105 – ขอยืนยันว่าพัดลมไม่สามารถตัดคอคนได้แน่นอน
“ฉันตื่นเต้นมากที่พวกเราจะได้ย้ายร้านมาที่เขตธุรกิจกลางเมืองแบบนี้” ซูชิงหลางดูลุกลี้ลุกลน
จากนั้นเขาก็เห็นว่าโจวเจ๋อดูเหมือนจะไม่ได้ฟังคำพูดของเขาเลย โจวเจ๋อเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยสายตาของเขาจดจ้องไปที่พัดลมเพดานที่อยู่บนศีรษะ
เมื่อเร็วๆนี้อุณหภูมิของพื้นที่แถบนี้เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันอย่างเห็นได้ชัดดังนั้นทุกร้านอาหารจึงต้องเปิดพัดลมให้กับลูกค้าไม่เช่นนั้นจะไม่สามารถนั่งในร้านได้
“มันมีดีอะไร” ซูชิงหลางถามโจวเจ๋อ
“ตอนที่ผมยังเป็นเด็กที่โรงเรียน ผมมักจะมองขึ้นไปบนพัดลมเพดานเหล่านี้ตอนที่ผมนั่งอยู่ในห้องเรียนในฤดูร้อน ฮ่าๆๆเพราะกลัวว่ามันจะตกลงมาใส่ผม” โจวเจ๋อกล่าว
“เฮ้ บังเอิญจัง ตอนที่ฉันเป็นเด็กก็กังวลเหมือนกัน”
“โอ้ใช่ คุณดูฮวงจุ้ยเป็นไหม” โจวเจ๋อถาม
“คุณถามถูกคนแล้ว” ซูชิงหลางรีบอวดอ้างทันที “มันง่ายมาก ถ้าคุณไม่รู้สึกสะดวกสบายเป็นพิเศษที่จะอาศัยอยู่ที่นี่ แสดงว่าฮวงจุ้ยที่นี่ไม่เลว”
โจวเจ๋อนั่งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งในที่สุดเขาก็เข้าใจเหตุผลของซูชิงหลาง เพราะตัวเขาเป็นผีนั้นเองดังนั้นเขาจึงไม่ต้องการที่จะอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังงานมงคล
โจวเจ๋อเปิดกระติกน้ำร้อน จิบน้ำบ๊วยแล้วกินก๋วยเตี๋ยวคำโต เมื่อเห็นท่าทางการกินของซูชิงหลาง โจวเจ๋อก็สั่นศีรษะและพูดว่า
“ทำอะไร”
“คุณรู้อะไรไหม ฉันกำลังลิ้มลองรสชาติของคู่แข่ง”
โจวเจ๋อไม่สนใจเขารีบจัดการก๋วยเตี๋ยวที่อยู่ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ในเวลานี้ชายหนุ่มที่โต๊ะถัดไปรับโทรศัพท์และพูดเสียงดังว่า
“ฉันอยู่ร้านบะหมี่ฉงชิ่ง มันสายแล้วทำไมเธอยังไม่ออกมา”
ชายหนุ่มดูเหมือนนักศึกษา
ในเวลานี้ มีหญิงสาวถือกระเป๋ามาที่ประตูร้าน หญิงสาวดูเหมือนจะถือกระดาษอะไรบางอย่างอยู่ในมือ และเธอตะโกนบอกชายหนุ่มที่อยู่ในร้านด้วยความตื่นเต้นว่า
“ฉันสอบผ่าน! สอบผ่าน!”
จากนั้นหญิงสาวก็วิ่งตรงไปหาชายหนุ่ม
เธอกางแขนออกและกอดชายหนุ่มด้วยความดีใจ
“ฉันอิจฉาชีวิตของนักศึกษาวิทยาลัย” ซูชิงหลางอิจฉา
หญิงสาววิ่งไปหาชายหนุ่ม เธอกระโจนเข้าไปในอ้อมแขนของชายหนุ่มโดยตรง ชายหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวพร้อมกับหัวเราะด้วยความดีใจ
นี่คือรสชาติของความเยาว์วัย เป็นความงามของความเยาว์วัย
อย่างไรก็ตามพัดลมติดเพดานต่ำมาก
หลังจากที่ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้น หัวของหญิงสาวก็กระแทกกับพัดลมเพดาน
“ปุตง…”
ศีรษะตกลงมาบนโต๊ะตรงหน้าโจวเจ๋อและซูชิงหลาง
เมื่อตำรวจมารถพยาบาลก็มาด้วย
แน่นอนว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยที่รถพยาบาลจะมาหรือไม่
โจวเจ๋อและซูชิงหลางนั่งยองๆข้างถนนที่ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คน
ซูชิงหลางยังไม่ฟื้นจากอาการช็อคกับภาพที่เห็นในตอนนั้น มือของเขายังคงสั่น เขาไม่กลัวผีและมักจะสนทนากับพวกเขาอย่างอารมณ์ดี
อย่างไรก็ตาม หลายสิ่งหลายอย่างไม่สามารถวัดได้ด้วยความกลัวธรรมดาๆ แต่ด้วยความรู้สึกของภาพในขณะนั้น ไม่ว่าสิ่งเหล่านั้นจะกระตุ้นคุณจริงๆหรือไม่ก็ตาม
สำหรับซูชิงหลางผู้ซึ่งกำลังลิ้มลองรสชาติก๋วยเตี๋ยวของคู่แข่งอยู่นั้นสิ่งที่เขาพบเจอกลับเป็นภาพสยดสยองในทันที
“มันน่ากลัว”
ซูชิงหลางสูบบุหรี่เข้าไปและในเวลาเดียวกันเขาก็ถามว่า
“พัดลมเพดานนี้สามารถตัดหัวคนได้จริงหรือ?”
โจวเจ๋อส่ายหัว
“ในทางทฤษฎี มันเป็นไปไม่ได้ อย่างมากที่สุดก็แค่ทำให้เกิดบาดแผล”
“คราวนี้มันเหนือกว่าทฤษฎีเหรอ?”
“ผมเป็นหมอมา 10 ปีเลยนะ ผมเคยเจอคนที่ได้รับบาดเจ็บจากการถูกพัดลมเพดานบาดมาบ้าง แต่ขอสาบานเลยว่าไม่เคยมีใครในประเทศจีนนี้เคยถูกพัดลมตัดอวัยวะจนขาดออกจากร่างกายแน่นอน
อันที่จริงเพชฌฆาตในสมัยโบราณก็ไม่สามารถตัดศีรษะคนได้ในดาบเดียวหากว่าเขาไม่ได้ฝึกฝนกังฟูมาโดยเฉพาะ”
“ฮวงจุ้ยที่นี่ก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่”
“ดีมาก.” โจวเจ๋อกล่าวสวน
“ฮ่าๆ” ซูชิงหลางกลอกตา
“ในชีวิตจริงมีวิกฤติอยู่ทุกหนทุกแห่ง ปัจจุบันมีแต่เรื่องไม่ดี
ตัวอย่างเช่น ไลโคปีนในมะเขือเทศก็เช่นกันมันมีสารพิษที่เรียกว่าอัลคาลอยด์ “
“ฉันกินมะเขือเทศตลอดแต่ไม่เห็นว่าฉันจะตาย”
“ถ้าคุณกินมันลงไปสี่ตัน พิษถึงจะเพียงพอที่จะฆ่าคุณ”
“…………” ซูชิงหลาง
“ถ้าคุณกินอะไรได้ถึงสี่ตัน คุณก็จะต้องตายอย่างแน่นอน!” ซูชิงหลางลดเสียงของเขาลง
“ไปดูร้านดีกว่าถ้าเรายังไม่ไปตอนนี้พวกตำรวจจะพาเราไปที่สถานีกับพวกเขาแน่นอน “
“มันเป็นวันที่แย่จริงๆ ตอนแรกฉันรู้สึกตื่นเต้นมากใครจะคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้น” ซูชิงหลางทิ้งปลายบุหรี่และเหยียบมัน
“ผมคิดว่าคุณคงดีใจไม่น้อยที่เสียคู่แข่งไปแล้วหนึ่ง”
“เฮ้! นี่มันมากเกินไปนะ อย่าลืมสิว่าเมื่อกี้เด็กผู้หญิงคนนั้นเพิ่งเสียชีวิต คุณควรให้เกียรติเธอด้วย โอ้! แล้ววิญญาณของเธอไปไหนแล้ว”
โจวเจ๋อชี้ไปที่ประตูหน้าร้านซึ่งมีหญิงสาวสวมเสื้อสเวตเตอร์สีเหลืองยืนอยู่
มันแตกต่างจากเสื้อผ้าของหญิงสาวที่สวมก่อนที่เธอจะตาย แต่ร่างของหญิงสาวนั้นสง่างามและเรียวยาวโดยเฉพาะช่วงขาที่ยาวของเธอนั้นน่าทึ่งมาก
แน่นอน มันจะดีกว่านี้ถ้าเธอมีหัว
ซูชิงหลางตกตะลึง
แม้แต่ความคับข้องใจที่ร้ายแรงที่สุดก็สามารถก่อตัวเป็นผีที่ดุร้ายได้ในช่วงเจ็ดวันแรกเท่านั้น เขาไม่เคยได้ยินว่ามีใครที่กลายเป็นวิญญาณร้ายในช่วงแรกที่ตายเลย
ยิ่งกว่านั้นมันจะเป็นไปได้ยังไงที่วิญญาณคนตายสามารถยืนอยู่ต่อหน้าดวงอาทิตย์
“ผมบอกแล้วไงว่าพัดลมไม่มีทางตัดหัวของคนออกมาได้” โจวเจ๋อลุกขึ้นยืนและเริ่มเดินไปทางหญิงสาวคนนั้น เขาต้องให้ความยุติธรรมแก่เธอ!
“ฟู่…”
มือของโจวเจ๋อจับหน้าอกของตนเองด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว ตอนนี้มันเริ่มเจ็บปวดขึ้นมาอีกครั้ง
เพื่อค่าประสบการณ์ เพื่อค่าประสบการณ์ สิ่งที่ฉันทำทุกอย่างนี้ก็เพื่อค่าประสบการณ์!
เมื่อวานค่าประสบการณ์ของเขาที่ช่วยเหลือเฉินเจ๋อเซิ่งเพิ่มขึ้นจาก 8% เป็น 10% และผีตัวหนึ่งให้ค่าประสบการณ์เพียงแค่1-2 % เท่านั้น
หากเขาต้องการเป็นพนักงานประจำให้ได้ด้วยอัตรานี้เขาคงต้องรอจนกระทั่งลิงสามารถสร้างยานอวกาศได้ด้วยตัวเอง!
นี่เป็นผีที่สามารถฆ่าคนได้ หากเขาส่งเธอไปนรกได้สำเร็จค่าผลงานของเขาจะต้องเพิ่มขึ้นมาอย่างมหาศาลแน่นอน!
พอคิดเช่นนั้นหน้าอกของโจวเจ๋อก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดอีกต่อไป
ซูชิงหลางก็เดินตามไปด้วย แต่ในขณะที่เขาเพิ่งเดินเข้าไปในฝูงชน ซูชิงหลางก็ถูกใครบางคนกระแทกล้มลงกับพื้น
“ไอ้เวร…”
ฝ่ามือของเขาเสียดสีกับพื้นคอนกรีตทำให้เกิดบาดแผลจนมีเลือดออก
ซูชิงหลางลุกขึ้นทันที รอบข้างเต็มไปด้วยฝูงชนและตำรวจแต่เขาไม่สามารถมองเห็นได้ว่าโจวเจ๋อและผีหัวขาดตัวนั้นไปที่ไหนแล้ว
