สำนักงานใหญ่ของโบสถ์ [วิหารศักดิ์สิทธิ์เอลิเซียน] ตั้งอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์ เอลิเซียน ในส่วนที่ลึกที่สุด ซึ่งสร้างห้องประชุมสำหรับนักบวชระดับสูงโดยเฉพาะ จาก 12 คน มีอัครสาวก 6 คนมารวมกัน
มีอัครสาวกอยู่และรับใช้ในเอลีเซียน เช่นเดียวกับอัครสาวกที่ถูกส่งไปยังแนวรบที่ห่างไกลเช่นซาเรียล ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่ทั้ง 12 จะมาพร้อม ๆ กัน ในเวลาเดียวกัน นั่นก็หมายความว่าสงครามไม่เคยสิ้นสุดในทวีปอาร์คนี้
อัครสาวกที่ชุมนุมกันในวันนี้คือลำดับที่ 2 และ 5 ซึ่งอาศัยอยู่ในเอลีเซียน เช่นเดียวกับลำดับที่ 3, 4, 11 และ 12 ที่เพิ่งกลับมา
“——-การพิชิตทวีปแพนดอร่า จะยังคงได้รับมอบหมายให้เป็นอัครสาวกดลำดับที่ 7 ซาเรียล”
อัครสาวกลำดับที่2 อาเบล ซึ่งทำหน้าที่เป็นวิทยากรในการประชุมครั้งนี้ได้ประกาศเรื่องนี้
ด้วยชัยชนะอันงดงามของพวกครูเซดที่โกลด์รัน บรรดาขุนนางและคริสตจักรทุกคนได้เริ่มส่งกำลังเสริมไปที่นั่น ถึงกระนั้นอาเบลก็ประกาศว่าพวกเขาจะไม่ส่งอัครสาวกอีกคนหนึ่งไปที่นั่น
“ดูเหมือนเจ้าไม่พอใจ อัครสาวกลำดับที่ 11 ลอร์ดมิสะ”
เมื่อสัมผัสได้ถึงปฏิกิริยาของทุกคน อาเบลจึงพูดกับมิสะที่ดูไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
“ซาเรียลได้รับบาดเจ็บสาหัสขณะต่อสู้กับมังกรชื่อเกวินัลใช่ไหม? และจะใช้เวลาในการฟื้นฟูส่วนที่ถูกทำลาย ไม่ต้องพูดถึงว่าจะใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งเดือนถ้าเธอนอนใน [โลงศพ]”
จากอัครสาวกทั้งหมดที่รวมตัวกันที่นี่ อาเบลและคนอื่นๆ อีก 3 คนแต่งกายด้วยเสื้อผ้าที่ปิดบังใบหน้าและแทบไม่เห็นผิวหนังเลย แต่เครื่องแต่งกายของมิสะ ไม่ต้องพูดถึงใบหน้า แม้แต่ไหล่และขาก็เผยให้เห็นอย่างชัดเจนจากเสื้อคลุมดัดแปลงที่เธอสวม
มิสะมีใบหน้าที่น่ารักซึ่งยังคงความอ่อนเยาว์ ใบหน้าที่เหมาะกับบิโชโจ อายุ 17 ปี จากมุมมองของนักบวชที่เคร่งครัด ระดับการเปิดเผยที่สูงของร่างกายของเธอจะทำให้เกิดความเร่าร้อน และเสื้อคลุมที่ดัดแปลงแล้วยังเน้นย้ำถึงรูปร่างที่สวยงามของผู้หญิงของเธอไปอีก
จากมงกุฏที่สวมบนผมสีชมพูอ่อนของเธอ ทั้งตัวของเธอถูกประดับด้วยเครื่องประดับที่เปล่งประกาย แต่แทนที่จะทำให้เธอดูแต่งตัวมากเกินไป พวกเขากลับสนับสนุนแต่ความงามอันสูงส่งของเธอเท่านั้น อันที่จริงแล้ว ประกายแวววาวของอัญมณีจำนวนมากดูเหมือนจะบดบังอยู่ตรงหน้าเธอ
“ฉันเห็นด้วย การไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เป็นเวลา 1 เดือนจะเป็นอันตรายต่อทั้งลอร์ดซาเรียลและพวกครูเซดเช่นกัน”
หลังจากคำพูดของมิซา อัครสาวกลำดับที่ 12 มาเรียเบลล์ก็พูดเช่นกัน
เธอไม่ได้สวมชุดที่ปกปิดใบหน้าเหมือนมิสะ ด้วยผมสีบลอนด์และตาสีฟ้าคล้ายกับอาร์คบิชอป ลิวโครม พี่ชายของเขา เขามีความงามที่อาจทำให้ใครบางคนเข้าใจผิดว่าเขาเป็นเด็กสาว อย่างไรก็ตาม ผมตรงยาวของเขาแตกต่างจากผมหยักศกตามธรรมชาติของพี่ชายก็ควรค่าแก่การกล่าวถึงเช่นกัน
“แน่นอนว่า ถ้ากองทัพอื่นที่มีความแข็งแกร่งเท่ากับของเกวินัลโจมตี พวกครูเซดจะต้องพินาศอย่างแน่นอน แต่ระดับของการต่อต้านดังกล่าวยังไม่ได้รับการยืนยันนอกจากนี้ เรากำลังพูดถึงอาร์คบิชอป ลิวโครม ที่รอบคอบ เขาจะไม่ลองทำอะไรที่โง่เขลาในการโจมตีอีกครั้งโดยไม่มีแผนที่เหมาะสมจาก ไดดาลอส และเหนือสิ่งอื่นใด ขณะนี้กำลังส่งกำลังเสริมไปยังแพนดอร่า กองทัพจะได้รับการฟื้นฟูอย่างเต็มกำลังในไม่ช้า”
“กำลังเสริมใช่ไหม? บางทีคุณอาจเข้าใจผิดคิดว่าไฮยีน่ากระหายน้ำสำหรับการเสริมกำลัง?”
“เจ้าพูดเกินจริงไปแล้ว อัครสาวกที่ 11 ลอร์ดมิซา” (อาเบล)
อาเบลเตือนเธอเล็กน้อย แต่มิสะไม่แสดงท่าทีสำนึกผิดใดๆ
“ท่านควรทราบด้วยว่าพวกเขาเป็นเพียงกลุ่มโจรที่ตาบอดเพราะความโลภ พวกเขาเป็นเพียงขยะที่สนุกกับการปล้นสะดมและการสังหารหมู่ พวกเขาจะไม่ชดเชยกองกำลังต่อสู้ที่ดี”
“คุณล้อเล่นหรือเปล่า นั่นไม่ใช่—” (มาเรียเบลล์)
จริงอยู่เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถพูดได้ในตอนท้าย เขามีความรู้สึกผิดปกติต่อซาเรียล แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขามีความสัมพันธ์พิเศษกับเธอ
ครั้งหนึ่ง เขาได้เข้าร่วมการต่อสู้ที่นำโดยอาร์สซึ่งยังไม่ได้เป็นพระคาร์ดินัล พร้อมกับลิวโครมพี่ชายของเขาเพื่อต่อสู้กับพวกนอกรีต
ในการสู้รบครั้งนั้น อัครสาวกที่โบสถ์ส่งไปคือซาเรียล
มองยังไงเธอก็เป็นแค่สหายร่วมรบ อย่างแรกเลย ถ้าคุณสามารถเรียกเธอว่าสหายเพียงแค่ต่อสู้ด้วยกันครั้งเดียว ครูเซเดอร์ทั้งหมด 15,000 คนก็เป็นสหายของเธอด้วย
“ไม่มีทาง…….ข้าคือ……..”
“ฟุฟุ” (มิสะ)
มาเรียเบลล์กังวลเกี่ยวกับความรู้สึกข้างเดียวของเขา และด้วยเหตุผลบางอย่างมิสะก็ดูราวกับว่าเธอได้รับรางวัลบางอย่าง
“นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันจะไปที่ทวีปแพนดอร่า ฉันสงสัยว่ามันเป็นสถานที่แบบไหน?”
มิคาเอลอยู่ในความคิดของเธอเอง อยู่ในอารมณ์การเดินทางแล้ว
เมื่อมองไปที่สามคนนี้ อาเบลก็ทำหน้าเหนื่อยหน่าย แม้ว่าใบหน้าของเขาจะไม่สามารถมองเห็นได้ตั้งแต่เขาสวมฮู้ด
“—-อย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่ห้ามไม่ให้ไปพบลอร์ดซาเรียลเป็นการส่วนตัว พวกคุณทุกคนทำตามการตัดสินใจด้วยตัวเอง ด้วยสิ่งนี้ การอภิปรายจึงจบลง แยกย้ายได้”
หลังจากสั่งการสลายแล้ว อาเบลก็ลุกขึ้นจากที่นั่ง
เนื่องจากเขาได้พูดในสิ่งที่เขาต้องการจะพูด เขาไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ที่นี่อีกต่อไป มิคาเอล มิซา และมาเรียเบลล์สามารถทำทุกอย่างที่ต้องการ
อัครสาวกลำดับที่ 4 และ 5 ที่เงียบตั้งแต่ต้นจนจบก็ยืนขึ้นเช่นกัน อัศวินสีเงินสวมชุดเกราะตั้งแต่หัวจรดเท้าเป็นอัครสาวกลำดับที่ 5 โยฮันน์
เขาเป็นผู้บัญชาการของ [อัศวินวิหาร] ซึ่งเป็นหน่วยทหารม้าที่ 1ที่จัดการถล่มกองทัพ ไดดาลอส
ระหว่างการปะทะกันที่โกลด์รัน ซึ้งอยู่ในสังกัดของเขา
ร่างสูง 2 ม. สวมชุดเกราะทั้งตัวนั่งบนเก้าอี้ดูเหมือนงานศิลปะ
อีกคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมคล้ายกับอาเบลและหมวกที่หนากว่าซึ่งมองไม่เห็นการแสดงออกคืออัครสาวกลำดับที่ 4 ยูดาห์
อัครสาวกลำดับที่ 5 ไม่มีใครรู้ว่างานของเขาคืออะไร และ นับประสาอะไรกับพลังของเขา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจริงๆ แล้วเขามีหน้าตาเป็นอย่างไร เขาเป็นคนลึกลับอย่างยิ่ง
อัครสาวกลำดับที่ 2, 4 และ 5 ที่ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้กำลังจะออกไป และอีกสามคนที่ต้องการพบซาเรียลก็จากไปแล้ว
ฉากที่มิคาเอลมองดูมิซะและมาเรียเบลล์ที่กำลังทะเลาะกันด้วยรอยยิ้มของนักบุญเป็นเหมือนครูที่มองดูลูกศิษย์ที่มีปัญหาของเขา
ปราสาทของราชวงศ์ ไดดาลอส ที่มีขนาดมหึมายิ่งกว่าป้อมปราการเวอร์จิเนีย ในส่วนหนึ่งของปราสาทแห่งนี้เป็นห้องพิเศษ
เดิมทีมันเป็นโกดังใต้ดินขนาดยักษ์ แต่ปัจจุบันวงกลมเวทย์มนตร์ขนาดใหญ่ถูกวาดบนพื้นหินเย็นยะเยือก และนักบวชในชุดคลุมสีขาวยืนอยู่ที่มุมทั้งสี่ และตรงกลางเป็นโลงศพสีขาวบริสุทธิ์
หนึ่งเดือนหลังจากที่ห้องนี้ถูกสร้างขึ้นหลังจากการยึดครองของไดดาลอส แสงไฟส่องสว่างภายในห้องค่อยๆ กะพริบ นอกจากการถอนหายใจอย่างเหนื่อยๆ เป็นครั้งคราวของนักบวชที่ใช้เวทมนตร์อย่างต่อเนื่อง ไม่มีเสียงอื่นใดภายในห้อง แต่ในขณะนี้ การเปลี่ยนแปลงที่พวกเขารอคอยก็เกิดขึ้นในที่สุด
—–*บาชาา*
เสียงน้ำมาจากภายในโลงศพ
*บาชา* *บาชา* เสียงน้ำกระทบและเคลื่อนไหวมาสองครั้งสามครั้ง นักบวชทั้ง 4 มั่นใจว่าพวกเขาไม่ได้มีอาการประสาทหลอนเนื่องจากการทำงานหนักเกินไป
นักบวชออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว นักบวชหญิง 2 คนเข้ามาในห้องเพื่อแทนที่พวกเขา
คนหนึ่งถือผ้าเช็ดตัว อีกคนถือเสื้อคลุม ทั้งสองสิ่งมีสีขาวบริสุทธิ์ไม่มีรอยเปื้อนแม้แต่น้อย
เมื่อทั้งสองเข้ามาใกล้ ประตูโลงศพก็เปิดออก
สองแขนสีขาวออกมา มือทั้งสองข้างจับโลงศพและค่อยๆ ยกร่างขึ้น
ร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวที่เปียกน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่เก็บไว้ในโลงศพปรากฏขึ้น
หยาดน้ำร่วงหล่นจากผมสีเงินยาว ดวงตาสีแดงทั้งสองเปิดขึ้น และมองไปยังน้องสาว 2 คนที่อยู่ข้างหน้าเธอ
นักบวชหญิงทั้ง 2 ควรจะเรียกหญิงสาวที่ออกมาจากโลงศพก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทั้งสองเห็นหญิงสาวโดยตรงและลืมหน้าที่ของตัวเองเนื่องจากความงามโดยรักพระเจ้า และถูกพรากจากลมหายใจไป
สิ่งที่พวกเขาเห็นคือร่างเปลือยเปล่าของหญิงสาวผิวขาวที่ไม่บาดเจ็บใดๆ
หลังจากการต่อสู้กับ เกวินาล อัครสาวกที่ 7 ซาเรียล สูญเสียแขนและได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ตอนนี้ไม่มีแม้แต่รอยแผลเป็นบนร่างกายของเธอ ในหนึ่งเดือนนี้ ภายในโลงที่เต็มไปด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์ บาดแผลของซาเรียลก็หายเป็นปกติ
“……ฉันสลบไปนานแค่ไหน?”
ซาเรียลถาม
มันเป็นเสียงเล็กๆ ตามปกติของเธอ แต่นั่นก็เพียงพอแล้วที่นักบวชหญิงทั้งสองจะสงบสติอารมณ์ได้อีกครั้ง
“วันนี้เป็นวันที่ 12 ของเดือนอาทิตย์ใหม่ (ชินโย) เป็นเวลา 36 วันแล้วที่ท่านหลับไป”
“เข้าใจแล้ว”
เธอฟังสถานการณ์ปัจจุบันจากนักบวชหญิงที่สวมเสื้อคลุมตอนที่นักบวชหญิงเช็ดตัวให้แห้ง
“สถานการณ์ดูลำบากนิดหน่อย”
“ใช่ ไม่นานมานี้ นายกรัฐมนตรีไดดาลอสฆ่าตัวตายในห้องบัลลังก์—-”
เมื่อฟังนักบวชหญิง เธอสวมชุดคลุมและกลายเป็นร่างสีขาวบริสุทธิ์ตามปกติ
“เอาล่ะ อาร์คบิชอป ลิวโครม กำลังรอท่านอยู่ เชิญทางนี้”
นักบวชหญิงเริ่มพาเธอไปที่นั่น
และรอยเท้าของซาเรียลที่เดินตามนักบวชหญิงไปนั้นมั่นคงจนไม่มีใครคิดว่าเธอหลับไปหนึ่งเดือน”
(“ร่างกายของฉัน ฝืด …….แขนขวาไม่สามารถใช้ได้ในการต่อสู้อย่างน้อยหนึ่งสัปดาห์”)
เมื่อเธอรู้สึกถึงความไม่ปกติกันในร่างกายของเธอ เธอจึงตัดสินใจออกไปนอกปราสาทเพื่อฟื้นฟูและตรวจสอบ
