Inhuman Warlock จอมเวทย์ไร้มนุษยธรรม – ตอนที่ 82: ความสงสัย

ตอนที่ 82: ความสงสัย

“คุณอาจถูกคุมขัง แต่ฉันจะไม่ปล่อยให้คุณทนทุกข์ นั่นคือสิ่งที่ลูกชายของเซล แอซเรล สมควรได้รับน้อยที่สุด” แซนเดอร์พึมพําก่อนจะกดหมายเลขของฟลูเรนเพื่อรับข้อมูลอัปเดตเกี่ยวกับสถานการณ์

……

ฟลูเรนวิ่งผ่านถนนที่เป็นแอ่งน้ำ ซึ่งมีช่วงเวลาที่ยากลําบากในการจัดการกับน้ำที่ไหลเข้าอย่างหนักจากฝนตกหนัก

เสื้อผ้าของเขาเปียกโชกไปแล้ว แต่เขาไม่สนใจ หลังจากอัพเดทสถานการณ์ของแซนเดอร์แล้ว ไม่นานเขาก็มาถึงสถานที่ที่ลูซิเฟอร์ยืนอยู่

เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขาเห็นคน 2 คนเสียชีวิต นอนอยู่ใกล้ลูซิเฟอร์ สมาชิกที่เหลือยืนห่างจากเขารักษาระยะห่าง อันที่จริงพวกเขายืนห่างจากเขามากกว่า 100 ก้าว

“ดี พาพวกเขาไปที่นั่น เพื่อไปหาคุณ เขาต้องไปที่นั่น” ฟลูเรนพึมพําเมื่อเห็นสถานการณ์

ลูซิเฟอร์จ้องไปที่แวเรียนท์รอบๆเขา ที่อยู่ห่างไกลจากเขา เมื่อแตะเท้าไปที่กลุ่มในไม่ช้าเขาก็เริ่มบินเข้าหาพวกเขา 

เมื่อมองไปที่ลูซิเฟอร์ที่บินหนีไปฟลูเรนก็ยิ้ม “ได้! ไปที่นั่น ทุกอย่างจะจบลงอีกนิดเดียว”

วืดดดด! วืดดดด!

เมื่อเขาพูดจบ โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น

ใบหน้าของเขาซีดเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ เสียงของมันไม่ดังเกินไป แต่ก็ไม่ต่ำพอที่จะจมตามด้วยเสียงฝน

ฟลูเรนเห็นลูซิเฟอร์หยุด เขารู้ว่ามันไม่ดี ลูซิเฟอร์กําลังได้ยินเสียงนี้

…….

“แซนเดอร์อยู่ที่ไหน” ลูซิเฟอร์ถามด้วยน้ำเสียงสบายๆ

“เขาออกจากเมืองไปแล้ว ใช่” มาร์เคลโพล่งออกมาโดยไม่ได้คิดอะไร แต่กว่าจะรู้ก็สายไปเสียแล้ว

ใบหน้าของเขาซีด เมื่อรู้ว่าเขาทําอะไรลงไป แต่มันก็สายเกินไป แม้ว่าฟลูเรนจะสั่งให้เขาทําอะไรต่อไป แต่เขาทําไม่ได้เพราะปลอกคอของเขาถูกลูซิเฟอร์คว้ามา ลูซิเฟอร์ลากเขาออกมาจากอีกฟากหนึ่งของเคาน์เตอร์ แล้วทุบเขาที่ถนน

“แกวางกับดักให้ฉันที่นี่?” ลูซิเฟอร์พูดอย่างเคร่งขรึม ขณะยกเท้าขึ้นทุบหัวของชายวัยกลางคนแล้วทุบให้แหลก

ชายผมบลอนด์ที่อยู่ในร้านที่ใกล้ที่สุดกรีดร้อง ขณะที่เห็นเพื่อนของเขาตาย ”มาร์เคล!”

เขาออกมาจากร้านและวิ่งไปหาลูซิเฟอร์เพื่อฆ่าเขาด้วยความโกรธ คนๆนี้ทําโดยไม่สนใจคําสั่งของฟลูเรน

“ข้าไม่สนใจว่าพวกเจ้าเป็นใคร! ใครก็ตามที่ขวางทางข้าจะต้องพบกับชะตากรรมเดียวกัน” ลูซิเฟอร์ประกาศโดยไม่สนใจเสียงกรีดร้องของชายที่วิ่งเข้ามาหาเขา

“แกต้องตาย!” ชายผู้นั้นส่งเสียงกรีดร้อง ขณะที่เขาหายตัวไป กลายเป็นเงา

เมื่อเห็นชายคนนั้นหายตัวไป ลูซิเฟอร์ก็ตกตะลึง แต่ในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นเงาที่เคลื่อนตัวอยู่บนพื้น

“เขากลายเป็นเงา? หรือเขาล่องหนแต่ควบคุมเงาไม่ได้? ไม่สิ บนท้องฟ้าไม่มีดวงอาทิตย์จะเป็นเงาธรรมดาไม่ได้ เขากลายเป็นเงา!?”

เมื่อวิเคราะห์สถานการณ์อย่างเร่งรีบ เขาก็ตระหนักได้ ในทันทีว่าพลังของชายผู้นี้คืออะไร

ชายผมบลอนด์ชื่อ เทรสตัน นักรบแวเรียนท์ ที่มีพลังทางกายภาพของการเปลี่ยนแปลง พลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของเขาแตกต่างจากเคน

ในขณะที่ผู้นําระดับแรกของแวเรียนท์ที่เพิ่งเกิดขึ้นใหม่ เคนสามารถแปลงร่างเป็นรูปร่างมนุษย์ใดๆ ก็ได้ ซึ่งช่วยให้เขาปลอมตัวเป็นใครก็ได้ เทรสตันทําได้เพียงแปลงร่าง เป็นเงาเท่านั้น

ความสามารถในการแปลงร่างของเขาถูกจํากัดมากขึ้นเช่นกัน เพราะเขาสามารถอยู่ในร่างเงาของเขาได้ครั้งละ 20 วินาทีก่อนที่เขาจะกลับมาเป็นปกติโดยไม่เต็มใจ

แม้จะมีข้อจํากัดนี้ เทรสตันใช้ความสามารถนี้ในขณะที่ เขาเชื่อว่า 20 วินาทีก็เพียงพอแล้วสําหรับเขาที่จะฆ่าลูซิเฟอร์สําหรับสิ่งที่เขาทํากับเพื่อนของเขา

“มาเถอะ” ลูซิเฟอร์พึมพําขณะมองดูเงาที่ใกล้เข้ามา

เขายกเท้าขึ้นเล็กน้อยแล้วทุบลงบนพื้น ขณะที่บินไปทางเงาแทน

เทรสตันตกตะลึง เมื่อเห็นลูซิเฟอร์เคลื่อนตัวเข้ามาหาเขา ขณะที่เขาสงสัยว่าเขาได้ตระหนักถึงพลังของเขาหรือไม่

“ไม่ เขาไม่รู้” เทรสตันโน้มน้าวตัวเอง ขณะเตรียมมีดพร้อมที่จะโจมตีลูซิเฟอร์

ทันทีที่ลูซิเฟอร์เข้าใกล้เทรสตัน ชายคนนั้นก็กระโดดออกมาจากเงามืด พลางแทงมีดเข้าหาตัวเขา

“ช้าเกินไป” ลูซิเฟอร์ตอบราวกับว่าเขาคาดไว้อยู่แล้ว 

เขาบิดตัวไปมากลางอากาศ หลบคมมีดขณะจับคอของชายวัยกลางคน เขากําหมัดแน่น เขาขย้ำคอของชายคนนั้น

ดวงตาของชายผู้นั้นเบิกกว้าง เมื่อลําคอของเขาถูกบดขยี้ เขาไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเร็วแค่ไหน ทันทีที่เขาออกมาจากเงามืด เพื่อโจมตีลูซิเฟอร์ทุกอย่างก็มืดลง

เมื่อเขาตกลงลงสู่พื้น ลูซิเฟอร์เหวี่ยงร่างของเขาไปด้านข้า

ศพ 2 ศพอยู่รอบๆ ลูซิเฟอร์ ขณะที่เขาเหลือบมองไปทางซ้ายไปยังกลุ่มคนกลุ่มใหญ่ที่เพิ่งไปถึงที่นั่น

แม้จะเฝ้าดูเทรสตันที่ตาย แต่ก็ไม่มีใครวิ่งเข้าหาเขาเพื่อโจมตี ลูซิเฟอร์พบว่ามันแปลก

เขาแน่ใจว่าผู้คนรู้ว่าเขาสามารถใช้สายฟ้าเพื่อฆ่าศัตรูของ เขาได้ในตอนนี้บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทําไมพวกเขาถึงรักษาระยะห่าง? เขาสงสัย

ลูซิเฟอร์กําหมัดของเขา เขายกเท้าขวาขึ้นเหนือพื้น เมื่อแตะลงบนพื้น เขาเริ่มบินไปหาศัตรู

วืดดดดด!

ลูซิเฟอร์บินไปได้ไม่กี่ฟุตเมื่อเขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ท่ามกลางเสียงฝนที่มาจากข้างหลังเขา

ขณะหยุดเดิน เขามองไปข้างหลังก็พบว่าฟลูเรนยืนอยู่ตรงนั้น

เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นฟลูเรน เขาจําฟลูเรนไม่ได้ แต่เขารู้สึกได้ว่าชายผู้นี้แตกต่างจากคนอื่นดูเหมือนเขาจะสามารถข่มขู่และมีประสบการณ์มากกว่าคนอื่นๆ

ลูซิเฟอร์มองไปทางขวาของเขาเพื่อมองดูฟลูเรน ก่อนที่จะมองไปทางซ้ายของเขาไปยังผู้ชายจํานวนมากที่ยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับว่าพวกเขากําลังรอเขาอยู่

เขาสงสัยว่าเขาต้องฆ่าใครก่อนมีบางอย่างดูแปลก ๆ ที่นี้เช่นกัน ทําไมไม่มีใครโจมตีเขาเลย?

“มันเป็นกับดักอย่างนั้นหรือ? พวกเขาจะเป็นคนที่ไม่ได้เด็ดขาด พวกเขาต้องพยายามทําร้ายฉัน มีบางอย่างไม่ถูกต้อง” เขาคิด

เขาหันไปทางฟลูเรนและตัดสินใจเลือกเป้าหมาย

“โจมตีเขา ดึงดูดความสนใจของเขาตอนนี้ เป้าหมายแรกของคุณคือทําให้เขาไปที่จุด 0! เขาเริ่มสงสัยแล้ว โจมตีเขาเดี๋ยวนี้” ฟลูเรนพึมพําเสียงเบา ๆ ทําให้แน่ใจว่ามีเพียงคนของเขาเท่านั้นที่จะได้ยินเขาผ่านการสื่อสาร