บทที่ 27 – ภารกิจแรก!
เควส: การรวบรวมหญ้ารีเซีย
รางวัล: 5,000 เหรียญเงินต่อถุง
กำหนดเวลา: สัปดาห์แรกของเดือนฟ้าร้องอันห่างไกล (เอนไร)
ลูกค้า: เจ้าของร้านอุปกรณ์แห่งหมู่บ้านไอริส คิชเช่
รายละเอียด: จำเป็นต้องเข้าสู่แฟรี่การ์เด้น และรวบรวมหญ้าริเซีย ตามจำนวนที่กำหนดในถุง ปาร์ตี้ที่สามารถนำกระเป๋ามากกว่า 3 ใบจะได้รับชุดยาที่ผสมจากหญ้ารีเซีย ด้วย
“ แล้วผมก็มาอยู่ที่บริเวณแฟรี่การ์เด้น!”
ผมมาถึงสถานที่ของภารกิจแรก โดยสวมเสื้อผ้าและถืออุปกรณ์ที่ซื้อมาเมื่อวาน
ตำแหน่งปัจจุบันของเราอยู่หน้าบ้านของลิลลี่
“ไม่รู้สึกเหมือนเป็นการผจญภัยเลย”
ช่วยไม่ได้ เพราะสมุนไพรที่ผมต้องการเติบโตภายในบริเวณแฟรี่การ์เด้น
ผมออกจากกระท่อมในยามเช้าแล้วไปที่หมู่บ้านไอริสรับภารกิจ หลังจากนั้นจึงกลับมา เป็นความพยายามที่ซ้ำซ้อนอันยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง
ผมตัดสินใจทำภารกิจเพราะรู้ว่าต้องเดินทางอย่างไร เอาล่ะไปเก็บหญ้ารีเซียกันเถอะ
“โอ้ว!”
คนที่ตอบสนองต่อเสียงของผมคือลิลลี่เพื่อนที่ไว้ใจได้ของผม
ผมได้ลงทะเบียนนักผจญภัยของเธอเรียบร้อยแล้วเพื่อให้เธอกับผมไปทำภารกิจนี้ด้วยกัน
ผมคิดว่าจะทำสิ่งนี้ในขณะที่คุยกับเธอเมื่อวานนี้เอาล่ะกัน
และด้วยเหตุนี้ทีมนักผจญภัยมือใหม่ของมนุษย์และแฟรี่ จึงเดินทางไปยังแฟรี่การ์เด้น!
เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมาผมอยู่ที่หมู่บ้านไอริส และใช้เวลากว่าสองชั่วโมงเพื่อมารับภารกิจ
มันมีเหตุผลที่ผมตัดสินใจรับเควส “เก็บเกี่ยวหญ้าริเซีย ” ที่ใช้ในการปรุงยา
ลิลลี่ใช้พืชนี้ในการปรุงยาให้มีประสิทธิภาพ ดังนั้นการได้รับเงินรางวัลจากภารกิจรวบรวมวัตถุดิบ พร้อมทั้งได้รวบรวมวัตถุดิบสำหรับปรุงยาจึงเป็นการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว
มันแตกต่างจากเควสอื่น ๆ เพราะลิลลี่กับผมสามารถจัดการมันได้อย่างง่ายดายด้วยพวกเราเอง อีกทั้งแฟรี่ การ์เด้น ก็อยู่ใกล้กระท่อมด้วย
ผมคิดว่านี่เป็นโอกาสที่จะทำความคุ้นเคยกับภูมิศาสตร์ และสภาพแวดล้อมของแฟรี่การ์เด้น ซึ่งเป็นพื้นที่ข้างเคียงกับกระท่อมด้วย และสำหรับภารกิจเก็บเกี่ยวสมุนไพร เราสามารถมองเห็นได้อย่างง่ายดายในขณะที่เดิน
“ หญ้าริเซีย เติบโตที่ไหน”
“ อืม……ตรงนั้น!”
ผมปล่อยให้ลิลลี่แนะนำ
เป็นเรื่องดีที่มีคนที่รู้จักสถานที่นี้ แต่ผมรู้สึกแปลกๆ ที่ผมไม่ต้องทำอะไรเลยเพียงแค่มาพร้อมกับลิลลี่……ถ้าเกิดกรณีมีสัตว์ประหลาดปรากฏตัวขึ้นมาผมจะสู้กับมัน
ผมเดินตามแฟรี่ในป่าที่มีต้นไม้สีเขียวนานาชนิดโดยมีแสงแดดส่องลงมาที่พื้น……มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสถานการณ์ที่แปลกประหลาดมาก
ป่าส่งผลต่อการผ่อนคลายและยังทำให้อารมณ์สงบ
“ ในตอนนี้ดูเหมือนว่าภารกิจนี้จะกลายเป็นการเดินป่าที่น่าพอใจ”
“มีบางอย่างแปลก ๆ ……”
อารมณ์ที่ทำให้ผมรู้สึกอยากร้องเพลงนั้นหายไปในทันทีเนื่องจากมีพิรุธ
ดูเหมือนว่าลิลลี่จะสังเกตเห็นและเธอก็ถึงกับกลั้นหายใจ
อย่างไรก็ตามการกลั้นหายใจไม่อาจทำให้คุณถูกพบได้โดยง่าย แต่ด้วยร่างกายที่เปล่งประกายเช่นนี้
มีสถานการณ์ที่แปลกๆ บางอย่างในสภาพแวดล้อมของเรา ผมพยายามมองไปที่พุ่มไม้ เห็นว่ามีสัตว์ประหลาดตัวหนึ่ง
“ ผมเคยเห็นไดโนเสาร์ตัวนั้นที่ไหนสักแห่ง”
สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้าของผมคือไดโนเสาร์ตัวเล็กที่มีกรงเล็บแหลมคมและกำลังเดินสองขา
ถึงแม้ผมพูดว่าตัวเล็ก แต่ก็สูงกว่าคน มันเป็นสัตว์กินเนื้อเห็นได้ชัดจากเขี้ยวที่แหลมคมของมันซึ่งสามารถกัดหัวคนได้เหมือนผลไม้
รูปร่างหน้าตาเหมือนกับ ไดโนนิคัส ที่ผมเคยเห็นในหนังสือตอนเด็ก ๆ [TL: https://en.wikipedia.org/wiki/Deinonychus]
“ มันคือตัวอะไรน่ะ”
“ มันคือกริชแรปเตอร์”
ผมจำได้ว่าเคยเห็นชื่อนั้นในรายการปราบมอนสเตอร์ที่กิลด์ ผมเข้าใจแล้ว……มันก็คือเจ้าตัวนี้
ถ้าจำไม่ผิดมันมีความแข็งแกร่งในระดับที่ 1 เหมือนกับก็อบลิน แต่ความแข็งแกร่งของพวกมันเหนือกว่าอย่างมาก
แม้จะอยู่ในระดับเดียวกันความแตกต่างของความแข็งแกร่งอาจมีมากทีเดียว
แร็พเตอร์ในโลกนี้หมายถึง ไดโนเสาร์มีกรงเล็บยาวและเขี้ยวแหลมที่ทำให้ผมนึกถึง มีดสั้น จากสิ่งที่ผมเห็นมันดูเหมือนไดโนเสาร์จากจินตนาการของผม
นักล่าตัวเดียวตัวนั้นยังไม่รู้สึกถึงเราและขยับหัวไปทางซ้ายและขวาอย่างกระสับกระส่าย
แวบแรกปรากฏว่ามีช่องว่างอยู่เต็มไปหมด …
“ เขากำลังเชื้อเชิญเรา”
“ได้”
ผมมีร่างกายที่ผ่านการทดลองมามากมาย แม้ว่าผมจะไม่เข้าใจคำพูดของสัตว์ประหลาด แต่ผมก็เข้าใจเจตนาของพวกมันได้ ประสบการณ์ทะลุนรกนั้นไม่ได้มีไว้เพื่อการแสดงเท่านั้น
ลิลลี่ยังสังเกตเห็นว่าแร็พเตอร์ตัวนี้เป็นตัวล่อ
พวกมันกำลังรอจังหวะที่ความสนใจของเราเปลี่ยนไปหามันเพื่อให้แร็พเตอร์ตัวอื่น ๆ ที่อยู่รอบข้างเริ่มโจมตีได้
แต่ตอนนี้เรารู้แล้วว่าเราไม่ได้ตั้งใจที่จะจ้องมองมันต่อไป
“ ลิลลี่คุณจัดการเจ้าตัวนั้น ส่วนผมจะจัดการตัวที่เหลือเอง”
“ เข้าใจแล้ว”
เรากระโดดออกจากพุ่มไม้โดยมีลิลลี่อยู่ข้างหน้า
แร็พเตอร์ที่เป็นเหยื่อล่อจะหันมาหาเราทันทีโดยใช้ท่าทางที่น่ารังเกียจ แต่ …
“ เอี้ยกิกิ้!”
ตรงกันข้ามกับเสียงกรีดร้องที่น่ารักลำแสงเลเซอร์ของลิลลี่เจาะทะลุกลางหน้าผากของแรปเตอร์
แร็พเตอร์ตายทันทีในพริบตาโดยไม่แม้แต่จะตวัดกรงเล็บ
งานของลิลลี่อยู่ที่นี่เท่านั้น ตอนนี้ที่เหลือคือ
“ถึงรอบของผมแล้วซินะ!”
ในขณะที่เรากระโจนออกไป แร็พเตอร์ที่ซ่อนตัวอยู่ในบริเวณโดยรอบจะเริ่มโจมตีทันทีด้วยความไม่พอใจ
ทั้งสองตัววิ่งเข้ามาหาผมจากแต่ละด้าน โดยเข้ามาที่ด้านหลังของผมมันอาจจะคิดที่จะจู่โจมผมจากด้านหลัง แต่ถ้าผมรู้การเคลื่อนไหวของพวกมันก็ง่ายที่จะกำจัดพวกมัน ผมรีบหันไปรอบ ๆ และยกคฑาสีดำในมือขึ้น
“ บั๊กชอต”
เวทมนตร์ที่ผมใช้นั้นถูกขยายโดยคฑาเนื่องจากกระสุนที่สร้างขึ้นมีความหนาแน่นมากกว่าปกติ
การยิงบัคช็อตใช้เวลาเพียงชั่วครู่พลังงานสีดำของกระสุนจะสกัดแรพเตอร์สี่ตัวพร้อมกัน
ถ้าผมยิงบัคช็อตโดยไม่ใช้คฑามันจะไม่กลายเป็นการฆ่าด้วยนัดเดียวอย่างแน่นอน
แม้ว่าพวกมันจะมีขนาดเล็ก แต่แร็พเตอร์ก็มีลักษณะเหมือนไดโนเสาร์และได้รับการปกป้องด้วยเกล็ดและหนังที่แข็ง พวกมันแสดงพลังป้องกันที่ไม่มีใครเทียบได้เมื่อเทียบกับก็อบลิน
กระสุนมีอานุภาพสูงกว่าปกติกระทบเกล็ดและเจาะผ่านผิวหนังอย่างไร้ความปราณี
อย่างไรก็ตามเนื่องจากการใช้คฑาที่ผมได้มาจากกล่องสมบัติของจอมเวทย์ซึ่งมีชื่ออย่างเป็นทางการว่า “Black Barista ・ Replica” พลังของผมเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า กระสุนยิงใส่ทั้งสองด้านของผมในเวลาเดียวกันทำให้แร็พเตอร์ใกล้จะตายและฆ่าพวกมันได้ในที่สุด
ยังมีแร็พเตอร์อีหนึ่งตัวอยู่ตรงหน้าผมขณะที่ผมหันหลังกลับไป
ระหว่างช่องว่างเมื่อผมยิงกระสุน มันใช้ระยะทางสั้นที่สุดและวิ่งมาหาผม มันยังคงพยายามจู่โจมผมด้วยกรงเล็บของมัน แต่ผมอยู่นอกระยะของมัน
“ทะลวง” ขวานต้องสาป “สังหาร”
ขวานสีดำออกมาจากเงาของผมในพริบตา ผมจับและพุ่งออกไปข้างหน้าเพื่อสังหารแรพเตอร์
แม้ว่าแร็พเตอร์จะมีเกล็ดและผิวหนังที่แข็งแข็ง แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าขวานต้องสาปนี้ มันถูกผ่าแยกออกเป็นสองซีกโดยไม่มีการต่อต้านใด ๆ
ร่างของแร็พเตอร์ล้มลงบนพื้นพร้อมกับเสียงดัง ตุบ
“ อืมม พวกที่หลือถอยออกไปเหรอ?”
เมื่อพวกมันเห็นเพื่อนทั้งหกตัวล้มลงไป ทันใดนั้นพวกมันก็สรุปว่าพวกมันไม่ใช่คู่มือของผม และผมรู้สึกว่าการเคลื่อนไหวของแร็พเตอร์โดยรอบจางลงอย่างรวดเร็ว
การต่อสู้กับพวกมันแม้จะไม่ใช่ปัญหา แต่ผมไม่ชอบที่จะเป็นฝ่ายเริ่ม และผมก็ไม่ได้ไล่ตามพวกมัน
ในตอนแรก จุดประสงค์ของเราในการมาที่นี่คือการเก็บเกี่ยวสมุนไพร ถ้าผมสู้กับสัตว์ประหลาดก็จะไม่มีวันจบ
“ ตอนนี้เราขับไล่พวกมันสำเร็จแล้วเราจะไปต่อหรือไม่? อ๊ะ เดี๋ยวก่อนเราจะเอาหลักฐานการฆ่าพวกมันกลับไปด้วย”
ผมจำไม่ได้ว่าแรปเตอร์ตัวเดียวให้รางวัลเท่าไหร่ แต่มันอาจจะให้รางวัลผมเป็นเหรียญทองก็ได้
รายงานการปราบปรามสามารถพิสูจน์ได้โดยใช้ส่วนหนึ่งของสัตว์ประหลาดตัวนั้นเป็นตัวระบุ
สำหรับก็อบลินหูเป็นที่นิยมและสำหรับแร็พเตอร์มันคือกรงเล็บและเขี้ยว
เพื่อการพิสูจน์คุณต้องนำกรงเล็บ เขี้ยวซ้าย หรือขวาขนาดใหญ่ คู่ที่สมมาตรกัน
ผมเลือกที่จะรวบรวมกรงเล็บเพราะมันจะเร็วกว่าที่จะตัดออกด้วยขวานต้องสาป
