Lord of the Mysteries ราชันย์เร้นลับ – ราชันเร้นลับ 1028 : ช่วยเหลือตัวเอง

ท่าไม่ดีแล้ว… เรากำลังถูกควบคุม… ด้านวิญญาณ… เนื่องจากเคยเผชิญหน้ากับผู้ไร้หน้า นักเชิดหุ่น จอมเวทพิสดาร หรือครึ่งเทพที่แข็งแกร่งกว่านี้ โจนาส·โคลเกอร์ย่อมคุ้นชินกับสถานการณ์ปัจจุบันเป็นอย่างดี มีความรู้ความเข้าใจไม่น้อย

ดังนั้น มันมั่นใจมากว่า ตนพลาดท่าตกหลุมพรางที่อันตรายถึงแก่ชีวิต และเวลาที่ช่วยพลิกสถานการณ์กลับมาเหลือไม่ถึงสิบห้าวินาที!

โดยในสิบห้าวินาที ความคิดจะยิ่งทวีความเฉื่อยชา สมองสั่งการช้าลงเรื่อยๆ จนกระทั่งหยุดนิ่ง และอาจต้องใช้เวลาหลายวินาทีเพื่อขบคิดหาทางออก อีกหลายวินาทีในการนำไปปฏิบัติจริงด้วยร่างกายที่เชื่องช้า กล่าวอีกนัยหนึ่ง โจนาส·โคลเกอร์มีเวลาในการช่วยเหลือตัวเองไม่ถึงสิบวินาที!

แน่นอน มันคิดแผนการแก้ไขเบื้องต้นไว้แล้ว นั่นคือการเผยร่างสัตว์ในตำนาน วิธีนี้จะช่วยยืดเวลาในการกลายเป็นหุ่นเชิดออกไป พร้อมกับสร้างแรงกระทบกระเทือนไปถึงศัตรู

แต่การทำเช่นนั้น แม้จะช่วยให้เกิดปาฏิหาริย์รอดพ้นจากการกลายเป็นหุ่นเชิด หรือกระทั่งสามารถเอาชนะศัตรู แต่โจนาส·โคลเกอร์ก็ไม่มั่นใจว่าตนจะมีชีวิตอยู่ต่อไป

มันไม่ใช่ครึ่งเทพที่สามารถสับเปลี่ยนไปมาระหว่างร่างมนุษย์กับร่างสัตว์ในตำนานได้ตามใจชอบ และไม่มั่นใจว่าตนยังสามารถครองสติได้ในร่างสัตว์ในตำนาน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง หลังจากใช้ร่างสัตว์ในตำนาน มนุษย์ที่ชื่อโจนาส·โคลเกอร์มีโอกาสสูงมากที่จะเสียชีวิตและถูกแทนที่โดยสัตว์ประหลาดชื่อเดียวกัน

ดังนั้น หากไม่สิ้นไร้ไม้ตอกอย่างแท้จริง โจนาส·โคลเกอร์จะไม่ใช่วิธีนี้เด็ดขาด

ขณะสติเริ่มเฉื่อยชา ‘เสียงแผดอันแสนสิ้นหวังของรีเวียร์’ ดังขึ้นภายในหู ช่วยให้ครึ่งเทพของกองทัพพบแผนการเบื้องต้นที่จะเอาตัวรอด

มันรีบขยับนิ้วโป้งขวาด้วยความเร็วที่ไม่ช้าจนเกินไป

พลัง ‘ขยาย’ ของเคาต์แห่งการเสื่อมถอย!

สิ่งที่โจนาส·โคลเกอร์ต้องการขยายไม่ใช่สภาพปัจจุบันของตัวเองหรือพลังของสมบัติปิดผนึก แต่เป็นการขยายผลข้างเคียงด้านลบของ ‘เสียงแผดอันแสนสิ้นหวังของรีเวียร์’ !

ลูกโม่พิสดารกระบอกนี้จะส่งเสียงร้องอันสิ้นหวังให้เจ้าของได้ยินเป็นครั้งคราว สำหรับสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช่ครึ่งเทพ ข้อเสียนี้นับว่าร้ายแรงมาก ง่ายต่อการเสียสติและคลุ้มคลั่ง จิตใจแตกสลายหรือสมองขาวโพลน แต่ในกรณีของลำดับ 4 เนื่องจากมีร่างสัตว์ในตำนานอยู่ในตัว ผลข้างเคียงจึงบรรเทาลงมาก

สำหรับโจนาส·โคลเกอร์ เสียงกรีดร้องดังกล่าวทำให้มันรู้สึกมึนงงเล็กน้อย อารมณ์ไม่คงที่ในบางเวลา ร้ายแรงที่สุดคือทำให้ฉุนเฉียว แต่นอกจากนั้นก็ไม่มีอะไร และมันเริ่มทำความเคยชินกับสิ่งนี้แล้ว

แต่ปัจจุบัน มันต้องการขยายเสียงกรีดร้องให้ถึงจุดที่ครึ่งเทพมิอาจทานทน ด้วยวิธีนี้ จิตใจของมันจะถูกกระทบกระเทือนอย่างหนักหน่วง มีโอกาสที่จะสลัดหลุดการควบคุมจากด้ายวิญญาณ

เนื่องจากพลัง ‘ขยาย’ ไม่จำเป็นต้องขยับร่างกายมากนัก และผลลัพธ์เกิดขึ้นในพริบตา เกอร์มัน·สแปร์โรว์ฝั่งตรงข้ามซึ่งสวมหมวกทรงสูงและรายล้อมด้วยลมแรง จึงไม่สามารถยับยั้งได้ทันเวลา เคาต์แห่งการเสื่อมถอยประสบความสำเร็จในการใช้งานพลังพิเศษ

แต่ในวินาทีถัดมา สิ่งที่โจนาส·โคลเกอร์ได้เผชิญมิใช่เสียงกรีดร้อง แต่เป็นความเงียบสงบ

เสียงกรีดร้องที่ควรจะดังขึ้นไปอีกสักพัก กลับอันตรธานหายไป!

นี่คือผลของการแปรผันแบบสุ่มที่เกิดจาก ‘แสงเงาประชันดนตรี’

ให้ตายสิ… โชคร้ายอะไรแบบนี้… ความคิดของโจนาส·โคลเกอร์แล่นผ่านอย่างเฉื่อยชา แต่มันมิได้ผิดหวังนาน รีบดำเนินการช่วยเหลือตัวเองครั้งที่สองทันที

มันยกมือขวาขึ้นอย่างไม่มั่นคง เล็งหกปากกระบอกของ ‘เสียงแผดอันแสนสิ้นหวังของรีเวียร์’ ไปทางเกอร์มัน·สแปร์โรว์ที่อยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยห้าสิบเมตร เตรียมลั่นไกปืน

ขณะเวลาเดียวกัน สายลมกระโชกที่พัดใส่มือขวาของมันพลันสลายตัวจากภายใน กระจัดกระจายกลายเป็นสายลมเอื่อย

พลัง ‘ยุ่งเหยิง’ ของเคาต์แห่งการเสื่อมถอย!

โจนาส·โคลเกอร์ใช้สิ่งนี้เพื่อต่อต้านการก่อกวนของเกอร์มัน·สแปร์โรว์

ทันทีหลังจากนั้น เสียง ‘ปัง’ ดังระรัวชุดใหญ่ ‘เสียงแผดอันแสนสิ้นหวังของรีเวียร์’ ปลดปล่อยฝนกระสุนออกมาราวกับปืนกล กลุ่มหัวกระสุนแสนอันตรายพุ่งแหวกอากาศด้วยความบ้าคลั่งเป็นเวลานาน

เกอร์มัน·สแปร์โรว์ที่สวมเสื้อกันลมสีดำโยกตัวหลบอย่างต่อเนื่อง ส่งผลให้กระสุนทุกนัดพลาดเป้า

ฝนกระสุนพุ่งเฉียดร่างกายอีกฝ่ายและลอยไปไกล พังหน้าต่างกับผนังของคฤหาสน์เพลงกุหลาบจนบางส่วนถล่มลงอย่างเงียบงัน

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

พายุกระสุนระลอกต่อไปยังคงโหมกระหน่ำอย่างไม่หยุดพัก จนกระทั่งเกอร์มัน·สแปร์โรว์ถูกยิง แถมยังโดนเข้าหลายนัดติดต่อกัน!

ท่ามกลางเลือดที่สาดกระเซ็น ร่างของเกอร์มัน·สแปร์โรว์กระเด็นไปมาในสายลม ราวกับกระดาษที่ปลิวไสวและพัดกระพืออย่างต่อเนื่อง พร้อมฉีกขาดได้ทุกเมื่อ

ปัง! ปัง! ปัง! ในที่สุดปืนพกประหลาดก็หยุด ‘การกรีดร้อง’ โดยสำหรับเกอร์มัน·สแปร์โรว์ นอกจากบริเวณศีรษะ ร่างกายส่วนอื่นเต็มไปด้วยรูเลือดอันน่าสยดสยอง

ตามปรกติแล้ว นี่คือสภาพของคนตายอย่างไร้ข้อกังขา แต่เกอร์มัน·สแปร์โรว์กลับยังสามารถควบคุมด้ายวิญญาณราวกับไม่ได้รับผลกระทบ

ขณะเดียวกัน บาดแผลฉกรรจ์ตามร่างกายเริ่มฟื้นฟูด้วยความเร็วคงที่

นี่คือคุณสมบัติของแหวนบุปผาโลหิต

เกอร์มัน·สแปร์โรว์ที่ถูกกระหน่ำยิงคือ ‘ผู้ชนะ’ เอ็นยูน!

สาเหตุที่มันยังไม่ตายจากการโจมตีอันดุเดือด นั่นเพราะ ‘ดวง’ ที่สั่งสมไว้ทั้งหมดถูกปลดปล่อยออกมาในพริบตา และเป็นเพราะโจนาส·โคลเกอร์ ‘ซวย’ มากพอ!

นอกจากนั้น ผลกระทบทางด้าน ‘เสียงกรีดร้อง’ ที่มาพร้อมกับกระสุน แทบไม่มีความหมายใดกับหุ่นเชิดไร้ชีวิตชีวา

เมื่อเห็นว่าการโจมตีอันหนักหน่วงของตนไม่เกิดผลลัพธ์ตามที่คาดหวัง และระยะเวลาสำหรับช่วยเหลือตัวเองก็ลดลงไปเรื่อยๆ โจนาส·โคลเกอร์ตัดสินใจทำในสิ่งที่วางแผนไว้ล่วงหน้า รีบคลายนิ้วมือข้างซ้ายทั้งห้าออกโดยไม่คิดอะไร

นาฬิกาพกหุ้มเหล็กหลุดออกจากฝ่ามือ ร่วงหล่นลงด้านล่าง

ในเสี้ยววินาทีแห่งความเป็นความตายเช่นนี้ โจนาส·โคลเกอร์ตัดสินใจสละ ‘แสงเงาประชันดนตรี’ โดยหวังให้มันออกห่างจากสนามรบ เพื่อหลีกเลี่ยงอิทธิพลของการแปรผันแบบสุ่ม

หลังจากนี้ มันมีโอกาสช่วยชีวิตตัวเองแค่หนึ่งหรือสองครั้ง หากหนึ่งในนั้นเกิดแปรผันแบบสุ่มไปในทิศทางที่เลวร้าย ชะตากรรมของตนคงมิอาจย้อนกลับ!

สมบัติปิดผนึกที่หน้าปัดครึ่งหนึ่งเป็นระเบียบและอีกครึ่งหนึ่งยุ่งเหยิงหล่นลงพื้นดินด้วยความเร็วสูง โจนาส·โคลเกอร์หันไปมองเกอร์มัน·สแปร์โรว์ซึ่งบาดแผลกำลังสมานอย่างต่อเนื่อง ตามด้วยการฝืนขยับปลายนิ้วอย่างยากลำบาก

เดิมที มันมีสองทางเลือก หนึ่งคือแผนการช่วยเหลือตัวเองครั้งที่สามซึ่งคิดไว้ในตอนแรก แต่แผนดังกล่าวจำเป็นต้องมีใช้สติค่อนข้างมาก และสองก็คือ ใช้พลัง ‘ขยาย’ อาการบาดเจ็บของศัตรูที่อยู่ฝั่งตรงข้าม ส่งผลให้อีกฝ่ายตายคาที่

ทว่า เมื่อโจนาส·โคลเกอร์ลองนึกทบทวนและพบว่า แม้เกอร์มัน·สแปร์โรว์จะถูกยิงหลายครั้ง แต่ไม่เพียงจะยังไม่ตาย อีกฝ่ายกลับไม่สูญเสียพลังควบคุมด้ายวิญญาณ มันจึงฉุกคิดว่าแผนการเดิมของตนอาจไม่ประสบความสำเร็จ

แต่ในปัจจุบัน สติของมันคล้ายกับเต็มไปด้วยแป้งเปียก ไม่หลงเหลือความคมชัดในความคิด จึงไม่มีทางอื่นนอกจากดำเนินการไปตามแผนเดิม

ฟ้าว!

ในสภาพสวมถุงมือสีใสและถือลูกโม่สีดำเหล็ก สายลมรอบตัวเกอร์มัน·สแปร์โรว์พลันทวีความรุนแรงและพัดมันจนลอยขึ้นสูง

ฟ้าว!

ด้วยแรงลมมหาศาล เกอร์มัน·สแปร์โรว์พุ่งขึ้นท้องฟ้าสีดำโดยมีพระจันทร์สีแดงเป็นสักขีพยาน

พลัง ‘ขยาย’ ของเคาต์แห่งการเสื่อมถอย!

พายุที่ช่วยพยุงให้เกอร์มัน·สแปร์โรว์ลอยตัว แปรสภาพกลายเป็นพายุทอร์นาโด!

ด้วยวิธีนี้ ระยะห่างของมันกับโจนาส·โคลเกอร์จะเพิ่มขึ้นจนมากกว่าหนึ่งร้อยห้าสิบเมตรในอีกไม่กี่อึดใจ ส่งผลให้สถานะของการเข้าควบคุมด้ายวิญญาณถูกยกเลิก!

ขณะเห็นว่าตนกำลังจะบรรลุเป้าหมาย สีหน้าของโจนาส·โคลเกอร์ที่กำลังจะได้รับอิสรภาพ พลันทวีความซับซ้อนและดำมืด

พายุทอร์นาโดดังกล่าวขยายขนาดอย่างรวดเร็วและส่งอิทธิพลเป็นวงกว้าง แม้กระทั่งตัวของโจนาส·โคลเกอร์ก็หนีไม่พ้น ร่างกายถูกจับโยนขึ้นไปบนท้องฟ้าในลักษณะไม่ต่างกัน ระยะทางจึงแทบไม่ลดลง

ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้

ภายใต้แสงจันทร์สีแดงยามค่ำคืน ร่างกายของบุคคลทั้งสองมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ

เพียงไม่นาน พายุทอร์นาโดเริ่มสงบลง อัตราการลอยขึ้นฟ้าจึงเริ่มคงที่

ฉวยโอกาสดังกล่าว สติของโจนาส·โคลเกอร์ที่เกือบจะหยุดนิ่ง พลันผุดแนวคิดใหม่:

“หยุด…”

มันยกเลิกพลังในการ ‘บิน’ ของตัวเองในตอนแรก อาศัยแรงดึงดูดจากภาคพื้นกระชากให้ร่างกายดิ่งลงไปราวกับอุกกาบาต เป็นการฉีกออกห่างจากเกอร์มัน·สแปร์โรว์ด้วยความเร็วสูงสุด

จากนั้น มันไม่ได้แยแสว่าเกอร์มัน·สแปร์โรว์จะกำลังขี่ลมไล่ตามหรือไม่ เพียงเลื่อนแขนซ้ายตัวเองไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้าประหนึ่งข้อต่อขึ้นสนิม

เป็นท่าทางที่ดูคล้ายกับการ ‘ปิดประตู’

มันต้องการใช้พลัง ‘บิดเบือน’ ของเคาต์แห่งการเสื่อมถอยเพื่อสร้างกำแพงล่องหนสำหรับกีดขวางเกอร์มัน·สแปร์โรว์ สกัดไม่ให้อีกฝ่ายไล่ตามตนทัน

ทันใดนั้นเอง หุ่นเชิดที่ยังมีชีวิตอยู่ด้านล่าง หุ่นเชิดที่มีใบหน้าและรูปร่างของเกอร์มัน·สแปร์โรว์ ทั้งหมดยกแขนซ้ายขึ้นพร้อมกันและทำท่าเลียนแบบการยิง

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

กระสุนจำนวนมากพุ่งเข้าใส่โจนาส·โคลเกอร์ที่กำลังลอยกลางอากาศ

กว่าแรงปะทะจะแผ่ซ่านไปทั่วร่าง โจนาส·โคลเกอร์ก็ถูกเจาะจนพรุนไปสองสามแผล

อาศัยความเจ็บปวดจากกระสุนสองสามนัดแรก โจนาส·โคลเกอร์ดึงสติเพื่อสลัดให้หลุดจากสถานะถูกเข้าควบคุมด้ายวิญญาณสำเร็จ สมองกลับมาประมวลผลอย่างว่องไวอีกครั้ง

จากนั้น มันใช้พลัง ‘ยุ่งเหยิง’ กับการระดมยิงชุดถัดไป และใช้ ‘บิดเบือน’ กับบาดแผนที่ได้รับในตอนแรก ส่งผลให้ไม่ถึงแก่ความตาย แค่บาดเจ็บสาหัส

โดยขณะเดียวกัน เกอร์มัน·สแปร์โรว์ที่พกพาสมบัติวิเศษหลายชิ้น ถูกกำแพงล่องหนที่อีกฝ่ายสร้างขึ้นกีดขวางจนมิอาจไล่ตามลงมาได้ทัน

และเมื่ออาศัยความช่วยเหลือจากพลัง ‘บิดเบือน’ อีกหนึ่งครั้ง ความเร็วในการร่วงหล่นของโจนาส·โคลเกอร์ช้าลงทันที เป็นการร่อนลงพื้นอย่างนุ่มนวล

แต่ยังไม่ทันจะได้ลงมือทำสิ่งใดต่อ ร่างกายของมันกลับชะงักค้างอีกครั้ง

มันพบว่ามือและเท้าของตัวเองกำลังขัดแย้ง ไม่ยอมฟังคำสั่ง และพบบางอย่างผิดปรกติภายในร่างกาย!

จากนั้นมันก็เห็น ภายใต้แสงจันทร์สีแดงนวลที่สว่างไสว ณห้องนอนหลักของอาคารหลังใหญ่ประจำคฤหาสน์เพลงกุหลาบ บุคคลผู้หนึ่งร่างกายออกมาทางระเบียง

เป็นบุรุษผมดำดวงตาสีน้ำตาล สวมหมวกผ้าไหมทรงสูง เสื้อกันลมสีดำ โครงหน้าชัดลึก บรรยากาศรอบตัวเย็นชา ไม่ใช่ใครนอกจากเกอร์มัน·สแปร์โรว์อีกคนหนึ่ง

เกอร์มัน·สแปร์โรว์คนนี้เองก็เลียนแบบท่ายิงปืนด้วยมือขวาเหมือนหุ่นเชิดตัวอื่น เป็นท่ากำลังกระตุกมือกลับไปจ่อปากและเป่า

นี่คือไคลน์ร่างต้น

สิ่งที่มันเพิ่งยิงออกไปไม่ใช่กระสุนอัดอากาศธรรมดา แต่เป็นกระสุนปรสิตที่อาศัยการนำพาของกระสุนอัดอากาศ!

กระสุนปรสิตที่สร้างโดยหนอนกาลเวลาของร่างโคลนอามุนด์!

มีพลังในการสร้างหนอนกาลเวลาชั่วคราว จากนั้นก็เข้าไปเป็นปรสิตในร่างกายเป้าหมายและมอบสิทธิ์ควบคุมร่างนั้นๆ ให้ผู้ยิง

ไคลน์จงใจหยิบกระสุนนัดนี้ออกมาจากโม่และถือไว้เอง รอคอยโอกาสด้วยใจจดจ่อ รอให้โจนาส·โคลเกอร์สละ ‘แสงเงาประชันดนตรี’ และอยู่ในสภาพที่มิอาจหลบหลีกหรือใช้พลัง ‘บิดเบือน’

เงื่อนไขข้อแรกต้องเกิดขึ้นแน่นอนอยู่แล้ว เพราะเคาต์แห่งการเสื่อมถอยย่อมไม่ต้องการให้มีการแปรผันเกิดขึ้นขณะที่มันพยายามรักษาชีวิตจากการถูกเข้าควบคุมด้ายวิญญาณขั้นต้น ส่วนเงื่อนไขข้อหลังใช้เพียงความอดทน

และเมื่อครู่ ความอดทนที่มันลงทุนก็ผลิดอกออกผล โอกาสที่ไคลน์รอคอยปรากฏอยู่ตรงหน้า จึงยกมือขึ้นยิงโดยไม่ลังเล และในสถานการณ์ที่ปราศจากการแปรผันแบบสุ่ม กระสุนปรสิตย่อมฝังเข้าไปในร่างโจนาส·โคลเกอร์อย่างแม่นยำ!

แต่แน่นอน ถ้ากระสุนนัดที่อีกฝ่ายโดนเข้าไปก่อนหน้านี้ไม่ใช่ ‘กระสุนหลอกลวง’ หากแต่เป็น ‘กระสุนช่วงชิง’ แผนการก็จะเป็นไปในอีกรูปแบบหนึ่ง

โจนาส·โคลเกอร์ที่มิอาจควบคุมร่างกายได้ชั่วขณะ เฝ้ามองเกอร์มัน·สแปร์โรว์บนระเบียงใต้พระจันทร์ยักษ์สีแดง บรรจงถอดหมวกออกมาทาบอกและโค้งศีรษะคำนับ

ท่ามกลางเสื้อกันลมที่พัดกระพือของเกอร์มัน·สแปร์โรว์ ความคิดของมันค่อยๆ เฉื่อยชาลง

……………………………..

Lord of the Mysteries

Lord of the Mysteries

ป็นเรื่องราวการข้ามโลกของหนุ่มชาวจีนนามว่า โจวหมิงรุ่ย โลกใบที่ชายคนนี้ต้องเผชิญมีลักษณะคล้ายคลึงกับยุควิกตอเรียของยุโรป ยุคสมัยแห่งจักรกลไอน้ำเฟื่องฟู สุภาพบุรุษขุนนางเดินขวักไขว่ด้วยสูทและเสื้อกั๊กมาดเท่ แน่นอน เป็นโลกที่มีพลังพิเศษ ผู้วิเศษ และ สัตว์วิเศษ แต่พลังของมนุษย์บนโลกจะไม่เหมือนกับนิยายเรื่องใด ไม่มีจอมยุทธ์ ไม่มีการบังเอิญพบคำภีลับและได้ครอบครองยอดเคล็ดวิชา ไม่ได้เกิดใหม่พร้อมกับพลังสุดโกง ไม่เลย ไม่น่าเบื่อและจืดชืดขนาดนั้น ในอดีตกาล เผ่าพันธุ์มนุษย์อันต่ำต้อยมิอาจต่อสู้กับเหล่าสัตว์วิเศษในตำนานไหว หนึ่งในหนทางครอบครอง ‘พลังพิเศษ’ ก็คือการดื่ม ‘โอสถ’ หลังจากมนุษย์ดื่มโอสถและกลายเป็น ‘ผู้วิเศษ’ พวกเขาจะข้ามขีดจำกัดเดิมตามแต่ชนิดโอสถที่ดื่ม ผู้วิเศษในโลกแบ่งออกเป็น 9 ลำดับ โดยลำดับ 9 จะอ่อนแอที่สุด หนทางอัพเกรดลำดับก็แสนพิลึก ไม่ใช่การพัฒนาพลังเหมือนนิยายเรื่องใด แต่เป็นการดื่ม ‘โอสถ’ ที่ ‘ถูกต้อง’ ตามสูตรของลำดับถัดไป พลังพิเศษไม่สามารถข้ามสายได้ โอสถแต่ละชนิดจะมีสูตรการปรุงที่แตกต่าง แถมการฝึกฝนพลังของผู้วิเศษก็ยังพิสดารเหนือคำบรรยาย เรื่องราวจะยิ่งเข้มข้นขึ้นเมื่อตัวเอกเริ่มทราบว่า อดีตมหาจักรพรรดิของโลกเมื่อร้อยปีก่อนเป็น ‘ผู้เดินทางข้ามโลก’ เหมือนกับเขา แถมยัง… เหลือทิ้งไดอารี่สุดสำคัญไว้ให้ชนรุ่นหลัง แต่ไดอารีถูกเขียนด้วยภาษาจีนที่ไม่มีใครอ่านออกแม้แต่คนเดียว… ยกเว้นโจวหมิงรุ่ย With the rising tide of steam power and machinery, who can come close to being a Beyonder? Shrouded in the fog of history and darkness, who or what is the lurking evil that murmurs into our ears? Waking up to be faced with a string of mysteries, Zhou Mingrui finds himself reincarnated as Klein Moretti in an alternate Victorian era world where he sees a world filled with machinery, cannons, dreadnoughts, airships, difference machines, as well as Potions, Divination, Hexes, Tarot Cards, Sealed Artifacts… The Light continues to shine but mystery has never gone far. Follow Klein as he finds himself entangled with the Churches of the world—both orthodox and unorthodox—while he slowly develops newfound powers thanks to the Beyonder potions. Like the corresponding tarot card, The Fool, which is numbered 0—a number of unlimited potential—this is the legend of “The Fool”.

Comment

Options

not work with dark mode
Reset