42 ศพของหญิงสาว
ในชาติก่อนและชีวิตนี้โจวเจ๋อยังไม่เคยมีความสัมพันธ์อะไรกับผู้หญิงเลยสักครั้งและตอนนี้ก็เช่นกันเขาไม่คิดจะมีภรรยาเป็นผีผู้หญิงอย่างแน่นอน
“ที่ฉันขอให้ท่านผู้ดูแลมาที่นี่แทนที่ฉันจะไปเยี่ยมคุณด้วยตัวเองไม่ใช่เพราะฉันหยาบคายหรือจงใจแสดงอำนาจ ในความเป็นจริงฉันไม่สามารถออกจากสถานที่แห่งนี้ได้ต้องขออภัยอย่างยิ่ง”
ผีผู้หญิงบอกโจวเจ๋อ
“ ส่วนเซียงกง(คำเรียกสามี)ที่ถูกเชิญมาที่นี่ก็เพราะเรื่องตลกที่เขาเคยพูดไว้กับเพื่อนๆเมื่อสิบกว่าปีก่อน ตอนนั้นเขาและเพื่อน ๆพูดกันว่าถ้ามีผีผู้หญิงคนไหนงดงามเหมือนกับหวังจู่เสียนเขาก็จะยอมแต่งงานกับเธอจริงๆ “
เมื่อซูชิงหลางได้ยินสิ่งนี้เขาก็อ้าปากกว้างเพราะเขาลืมเรื่องนี้ไปหมดแล้ว
โจวเจ๋อมองไปที่ซูชิงหลางและพูดว่า
“คุณนี่มันเด็กแก่แดดจริงๆ”
“แล้วผมจะช่วยอะไรคุณได้”
โจวเจ๋อไม่ได้บอกตรงๆว่าเขาต้องการที่จะพาเธอไปส่งนรกเพราะเขากลัวว่าผีผู้หญิงคนนี้จะคุ้มคลั่งขึ้นมา
เด็กหญิงตัวน้อยเคยบอกว่าเขาเป็นคนที่ซื่อสัตย์ที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอ
ใช่,
ตอนนี้โจวเจ๋อรู้แล้วว่าเขาไม่จำเป็นต้องสนใจงานที่นรกมอบหมายให้ เขาเป็นเพียงพนักงานตัวเล็กไม่จำเป็นต้องทุ่มเทให้กับองค์กรที่ตัวเองไม่รู้จัก
“คุณไม่ต้องกังวลหลังจากช่วยฉันแล้วฉันจะเดินทางไปที่โลกใต้พิภพเอง”
เธอยิ้มและพูดต่อ “ฉันแซ่ไป๋เป็นลูกสาวของบัณฑิตชื่อดังในสมัยฮ่องเต้เต้ากวง ฉันถูกเลี้ยงดูมาอย่างดีแต่กลับเสียชีวิตในคืนวันแต่งงาน ฉันถูกฝังอยู่ที่นี่มา 200 ปีแล้ว
แม้ว่าฉันจะเป็นผีแต่ฉันก็ไม่ได้ทำสิ่งชั่วร้ายใดๆ ฉันอาศัยอยู่ที่นี่คอยปกป้องเพื่อนบ้านให้อยู่เย็นเป็นสุขเสมอมา หลังจากนั้นชื่อเสียงของฉันจึงโด่งดังขึ้นเรื่อยๆจนเป็นเหตุให้ท่านซีอานตั้งศาลบูชาให้ฉันขึ้นที่นี่ แต่เวลาผ่านไปอย่างยาวนานศาลนั้นก็พังทลายแล้ว”
“ซีอานคือใคร?” ซูชิงหลางถามพร้อมกับขยิบตา
“ จางเจี้ยน” โจวเจ๋อตอบ
“โอ้เป็นเขานั่นเอง” ซูชิงหลางอุทานออกมาอย่างนึกขึ้นได้
จางเจี้ยนเป็นคนที่มีชื่อเสียงในตงเฉิงในตอนท้ายของราชวงศ์ชิง ราชโองการสละราชบัลลังก์ของจักรพรรดิปูยีถูกร่างขึ้นโดยเขา
เขาเป็นนักวิชาการอันดับหนึ่งในช่วงท้ายของราชวงศ์ชิงและยังเป็นพุทธศาสนิกชนตัวอย่าง เขาก่อตั้งวัดมากมายขึ้นทั่วประเทศจีน แต่ในจำนวนวัดเหล่านั้นก็ไม่ได้รับการยอมรับมากนักจนกลายเป็นวัดเถื่อนไปในที่สุด
“ แล้วพี่สาวต้องการให้เราช่วยอะไร” ซูชิงหลางหายจากอาการอาเจียนจึงถามออกมา
หลังจากที่ผีสาวบอกว่าเขาถูกเชิญให้มาที่นี่ก็เพราะเรื่องตลกที่เขาทำตอนเด็กเขาจึงรู้สึกผ่อนคลายในที่สุด โชคดีที่เธอไม่ได้บังคับเขาให้กลายเป็นสามีไปจริงๆ
หลังจากได้รับการกราบไหว้บูชามาสองร้อยปีผีผู้หญิงคนนี้ควรมีระดับชั้นไม่ธรรมดา
“ตอนนี้ฉันเบื่อที่จะอยู่ในโลกนี้แล้วจึงต้องการเข้าสู่วัฏสังขาร เพียงแต่ว่าร่างกายของฉันที่ถูกกราบไหว้บูชามาตลอด 200 ปีมันจึงแทบจะแยกออกจากฉันอย่างสมบูรณ์และตอนนี้มันกำลังกลายเป็นสิ่งชั่วร้าย
หากว่าวันหนึ่งมันตื่นขึ้นมามันจะก่อให้เกิดอันตรายกับคนทั่วไปเป็นอย่างมากซึ่งทำให้ฉันรู้สึกไม่ดีเลย “
” แล้วผมต้องช่วยคุณยังไง”
โจวเจ๋อถูมือของเขาด้วยความตื่นเต้น เนื่องจากผีผู้หญิงคนนี้วางแผนที่จะตกนรกด้วยตัวเองจึงทำให้เขาโล่งใจแบบสุดๆ มันคือการยอมแพ้แต่ไม่มันไม่เหมือนกับการยอมจำนน
ในความเป็นจริงมันเหมือนกับว่ากลุ่มกบฏในสมัยโบราณที่เติบโตขึ้นในระดับหนึ่งและท้ายที่สุดจักรวรรดิไม่ต้องการที่จะปะทะกับพวกเขาจึงได้มอบบรรดาศักดิ์ให้กับแม่ทัพของฝ่ายกบฏ
แต่ไม่ว่าอย่างไรยอมแพ้ก็คือยอมแพ้มันดีกว่าที่เขาจะต้องลงมือเอง
“ ฉันอยากให้ท่านหัวหน้าเขตช่วยดูแลร่างกายของฉันและเผามันด้วยไม้ไผ่ในวันแรกของฤดูหนาวปีหน้า” ผีผู้หญิงกล่าวขอร้อง
“ ช่วยดูแล?” โจวเจ๋อคิดเรื่องนี้ก่อนจะพยักหน้า
“ผมสัญญากับคุณ”
“ขอบคุณท่านมาก” จากนั้นผีผู้หญิงก็แนะนำวิธีการให้กับโจวเจ๋อ
“ตกลง”
โจวเจ๋อยกแก้วขึ้นอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว แล้วก็รีบวางลงอย่างรวดเร็ว
“ ฉันต้องไปแล้ว”
ร่างของผีผู้หญิงคนนั้นเริ่มหายไปอย่างช้าๆก่อนจะกลายเป็นอนุภาคแสงและสาบสูญไป
โจวเจ๋อกัดริมฝีปากของตัวเองเบาๆ วินาทีต่อมาโจวเจ๋อพบว่าฉากรอบๆทั้งหมดหายไป เขาและซูชิงหลางนั่งอยู่ที่ท่าเรือบนหินสองก้อน
งานเลี้ยงทั้งหมดรอบๆหายไปอย่างไร้ร่องรอย บริเวณที่พวกเขาอยู่ตอนนี้มีเพียงก้อนหินและกอหญ้าอยู่เต็มไปหมด
ซูชิงหลางจุดบุหรี่ด้วยความเศร้าโศกเล็กน้อย
“ ภรรยาของคุณจากไปแล้วเสียใจหรือเปล่า” โจวเจ๋อถาม
“ ทำไมไม่ลองด้วยตัวเองล่ะ” ซูชิงหลางตะคอกอย่างเย็นชา
“นั่นมันภรรยาของคุณผมจะแย่งมาได้ยังไง” โจวเจ๋อมองไปรอบแล้วรองเท้าของเขาก็เหยียบลงบนพื้น
“ ร่างของเธอถูกฝังอยู่ใต้พื้นดินนี้เหรอ?”
“ น่าจะเป็นอย่างนั้นนะ”ซูชิงหลางก็ค่อนข้างไม่แน่ใจเช่นกัน แต่ในไม่ช้าสายตาของเขาก็พบพลั่วสนิมสองอันนอนอยู่ตรงหน้า
“ดูเหมือนว่าเธอจะเตรียมพร้อมมาให้เราหมดทุกอย่างแล้ว”
โจวเจ๋อและซูชิงหลางไม่มีอะไรจะพูดอีกดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มขุด!
ทั้งสองคนขุดคุ้ยในตลอดทั้งคืนด้วยกัน พวกเขาเหนื่อยมากจนแทบไม่มีแรงขยับแขน
แต่ในที่สุดก่อนจะเช้าพวกเขาก็พบอะไรบางอย่างด้านล่าง นอกจากฝุ่นด้านบนแล้วพวกเขายังเห็นว่ามันคือโลงศพไม้มะฮอกกานี
พวกเขาใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงในการทำความสะอาดโลงศพทั้งหมด
“เปิดฝาโลง” โจวเจ๋อกล่าว “ถ้ามันเป็นตอนเช้าคนจะโทรหาตำรวจเพราะคิดว่าเราเป็นฆาตกร”
“ ถ้าอย่างนั้นก็รีบกันเถอะ” ซูชิงหลางเช็ดเหงื่อด้วยความเหน็ดเหนื่อย “ เธอบอกหรือเปล่าว่าร่างกายของเธอไม่ได้เน่าเปื่อย?”
“ ไม่เธอไม่ได้บอก”
โจวเจ๋อส่ายหัวแต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องทำเพราะว่าเขาได้ให้สัญญาแล้ว ซูชิงหลางก็เป็นคนที่รักษาสัญญาเช่นเดียวกันดังนั้นเขาจึงทุ่มเทแรงกายแรงใจเป็นอย่างมาก
หลังจากงัดตะปูโลงศพออกโจวเจ๋อก็ยืนอยู่บนขอบและดึงอย่างแรง ฝาโลงถูกเปิดออก จากนั้นโจวเจ๋อก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเพื่อเปิดไฟฉายส่องเข้าไปข้างใน
“อ่า ดีจริงๆ”
ซูชิงหลางอุทานออกมา แท้จริงแล้วผู้หญิงที่นอนอยู่ในโลงศพนั้นสวมชุดกระโปรงสีขาวผมยาวและมีผ้าคลุมไหล่ ใบหน้าของเธอยังคงงดงามไม่ได้มีร่องรอยการเน่าเปื่อยแม้แต่น้อย
“เธอเป็นภรรยาของคุณคุณอยากจะชื่นชมสักครั้งไหม … ” โจวเจ๋อแซว
ซูชิงหลางผลักโจวเจ๋อด้วยความโกรธ
“เลิกพูดเรื่องไร้สาระและพาเธอกลับไปได้แล้ว”
เวลานี้ซูชิงหลางกระตือรือร้นมาก เขากระโดดลงไปและอุ้มศพผู้หญิงขึ้นมา
แต่เมื่อได้สัมผัสกับเธอใบหน้าของซูชิงหลางก็เปลี่ยนไปในทันที เขาวางศพหญิงสาวลงจากนั้นก็เอามือถูกันอย่างแรง
“ฟ่อมันหนาวมากเห็นได้ชัดว่าซากศพนี้เปลี่ยนเป็นซอมบี้ไปแล้วเธอไม่ได้พูดความจริงกับเราทั้งหมด เธอดูแลศพนี้มาถึง 200 ปี นั่นอาจจะเป็นการรักสวยรักงามตามธรรมชาติของผู้หญิง ตอนนี้เธอต้องการที่จะจากไปกลับทิ้งปัญหาไว้ให้เรา”
เมื่อโจวเจ๋อลงไปด้วยตัวเองและอุ้มศพผู้หญิงขึ้นมาโจวเจ๋อก็สัมผัสได้ถึงความเย็นไปจนถึงจิตวิญญาณในทันที
แต่ในช่วงเวลาต่อมาโจวเจ๋อพบว่าเล็บของเขาเริ่มยาวขึ้นและความเย็นที่เขาสัมผัสได้ทั้งหมดถูกดูดซึมเข้าสู่เล็บของเขาอย่างรวดเร็ว
ความรู้สึกของโจวเจ๋อเหมือนกับล่องลอยไปบนท้องฟ้า ร่างกายของเขาเบาสบายอย่างไม่น่าเชื่อ
“โห่โคตรดี. “
ซูชิงหลางที่กำลังมองดูเขาอยู่เมื่อได้ยินเสียงอุทานของโจวเจ๋อเขาก็กรีดร้องด้วยความตกใจ
“ปีศาจ!”
