105 ปฏิเสธ
แม้ว่าเสียงเชียร์ของผู้ชมจะปิดกั้นเสียงตะโกนของเธอ แต่เพราะซอยอนและซอบยอลนั่งอยู่แถวหน้าขณะที่ถังเอี๋ยนถูกทีมงานของเขายกเดินผ่านไปคำพูดของเธอก็เข้าหูเขาด้วย
เมื่อเขามองลงมาและเห็นซอบยอลเขาก็ตะลึง
เนื่องจากซอยอนและซอบยอลมาถึงหลังจากที่ถังเอี๋ยนเดินขึ้นสังเวียนไป เขาย่อมไม่ได้สังเกตเห็นสองสาวที่อยู่บนอัศจรรย์ของผู้ชม แต่เมื่อเขาเห็นพวกเธอตอนนี้ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว
เหตุผลที่เขาหลีกเลี่ยงพวกเธอเป็นเพราะเขาไม่ต้องการจมอยู่กับปัญหาของคนอื่นเขาจึงเลือกที่จะไม่เปิดเผยตัวตนเมื่อซอยอนโพสต์บน Weibo เพื่อค้นหาเขา แต่เขาไม่คาดคิดว่าจะเจอ พวกเธออีกครั้ง ซอยอนอาจไม่รู้ว่าเป็นเขา แต่ซบยอลผู้หญิงที่เขาช่วยไว้เธอต้องไม่ลืมอย่างแน่นอน!
“นั่นเขา เขาเป็นหนึ่งในคนที่ช่วยชีวิตฉันในสิงคโปร์!” ซอบยอลตะโกนอย่างตื่นเต้น เธอมั่นใจแปดสิบเปอร์เซ็นต์ว่าเป็นเขาในขณะที่มันผ่านไปแค่ไม่กี่เดือนนับตั้งแต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมันเป็นเรื่องที่เธอจะไม่มีวันลืมไปชั่วชีวิต
“ เดี๋ยวก่อน…. อะไร…เขาเป็นนักมวยจีน?” ซอยอนดูไม่เชื่อ แต่เมื่อเธอเห็นน้องสาวของเธอพยักหน้าอย่างรวดเร็วทันใดนั้นเธอถอนหายใจด้วยความประหลาดใจพวกเธอตามหาเขามานานโดยไม่มีทีท่าว่าจะพบ แต่ในนาทีสุดท้ายพวกเธอก็พบเขาอย่างบังเอิญ
ถังเอี๋ยนขมวดคิ้วเล็กน้อยหันไปรอบๆและไม่สนใจพี่น้องคู่นี้
ถังเอี๋ยนเข้าสู่รอบรองชนะเลิศได้สำเร็จ
หลังจากที่โจวซื่อหมิงประกาศว่าจะไม่เข้าร่วมการแข่งขัน Asian Games ครั้งนี้
เขามุ่งหน้าไปที่ห้องแต่งตัว
เขาต้องเปลี่ยนชุดและอุ่นเครื่องสำหรับการแข่งขันยิงธนูที่กำลังจะมาถึงในตอนบ่าย นั่นเป็นข้อเสียของการแข่งขันในหลายรายการ
“ พี่เขากำลังจะไป!” ซอบยอลเห็นถังเอี๋ยนจากไปเธอดึงแขนของซอยอนไปมาด้วยความโกรธ
ซอยอนไม่สนใจว่าจะถูกมองเห็นในตอนนี้ หลังจากที่เธอลุกขึ้นพวกเธอก็ไล่ตามสตาฟโค้ชทีมจีนไป
มันยากมากที่จะหาผู้ที่ช่วยน้องสาวของเธอ เธอต้องขอบคุณเขาต่อหน้าให้ได้
ถังเอี๋ยนมาถึงห้องแต่งตัวอย่างรวดเร็ว หลังจากการแข่งขันชกมวยร่างกายของเขามีเหงื่อออกทั้งตัว เขาไม่มีเวลาอาบน้ำ เขาแค่หาผ้าขนหนูมาจุ่มน้ำร้อนเล็กน้อยแล้วเช็ดตัว
ก๊อก! ก๊อก!
ทันใดนั้นมีเสียงเคาะประตู
ถังเอี๋ยนคิดว่าฉินไห่หลงมาเขาจึงตะโกนออกไปว่า “เข้ามาเลยครับประตูไม่ได้ล็อค”
“โอ้ใช่ ~”
ประตูถูกผลักเปิดออกและเขาก็หันหน้าไปมองและพูดว่า “โค้ช” เขาอ้าปากค้าง
คนที่เปิดประตูออกคือซอยอน
ถังเอี๋ยนสวมเพียงกางเกงในตัวเดียวเพราะว่าเขากำลังจะเปลี่ยนเสื้อผ้า
ถังเอี๋ยนไร้คำพูด แต่เขาไม่มีเวลาสนใจรายละเอียด เขารีบใส่เสื้อและกางเกงทันที
เมื่อเขาเปิดประตูและออกไปเขาก็เห็นซอยอนและซอบยอลอยู่ข้างนอก
เขาพยายามเดินผ่านไปเหมือนไม่รู้จักพวกเธอ
แต่ซอบยอลตอบสนองอย่างรวดเร็วและตะโกนว่า “เดี๋ยวก่อน!”
เธอพุ่งมาขวางหน้าเขา!
เขาคิดในใจ แต่ยังคงพูดอย่างสุภาพว่า “คุณกำลังคุยกับผมอยู่ใช่ไหม”
“ใช่คุณจำฉันไม่ได้ฉันเป็นผู้หญิงจากสิงคโปร์คนที่คุณและเพื่อนของคุณช่วยไว้” ซอบยอลกล่าวอย่างตื่นเต้น
“สิงคโปร์ขอโทษผมไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่ ผมไม่เคยไปสิงคโปร์ผมคิดว่าคุณจำคนผิด” ถังเอี๋ยนพูดแทรก
“…ฮะ?” ซอบยอลดูสับสนกับคำพูดของเขา
: “ไม่ … จำ”
“ขอโทษด้วยนะครับพอดีผมกำลังรีบ” ถังเอี๋ยนเดินออกไปอย่างรวดเร็วทำให้เธอไม่มีโอกาสที่จะตอบสนอง
เมื่อเห็นถังเอี๋ยนรีบออกไปซอบยอลก็อยากจะตะโกน
“บยอลแน่ใจเหรอว่าเป็นเขา” ซอยอนกล่าวใบหน้าของเธอยังคงร้อนผ่าว ภาพของถังเอี๋ยนเปลือยเปล่ายังอยู่ในสมองของเธอ
หลังจากการฝึกฝนอย่างเข้มข้นร่างกายของถังเอี๋ยนก็เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของชายชาตรี
“ใช่เขาฉันแน่ใจ เมื่อฉันอ่านข่าวเกี่ยวกับที่เขาเอาชนะทีมยิงธนูของเราฉันรู้สึกว่าเขาดูคุ้นเคย แต่เมื่อเจอเขาในคืนนี้ฉันก็รู้ว่าต้องเป็นเขาอย่างแน่นอน!” ซอบยอลกล่าวอย่างหนักแน่น
“ ยิงธนู?”
“ใช่ เขาแข่งขันทั้งสองรายการเราต้องไปหาเขาอีกครั้ง!”
เมื่อมองไปที่ดวงตาที่มุ่งมั่นของน้องสาวเธอก็พูดว่า “เอาล่ะไปสนามยิงธนูกันเถอะ”
เมื่อเห็นว่าพี่สาวไม่คัดค้านซอบยอลก็มีความสุขและเธอก็พยักหน้าด้วยความยินดี
ด้วยวิธีนี้ทั้งสองรีบออกจากสนามมวยและเดินไปในทิศทางของสนามยิงธนู
… ..
คู่ต่อสู้ของถังเอี๋ยนในรอบนี้คือควังซอกจากทีมเกาหลีใต้
ในช่วงเริ่มต้นของสองรอบลูกธนูของถังเอี๋ยนนั้นยิงได้สมบูรณ์แบบและสร้างแรงกดดันให้กับควังซอกเป็นอย่างมาก
ถังเอี๋ยนมีคะแนนนำหลังจบ 2 รอบ
ในเวลานี้ซอยอนและซอบยอลกำลังยืนดูอยู่โดยจับจ้องไปที่ถังเอี๋ยนในฐานะผู้มีพระคุณทั้งสองยังไม่รีบร้อนที่จะเข้าไปทักทายเขา พวกเธอรออยู่ที่ฝั่งของผู้ชมเพื่อให้การแข่งขันจบลง
เกมเข้าสู่ช่วงพักและถังเอี๋ยนเดินไปจุดพักพร้อมกับคันธนูซ้ำของเขา
“ถังเอี๋ยนอยู่ทางนี้!” ทันใดนั้นเสียงร้องของผู้หญิงก็ดังขึ้น
ถังเอี๋ยนได้ยินเสียงตะโกนเขาจึงมองหาเจ้าของเสียงในกลุ่มผู้ชม ทันทีที่เขาเห็นซอยอนและซอบยอลใบหน้าของเขาก็มืดคล้ำลง
ทำไมยัยบ้าสองคนนี้ถึงยังไม่ไปไหน?
