123 – ที่แท้ก็เป็นเธอนั่นเอง
โจวเจ๋อจุดบุหรี่สูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วดับไฟด้วยเล็บของเขาก่อนจะบดขยี้บุหรี่พวกนั้นพร้อมกับยัดเข้าปากของตัวเอง
เขาหยิบมือถือออกมาเพื่อโทรหาซูชิงหลาง
“สวัสดีเหล่าโจว คุณกําลังทําอะไรอยู่ คุณหายไปทั้งวันเลย”
“มารับฉันหน่อย”
โจวเจ๋อบอกที่อยู่ของเขาไป
“เดี๋ยวก่อน ฉันจะโทรหาเหล่าเต่า เขาเพิ่งขับรถออกไปซื้อลูกอมให้ผู้หญิงคนนั้น เดี๋ยวจะขอให้เขาไปรับคุณด้วย”
โจวเจอพ่นบุหรี่ที่ตกค้างในปากออกแล้วเอนตัวพิงเสาไฟฟ้า
ซูต้าฉวนไม่ได้ถูกเขาฆ่า ภายในโลกนี้ไม่มีใครเป็นผู้บริสุทธิ์อยู่แล้ว
ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นหุ่นเชิตของใครบางคน เขาทําในสิ่งที่เขาควรทําจากการชักนา ของคนคนนั้น
บุคคลนั้นคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังตัวจริงและเป็นคนที่ลงมือฆ่าเขาในชีวิตที่แล้ว
ผ่านไปประมาณ 20 นาที รถนิสสันสดก็จอดอยู่ข้างๆโจวเจ๋อหน้าต่างถูกเลื่อนลงมา เผยให้ เห็นร่างของเหล่าเต่า
“บอสในที่สุดก็พบคุณสักที”
เหล่าเต่าลงจากรถอย่างสุภาพก่อนแล้วเปิดประตูให้โจวเจ๋อ
โจวเจ๋อเดินเข้าไปนั่งในรถและเหล่าเด็ก็หยิบขนมนมจากถุงบ รรจุขนาดใหญ่ส่งให้
โจวเจ๋อด้วยความสุภาพ
“รองท้องครับบอส”
โจวเจ๋อผลักมือของชายชราและส่งสัญญาณว่าเขาไม่มีอารมณ์
ชายชรายิ้มอย่างไม่สนใจ
คุณรู้ไหม เมื่อเทียบกับโจวเจ๋อแล้วเจ้านายคนเก่าของเขานั้นเข้าถึงได้ยากมากกว่า
เมื่อเทียบกันแล้ว โจวเจ๋อมีความสงบและน่าสนิทสนมมากกว่าอย่างแน่นอน แต่ก็ไม่ใช่ว่าผู้ชายคนนั้นมักจะอารมณ์ไม่ดีอยู่เสมอ
เพียงแต่ว่าออร่าที่ปลดปล่อยออกมารอบกายของเขานั้นไม่ขวนเป็นมิตรเอาซะเหลือเกิน
“ถ้าบอสไม่กินขนม งั้นเอาบุหรี่สักหน่อยไหมครับ”
เหล่าเต่ประคองบุหรี่ให้โจวเจ๋อก่อนจะจุดบุหรี่ให้ด้วยความสุภาพอีกครั้ง
ที่สี่แยกข้างหน้าคือชุมชนที่ครอบครัวหลิ่นอาศัยอยู่
ก่อนหน้านี้โจวเจ๋อมาที่นี่เพื่อพบกับซูต้าฉวนและทั้งสองก็ออกไปเดินเล่นข้างนอก แต่พวกเขา ไม่ได้เดินออกไปไกลมากเกินไป
” คุณกําลังมองหาอะไร?
โจวเจ๋อถามเมื่อเขามองเห็นลักษณะลุกลี้ลุกลนของนักพรตชรา
“บอสก็เคยอาศัยอยู่ที่นั่นด้วย อย่าบอกนะว่าบอสไม่รู้ตัว
“อะไรนะ?” โจวเจ๋อตกใจ
“คุณถังก็เคยบอกบอสแล้วไงตอนที่เธอได้รับบาดเจ็บ คุณถังบอกว่าภายในเมืองนี้มีสถานที่ 2 แห่งเท่านั้นที่เธอสามารถซ่อนตัวได้ หนึ่งคือร้านหนังสือของคุณและอีกแห่งคือชุมชนที่นี่
แต่คุณถังบอกว่าที่นี่มีอันตรายมากกว่า ดังนั้นในท้ายที่สุด เรายังเลือกที่จะพึ่งพา คุณเพื่อหลีกเลี่ยงการไล่ตามของยมทูตพวกนั้น”
เหล่าเต่ายังคงพูดคุยด้วยสีหน้าร่าเริงและไม่ได้สังเกตว่ามือที่ถือบุหรีของโจวเจ๋อสั่นเล็กน้อย
* ” เหล่าเต” (หลังจากนี้จะใช้คํานี้นะครับเพราะมันเรียกง่ายมากกว่า)
“มีอะไรเหรอครับ”
” หยุดรถ”
“โอ้ใช่”
หลังจากลงจากรถโจวเจ๋อทิ้งปลายบุหรี่ไว้บนพื้นและเหยียบปลายบุหรี่ด้วยฝ่าเท้า
“คุณกลับไปก่อนเถอะ”
“อา?” เหล่าเต่าตกตะลึงครู่หนึ่ง “บอส ให้ผมรอที่นี้ก็ได้”
“กลับไป”
“ไม่เป็นไรครับ ผมไม่กลัวที่จะรอ…”
“ผมบอกให้กลับไปไง”
โจวเจ๋อมีสายตาดํามีต เหล่าเต่าตัวสั่นด้วยความกลัว คนที่สามารถหนีออกมาจากนรกได้ล้วนเหมือนกันหมด
แม้ว่าพวกเขาจะพยายามทําตัวเป็นมิตรแต่จริงๆนั้นก็เป็นเพียงแค่การพรางตัวของพวกเขาเท่านั้น !
เหล่าเตาทําความเคารพทันที
“ตกลง ถ้าบอสต้องการใช้รถก็เรียกผมได้ตลอดเวลา”
เหล่าเต่ขับออกไปและโจวเจ๋อยืนอยู่ที่ประตูชุมชนประมาณ 15 นาที
ก่อนหน้านี้ตั้งชื่อเคยพูดกับเขาว่ามีสถานที่อื่นนอกจากร้านหนังสือของเขาให้ซ่อนตัว
อย่างไรก็ตาม อาจมีปัญหาบางอย่างกับคนคนนี้ซึ่งทําให้ตั้งชื่อไม่ได้เลือกที่จะซ่อนที่นี้ แต่ไปที่ร้านหนังสือของโจวเจ๋อ
ถังซื้อบอกเป็นนัยว่าเขาสามารถไปที่นั่นและอาจมีการค้นพบที่คาดไม่ถึง อย่างน้อยเขาก็สามารถใช้ประโยชน์จากความผิดปกติของฝ่ายตรงข้ามเพื่อลงมือจัดการก่อน
แต่โจวเจ๋อกลัวปัญหา เขาจึงไม่ได้เดินทางไปที่นั่น
ดังนั้นโจวเจ๋อจึงไม่รู้ว่าที่มืดภายใต้แสงไฟนั้นเป็นชุมชนที่หมอหลินอาศัยอยู่ จนกระทั่งทราบเรื่องเมื่อสักครู่นี้เอง
ในที่สุดจิ๊กซอแต่ละชิ้นก็ถูกจัดเรียงกันอย่างสมบูรณ์
หลังจากที่เขาตายหมอหลินได้ดูแลบ้านของเขา เธอซื้อมัน ดูแลมันอย่างระมัดระวัง
เธอนอนเตียงแยกกับซุเล่อเพื่อบังคับให้เขาลงมือฆ่าคน จากนั้นเธอก็จัดการคนที่รู้เรื่องนี้ไปทีละคน
อันที่จริงรายละเอียดมากมายชี้มาในทิศทางนี้ตั้งนานแล้ว
เธอใช้มือข้างหนึ่งกวนแอ่งน้ําและทําให้ปลาในน้ําเริ่มลอยขึ้น ในที่สุดอวนจับปลาก็ตกลงมา
ทุกการกระทําของเธอล้วนมีจุดมุ่งหมาย เธอเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้วแต่ไม่ได้รักสามีของตัวเอง เธอปฏิบัติตามพันธนาการของจริยธรรมและกฎเกณฑ์ของครอบครัว
เธอไม่ได้ละเมิดหรือแหกกฏ แต่เธอสามารถเปลี่ยนตัวสามีของเธอได้โดยที่คนนอกไม่มีวันรู้เรื่อง
เธอนอนอยู่ตรงขอบเตียงอย่างสบายใจ และยังคงเป็นผู้หญิงที่ปฏิบัติตามจริยธรรมของผู้หญิงที่ดี เธอดําเนินชีวิตไปตามแบบแผนที่พ่อแม่ของเธอวางไว้
แต่ในขณะเดียวกันเธอยังคงทําบางสิ่งเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง
มีความคิดและความฟุ้งซ่านมากมายวนเวียนอยู่ในใจของโจวเจ๋อตลอดเวลา ซึ่งทําให้โจวเจ๋อ สับสนเล็กน้อย แม้แต่ในตอนนี้ หัวใจของเขาก็สับสนจนไม่สามารถเข้าใจตัวเองได้
ถ้าทั้งหมดเป็นไปอย่างที่เขาคาดเตา ก็แสดงว่าเธอเป็นคนควบคุมทุกอย่างและวางแผนให้ทุกอย่างเกิดขึ้น แล้วเขาควรจะทํายังไงกับเธอดี
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่ซับซ้อน เขาไม่ใช่หุ่นยนต์ที่เพียงปฏิบัติตามสิ่งที่ถูกลงโปรแกรมไว้ เขาต้องการมีตัวเลือกเป็นของตัวเองต้องการทําในสิ่งที่ตัวเองต้องการจริงๆไม่ใช่มีใครคอยชี้น่าอยู่
หลังจากลังเลไปประมาณ 15 นาที ในที่สุดโจวเจ๋อก็ก้าวเข้าสู่ชุมชน มีบางเรื่องที่ต้องพูดให้ชัดและบางเรื่องที่ต้องพูดออกมาให้ได้
ทุกสิ่งทุกอย่างเขาต้องทําเพื่อตัวเอง เขาต้องให้คําอธิบายกับตัวเองในชาติที่แล้ว ไม่เช่นนั้นความกดดันที่เขาแบกรับไว้จะบดขยีเขาในที่สุด
