เป็นเช้าวันที่เราออกเดินทางนักผจญภัย 30 คนมารวมตัวกันที่หน้ากิลด์รอให้ไทร์กล่าวปลุกใจ
“ ตอนนี้เจ้าฟังดีๆนะ ถ้ามีสิ่งหนึ่งที่เป็นเรื่องถูกต้องในโลกนี้ เจ้าก็โง่พอ ๆ กับข้า เราโง่แค่ไหนที่จงใจไปสถานที่ที่มอนสเตอร์กินมนุษย์ หากเจ้าคิดว่าพวกเราเป็นคนโง่สามารถสร้างความแตกต่างในโลกนี้ได้ นั่นคือความโง่เขลาที่แท้จริง โลกจะไม่เปลี่ยนไปเรารู้ดีอยู่แล้ว แต่เราจะไปต่อ! ใช่รึป่าว? เป็นเพราะเราโง่!”
ชายชราคนหนึ่งร้องออกมาจากด้านหลังของฝูงชน
“ เจ้ากำลังกล่าวถึงเรื่องไร้สาระแบบไหน เราจะโง่เหมือนเจ้าได้อย่างไร ไปตามหัวหน้าคณะสำรวจของเรากันเถอะ!”
“เย่!”
คำกล่าวของไทร์ สร้างแรงบันดาลใจอย่างแท้จริง อาจเป็นไปได้ว่าไม่มีใครจำการเสียสละของเราได้ เราวางชีวิตของเราไว้บนเส้นด้ายเพื่ออะไร? เงินและคะแนนประสบการณ์ ถ้าเราตายสิ่งเหล่านี้จะไม่สำคัญ นรกแม้ว่าเราจะทำสำเร็จมันก็จะเพิ่มขึ้นอีกระดับ
ถึงกระนั้นผมมีบางอย่างจะกล่าวกับกลุ่มคนเหล่านี้ กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ต่ำ แต่ทรงพลัง ผมกล่าวกับนักผจญภัยต่อหน้าผมที่เพิ่งรู้ว่าพวกเขาโง่
“ แม้ว่าสิ่งนี้อาจไม่ลงไปในประวัติศาสตร์เท่ากับการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่เพื่อเขียนบทกวีเกี่ยวกับหลายชีวิตที่จะรอด และผู้ที่เกี่ยวข้องจะต้องขอบคุณการเสียสละของเราอย่างแน่นอน แค่นี้ก็เป็นเหตุผลที่เพียงพอแล้ว เรามารับมือกับความท้าทายที่ยอดเยี่ยมนี้กันเถอะ!”
“ใช่!!!”
ฝูงชนโห่ร้องอย่างพร้อมเพรียงเต็มไปด้วยพลัง มันผ่านไปได้ด้วยดีเพราะคำกล่าวเปิดตัวของไทร์ ทำให้ผมสนใจเพื่อนไทร์คนนี้มากขึ้น
“ ไทร์ ขอบคุณสำหรับคำกล่าวที่ยอดเยี่ยม”
“ โอ้ ได้โปรด มันไม่มีอะไรเทียบได้กับคำกล่าวของกาสพาร์ด มันทำให้หัวใจของข้าเต้นแรงและภูมิใจที่ได้เป็นคน”
เราออกเดินทางอย่างเป็นทางการ ไทร์ได้เตรียมม้าเพื่อเพิ่มความเร็วในการเดินทัพของเราและทำให้แน่ใจว่ากองทหารมาถึงเพื่อการรบได้พักผ่อนอย่างเต็มที่ ขณะที่เราเดินทาง คิชานเด,มิแรนด้าและอาชี กังวลว่านักผจญภัยคนอื่น ๆ จะได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับพวกเขาและคิดว่าพวกเขาไม่สะอาด แต่มันไม่สามารถลบเรื่องนี้ไปจากความจริงได้ เพราะพวกเขามักจะนั่งรอบ ๆ กองไฟแลกเปลี่ยนเรื่องราว
“ สาวสาว เจ้ารู้ไหมว่า ข้าสงสัยอะไรมาตลอด? ความแข็งแกร่งของกาสพาร์ด ต้องดีแค่ไหนที่จะสามารถทำให้ผู้หญิงสามคนพอใจได้ทุกคืน!”
“ หยุดเถอะ! ไม่ไม่ไม่! ”
“ อะฮะ! แต่ในทางกลับกันความเป็นลูกผู้ชายของกาสพาร์ด ต้องมีปัญหาเพราะเขาพยายามรักษาระยะห่างจากสาว ๆ อยู่เสมอ”
“ถูกต้อง! เจ้าไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงว่าเขาแปลกแค่ไหน แม้จะนอนร่วมเตียงเดียวกันมานาน แต่เขาก็ไม่เคยเห็นเราเป็นผู้หญิงเลยสักครั้ง!”
มิแรนด้าและอาชีเมาแล้วกล่าวกับนักผจญภัยคนอื่น ๆ
“ พอแล้วมิแรนด้า เจ้ามักจะเมาเมื่อไหร่เจ้าจะโต ไปนอนได้แล้ว!”
คิชานเดผู้เป็นพี่ใหญ่มาถึงและมิแรนด้าก็มุ่งหน้าไปที่เตียง เพื่อหลีกเลี่ยงการดุด่า อย่างไรก็ตามอาชียังคงกล่าวต่อไป
“ การได้พบกับกาสพาร์ด ถือเป็นพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดจากเทพธิดา มีคำกล่าวเพียงว่าหลังจากประสบเคราะห์แล้วเจ้าจะรู้ว่าความสุขที่แท้จริงคืออะไร”
เมื่ออาชีเมา การปลุกใจของเธอจะกลายเป็นศาสนาและปรัชญามากยิ่งขึ้น มันค่อนข้างน่ารำคาญที่ต้องอดทน แต่เมื่อเธอเริ่มกล่าวแบบนั้นเรารู้ว่าเธอคงอยู่ได้ไม่นานและในไม่ช้าก็จะหลับไป ในที่สุดคิชานเดก็ลากเธอกลับไปที่ถุงนอนและงานเลี้ยงก็จบลง เมื่อทุกคนมุ่งหน้าไปพักผ่อนอย่างเต็มที่
ผมตั้งใจวางถุงนอนให้ห่างจากเพื่อนร่วมทางเล็กน้อย ในบริเวณที่เงียบสงบเล็กน้อย ความตั้งใจของผมคือหลอกล่อเอลฟ์ที่ติดตามเรา มาตั้งแต่เราออกจากเมือง
‘พวกเขายังอยู่ที่นี่หรือไม่ เจนน่า’
เธอติดตามการเคลื่อนไหวของเอลฟ์ให้ผมแล้ว
‘ตอนนี้พวกเขาอยู่ไม่ไกล ท่านแน่ใจหรือว่า ข้าไม่สามารถมีส่วนร่วมได้?’
‘ไม่แน่นอน ภารกิจคือการค้นหาค่ายหลักของพวกเขา ดังนั้นอย่าทำให้เสียโอกาสนี้ เข้าใจไหม? ‘
‘ทราบแล้ว นายท่าน ข้าจะหาฐานของพวกเขาได้อย่างแน่นอน โปรดให้ข้าได้ฆ่าในครั้งแรกด้วย!’
‘เจ้าจะได้มัน.’
ในขณะที่ผมกำลังกล่าวโทรจิตกับเจนน่า เอลฟ์สามตัวที่ติดตามหลังเรา ซ่อนตัวอยู่ในพุ่มไม้ห่างจากผมเพียงไม่กี่เมตร
‘อืม พวกมันขี้ขลาดจริงๆ หยุด ลากมันออกไปและโจมตีได้แล้ว!’
พวกเขาค่อนข้างระมัดระวังสังเกตผมเป็นเวลา 10 นาทีเต็ม มันค่อนข้างน่ารำคาญ เพราะผมต้องแกล้งหลับต่อไปพร้อมกับเสียงกรนปลอม ๆ
‘ดีในที่สุดพวกเขาก็เคลื่อนไหวแล้ว?’
แม้จะมีทักษะในการซ่อนตัว แต่ผมก็สามารถเห็นหน้าต่างสถานะของพวกเขาได้ ผมร่ายสกิลอย่างไร้คำกล่าว
“ โล่ ศักดิ์สิทธิ์!”
[โล่ ศักดิ์สิทธิ์ ถูกเปิดใช้งาน โปรดเลือกที่จะปล่อยทักษะหลังจาก 30 วินาที]
แม้ว่าผมจะรู้สึกว่าสามารถรับการโจมตีของพวกเขาด้วยร่างกายของผมได้ แต่ผมก็ต้องการฝึกกับทักษะของผมอย่างเต็มที่เพื่อความอดทน แม้ว่ามันจะทำให้ผมไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่ผมก็อยากเห็นความสิ้นหวังในดวงตาของพวกเขา
“ มนุษย์ชั่ว ตาย!”
“ นำความตายมาสู่ความชั่วร้ายทั้งหมด โลกภูติศักดิ์สิทธิ!”
หนึ่งในนั้นส่งคาถาออกไป ในขณะที่อีกสองคนวิ่งเข้ามาพร้อมกับมีดสั้นของพวกเขา
ติ๊ง! ติ๊ง! บ้อง!
“เมื่อกี้คืออะไร?”
“ นั่นมันเสียงอะไร”
“ มันมาจากที่ตั้งของกาสพาร์ด!”
พวกเขาพยายามที่จะทุ่มน้ำหนักตัวทั้งหมดของพวกเขาไว้เป็นแรงผลักของกริช แน่นอนผลที่ตามมาคือพวกเขาถูกส่งกลับไป แม้ว่าผมจะไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำร้ายผมได้เลย ถึงกระนั้นพวกเขาก็พยายามต่อไปอย่างไม่เข้าใจสถานการณ์
“ ตายซะ เจ้าชั่ว!”
พวกเขาพุ่งมาที่ผมอีกครั้ง แต่บทสรุปก็ยังเหมือนเดิม
ติ๊ง! ติ๊ง! บ้อง!
“ หวา…เกิดอะไรขึ้น?”
“ ริฮานน่ามีมนุษย์มากกว่าห้าสิบคนมาทางนี้เราต้องยอมแพ้ในวันนี้”
“แมร่งเอ้ย! เราต้องหลบหนี ในขณะที่ศัตรูนอนลงต่อหน้าเราอย่างหมดหนทาง!”
‘เจนน่า ข้าเปลี่ยนใจแล้ว จับหนึ่งในสามคนและให้ใครบางคนพาเขากลับไปที่หลุ่ม เพื่อเป็นตัวประกันเพิ่มเติม ‘
เดิมทีผมวางแผนที่จะปล่อยให้พวกเขาลอยนวล แต่กลับถูกดูหมิ่น ดูเหมือนว่าทางเลือกที่สงบสุขทั้งหมดจะไม่อยู่บนโต๊ะอีกต่อไป เมื่อคิชานเดและคนอื่น ๆ มาถึงผมยังคงอยู่ในสภาพที่ไม่สามารถเคลื่อนไหว ได้แกล้งหลับ
“ โอ้ แกสพาร์ดหลับสบายหรือเปล่า”
“ ดูที่นั่น รอยเท้าเหล่านั้นไม่ใช่ของมนุษย์”
มิแรนด้าซึ่งเป็นนักล่ามีสายตาที่เฉียบคมและสังเกตเห็นแม้จะอยู่ในความมืด แต่เมื่อพวกเขาเห็นผมนอนหลับอย่างสงบพวกเขาก็เพิกเฉยต่อสัญญาณนั้น
“ เราควรนอนที่นี่ใช่ไหม”
“ กาสพาร์ดไม่ให้ไปหาเขาในคืนนี้”
“โอ้จริงเหรอ? ข้าจำไม่ได้ว่าเขากล่าวคำแบบนี้”
ผมกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของพวกเขา เมื่อพวกเอลฟ์มาทำร้ายผมในคืนนี้ ดังนั้นผมจึงสั่งให้พวกเขาอยู่ห่าง ๆ แต่ในที่สุดผู้หญิงสามคนก็มานอนข้างๆผมโชคดีที่เหตุการณ์นั้นผ่านไปแล้ว
‘นายท่าน ข้าให้เมียร์มาหามเชลยกลับไปที่หลุม ข้าจะไล่ตามอีกสองคนต่อไปจะเป็นไรไหม? ‘
‘ได้ ค้นหาเบาะแสของค่ายหลักอย่างรวดเร็ว แต่อย่าทำอะไร เพียงแค่หาตำแหน่งให้ข้าและกลับไปที่หลุมเพื่อรับคำสั่งเพิ่มเติม ‘
‘ทราบแล้ว นายท่าน ข้ารู้ว่าชีวิตของข้ามีค่าสำหรับท่าน’
เมื่อเห็นหน้าต่างสถานะของเจนน่าหายไป ในระยะไกลผมจึงปิดทักษะการระบุตัวตนและมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืน
‘เป็นเพราะคืนนี้ดาวสว่างมากเหรอ? พวกเขาส่องแสงสวยงามที่นี่เช่นเดียวกับมุมมองจากหลุม ‘
มองขึ้นไปที่ดวงดาวผมพยายามเชื่อมต่อพวกมันเพื่อที่จะจดจำกลุ่มดาวบางกลุ่ม เป็นเวลานานมากแล้วที่ผมได้นอนหลับตามปกติ ในความเป็นจริงเนื่องจากร่างกายหลักของผมไม่ต้องการการนอนหลับ นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ผมจะได้นอนในโลกนี้อย่างแท้จริง
ผมเหนื่อยมากจนแทบจำไม่ได้ว่าหลับไป ตื่นขึ้นมาพร้อมกับแสงแดดยามเช้าและจำสิ่งที่ผมฝันถึงไม่ได้เลย นักผจญภัยส่วนใหญ่มีนิสัยชอบตื่นเช้า เพราะเป็นอาชีพที่มีการแข่งขันสูง ซึ่งยิ่งทำภารกิจสำเร็จมากเท่าไหร่ ก็จะได้รับเงินมากขึ้นเท่านั้น ด้วยการล่าสัตว์อีกเพียงหนึ่งวัน จะได้รับประสบการณ์เพิ่มขึ้นแซงหน้าคู่แข่งอย่างรวดเร็วและทิ้งพวกมันไว้ไม่เห็นฝุ่น ทุกคนพร้อมแล้วจัดค่ายและตรวจสอบอุปกรณ์อีกครั้ง
อย่างไรก็ตามเด็กสาวทั้งสามคนที่อยู่ข้างๆผมมีนิสัยเสียมาก ในความดูแลของผมและยังคงหลับสนิท เป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะตื่นสายและมองหาผมเหมือนลูกนกที่กำลังมองหาแม่ ยังคงง่วงอยู่เล็กน้อยผมก็พยายามพักผ่อนให้ได้อีกสักชั่วโมงอย่างน้อยก็จนกว่าอาหารเช้าจะมาถึง ปกติจะเป็นคิชานเดที่ตื่น ก่อนเพื่อเตรียมอาหารเช้าและดูแลพวกเรา
“ โอ้ที่รักดูเด็กพวกนี้นอนหลับอีกครั้ง มันจะยากสำหรับพวกเจ้าที่จะเอาชีวิตรอด ในฐานะนักผจญภัย”
ไทร์ได้แวะมาหัวเราะเยาะเรา แน่นอนว่าเขากล่าวถูกและผมควรจะหยุดเอาอกเอาใจพวกเขา ท้ายที่สุดมีนักผจญภัยหญิงคนอื่น ๆ ในกลุ่ม แต่พวกเขาแข็งแกร่งกว่ามากและเป็นคนแรกที่ตื่นเสมอ
‘เอาล่ะผมจะต้องพยายามเปลี่ยนแปลง ผมไม่สามารถทำอะไรได้ในตอนนี้’
ผมใจเย็นกับพวกเขาในการพยายามและช่วยให้จิตใจของพวกเขาได้รับการเยียวยาจากประสบการณ์ที่กระทบกระเทือนจิตใจ แต่เมื่อได้ยินคำกล่าวล้อเล่นของไทร์ ผมก็ตระหนักว่าผมอาจจะต้องตัดใจบ้าง
พวกเอลฟ์ไม่ได้กลับมาหลังจากความพยายามที่ล้มเหลว พวกเขากำลังค้นหาคู่หูที่ถูกลักพาตัวไปหรือกำลังมุ่งหน้ากลับไปที่ฐานของพวกเขา ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดผมหวังว่าเจนน่าจะติดตามพวกเขาอย่างถูกต้อง
เรารู้ว่าราชาก็อบลินอยู่ในกระบวนการโจมตีหมู่บ้านเพียงหนึ่งวัน จากตำแหน่งปัจจุบันของเรา เราได้พบกับชาวบ้านคนหนึ่งบนถนนซึ่งหลบหนีหลังจากเห็นกองทัพก็อบลินเข้ามา หลังจากรู้การเข่นฆ่าที่น่าเศร้านี้ เราก็กระตุ้นม้าของเราพยายามมาให้เร็วที่สุด
‘เอียน!’
‘โอ้ โจร่า!’
‘มีข่าวจากหลุมหรือไม่ เอลฟ์ที่ถูกจับมาถึงแล้วหรือยัง? มีข่าวจากเจนน่าไหม ‘
‘ใช่แล้วพวกเอลฟ์มาถึงแล้วและเบียงก้าก็ควบคุมตัว เรายังไม่ได้ยินอะไรจากเจนน่าเลยและ…. ‘
‘ที่จริงตอนนี้ข้ายุ่งมาก ดังนั้นเราจะคุยกันมากกว่านี้’
‘อา แค่อย่างเดียว! อัลเปี้ยนคิดแผนการที่จะทำให้เราแข็งแกร่งขึ้น โดยใช้ประตูโมฆะ เราทุกคนฝึกฝนอย่างหนักและพัฒนาทักษะและสถิติของเรา มาคุยกันเพิ่มเติมเมื่อท่านมีเวลา ‘
ผมรู้สึกได้ว่าเธอตื่นเต้นแค่ไหน ดูเหมือนว่าอัลเปี้ยน ได้คิดกลยุทธ์พิเศษเพื่อให้สามารถต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่มีอันดับสูงกว่านั้นได้ ผมรอคอยการเติบโตของพวกเขา
‘ผมควรมุ่งเน้นไปที่ราชาก๊อบลินในตอนนี้’
เราเพิ่งเดินข้ามเนินเขามาก็เห็นหมู่บ้านที่กำลังลุกเป็นไฟอยู่ คลื่นของมอนสเตอร์สีเหลืองอมเขียวสกปรกวิ่งไปมา
“ ความโกลาหลอยู่ตรงหน้าเจ้า! เจ้าพร้อมที่จะตายรึยัง เหล่าคนโง่ทั้งหลาย!”
เสียงของไทร์ดังขึ้นและทุกคนก็ตะโกนตอบกลับ
“ ฆ่าหรือตาย! แต่ถ้าเจ้ากำลังจะตายก็ฆ่าก่อน!”
ได้ยินคำขวัญที่ไร้สาระจากนักผจญภัย ในขณะที่พวกเขาพุ่งออกไปหากองทัพของราชาก๊อบลิน
“ลูกไฟ!”
“ สายฟ้า น้ำแข็ง!”
“ ดับเบิ้ลแสลช!”
“ ศรเวทย์!”
คิชิก คิชิก คิชิก!
จากด้านหลังเวทย์มนตร์และลูกศรถูกยิงออกไป ในขณะที่นักรบและหัวขโมยด้านหน้าจับไว้และกวาดล้างก็อบลินสีเขียวสกปรกต่อหน้าเราได้อย่างง่ายดาย ผมฟาดดาบยาวออกมาและฟันลำตัวของก็อบลินออกเป็นสองท่อน
[+214 คะแนนประสบการณ์]
[ได้รับความรู้เกี่ยวกับก็อบลิน]
แม้ว่าก็อบลินจะอ่อนแอกว่ามากเมื่อเทียบกับออร์ค แต่พวกมันก็เก่งในการผสมพันธุ์ ก่อนหน้าเรามีหลายร้อยตัวและบางทีพวกเขาอาจจะมากกว่า 10,000 ตัวในหมู่บ้าน
“ รักษาแนวหน้า! อย่าปล่อยให้ใครผ่านไป!”
ตามคำสั่งของไทร์ นักรบที่อยู่ด้านหน้าสุดจะเปลี่ยนออกไป เมื่อพวกเขาบาดเจ็บหรืออ่อนเพลียเกินไป นอกจากนี้แนวหลังที่สดชื่น ซึ่งคิชานเดและเด็กผู้หญิงจะได้รับการสนับสนุนด้วยคาถาลูกศรและการรักษาจากนักบวช
แม้ว่าเราจะมีเพียง 30 คน แต่นักผจญภัยระดับเหล็กก็เปรียบได้กับทหารธรรมดาหนึ่งโหล เมื่อประสานกับคำสั่งเชิงกลยุทธ์ของไทร์ เราสามารถเป็นตัวแทนของกองกำลังทหารหลายร้อยคน
ถึงกระนั้นคลื่นที่ไม่มีที่สิ้นสุดของก็อบลิน ไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถเอาชนะได้ ในไม่ช้าเราก็ได้สร้างกองมอนสเตอร์ที่ตายแล้วต่อหน้าเรา โดยฆ่าไปประมาณหนึ่งพันตัว แต่ฝ่ายของเราเหนื่อยอย่างรวดเร็ว เวทมนตร์ คาถาและการรักษาของนักบวชเริ่มขาดเป็นระยะ ๆ เนื่องจากมานาของพวกเขาเหลือน้อยและฝ่ายของเราก็ค่อยๆสูญเสียพื้นที่และถูกผลักออกจากหมู่บ้าน
“ อย่าถอย! ถ้าเราผ่านทางเข้าหมู่บ้านเราจะถูกปิดล้อมทุกด้าน! สู้ต่อไป! แนวหลังสนับสนุนอย่างต่อเนื่อง!”
คราวนี้คำแนะนำของไทร์ ไม่เพียงพอที่จะเปลี่ยนทิศทาง เนื่องจากกองกำลังเหนื่อยล้าเกินไป และเรื่องก็แย่ลงเมื่อมีเสียงร้องแปลก ๆ ดังขึ้น
กูววววว!
กลางจัตุรัสกลางเมืองมีก็อบลินตัวใหญ่ มันตัวใหญ่กว่าตัวอื่น ๆ 1.5 เท่าปรากฏขนาบข้างด้วยก๊อบลินชนชั้นสูงตัวอื่น ๆ
“ มันคือราชาก็อบลินกับก็อบลินผู้บัญชาการและพ่อมด!”
ผมได้ยินไทร์ร้องไห้ออกมา
ผมใช้เวลาในการดูสถานะของพวกเขา ผมสังเกตเห็นว่าราชาก๊อบลิน มีชื่อสีทองพร้อมตำแหน่ง E + ในขณะที่พวกชั้นสูงข้างๆเขาอยู่ในช่วง E ~ F +
‘ผมให้ได้เกือบทุกอย่าง แต่ไม่ใช่คนที่ขโมยไฟจรัสแสงของผม!’
ผมกัดฟันกรามอย่างเต็มที่
