นิยาย Lv1 Skeleton Lv1 บทที่ 72 วองงง ชิค ชิค พลังกลับคืนสู่ วาเลน ภายในเวลา เพียง 0.1 วินาที โชคดีที่เราได้เรียนรู้จากข้อผิดพลาดก่อนหน้านี้และตั้งค่า การล้มเหลว “ผลลัพธ์คืออะไร “40% ของสิ่งอํานวยความสะดวกของ พวกเขาถูกทําลายและโล่ของดาวเคราะห์ของพวกเขาก็ลดลงพวกเขาได้ส ละกองเรือเพื่อสกัดกั้นพวกเราและเรียกพวกเราผ่านช่องทางกว่าล้านช่อง” “ดีเปิดสาย ได้เวลาเจรจา” บิ๊ะ! โฮโลแกรมปรากฎบนสะพาน “คุณเป็นใครและทําไมคุณถึงทําร้าย เรา” ตัวแทนของ โรฮิม พูดออกมาด้วย ความโกรธ ผิวของเขาเป็นสีเทาแวววาวและมีดวงตาสีดําขนาดใหญ่เพียงคู่เดียว “ผมคือ โจว่า ผู้ล้างแค้นของมนุษย ชาติที่คุณผลักดันให้ใกล้เอ็กทิคชันผมมาที่นี่เพื่อเก็บหนี้สําหรับการกระทําของ คุณ” “คุณกําลังพูดถึงอะไร? เราเป็นสิ่งมี ชีวิตที่สงบสุขซึ่งเฝ้าดูแลปกป้องและเลี้ยงดูทุกชีวิตทั่วจักรวาลมาตลอด” “ตอนนี้คุณกําลังปฏิเสธว่าคุณฆ่ามนุ ษย์และทุกชีวิตบนโลกบ้านเกิดของผมหรือ” “แน่นอนเราไม่เคยกระทําการเช่นนี้ คุณจะอ้างว่าเราได้ทําสิ่งนั้นไปแล้วได้อย่างไร “ทําไมเงียบ…แสดงหลักฐานให้พวก เขาดู” “การโอนเสร็จสมบูรณ์” “ทะ…อะไรนะ? ทําไมพวกนักบวชถึง ทําเช่นนี้” “คุณได้ยืนยันการกระทําของคุณอย่าง ถูกต้องแล้วหรือยัง? เพิ่งรู้ก่อนที่คุณจะตายการคํานวณผิดของคุณคือผม! เตรี ยมปืนเอ็กทิคชั่น” “สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้เราคือผู้ปกป้องชีวิต ทั่วจักรวาล! นี่ต้องเป็นความเข้าใจผิด!” “เปลี่ยนพลังงานทั้งหมดเพื่อเริ่มชาร์จ อาวุธเริ่มลําดับการเปิดใช้งาน” “โจร่า โปรดอย่าทําเช่นนี้พวกเราถูกห ลอกด้วย เราไม่ได้เข้าไปแทรกแซงเพราะผู้รับใช้ของพระเจ้ามองว่าการตาย ของเผ่าพันธุ์ของคุณเป็นภัยธรรมชาติโปรดไว้ชีวิตเราและเราจะส่งมอบนักบวชที่รับผิดชอบเรื่องนี้ให้คุณ!” “หุบปาก! โอกาสที่มนุษยชาติจะรอด พันล่ะอยู่ที่ไหน”เย็นไว้!!
เช่นเดียวกับที่ผมได้ยินคําพูดของจีนอสผ่านกระแสจิตของเรา เราตรวจพบ กระสุนปืนขนาดใหญ่ที่มาจากดาวเคราะห์แอสการ์ด” โจร่านั่นคือการยิง ของศัตรู”เราทนได้ไหม”หากเราถูกโจมตีมีโอกาส 70% ที่จะได้รับความเสียหายร้ายแรงสนม “อืม ดําเนินการหลีกเลี่ยง” “เปิดการเทเลพอร์ตใน 3 วินาที เทเลพอร์ต เทเลพอร์ต เทเลพอร์ต วาเลนหลบกระสุนได้อย่างง่ายดาย ด้วยการเทเลพอร์ตออกไปในขณะที่กองเรือของพวกเขายังคงปิดเพื่อเข้าร่วม “ดําเนินการต่อเพื่อเปลี่ยนพลังงานทั้ง หมดไปที่การชาร์จเล็กทิคชั่น” “ไซร่าได้เวลาสู้แล้ว!” ผมเร่งให้ ไซร่า จัดการโดยเร็วที่สุด “เป้าหมายถูกล็อค” วิถีของปืนปรากฏบนหน้าจอแสดงผลของผม “การชาร์จอยู่ที่ 94%” มาตรวัดการชาร์จปรากฏต่อหน้าผม “เปิดการควบคุมการขยาย!” “การปลดล็อคนิรภัย!” “โจร่า! เราจะตอบแทนคุณ…” ผมตัดการสื่อสารกับพวกเขาทั้งหมด เพราะ ณ จุดนี้มันเป็นเพียงสิ่งที่ทําให้ไขว้เขว ฮิวววว! เวลาดูเหมือนจะหยุดอยู่รอบตัวผม “ลีนาคุณอยู่ที่นั่นไหม” -ไม่มีคําตอบ “จีนอส? ยังคงไม่มีคําตอบใด ๆ แม้แต่ระบบของ วาเลน ก็ดูเหมือนจะ หยุดนิ่งทุกอย่างยกเว้น ผม “ข้าควรเรียกเจ้าว่า โจร่า ไหม” สิ่งมีชีวิตที่ปกคลุมไปด้วยขนนกสีเทา ปรากฏต่อหน้าผม “คุณเป็นใคร “เจ้าจําชื่อข้าได้ไหม? ข้ามีหลายคน เขาเดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าสีเทาของ เขา ผมไม่สามารถอ่านสีหน้าของเขาได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อผมพยายามผมก็ไม่สามารถขยับ ร่างกายของตัวเองได้ ในทํานองเดียวกันทักษะและเวทมนตร์ของผมก็ไม่ได้ ผลอย่างอื่นผมคงชอบที่จะตะบันหน้าเขาจริงๆ “คุณเป็นเมตาตรอนหรือ”
เป็นชื่อจากรายงานของ ไซร่า “ใช่ ข้าใช้ชื่อนั้นไปแล้ว บนโลกของ เจ้า ข้าอาจเรียกว่าพรหม เมื่อข้าสอนมนุษย์ถึงวิธีควบคุมพลังแห่งไฟ” “คุณคือเทพซึ่งรอดพ้นจากเทพชั้นสูง เหล่านั้นใช่ไหม” “โอ…เจ้ารู้เรื่องนั้นได้อย่างไร? มาดู… และอันเด ธ ? และเจ้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลนี้ อาและวิเศษแค่ไหน น่าสนใจ” “ทําไมคุณต้องทําเช่นนั้นกับเผ่าพันธุ์มนุษย์” “มนุษย์เป็นเพียงการทดลองของข้า ข้าพยายามทําให้มันเหมือนกับที่เทพชั้นสงทําในอีกโลก น่าเสียดายที่แม้ว่าข้าจะ ทํางานหนัก แต่ก็ล้มเหลวเพราะพวกเขาไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้” “ทะ…อะไรนะ? แค่การทดลอง” “ใช่ข้าต้องการสร้างกองทัพเพื่อแก้ แค้นเหล่าเทพชั้นสูง แต่โรฮิมเหล่านี้เป็นคนที่สงบสุขเกินไปและความรู้เวท มนตร์ของพวกเขาก็ไม่มีอยู่จริงพวกมันมีประโยชน์ในฐานะผู้ดูแลสัตว์ชนิดอื่น เท่านั้น อย่างที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าในอีกโลกหนึ่งมนุษย์มีอํานาจเหนือเวทมนตร์เพียงใดและในที่สุดก็สามารถเติบโตขึ้นจนคุกคามเทพได้เอง ด้วยเหตุนี้ข้า จึงสร้างและเลี้ยงดูมนุษยชาติเพื่อที่วัน หนึ่งข้าจะแข็งแกร่งพอที่จะแก้แค้นเทพอื่น ๆ” คุณปฏิบัติต่อมนุษย์เช่นนั้นได้อย่างไร” ข้าแค่สะกิดบางอย่างผลักดัน ให้พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่สร้างสรรค์และมีจินตนาการและอ่อนไหวต่อการเรียนรู้ เวทมนตร์” แล้วจุดประสงค์ของคุณคือใช้พวกเขาเพื่อต่อสู้กับเทพชั้นสูง?” ใช่ข้าคิดอย่างนั้นนี่คือมิติที่สภาของเทพชั้นสูงได้ละทิ้ง แม้จะหนีมาที่นี่มาหลายปีแล้วพวกเขาก็ไม่เคยไล่ข้ามาที่นี่ข้าได้เตรียมการแก้แค้นอย่างรอบคอบและแผนของข้ามีหลายเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้น” คุณกําลังพูดถึงอะไร” โลกเป็นจุดสัมผัสที่ใกล้ที่สุดระหว่างสองมิติและยังเป็นที่แรกที่ข้าปรากฏตัวเมื่อมาถึงจักรวา ลนี้ อย่างไรก็ตามบ้าบินไปฝั่งตรงข้ามของมันเพราะกลัวการติดตามของเทพอีกฝ่ายในที่สุดก็มาถึงที่แอสการ์ด “ดังนั้นสิ่งแรกที่คุณต้องคํานึงถึงคือ การรักษากองกําลังของคุณเอง?” “ถูกต้อง แต่โรฮิมเหล่านี้สงบสุขเกิน ไปและดูแลเพียงเพื่อการดํารงชีวิตที่ยั่งยืนทั่วทั้งจักรวาล หลังจากนั้นไม่ นานข้าจึงพยายามติดต่อกับเหล่าชาวโลกอีกครั้ง” “แม้ว่าผมจะเกลียดเทพชั้นสูง แต่วิธีที่ คุณเล่นกับชีวิตของผู้ที่อยู่ภายใต้คุณทําให้ผมรู้สึกแย่มาก” “แต่เจ้าจะทํายังไงกับมัน? ข้าคือพระ เจ้าของจักรวาลนี้ เจ้ากําลังพยายามก่อ กบฏเล็ก ๆ กับข้าหรือ?” เมตาตรอน จับหน้าผากของผมด้วยมือ สีเทาของเขาผมพยายามดิ้นรนแต่เขาก็มีรอยยิ้มที่เย็นชาฉาบอยู่บนใบหน้าของเขา “…คุณ!” “ข้าเข้าใจความเกลียดชังที่เจ้ามีต่อข้า ซึ่งเจ้าเก็บไว้ในใจ แต่เจ้าจะต้องเข้าใจมีคนหลายพันคนที่จะจัดการข้า ดังนั้น เจ้าต้องรอคิว” “ผมจะกลับมาหาคุณแน่นอน!” “อืม…แก้แค้นข้าหรือ? มันคงเป็นเรื่อง ยากที่จะจัดการกับสิ่งมีชีวิตที่อันตรายเช่นนี้ด้วยตัวเจ้าเอง แม้ว่าข้าจะฆ่าเจ้า ตอนนี้เจ้าก็จะฟื้นขึ้นมา….” ในขณะที่ผมเกลียดเขาอย่างแท้จริง แต่ผมก็มีจิตใจที่เยือกเย็นและพยายามเข้าใจถึงขีด จํากัด ของพลังของเขา จน ถึงตอนนี้ความสามารถของเขาในการหยุดเวลาเป็นสิ่งที่แน่นอนและสามารถ ปราบผมได้อย่างสมบูรณ์แบบเขายังไม่โจมตีผมและดูเหมือนจะไม่มีพลังที่จะขัดขวางการฟื้นฟูของผม ผมแค่ต้องใช้ ข้อ จํากัดเหล่านี้กับเขา
“ตอนนี้ผมอาจสัมผัสคุณไม่ได้แต่สักวันผมจะปิดผนึกคุณอย่างแน่นอนและส่ง คุณไปที่กันบึง” “อืม…แล้วนี่? เจ้าเป็นคนน่ารําคาญที่ อยู่ในจักรวาลของข้า ทําไมข้าไม่ส่งเจ้ากลับไปยังที่ที่เข้ามาด้วยล่ะ” “เมตาตรอน!” เขามีสีหน้าเรียบเฉยบนใบหน้าของ เขา แม้ว่าเขาจะช่วยผมกลับไปยังโลกที่ผมอยากจะกลับไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ ผมก็ยังรู้สึกไม่พอใจกับเขา “จดจําผม? ผมจะกลับมา!” “อ๊ะ, น่ากลัวขนาดไหน! ได้! ข้าทําได้ แล้วเวลาที่จะทําให้เจ้าเริ่มต้นการบดขยี้ขึ้นไปด้านบนอีกครั้ง” “อะไร… เมตาตรอน?” เขายื่นมือมาหาผมอีกครั้งและดูเหมือ นจะเปิดใช้งานพลังบางอย่าง ซู่!!!!!! ไม่นานหลังจากนั้นทุกอย่างรอบตัวผม ก็มืดมน ช่อม ซ่อม ในที่สุดเมื่อผมลืมตาขึ้นผมก็เป็นโครง กระดูกที่ตายแล้วอีกครั้งติดอยู่ตรงกลางไม่มีที่ไหนเลย เหี้ย เริ่มใหม่อีกแล้ว! กี่ครั้งแล้ว? ผมเปิดหน้าสถานะของผม ชื่อ: ชอมป์ (โจร่า) เพศ: N/A สถานะ: ปกติ เผ่าพันธุ์: โครงกระดูก / อันเด ธ คลาส: นักรบ อันดับ: H ระดับ: 1/5 เลือด: 5/5 มานา: 1/1 โจมตี: 2 พลังป้องกัน: 3 ความคล่องตัว: 2 ความฉลาด: 3 ทักษะเฉพาะ [มองกลางคืน ระดับ1] ฉายา (ใช้งานอยู่) [พ่อมดแห่งหลุม] [นายแห่งหอคอย แม็กม่า] [การปกป้องจากความมืด] +ฉายา (ไม่ใช้งาน) [นักดักหนู] [ตีหัวเข้าบ้าน] [ผู้กอบกู้ เต็ม] [อํามหิต เต็ม] [นักล่ามังกร ระดับ1] [ผู้กําจัดแมลง ระดับ14] [ความ หายนะแห่งแมงมุม ระดับ3] [ผู้ฆ่ายักษ์ ระดับ2] [ความเศร้าของประตูโมฆะเต็ม] [นักฆ่าก็อบลิน ระดับ6] [สามีของ วาเลนอร์] การปรับเปลี่ยน [อวตาร ระดับ1] [สร้างเวทย์ ระดับ1] [เพลงคืนชีพ ระดับ1] ผมหัวเราะออกมาดัง ๆ ด้วยตัวเอง “เมตาตรอน คุณไม่ได้ลบคาถาแก้ไข ของผมฮ่าฮ่าฮ่า แม้ว่าผมจะถูกรีเซ็ตให้เป็นทหารโคร งกระดูกธรรมดา แต่ผมก็ยังมีทักษะการสร้างเวทมนตร์และเพลงคืนชีพ “ตอนนี้ผมกลับมาในโลกนี้แล้วมันจะ ยากสักหน่อยถ้าผมได้พบกับเทพชั้นสูงอย่างที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้ สร้าง ซ่อนสถานะ [คุณได้เรียนรู้ ซ่อนสถานะ] ทักษะนี้แสดงเป็นสีทอง แล้วเราจะลองเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่คน ตายในขณะนี้ได้อย่างไร “สร้างการแปลงสายพันธุ์ (มนุษย์): [เผ่าพันธุ์ของคุณเปลี่ยนเป็นมนุษย์แล้ ผมได้รับแสงสีขาวอันอ่อนโยนเมื่อข้อ ความปรากฏขึ้น “ตอนนี้ผมเป็นมนุษย์แล้วหรือยัง” เมื่อแสงวาบหายไปผมสามารถมองเห็ นมือมนุษย์ของผมได้ “แล้วขาของผมล่ะ? ใบหน้าของผม?” ผมมองไปรอบ ๆ แล้ววิ่งไปยังลําธารที่ ใกล้ที่สุด” ฮ่าฮ่า! นั่นไม่ใช่ใบหน้าเดิมที่ผมเคยกลับมาบนโลกหรือ”โชง ทันใดนั้นจากด้านหลังผมก็มีวงกลม สว่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น “คืออะไร…” ทูตสวรรค์ขนาดมหึมาพร้อมดาบเพลิ งก้าวออกมาจากภายใน มีปีก 16 ปีกและใหญ่กว่ามิคาเอลเสียอีก “บ้าเอ้ย ทูตสวรรค์ปรากฏตัว พวกเขา พบผมเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร? ” ตรวจพบการใช้เวทมนตร์ต้องห้ามในบริเวณนี้ เจ้ามาทําอะไรที่นี่มนุษย์“ผมส่ายหัวพยายามทําเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ดูเหมือนว่าใน ขณะนี้ทูตสวรรค์จะเห็นว่าผมเป็นมนุษย์ธรรมดาเท่านั้น” อื่ม… โจร่า, ชอมป์, มนุษย์มันไม่เหมือนกับว่าเจ้ามีคาถาใด ๆที่เจ้าสามารถใช้ได้ แต่ข้าควรจะชําระเจ้าในกรณีนี้หรือไม่?”มันดูหน้าสถานะ ของผมหรือ? โชคดีที่ดูเหมือนว่าจะสามารถเห็นได้จากความสามารถซ่อนสถา นะของผมเท่านั้น ” ไม่แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สําคัญแต่มันก็เป็นสิ่งที่เทพชั้นสูงสร้าง ดูเหมือนว่าการตรวจสอบเวทย์ของยูเรียล จะปิดดังนั้นข้าจะ ต้องกลับไปคุยกับนางเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่าพูดอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เจ้าเห็นในวันนี้ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง”ผมพยักหน้ากลับด้วยสีหน้าตื่นตระหนกทูตสวรรค์และดาบที่ลุกไหม้ของเขาก็หายไปในรูปแบบวงกลมสว่างที่มัน มา ให้ตายเถอะคาถาต้องห้ามคืออะไร? ผมไม่มีทางรู้ แต่แน่นอนว่าผมไม่สามารถจัดการกับทูตสวรรค์ในสถานะที่ผมเป็น อยู่ตอนนี้ได้ ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดผนึกคาถาทั้งหมดที่ผมเพิ่งสร้างขึ้น การสัญญากับตัวเองทําให้ผมได้เปิดสถานะ ชื่อ: ชอมป์ (โจร่า) เพศชาย สถานะ: ปกติ เผ่าพันธุ์: มนุษย์ ชั้น: N/A อันดับ: H ระดับ: 1/99 เลือด: 10/10
มานา: 15/15 โจมตี: 3 พลังป้องกัน: 2 ความคล่องตัว: 3 ความฉลาด: 7 4 ทักษะเฉพาะ [สร้างน้ํา เต็ม] (ซ่อน) ทักษะเฉพาะ [มองกลางคืน ระดับ1] < (ซ่อน) ฉายา (ใช้งานอยู่) [พ่อมดแห่งหลุม] [นายแห่งหอคอย แม็กม่า] [การปกป้องจากความมืด (ซ่อน) ฉายา (ไม่ใช้งาน) [นักดักหนู] [ตีหัวเข้าบ้าน] [ผู้กอบกู้ เต็ม] [อํามหิต เต็ม] [นักล่ามังกรระดับ1] [ผู้กําจัดแมลง ระดับ14] [ความ หายนะแห่งแมงมุมระดับ3] [ผู้ฆ่ายักษ์ ระดับ2] [ความเศร้าของประตูโมฆะเต็ม] [นักฆ่าก็อบลิน ระดับ6] [สามีของ วาเลนอร์] 4% (ซ่อน) การปรับเปลี่ยน [อวตาร ระดับ1] [สร้างเวทย์ ระดับ1] [เพลงคืนชีพ ระดับ1] เวทย์สร้าง (ซ่อน) [สถานะที่ซ่อนอยู่] [การแปลงสาย พันธุ์ (มนุษย์)] [การสร้างวัตถุดิบระดับ2] *” แปลกทําไมผมถึงมี สร้างน้ํา แต่ ไม่มีระดับล่ะ”ผมพร้อมที่จะเริ่มเดินแต่ด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นผมตระหนักว่าร่า งกายมนุษย์ของผมเปลือยเปล่า” ผมควรจะหาเสื้อผ้าสักหน่อย“ผมสํารวจรอบ ๆ ก่อนจะพบบ้านไร่หลังเล็ก ๆ ผมขโมยเสื้อผ้าที่ผมต้องการ” ขอโทษสักวันผม จะจ่ายหนี้ก้อนนี้ให้หมดสองวันต่อมาผมก็มาถึงสิ่งที่ดูเหมือนเมืองเล็ก ๆ ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกินหญ้าเพื่อ ป้องกันความหิวโหยโชคดีที่ผมสร้างน้ําได้และไม่ต้องกระหายน้ํา” ฮีผมหิวโหย ผมควรจะขออาหารในเมืองได้ไหมผมพยายามจะเข้าไปแต่ถูกเจ้าหน้าที่ปิดกั้นตรงทางเข้า” ข้าไม่เคยเห็นใบหน้าของเจ้าในแถวนี้มาก่อน เจ้ามีธุระอะไรในการ์ทมาร์” การ์ท… มาร์ ?“มันเป็นชื่อที่ผมลืมไม่ลง” ใช่เมืองนี้เพิ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองเจ้าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนหรือไม่” วันนี้เป็นวันอะไร? ปีอะไร?” “คนน่าสงสาร เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามันคือ ปีอะไร” ผมพูดไม่ออกหลังจากได้ยินคําตอบ ของยามผมกลับมาเมื่อ 20 ปีก่อนที่มิคาเอลจะฆ่าผมกอค “เจ้าหิวไหม? แม้ว่าเจ้าจะดูเหมือนขอ ทาน แต่ข้าจะปล่อยเจ้าไปเพราะเทศกาลฉลองของ การ์ทมาร์ กําลังดําเนินอ ยู่ อย่าบอกใครว่าเป็นข้าที่ปล่อยให้เจ้าผ่านไปได้เข้าใจไหม” ผมสามารถเข้าเมืองได้เนื่องจากความ ใจดีของยาม อย่างที่เขาบอกเทศกาลยัง คงดําเนินต่อไปและผมก็ถือโอกาสกิน ขนมปังที่เจ้าของร้านเบเกอรี่ทิ้งไว้ข้างทาง ผมแข่งขันโดยตรงกับกลุ่มขอทานคน อื่น ๆ แต่เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาลจึงมีมากพอที่จะไปไหนมาไหนได้ “โปรดช่วยข้าด้วยเหรียญ” ผมพยายามรวบรวมเงินสองเหรียญที่ จําเป็นในการสมัครเข้ากิลด์นักผจญภัยและคิดว่าเทศกาลนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด เพราะผู้คนมากมายอยู่ในอารมณ์ที่เป็นกุศล ติ้ง – อย่างไรก็ตามนั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในเท พนิยายเท่านั้นและในความเป็นจริงนี้ผู้คนไม่ได้ใจกว้างผมไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหันไปใช้วิธีอื่น “เฮ้ เจ้ากําลังพยายามทําอะไรอยู่”
นิยาย Lv1 Skeleton
Lv1 บทที่ 72
วองงง ชิค ชิค
พลังกลับคืนสู่ วาเลน ภายในเวลา เพียง 0.1 วินาที โชคดีที่เราได้เรียนรู้จากข้อผิดพลาดก่อนหน้านี้และตั้งค่า การล้มเหลว
“ผลลัพธ์คืออะไร
“40% ของสิ่งอํานวยความสะดวกของ พวกเขาถูกทําลายและโล่ของดาวเคราะห์ของพวกเขาก็ลดลงพวกเขาได้ส ละกองเรือเพื่อสกัดกั้นพวกเราและเรียกพวกเราผ่านช่องทางกว่าล้านช่อง”
“ดีเปิดสาย ได้เวลาเจรจา”
บิ๊ะ!
โฮโลแกรมปรากฎบนสะพาน
“คุณเป็นใครและทําไมคุณถึงทําร้าย เรา”
ตัวแทนของ โรฮิม พูดออกมาด้วย ความโกรธ ผิวของเขาเป็นสีเทาแวววาวและมีดวงตาสีดําขนาดใหญ่เพียงคู่เดียว
“ผมคือ โจว่า ผู้ล้างแค้นของมนุษย ชาติที่คุณผลักดันให้ใกล้เอ็กทิคชันผมมาที่นี่เพื่อเก็บหนี้สําหรับการกระทําของ คุณ”
“คุณกําลังพูดถึงอะไร? เราเป็นสิ่งมี ชีวิตที่สงบสุขซึ่งเฝ้าดูแลปกป้องและเลี้ยงดูทุกชีวิตทั่วจักรวาลมาตลอด”
“ตอนนี้คุณกําลังปฏิเสธว่าคุณฆ่ามนุ ษย์และทุกชีวิตบนโลกบ้านเกิดของผมหรือ”
“แน่นอนเราไม่เคยกระทําการเช่นนี้ คุณจะอ้างว่าเราได้ทําสิ่งนั้นไปแล้วได้อย่างไร
“ทําไมเงียบ…แสดงหลักฐานให้พวก เขาดู”
“การโอนเสร็จสมบูรณ์”
“ทะ…อะไรนะ? ทําไมพวกนักบวชถึง ทําเช่นนี้”
“คุณได้ยืนยันการกระทําของคุณอย่าง ถูกต้องแล้วหรือยัง? เพิ่งรู้ก่อนที่คุณจะตายการคํานวณผิดของคุณคือผม! เตรี ยมปืนเอ็กทิคชั่น”
“สิ่งนี้เป็นไปไม่ได้เราคือผู้ปกป้องชีวิต ทั่วจักรวาล! นี่ต้องเป็นความเข้าใจผิด!”
“เปลี่ยนพลังงานทั้งหมดเพื่อเริ่มชาร์จ อาวุธเริ่มลําดับการเปิดใช้งาน”
“โจร่า โปรดอย่าทําเช่นนี้พวกเราถูกห ลอกด้วย เราไม่ได้เข้าไปแทรกแซงเพราะผู้รับใช้ของพระเจ้ามองว่าการตาย ของเผ่าพันธุ์ของคุณเป็นภัยธรรมชาติโปรดไว้ชีวิตเราและเราจะส่งมอบนักบวชที่รับผิดชอบเรื่องนี้ให้คุณ!”
“หุบปาก! โอกาสที่มนุษยชาติจะรอด พันล่ะอยู่ที่ไหน”เย็นไว้!!
เช่นเดียวกับที่ผมได้ยินคําพูดของจีนอสผ่านกระแสจิตของเรา เราตรวจพบ กระสุนปืนขนาดใหญ่ที่มาจากดาวเคราะห์แอสการ์ด” โจร่านั่นคือการยิง ของศัตรู”เราทนได้ไหม”หากเราถูกโจมตีมีโอกาส 70% ที่จะได้รับความเสียหายร้ายแรงสนม
“อืม ดําเนินการหลีกเลี่ยง”
“เปิดการเทเลพอร์ตใน 3 วินาที
เทเลพอร์ต เทเลพอร์ต เทเลพอร์ต
วาเลนหลบกระสุนได้อย่างง่ายดาย ด้วยการเทเลพอร์ตออกไปในขณะที่กองเรือของพวกเขายังคงปิดเพื่อเข้าร่วม
“ดําเนินการต่อเพื่อเปลี่ยนพลังงานทั้ง หมดไปที่การชาร์จเล็กทิคชั่น”
“ไซร่าได้เวลาสู้แล้ว!”
ผมเร่งให้ ไซร่า จัดการโดยเร็วที่สุด
“เป้าหมายถูกล็อค”
วิถีของปืนปรากฏบนหน้าจอแสดงผลของผม
“การชาร์จอยู่ที่ 94%”
มาตรวัดการชาร์จปรากฏต่อหน้าผม
“เปิดการควบคุมการขยาย!”
“การปลดล็อคนิรภัย!”
“โจร่า! เราจะตอบแทนคุณ…”
ผมตัดการสื่อสารกับพวกเขาทั้งหมด เพราะ ณ จุดนี้มันเป็นเพียงสิ่งที่ทําให้ไขว้เขว
ฮิวววว!
เวลาดูเหมือนจะหยุดอยู่รอบตัวผม
“ลีนาคุณอยู่ที่นั่นไหม”
-ไม่มีคําตอบ
“จีนอส?
ยังคงไม่มีคําตอบใด ๆ
แม้แต่ระบบของ วาเลน ก็ดูเหมือนจะ หยุดนิ่งทุกอย่างยกเว้น ผม
“ข้าควรเรียกเจ้าว่า โจร่า ไหม”
สิ่งมีชีวิตที่ปกคลุมไปด้วยขนนกสีเทา ปรากฏต่อหน้าผม
“คุณเป็นใคร
“เจ้าจําชื่อข้าได้ไหม? ข้ามีหลายคน
เขาเดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าสีเทาของ เขา ผมไม่สามารถอ่านสีหน้าของเขาได้อย่างสมบูรณ์
เมื่อผมพยายามผมก็ไม่สามารถขยับ ร่างกายของตัวเองได้ ในทํานองเดียวกันทักษะและเวทมนตร์ของผมก็ไม่ได้ ผลอย่างอื่นผมคงชอบที่จะตะบันหน้าเขาจริงๆ
“คุณเป็นเมตาตรอนหรือ”
เป็นชื่อจากรายงานของ ไซร่า
“ใช่ ข้าใช้ชื่อนั้นไปแล้ว บนโลกของ เจ้า ข้าอาจเรียกว่าพรหม เมื่อข้าสอนมนุษย์ถึงวิธีควบคุมพลังแห่งไฟ”
“คุณคือเทพซึ่งรอดพ้นจากเทพชั้นสูง เหล่านั้นใช่ไหม”
“โอ…เจ้ารู้เรื่องนั้นได้อย่างไร? มาดู… และอันเด ธ ? และเจ้าไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของจักรวาลนี้ อาและวิเศษแค่ไหน น่าสนใจ”
“ทําไมคุณต้องทําเช่นนั้นกับเผ่าพันธุ์มนุษย์”
“มนุษย์เป็นเพียงการทดลองของข้า ข้าพยายามทําให้มันเหมือนกับที่เทพชั้นสงทําในอีกโลก น่าเสียดายที่แม้ว่าข้าจะ ทํางานหนัก แต่ก็ล้มเหลวเพราะพวกเขาไม่สามารถใช้เวทมนตร์ได้”
“ทะ…อะไรนะ? แค่การทดลอง”
“ใช่ข้าต้องการสร้างกองทัพเพื่อแก้ แค้นเหล่าเทพชั้นสูง แต่โรฮิมเหล่านี้เป็นคนที่สงบสุขเกินไปและความรู้เวท มนตร์ของพวกเขาก็ไม่มีอยู่จริงพวกมันมีประโยชน์ในฐานะผู้ดูแลสัตว์ชนิดอื่น เท่านั้น อย่างที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าในอีกโลกหนึ่งมนุษย์มีอํานาจเหนือเวทมนตร์เพียงใดและในที่สุดก็สามารถเติบโตขึ้นจนคุกคามเทพได้เอง ด้วยเหตุนี้ข้า จึงสร้างและเลี้ยงดูมนุษยชาติเพื่อที่วัน หนึ่งข้าจะแข็งแกร่งพอที่จะแก้แค้นเทพอื่น ๆ” คุณปฏิบัติต่อมนุษย์เช่นนั้นได้อย่างไร” ข้าแค่สะกิดบางอย่างผลักดัน ให้พวกเขาเป็นเผ่าพันธุ์ที่สร้างสรรค์และมีจินตนาการและอ่อนไหวต่อการเรียนรู้ เวทมนตร์” แล้วจุดประสงค์ของคุณคือใช้พวกเขาเพื่อต่อสู้กับเทพชั้นสูง?” ใช่ข้าคิดอย่างนั้นนี่คือมิติที่สภาของเทพชั้นสูงได้ละทิ้ง แม้จะหนีมาที่นี่มาหลายปีแล้วพวกเขาก็ไม่เคยไล่ข้ามาที่นี่ข้าได้เตรียมการแก้แค้นอย่างรอบคอบและแผนของข้ามีหลายเหตุการณ์ที่อาจเกิดขึ้น” คุณกําลังพูดถึงอะไร” โลกเป็นจุดสัมผัสที่ใกล้ที่สุดระหว่างสองมิติและยังเป็นที่แรกที่ข้าปรากฏตัวเมื่อมาถึงจักรวา ลนี้ อย่างไรก็ตามบ้าบินไปฝั่งตรงข้ามของมันเพราะกลัวการติดตามของเทพอีกฝ่ายในที่สุดก็มาถึงที่แอสการ์ด
“ดังนั้นสิ่งแรกที่คุณต้องคํานึงถึงคือ การรักษากองกําลังของคุณเอง?”
“ถูกต้อง แต่โรฮิมเหล่านี้สงบสุขเกิน ไปและดูแลเพียงเพื่อการดํารงชีวิตที่ยั่งยืนทั่วทั้งจักรวาล หลังจากนั้นไม่ นานข้าจึงพยายามติดต่อกับเหล่าชาวโลกอีกครั้ง”
“แม้ว่าผมจะเกลียดเทพชั้นสูง แต่วิธีที่ คุณเล่นกับชีวิตของผู้ที่อยู่ภายใต้คุณทําให้ผมรู้สึกแย่มาก”
“แต่เจ้าจะทํายังไงกับมัน? ข้าคือพระ เจ้าของจักรวาลนี้ เจ้ากําลังพยายามก่อ กบฏเล็ก ๆ กับข้าหรือ?”
เมตาตรอน จับหน้าผากของผมด้วยมือ สีเทาของเขาผมพยายามดิ้นรนแต่เขาก็มีรอยยิ้มที่เย็นชาฉาบอยู่บนใบหน้าของเขา
“…คุณ!”
“ข้าเข้าใจความเกลียดชังที่เจ้ามีต่อข้า ซึ่งเจ้าเก็บไว้ในใจ แต่เจ้าจะต้องเข้าใจมีคนหลายพันคนที่จะจัดการข้า ดังนั้น เจ้าต้องรอคิว”
“ผมจะกลับมาหาคุณแน่นอน!”
“อืม…แก้แค้นข้าหรือ? มันคงเป็นเรื่อง ยากที่จะจัดการกับสิ่งมีชีวิตที่อันตรายเช่นนี้ด้วยตัวเจ้าเอง แม้ว่าข้าจะฆ่าเจ้า ตอนนี้เจ้าก็จะฟื้นขึ้นมา….”
ในขณะที่ผมเกลียดเขาอย่างแท้จริง แต่ผมก็มีจิตใจที่เยือกเย็นและพยายามเข้าใจถึงขีด จํากัด ของพลังของเขา จน ถึงตอนนี้ความสามารถของเขาในการหยุดเวลาเป็นสิ่งที่แน่นอนและสามารถ ปราบผมได้อย่างสมบูรณ์แบบเขายังไม่โจมตีผมและดูเหมือนจะไม่มีพลังที่จะขัดขวางการฟื้นฟูของผม ผมแค่ต้องใช้ ข้อ จํากัดเหล่านี้กับเขา
“ตอนนี้ผมอาจสัมผัสคุณไม่ได้แต่สักวันผมจะปิดผนึกคุณอย่างแน่นอนและส่ง คุณไปที่กันบึง”
“อืม…แล้วนี่? เจ้าเป็นคนน่ารําคาญที่ อยู่ในจักรวาลของข้า ทําไมข้าไม่ส่งเจ้ากลับไปยังที่ที่เข้ามาด้วยล่ะ”
“เมตาตรอน!”
เขามีสีหน้าเรียบเฉยบนใบหน้าของ เขา แม้ว่าเขาจะช่วยผมกลับไปยังโลกที่ผมอยากจะกลับไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ ผมก็ยังรู้สึกไม่พอใจกับเขา
“จดจําผม? ผมจะกลับมา!”
“อ๊ะ, น่ากลัวขนาดไหน! ได้! ข้าทําได้ แล้วเวลาที่จะทําให้เจ้าเริ่มต้นการบดขยี้ขึ้นไปด้านบนอีกครั้ง”
“อะไร… เมตาตรอน?”
เขายื่นมือมาหาผมอีกครั้งและดูเหมือ นจะเปิดใช้งานพลังบางอย่าง
ซู่!!!!!!
ไม่นานหลังจากนั้นทุกอย่างรอบตัวผม ก็มืดมน
ช่อม ซ่อม
ในที่สุดเมื่อผมลืมตาขึ้นผมก็เป็นโครง กระดูกที่ตายแล้วอีกครั้งติดอยู่ตรงกลางไม่มีที่ไหนเลย
เหี้ย เริ่มใหม่อีกแล้ว! กี่ครั้งแล้ว?
ผมเปิดหน้าสถานะของผม
ชื่อ: ชอมป์ (โจร่า)
เพศ: N/A
สถานะ: ปกติ
เผ่าพันธุ์: โครงกระดูก / อันเด ธ
คลาส: นักรบ
อันดับ: H
ระดับ: 1/5
เลือด: 5/5
มานา: 1/1
โจมตี: 2
พลังป้องกัน: 3
ความคล่องตัว: 2
ความฉลาด: 3
ทักษะเฉพาะ
[มองกลางคืน ระดับ1]
ฉายา (ใช้งานอยู่)
[พ่อมดแห่งหลุม] [นายแห่งหอคอย แม็กม่า] [การปกป้องจากความมืด]
+ฉายา (ไม่ใช้งาน)
[นักดักหนู] [ตีหัวเข้าบ้าน] [ผู้กอบกู้ เต็ม] [อํามหิต เต็ม] [นักล่ามังกร ระดับ1] [ผู้กําจัดแมลง ระดับ14] [ความ หายนะแห่งแมงมุม ระดับ3] [ผู้ฆ่ายักษ์ ระดับ2] [ความเศร้าของประตูโมฆะเต็ม] [นักฆ่าก็อบลิน ระดับ6] [สามีของ วาเลนอร์]
การปรับเปลี่ยน
[อวตาร ระดับ1] [สร้างเวทย์ ระดับ1] [เพลงคืนชีพ ระดับ1]
ผมหัวเราะออกมาดัง ๆ ด้วยตัวเอง
“เมตาตรอน คุณไม่ได้ลบคาถาแก้ไข ของผมฮ่าฮ่าฮ่า
แม้ว่าผมจะถูกรีเซ็ตให้เป็นทหารโคร งกระดูกธรรมดา แต่ผมก็ยังมีทักษะการสร้างเวทมนตร์และเพลงคืนชีพ
“ตอนนี้ผมกลับมาในโลกนี้แล้วมันจะ ยากสักหน่อยถ้าผมได้พบกับเทพชั้นสูงอย่างที่ผมเป็นอยู่ตอนนี้
สร้าง ซ่อนสถานะ
[คุณได้เรียนรู้ ซ่อนสถานะ]
ทักษะนี้แสดงเป็นสีทอง
แล้วเราจะลองเป็นอย่างอื่นที่ไม่ใช่คน ตายในขณะนี้ได้อย่างไร
“สร้างการแปลงสายพันธุ์ (มนุษย์):
[เผ่าพันธุ์ของคุณเปลี่ยนเป็นมนุษย์แล้
ผมได้รับแสงสีขาวอันอ่อนโยนเมื่อข้อ ความปรากฏขึ้น
“ตอนนี้ผมเป็นมนุษย์แล้วหรือยัง”
เมื่อแสงวาบหายไปผมสามารถมองเห็ นมือมนุษย์ของผมได้
“แล้วขาของผมล่ะ? ใบหน้าของผม?”
ผมมองไปรอบ ๆ แล้ววิ่งไปยังลําธารที่ ใกล้ที่สุด” ฮ่าฮ่า! นั่นไม่ใช่ใบหน้าเดิมที่ผมเคยกลับมาบนโลกหรือ”โชง
ทันใดนั้นจากด้านหลังผมก็มีวงกลม สว่างขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
“คืออะไร…”
ทูตสวรรค์ขนาดมหึมาพร้อมดาบเพลิ งก้าวออกมาจากภายใน มีปีก 16 ปีกและใหญ่กว่ามิคาเอลเสียอีก
“บ้าเอ้ย ทูตสวรรค์ปรากฏตัว พวกเขา พบผมเร็วขนาดนี้ได้อย่างไร? ” ตรวจพบการใช้เวทมนตร์ต้องห้ามในบริเวณนี้ เจ้ามาทําอะไรที่นี่มนุษย์“ผมส่ายหัวพยายามทําเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ดูเหมือนว่าใน ขณะนี้ทูตสวรรค์จะเห็นว่าผมเป็นมนุษย์ธรรมดาเท่านั้น” อื่ม… โจร่า, ชอมป์, มนุษย์มันไม่เหมือนกับว่าเจ้ามีคาถาใด ๆที่เจ้าสามารถใช้ได้ แต่ข้าควรจะชําระเจ้าในกรณีนี้หรือไม่?”มันดูหน้าสถานะ ของผมหรือ? โชคดีที่ดูเหมือนว่าจะสามารถเห็นได้จากความสามารถซ่อนสถา นะของผมเท่านั้น ” ไม่แม้ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ไม่สําคัญแต่มันก็เป็นสิ่งที่เทพชั้นสูงสร้าง ดูเหมือนว่าการตรวจสอบเวทย์ของยูเรียล จะปิดดังนั้นข้าจะ ต้องกลับไปคุยกับนางเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่าพูดอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เจ้าเห็นในวันนี้ไม่เช่นนั้นเจ้าจะต้องตายอย่างน่าสยดสยอง”ผมพยักหน้ากลับด้วยสีหน้าตื่นตระหนกทูตสวรรค์และดาบที่ลุกไหม้ของเขาก็หายไปในรูปแบบวงกลมสว่างที่มัน มา
ให้ตายเถอะคาถาต้องห้ามคืออะไร? ผมไม่มีทางรู้ แต่แน่นอนว่าผมไม่สามารถจัดการกับทูตสวรรค์ในสถานะที่ผมเป็น อยู่ตอนนี้ได้ ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปิดผนึกคาถาทั้งหมดที่ผมเพิ่งสร้างขึ้น
การสัญญากับตัวเองทําให้ผมได้เปิดสถานะ
ชื่อ: ชอมป์ (โจร่า)
เพศชาย
สถานะ: ปกติ
เผ่าพันธุ์: มนุษย์
ชั้น: N/A
อันดับ: H
ระดับ: 1/99
เลือด: 10/10
มานา: 15/15
โจมตี: 3
พลังป้องกัน: 2
ความคล่องตัว: 3
ความฉลาด: 7
4 ทักษะเฉพาะ
[สร้างน้ํา เต็ม]
(ซ่อน) ทักษะเฉพาะ
[มองกลางคืน ระดับ1]
< (ซ่อน) ฉายา (ใช้งานอยู่) [พ่อมดแห่งหลุม] [นายแห่งหอคอย แม็กม่า] [การปกป้องจากความมืด (ซ่อน) ฉายา (ไม่ใช้งาน) [นักดักหนู] [ตีหัวเข้าบ้าน] [ผู้กอบกู้ เต็ม] [อํามหิต เต็ม] [นักล่ามังกรระดับ1] [ผู้กําจัดแมลง ระดับ14] [ความ หายนะแห่งแมงมุมระดับ3] [ผู้ฆ่ายักษ์ ระดับ2] [ความเศร้าของประตูโมฆะเต็ม] [นักฆ่าก็อบลิน ระดับ6] [สามีของ วาเลนอร์] 4% (ซ่อน) การปรับเปลี่ยน [อวตาร ระดับ1] [สร้างเวทย์ ระดับ1] [เพลงคืนชีพ ระดับ1] เวทย์สร้าง (ซ่อน) [สถานะที่ซ่อนอยู่] [การแปลงสาย พันธุ์ (มนุษย์)] [การสร้างวัตถุดิบระดับ2] *” แปลกทําไมผมถึงมี สร้างน้ํา แต่ ไม่มีระดับล่ะ”ผมพร้อมที่จะเริ่มเดินแต่ด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นผมตระหนักว่าร่า งกายมนุษย์ของผมเปลือยเปล่า” ผมควรจะหาเสื้อผ้าสักหน่อย“ผมสํารวจรอบ ๆ ก่อนจะพบบ้านไร่หลังเล็ก ๆ ผมขโมยเสื้อผ้าที่ผมต้องการ” ขอโทษสักวันผม จะจ่ายหนี้ก้อนนี้ให้หมดสองวันต่อมาผมก็มาถึงสิ่งที่ดูเหมือนเมืองเล็ก ๆ ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกินหญ้าเพื่อ ป้องกันความหิวโหยโชคดีที่ผมสร้างน้ําได้และไม่ต้องกระหายน้ํา” ฮีผมหิวโหย ผมควรจะขออาหารในเมืองได้ไหมผมพยายามจะเข้าไปแต่ถูกเจ้าหน้าที่ปิดกั้นตรงทางเข้า” ข้าไม่เคยเห็นใบหน้าของเจ้าในแถวนี้มาก่อน เจ้ามีธุระอะไรในการ์ทมาร์” การ์ท… มาร์ ?“มันเป็นชื่อที่ผมลืมไม่ลง” ใช่เมืองนี้เพิ่งได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองเจ้าเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนหรือไม่” วันนี้เป็นวันอะไร? ปีอะไร?” “คนน่าสงสาร เจ้าไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามันคือ ปีอะไร” ผมพูดไม่ออกหลังจากได้ยินคําตอบ ของยามผมกลับมาเมื่อ 20 ปีก่อนที่มิคาเอลจะฆ่าผมกอค “เจ้าหิวไหม? แม้ว่าเจ้าจะดูเหมือนขอ ทาน แต่ข้าจะปล่อยเจ้าไปเพราะเทศกาลฉลองของ การ์ทมาร์ กําลังดําเนินอ ยู่ อย่าบอกใครว่าเป็นข้าที่ปล่อยให้เจ้าผ่านไปได้เข้าใจไหม” ผมสามารถเข้าเมืองได้เนื่องจากความ ใจดีของยาม อย่างที่เขาบอกเทศกาลยัง คงดําเนินต่อไปและผมก็ถือโอกาสกิน ขนมปังที่เจ้าของร้านเบเกอรี่ทิ้งไว้ข้างทาง ผมแข่งขันโดยตรงกับกลุ่มขอทานคน อื่น ๆ แต่เนื่องจากเป็นช่วงเทศกาลจึงมีมากพอที่จะไปไหนมาไหนได้ “โปรดช่วยข้าด้วยเหรียญ” ผมพยายามรวบรวมเงินสองเหรียญที่ จําเป็นในการสมัครเข้ากิลด์นักผจญภัยและคิดว่าเทศกาลนี้เป็นโอกาสที่ดีที่สุด เพราะผู้คนมากมายอยู่ในอารมณ์ที่เป็นกุศล ติ้ง – อย่างไรก็ตามนั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในเท พนิยายเท่านั้นและในความเป็นจริงนี้ผู้คนไม่ได้ใจกว้างผมไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากหันไปใช้วิธีอื่น “เฮ้ เจ้ากําลังพยายามทําอะไรอยู่”
