ตอนที่ 5 ฆาตกร
โจวเจ๋อตะลึงไปชั่วขณะเหตุผลที่เขาสามารถนำร่างของซูเล่อมาคืนวิญญาณได้ก็เพราะว่าอีกไฟล์เพิ่งถูกฆ่า?
เพราะร่างกายยังอุ่นอยู่โจวเจ๋อจึงเข้าไปได้?
ด้วยวิธีนี้ฉันรู้สึกโชคดีจริงๆ
ไม่มีความเกลียดชังไม่มีความโกรธไม่มีความตื่นตระหนกและไม่มีการต่อต้าน โจวเจ๋อหันกลับมามองชายที่อายุไล่เลี่ยกับเขา
ชายคนนั้นตะลึงไปชั่วขณะ เขาเห็นบางอย่างผิดปกติในดวงตาของโจวเจ๋อ มันเป็นความสุขแม้กระทั่งความซาบซึ้ง
ในฐานะวิญญาณเร่ร่อนโจวเจ๋อรู้ดีว่าเมื่อคืนเขาต้องเจอกับสถานการณ์ที่ยากลำบากแบบไหน ถ้าผู้ชายคนนี้ไม่ฆ่าซูเล่อในตอนนั้นเขาอาจจะสูญเสียวิญญาณและมองไม่เห็นดวงอาทิตย์ในวันนี้
“ขอโทษจริงๆเมื่อคืนผมนึกว่าตัวเองเมาและสลบไป” โจวเจ๋ออธิบาย
เขาไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะเดาว่าเขาเป็นผีเว้นแต่สมองของอีกฝ่ายจะเต็มไปด้วยแกรบ
“ คุณไม่โทษผมเหรอ?” อีกฝ่ายชี้ไปที่จมูกของตัวเองอย่างไร้สาระ
“ผมทำอย่างนี้กับคุณแม้ว่าคุณจะยื่นบุหรี่ให้ผมมวนนึงและยังชวนผมดื่มอีก”
“ไม่เป็นไรขอบคุณที่คุณไม่ขโมยโทรศัพท์มือถือและแลปท็อปของผมไปด้วย แค่นี้ผมก็ดีใจมากแล้ว”
“นั่นผมลืม” ชายคนนั้นเกาหัวของตัวเอง “ไม่เป็นไรนี่คือเงินของคุณที่ผมปล้นไปเมื่อวานนี้”
ชายคนนั้นหยิบเงินสามร้อยหยวนออกมาจากกระเป๋าของเขาจากนั้นก็หยิบออกมาอีกแปดร้อย
“800 หยวนเป็นค่ารักษาพยาบาลของคุณ 300 หยวนที่ผมปล้นไปเมื่อวานนี้” ชายคนนั้นเม้มปาก
“ผมเล่นพนันทางอินเทอร์เน็ตเมื่อวานนี้และเสียเงินเดือนทั้งหมดให้กับ fun88.com เมื่อผมผ่านร้านหนังสือของคุณและคุณชวนผมสูบบุหรี่รวมทั้งยื่นเบียร์ให้ 1 กระป๋องผมเลยเกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมา
หลังจากที่คุณล้มลงไปและไม่หายใจผมตกใจกลัวแทบแย่ ผมนอนไม่หลับทั้งคืนหลังจากกลับไปที่บ้านผมก็กลัวว่าตำรวจจะมาลากคอผม เงินแค่ 300 หยวนผมถึงกับลงมือฆ่าคนผมนี่มันโง่จริงๆ “
ชายคนนั้นเอื้อมมือมาตบไหล่โจวเจ๋อ
“ดีใจที่คุณไม่ตายผมตั้งใจจะยอมรับความผิดอยู่แล้วผมรอที่นี่เพื่อให้ใครบางคนโทรแจ้งตำรวจและผมจะได้มอบตัว รู้หรือเปล่าว่าตอนที่เห็นคุณฟื้นขึ้นผมดีใจจนร้องไห้ “
โจวเจ๋อมองไปที่เงิน 1100 หยวนในมือของเขาและจากนั้นก็มองไปที่” ฆาตกร “ซึ่งกำลังสารภาพกับเขาด้วยน้ำตาคลอเบ้ามันเป็นภาพที่แปลกประหลาดจริงๆ
“ ซูเล่อ”นั้นตายไปแล้ว เพราะเขาตายไปแล้วโจวเจ๋อจึงสามารถเข้ามาแทนที่วิญญาณของเขา และเป็นเหตุให้ชายที่อยู่ตรงข้ามสามารถรอดพ้นจากคดีฆาตกรรม
เขาและคนที่อยู่ตรงหน้าเขามีเป็นคนที่ได้กำไร ในเหตุการณ์ครั้งนี้มีเพียงซูเล่อคนเดียวเท่านั้นที่ต้องโชคร้าย
“ตกลงไม่เป็นไรถือว่าผิดพลาดแล้วก็แล้วไป” โจวเจ๋อจับมืออีกฝ่ายออกจากไหล่ของเขา เขาเคยเป็นแพทย์ประจำห้องฉุกเฉิน เขาไม่ทนความสกปรกไม่ว่าจะเป็นรูปแบบไหนก็ตาม? ในความเป็นจริงแพทย์ฉุกเฉินส่วนใหญ่มีระดับความสะอาดที่แตกต่างกัน
“ คุณไม่โทษผมจริงๆเหรอ?” ชายคนนั้นกล่าวอย่างมีความสุข
“อืมไม่ใช่ความผิดของคุณ” โจวเจ๋อพยักหน้า “ไปทำงานและใช้ชีวิตให้ดีอย่าทำผิดอีกในครั้งต่อไป”
“ ขอบคุณนะคุณเป็นคนที่ดีจริงๆ”
ชายคนนั้นพยักหน้าอย่างหนักและออกจากร้านหนังสือเพื่อไปพบกับโลกใหม่ของเขา
โจวเจ๋อหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาและคิดเรื่องนี้ เขาคิดว่ายังต้องไปแจ้งความกับตำรวจ แต่แทนที่จะแจ้งความว่าเขาถูกฆาตกรรมน่าจะเปลี่ยนเป็นเขาถูกปล้นแทน
ยังไงก็ให้ตำรวจตรวจสอบ หากอีกฝ่ายมีประวัติอาชญากรรมหรือเคยทำเรื่องเลวร้ายอื่นๆและถูกตำรวจจับได้เขาก็สมควรได้รับผลกรรม
ฉันได้ครอบครองร่างของคนอื่นดังนั้นฉันจึงต้องทำอะไรบางอย่างให้กับผีที่โชคร้ายตัวนี้
แม้ว่าอีกฝ่ายจะมีทัศนคติที่ดีในการยอมรับความผิดพลาดและจ่ายค่ารักษาพยาบาลของตัวเองคืน แต่เขาก็ยังคงต้องแจ้งความกับตำรวจไว้
อย่างไรก็ตามเมื่อโจวเจ๋อกดหมายเลข 110 และเสียงฝีเท้าที่หน้าประตูก็ดังขึ้น ผู้ชายคนนั้นเดินกลับมา
“อีกอย่างหนึ่ง … ” ทันทีที่อีกฝ่ายเข้ามาเขาก็เห็นโจวเจ๋อถือโทรศัพท์มือถือ เขาตะลึงและชี้ไปที่โจวเจ๋อ “ คุณจะโทรเรียกตำรวจใช่มั้ย?”
โจวเจ๋อส่ายหัว
“เอาโทรศัพท์ของคุณมาให้ผมดู!”
โจวเจ๋อได้แต่ส่ายหัว
“ ไอ้ลูกหมากูจะฆ่ามึงแน่ ครั้งนี้มึงจะได้ตายจริงๆ!”
ชายคนนี้เข้าสู่สภาวะคุ้มคลั่งในพริบตา วิญญาณของเขาน่าจะมีปัญหาเล็กน้อย เขาอาจจะเล่นการพนันเป็นเวลานานทำให้ขาดสติสัมปชัญญะไปหมด
เขามีแนวโน้มที่จะก่อความรุนแรงและตอนนี้ก็กระโจนเข้าหาโจวเจ๋อ โจวเจ๋อวางโทรศัพท์มือถือของเขาและเริ่มถอยหนี
ในชีวิตก่อนหน้านี้เขาเป็นหมอไม่ใช่นักสู้และไม่เคยฝึกกังฟู ในชีวิตนี้เขาก็ขี้แยเหมือนกัน เมื่อพูดถึงการต่อสู้แบบตัวต่อตัวเขารู้สึกว่าตัวเองกระจอกจริงๆ
“ปัง!”
ชายคนนั้นต่อยโจวเจ๋อและกดเขาลงบนกำแพง ในขณะเดียวกันมือของเขาก็เริ่มบีบคอของโจวเจ๋อ
“โทรหาตำรวจสิโทรหาตำรวจ ครั้งนี้ฉันจะให้แกโทรหาตำรวจฉันจะบีบคอแกจนตายและฉันจะนั่งรอตำรวจที่นี่! “
ชายคนนั้นคำรามกัดฟัน
ตลาดร้านหนังสือค่อนข้างแย่ และเวลานี้คือช่วงบ่ายไม่ต้องพูดถึงลูกค้าเลยแม้แต่คนเดินผ่านหน้าร้านก็ไม่มี
โจวเจ๋อถูกบีบคอจนหายใจไม่ออก โจวเจ๋อกำลังดิ้นรนอย่างหนักเท่าที่จะทำได้ ในระหว่างการต่อสู้เล็บของโจวเจ๋อก็เปลี่ยนเป็นสีดำและยาวขึ้นมา
จากนั้นโจวเจ๋อก็ปัดป่ายมือทั้งสองข้างไปข้างหน้า
“ฟ่อ … “
ทันใดนั้นชายคนนั้นก็ตีตัวสั่นเขาปล่อยมือออกจากคอของโจวเจ๋อโดยและถอยหลังกลับอย่างรวดเร็ว
โจวเจ๋อลุกขึ้นและใช้มือลูบคอของตัวเอง เขาไม่ได้ตื่นตระหนกแม้แต่น้อย หลังจากที่จัดการวิญญาณร้ายในนรกไปได้เขาจึงไม่รู้สึกหวาดกลัวต่อคนธรรมดา
ชายคนนั้นมีดวงตาเลื่อนลอยก่อนที่เขาจะล้มลงกับพื้นสิ้นสติสมประดี
หรือว่าในเล็บของเขามีเชื้อโรคบางอย่าง
โจวเจ๋อเดินไปข้างหน้าเขาเอื้อมมือไปตบหน้าชายคนนั้น โชคดีที่เขายังมีชีวิตอยู่ โจวเจ๋อส่ายหัวหยิบโทรศัพท์มือถือและโทรหาตำรวจอีกครั้ง
………………
หลังจากให้ปากคำที่สถานีตำรวจเสร็จแล้วสหายตำรวจก็ขอให้โจวเจ๋อรออยู่ที่ห้องโถงเล็กๆ เพราะสิ่งที่โจวเจ๋อแจ้งความนั้นนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างใหญ่
คนที่หมดสติคนนั้นแท้ที่จริงแล้วคือฆาตกร และตอนนี้ฆาตกรยังคงอยู่ในโรงพยาบาลและเขาต้องตื่นขึ้นมาเพื่อให้ปากคำอีกครั้งเพราะตำรวจก็ไม่ได้ปักใจเชื่อว่าโจวเจ๋อไร้ความผิด
อย่างไรก็ตามอย่างน้อยสหายตำรวจก็ไม่ได้ใส่กุญแจมือโจวเจ๋อ
ถัดจากโจวเจ๋อเป็นชายวัยกลางคนซึ่งกำลังนั่งยองๆอยู่
“น้องชายผมได้ยินว่าคุณปล่อยคนที่พยายามจะปล้นคุณไป?” ชายวัยกลางคนที่ใบหน้าสกปรกกล่าว”โชคดีที่ไม่ใช่ผมถ้าผมเป็นคุณผมคงตีเจ้าโจรนั่นจนตายไปแล้ว!”
“เฮ้ บอกมาได้แล้ว” ตำรวจหนุ่มคนหนึ่งเดินเข้ามาและตะโกนว่า “แกขโมยรถแบตเตอรีรถยนต์กี่ครั้งในฤดูหนาวที่ผ่านมา ฉันเคยเตือนแกแล้วไงว่าให้อยู่อย่างสงบเสงี่ยมนี่มันช่วงปีใหม่ฉันก็ต้องการเวลาพักผ่อนบ้าง “
“โธ่คุณตำรวจ ขโมยแบตเตอรี่ครั้งหนึ่งยังได้เงินมากกว่าที่ผมทำงาน 2-3 วันอีก! “
” ฮึ่ม ” ตำรวจหนุ่มไม่ต้องการคุยกับชายวัยกลางคนอีกต่อไป เขาหันหลังและเดินกลับไปอย่างอารมณ์เสีย
“น้องชายคุณคิดว่าความคิดของผมถูกต้องไหม?” ชายวัยกลางคนกล่าวกลับโจวเจ๋อ
“มันน่าสนใจ” โจวเจ๋อยิ้ม
“ เชกวาราเป็นไอดอลของผม เชกวารารู้จักเขาใช่ไหม”
โจวเจ๋อพยักหน้า
“ผมจะบอกคุณว่าวันนี้จะต้องเป็น … ” ชายวัยกลางคนตัวแข็งอยู่ครู่หนึ่งมองไปที่ประตูก่อนจะพูดว่า “ผู้หญิงคนนั้นสวยดีว่าไหม?”
โจวมองข้ามไหล่ของเขา มีผู้หญิงคนหนึ่งในเสื้อแจ็คเก็ตสีน้ำเงินและรองเท้าบูทหนังยาวเดินมาที่ประตูพร้อมกับตำรวจอีกคน
“น่าจะเป็นตำรวจ” โจวเจ๋อกล่าว
ผู้หญิงคนนี้สวยมากเธอมีรูปร่างสูงอวบอิ่ม ผิวขาว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือช่วงขาที่ยาวของเธอล้วนทำให้ผู้ชายทุกคนต่างหลงใหล
“ แต่เธอไม่ได้สวมชุดตำรวจนะ” ชายวัยกลางคนโต้กลับ
“ เธออาจจะเลิกงานแล้วก็ได้” โจวเจ๋อเดา
“คุณพูดถูกมีตำรวจสาวสวยอยู่ที่นี่ ดูเหมือนว่าผมจะต้องมาที่นี่บ่อยๆแล้ว” ชายวัยกลางคนเบะปากและพูดว่า “ถ้าผมได้แต่งงานกับเธอต่อให้ชีวิตผมสั้นลงอีก 10 ปีผมก็ยอม”
โจวเจ๋อส่ายหัวเขาไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้
“ ไม่เห็นด้วยเหรอ?” เมื่อเห็นโจวเจ๋อส่ายหัวชายวัยกลางคนก็รีบกล่าว
“ผู้หญิงแบบนี้จะทำให้ชีวิตนายเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน ต่อให้เสียเวลา 10 ปีไปมันก็คุ้มค่า… “
ในเวลานี้ตำรวจคนนั้นและหญิงสาวที่สวมรองเท้าบูทก็เดินเข้ามา
“ซูเล่อภรรยาของคุณมารับคุณแล้ว เรื่องที่เหลือพวกเราจะจัดการเอง” ตำรวจชี้ไปที่โจวเจ๋อและกล่าวกับหญิงสาวที่สวมรองเท้าบูท
“ …………” โจวเจ๋อ
“ …………” ชายวัยกลางคน
