้นไม้ที่กําลังลุกไหม้ตัวอื่นๆ ที่อยู่รอบตัวพวกมันเอง
เสียงกรีดของสัตว์ประหลาดต้นไม้กําลังทําร้ายหัวของลูซิเฟอร์ ซึ่งน่าปวดหัวอยู่แล้ว เขารู้สึกเหมือนกลองกําลังที่อยู่ในหัวของเขา
ลูซิเฟอร์เพิกเฉยต่ออาการปวดหัวของเขา เขาได้เล็งอีกเป้าหมายหนึ่งโดยเล็งไปที่มอนสเตอร์ลูกแก้วตัวอื่น เขาเริ่มที่จะค้นหามอนสเตอร์ลูกแก้วมาเป็นพันธมิตรของเขาแทนที่จะเป็นศัตรู เนื่องจากเขาสามารถฆ่าศัตรูได้หลายตัวด้วยสายฟ้าเพียงลูกเดียวโดยใช้การระเบิด
ในขณะที่การระเบิดเกิดขึ้นในส่วนอื่นของสนาม กิลด์อินทรีแดงกําลังยุ่งอยู่กับการจัดการปัญหาของพวกเขาเอง
นักเวทย์เวสตันกําลังสร้างบาเรียให้กับซาเล่ เขามองไปรอบๆ เพื่อขอความช่วยเหลือ อย่างไรก็ตามไม่มีใครสามารถช่วยได้ เนื่องจากสมาชิกกิลด์อินทรีแดงส่วนใหญ่กําลังยุ่งอยู่กับการต่อสู้เพื่อชีวิตของตนเอง
เมื่อโครงกระดูกทหารไปถึงใกล้เวสตัน เขากําหมัดแน่น
“ฉันขอโทษนะซาเล่ แต่ฉันต้องป้องกันตัวเอง บาเรียกําลังจะหายไป เตรียมตัวให้พร้อม” เวสตันเตือนซาเล่ ขณะที่เขาเตรียมที่จะถอดบาเรียออกจากซาเล่ เมื่อมองดูดาบของทหารโครงกระดูกที่พุ่งเข้ามาหาเขา เขาก็สูดหายใจเข้าลึกๆ
โจมตี!
เขาอยู่ห่างจากการระลึกถึงสิ่งกีดขวางเพียงเสี้ยววินาที เมื่อเขาได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของรถยนต์ดังขึ้น
ในวินาทีต่อมา เขาเห็นรถหุ้มเกราะมาจากที่ไหนสักแห่งรถหุ้มเกราะปะทะกับทหารโครงกระดูก และโยนพวกมันทิ้งไปอย่างมีประสิทธิภาพ
ทหารโครงกระดูกส่วนใหญ่ถูกทําลาย อย่างไรก็ตาม พวกเขายังสามารถเคลื่อนไหวได้รถหุ้มเกราะก็ไม่หยุดเช่นกัน มันเดินหน้าต่อไปและปืนข้ามโครงกระดูกบดขยี้มันด้วยรถหุ้มเกราะรุ่นเฮฟวีเวท
กระจกหน้ารถลดต่ำลงเผยให้เห็นคนอยู่ข้างใน
“คอนเนอร์?” เวสตันอุทานด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นบุคคลนั้น
“ฮ่าฮ่าฮ่า ใช่แล้วถ้าฉันไม่มีความสามารถในการต่อสู้ ละจะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันสามารถช่วยด้วย การเชื่อมโยงจิตใจด้วยพลังของฉันเท่านั้นได้! ฉันยังสามารถช่วยเหลือด้วยวิธีอื่นได้อีก” คอนเนอร์ตอบ ในขณะที่เขาหัวเราะ
เขาย้ายรถหุ้มเกราะไปข้างหลัง
“ขอบคุณที่ช่วยฉัน” เวสตันขอบคุณด้วยรอยยิ้มขอบคุณบนใบหน้าของเขา
ทันใดนั้น เมื่อสังเกตเห็นอะไรบางอย่าง ใบหน้าของเขาก็ซีด แต่ก่อนที่เขาจะพูดอะไร รังสีของแสงสีขาวก็มาจากท้องฟ้ากระทบยานเกราะ
“ออกไปเดี๋ยวนี้!” เวสตันร้องเรียก อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไป
ลําแสงที่สว่างจ้ากระทบจุดอ่อนของยานเกราะ ซึ่งหนึ่งในนั้นสามารถโจมตีจุดอ่อนที่สุดได้
ประกายไฟมาใกล้ถังน้ำมันของรถทําให้เกิดปัญหาใหญ่
บูม!
ก่อนที่ใครจะเข้าใจอะไรได้ พวกเขาเห็นยานเกราะลอยขึ้นไปในอากาศ ติดอยู่ในเปลวเพลิง
“คอนเนอร์!” เวสตันคําราม อย่างไรก็ตาม มันก็สายเกินไป
เขาตระหนักว่าเขาไม่สามารถทําอะไรได้ ถ้าเขาสามารถสร้างบาเรียรอบคอนเนอร์ได้ทันเวลา เขาอาจจะรอดแล้วก็ได้ แม้ว่าเขาจะใช้บาเรียเพื่อรักษาซาเล่ ให้ปลอดภัยแล้ว แต่เขาก็ยังรู้สึกเสียใจที่เขาไม่สามารถช่วยคอนเนอร์ที่เสียชีวิตหลังจากช่วยเขาไว้ได้
อ่านนิยาย เรื่องนี้ ก่อนใคร ที่ novelza.com
