Long Live The Hokage Chapter 44 : เผชิญหน้ากับมาดาระ
1 ชั่วโมงผ่านไป ดวงอาทิตย์ก็เริ่มตกลงและเริ่มลับหายไประหว่างภูเขา
“ท่านผู้นํา! ไม่มีวี่แววของ กองทัพตระกูลอุซึมากิเลยครับ” นินจาสอดแนม รายงานข้อมูลต่อมาดาระ
มาดาระ ซึ่งนั่งอยู่บนก้อนหินขนาดใหญ่แสดงความกระวนกระวายและพูดว่า “อิซึนะ! ความมืดกําลังใกล้เข้ามาในอีกไม่กี่ชั่วโมง เราจะทําการโจมตี!”
อิซึนะ ดูสับสน “แต่ความมืดมันจะดีสําหรับเราเหรอท่านพี่?”
มาดาระ ส่ายหัวด้วยความเจ็บปวด
เมื่อ อิซึนะ เห็นสิ่งนี้เขาประหลาดใจ “ท่านพี่! ดวงตาท่าน…!”
เมื่อสังเกตเห็นว่าว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับ มาดาระ อิซึนะจึงออกคําสั่งทันที “ทุกคนรวมตัวกันและเตรียมพร้อมโจมตี!”
ในอีกด้านหนึ่งของสนามรบ มาซาฮิโกะ รู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของ อุจิฮะ ด้วยความสามารถในการตรวจจับของเขาจากนั้นเขาก็หันกลับไปที่ลูกศิษย์ทั้ง 3 คนของเขาที่ยังคงร้องไห้อยู่
“เอาละ ๆ ไม่ต้องร้องแล้ว ฉันยังไม่ตาย…ฉันอยากให้พวกเธอทุกคนกลับไปที่แนวหลังได้แล้ว เพราะการต่อสู้กําลังจะเริ่มขึ้น!”
หลังจากเห็นลูกศิษย์ของเขากลับไปแล้ว มาซาฮิโกะ ก็รู้สึกอยากจะร้องไห้ขึ้นมา “นี่มันอะไรกันเนี่ย?!! เกิดอะไรขึ้นกันแน่เราคงจะไม่สามารถอธิบายเรื่องพวกนี้ได้เว้นแต่เราจะตายไปเท่านั้น”
เมื่อ โทบิรามะ เห็นว่า กองทัพอุจิฮะ กําลังใกล้เข้ามาเขา จึงตะโกนว่า “ทุกคน ยืนประจําตําแหน่งเอาไว้เตรียมพร้อมต่อสู้”
มาซาฮิโกะ ซึ่งยืนอยู่ด้านหน้า มองไปที่กองทัพอุจิฮะที่ใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ
เมื่อเห็นว่า มาดาระ วิ่งนํา กองทัพอุจิฮะมา มาซาฮิโกะก็พยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นลูกไฟหลายลูกก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา ลูกบอลไฟเหล่านั้นดูหนาแน่นมากจากนั้นมันก็ค่อย ๆ เปลี่ยนรูปร่างจนกลายเป็นลูกไฟดาวกระจาย
“คาถาแผดเผา : ดาวกระจายวงจักระ!”
ดาวกระจายไฟที่ลุกโชนหลายอันพุ่งเข้าหากองทัพอุจิฮะอย่างรรวดเร็ว
เมื่อ มาดาระ เห็นดังนั้น เขาก็ไม่รอช้า เขาหลับตาลงและลีมตาขึ้นมาอีกครั้งพร้อมกับดวงตาที่เป็นลวดลายของเนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา จากนั้นลวดลายในตานั้นก็หมุน
“ซูซาโนะโอะ!”
ทันใดนั้นยักษ์ร่างสีน้ําเงินอ่อนก็ฉีก ดาวกระจายไฟ ออกเป็นชิ้น ๆ
“ไอ่แก่! แกบอกว่าแกคือคู่ต่อสู้ของฉัน! งั้นก็มาสู้กับฉันสิ”มาดาระ ตะโกนอยู่ภายใน ซูซาโนะโอะ แล้ววิ่งเข้าหา มาซาฮิโกะอย่างรวดเร็ว
มาซาฮิโกะ มองดู มาดาระ ด้วยสายตาที่เยาะเย้ยพร้อมกับวิ่งเข้าหาเขา
โทบิรามะ วิ่งไปพร้อมกับ มาซาฮิโกะ แล้วตะโกนว่า “เซนจู! โจมตี!” จากนั้นเขาก็รีบวิ่งตรงไปหา อิซึนะ ซึ่งเป็นคู่ปรับเก่าของเขาอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่ มาซาฮิโกะ วิ่งเข้าหา มาดาระ เขาก็พูดว่า “มาดาระ! ฉันหวังว่าคุณจะไม่รู้สึกอับอายกับความพ่ายแพ้เหมือนกับที่คุณเคยรู้สึกเมื่อ 40 ปีก่อนน่ะ!”
มาดาระ ทําหน้าตาเคร่งขรึม แต่ก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรขณะที่พวกเขาเข้ามาใกล้กัน มาดาระก็ประสานอิน
“คาถาไฟ : เพลิงยักษ์ทําลายล้าง!”
เปลวไฟขนาดใหญ่ที่ลุกโชติพุ่งออกมาจากปากของ มาดาระ “ครั้งนี้ฉันจะเผาแกให้เป็นจุณ!”
มาซาฮิโกะ มองดูเปลวไปที่กําลังใกล้เข้ามา แต่เขาก็ไม่ได้ใช้ คาถานินจาเพื่อป้องกันแต่อย่างใด เขาขว้างดาวกระจายพุ่งทะลุผ่านเปลวไป จากนั้นมันก็ไปปรากฏอยู่ต่อหน้า ซูซาโนะโอะและ ดาวกระจาย ก็กลายเป็น มาซาฮิโกะ มันก็คือ คาถาเปลี่ยนร่างดาวกระจาย นั้นเอง!
มาซาฮิโกะ ปรากฏตัวขึ้นมาอยู่ต่อหน้าของ มาดาระจากนั้นเขาก็ยิ้มเยาะและตะโกนออกไป
“คาถาความมืด : พิพากษา!”
เปลวไฟสีน้ําเงินปรากฏขึ้นจากฝ่ามือของ มาซาฮิโกะมันฟูงตรงและปะทะเข้ากับหน้าอกของ ซูซาโนะโอะอย่างจังทําให้หน้าอกของ ซูซาโนะโอะ แตกออกจนเผยให้เห็นมาดาระที่อยู่ด้านใน โดยไม่ลังเล มาซาฮิโกะเตะ มาดาระจนทําให้ซูซาโนะโอะ กระเด็นล้มลง
“มาดาระ ดูเหมือนว่าประวัติศาสตร์จะซ้ํารอยนะเนี่ย! แม้ว่าจะผ่านไปแล้ว 14 ปี ฉันก็ยังเตะก้นของคุณได้” มาซาฮิโกะมองไปที่ มาดาระและได้แต่หัวเราะออกมา
มาดาระ รู้สึกแค้นเป็นอย่างมาก “หนอยไอ่แก่! แกมีคาถานินจาแปลก ๆ อยู่เสมอเลยสินะ…”
มาดาระ ยืนขึ้นอีกครั้ง “ฉันไม่อยากใช้มันเลยจริง ๆแต่ฉันไม่สามารถปล่อยให้คนแก่ ๆ อย่างแกรอดไปได้…”
“ซูซาโนะโอะ!” ดวงตาทั้ง 2 ข้างของ มาดาระ หลั่งน้ําตาออกมาเป็นสายเลือด ซูซาโนะโอะ ของเขาลุกขึ้นยืนและดาบแสงก็ปรากฏขึ้นมาในมือทั้ง 2 ข้างของซูซาโนะโอะ
มาซาฮิโกะ กระโดดกลับมาตั้งหลักพร้อมกับเหงื่อที่มองเห็นได้บนหน้าผากของเขา “แย่แล้ว! แค่ ซูซาโนะโอะ ธรรมดาก็สู้ยากจะตายอยู่แล้ว..แล้วตอนนี้อะไร! บ้าเอ้ย! นี้จะฆ่าฉันจริงๆเหรอเนี่ย?”
มาดาระ เบื่อคําพูดไร้สาระของมาซาฮิโกะ และพุ่งเข้าโจมตีเขาด้วยดาบทั้ง 2 เล่มจากด้านบน
“คาถาดิน : พลิกพสุธา!”
แผ่นหินขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมาระหว่างพวกเขาทั้ง 2 แต่สิ่งนี้ก็ไม่สามารถหยุดดาบของ ซูซาโนะโอะ ได้และดาบก็ตัดผ่านแผ่นหินได้เหมือนกับตัดเนย โชคดีที่ มาซาฮิโกะ ได้ใช้คาถาสลับร่างไปก่อนที่เขาจะได้รับชะตากรรมเดียวกันกับกําแพงหินของเขา
มาซาฮิโกะ ปาดเหงื่อบนหน้าผากของเขา “เฮ้อ…. เกือบไปแล้วถ้าเราไม่เอาจริงบ้าง เราได้ตายจริง ๆ แน่”
ทันใดนั้น มาซาฮิโกะ ก็ใช้ โหมดเซียน!
เมื่อ มาซาฮิโกะ เข้าสู่โหมดเซียน มันทําให้ความรู้สึกที่มาดาระมีต่อ มาซาฮิโกะ แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิงและมาดาระก็สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจน เขาประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “นี้ไม่เหมือนกับของ ฮาชิรามะ!”
เห็นได้ชัดว่า ฮาชิรามะ ได้สร้างความทรงจําที่เลวร้ายให้กับ
มาดาระ
“วิชาเซียน คาถาลม : ดาวกระจายวงจักร!” มาซาฮิโกะขว้างดาวกระจายวงจักรขนาดใหญ่ออกไป และเห็นได้ชัดว่าดาวกระจายวงจักรครั้งนี้แตกต่างจากครั้งก่อน
มาดาระ มองไปที่ ดาวกระจายวงจักร ขนาดใหญ่ที่กําลังพุ่งเข้ามาด้วยท่าทางเยาะเย้ย “ชายแก่ แกรู้ใช่ไหมว่าวิชาของแกยังห่างชั้นกัน ฮาชิรามะ อยู่มากนะฮ้ะ?!”
เมื่อเห็นดังนั้น มาดาระ ก็ป้องกัน ดาวกระจายวงจักร ด้วยดาบเล่มเดียว อย่างไรก็ตามทันทีที่ดาบปะทะเข้ากับ ดาวกระจายวงจักร การแสดงออกของ มาดาระ ก็เปลี่ยนไป เขายกดาบเล่มที่ 2 ขึ้นมาช่วยป้องกันอย่างไม่ลังเล แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไถลไปไกลกว่า 100 เมตร กว่าจะสามารถหยุดการโจมตีและสลายมันไปได้
“ฉันอาจจะไม่แข็งแกร่งเท่า ฮาชิรามะ แต่คุณก็ต่างจากเขามากเหมือนกัน!” คําพูดของมาซาฮิโกะ เหมือนกับเขากําลังเทน้ํามันลงไปในกองไฟ
แน่นอนว่า มาดาระ ไม่สามารถทนได้เมื่อมีคนมาพูดว่าฮาชิรามะ แข็งแกร่งกว่าเขา ทันใดนั้นมาดาระก็ประสานอิน
“คาถาไฟ : ลูกบอลเพลิงยักษ์!”
“คุณอาจคู่ควรกับการเป็นคู่แข่งของ ฮาชิรามะ คุณอาจรู้ว่าคาถาเปลี่ยนร่างดาวกระจายของฉันทํางานยังไง…แต่นอกจากนั้นแล้ว ฉันยังมี มีดคุใน พิเศษอีก 3 เล่ม” มาซาฮิโกะยิ้มจากนั้นเขาก็ขว้าง มีดคุในพิเศษ 3 เล่มออกไปในทิศทางที่ต่างกัน
เมื่อเห็นดังนั้น มาดาระ ก็รีบใช้ เนตรวงแหวนกระจกเงาหมื่นบุปผา ของเขาอย่างรวดเร็ว ลวดลายในดวงตาของเขาหมุนด้วยความเร็วสูง เขาพยายามหาว่า มาซาฮิโกะ จะปรากฏตัวที่ตําแหน่งไหนต่อไป แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่าง
“ใต้ดิน!”
มาซาฮิโกะ ปรากฏตัวขึ้นจากพื้นดินใต้ ซูซาโนะโอะของ
มาดาระ
มาดาระ ตอบโต้ด้วยการฟันดาบแสงของ ซูซาโนะโอะของเขาลงไปที่ มาซาฮิโกะ
“วิชาเซียน คาถาสายฟ้า : พันปักษาหอกคม!”
แต่ มาซาฮิโกะ ก็ปัดดาบของ ซูซาโนะโอะ ออกด้วย พันปักษาหอกคม จากนั้นเขาก็คว้าโอกาสนี้เพื่อเข้าใกล้ซูซาโนะโอะ
ของ มาดาระ
“คาถาความมืด : โพรงนรกสูบ!” มาซาฮิโกะเอาฝ่ามือวางไว้บนร่าง ซูซาโนะโอะ ของ มาดาระ
แต่ก่อนที่คาถาของ มาซาฮิโกะ จะทํางาน เพื่อไม่ให้พ่ายแพ้เป็นครั้งที่ 2 มาดาระ จึงใช้ วิชาลวงตา การโจมตีทางจิตอย่างฉับพลันทําให้ มาซาฮิโกะ ตกใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่มันก็ทําให้มาซาฮิโกะตกอยู่ในที่นั่งลําบาก ดังนั้นเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากใช้คาถาสลับร่างเพื่อหนีออกไปตั้งหลักก่อน
หลังจากที่ มาซาฮิโกะ ถอยออกมาได้แล้วเขาก็หายใจหอบเล็กน้อย
“ไอ่ ซูซาโนะโอะ นี่! ไม่มีทางที่จะทําลายเกราะของมันนอกจากใช้ โพรงนรกสูบ! แล้วตอนนี้ มาดาระ ก็รู้วิธีตอบโต้วิชาของเราแล้ว เราคงไม่สามารถเอาชนะเขาได้อีกต่อไป” มาซาฮิโกะมองไปรอบ ๆ และพบว่าตอนนี้ โทบิรามะ และ กองทัพเซนจูกําลังเป็นต่อและกําลังจะชนะ ส่วนลูกศิษย์ของเขาก็ร่วมมือกันอย่างดีในการปกป้องซึ่งกันและกัน
“จากนี้ไปเราคงทําได้แค่รอ ฮาชิรามะ กลับมา…เราต้องถ่วงเวลาให้นานที่สุดเท่าที่จะทําได้…”
มาซาฮิโกะ ปิดใช้งานโหมดเซียน เพราะมันใช้จักระเป็นจํานวนมากและไม่เหมาะสําหรับการต่อสู้ที่ยาวนาน
มาดาระ สังเกตเห็นว่า มาซาฮิโกะ เกิดความวิตกกังวลเขาจึงพูดว่า “ชายแก่! เกิดอะไรขึ้น? ทําไมไม่อวดเก่งเหมือนตอนแรกล่ะ? คิดได้หรือยังล่ะว่าแกไม่ควรยั่วยุฉันตั้งแต่แรก!”จากนั้นเขาก็พุ่งเข้าหา มาซาฮิโกะอย่างรวดเร็ว
“คาถาแผดเผา : อัคคีสังหารเดือด!”
มาซาฮิโกะ ไม่อยากใช้วิชาที่อันตรายเช่นนี้แต่นอกจากดาวกระจายวงจักร ที่ใช้จักระเป็นจํานวนมากแล้วก็มีแต่วิชานี้เท่านั้นที่พอจะต่อกรกับ มาดาระ ได้
แน่นอนว่ามันไม่สามารถทะลุผ่าน ซูซาโนะโอะได้แต่มันก็ สามารถแผ่ความร้อนไปถึงมาดาระได้และเผาเขาเล็กน้อยซึ่งนั้นทําให้เขาโกรธเป็นอย่างมาก!
“หนอยไอ่แก่! ตายไปซะ!”
“แย่ละ…” มาซาฮิโกะ
อุ้ยเขาโกรธจริง ๆ แล้วมีใครรู้วิธีออกจากโลกนี้บ้างเอาฉันออกไปจากโลกนี้ที!
