ตอนที่ 15 คุ้มค่า?
การจ้างคนงานนั้นสามารถทำได้ในอาคารบางแห่งของโรงงานเท่านั้น และโรงงานเลเวล 1 สามารถมีคนงานได้เพียง 10 ตัวเท่านั้น
หลังจากที่เขากดตัวเลือกการจ้างงาน กลุ่มแก๊สก็ปรากฏขึ้นในเวิร์กชอปอย่างไม่มีที่มาที่ไป เมื่อมันหายไปคนงานตัวหนึ่งที่รูปร่างลักษณะเหมือนทั้งสองตัวก่อนหน้าคือตัวสีเขียว กล้ามแน่นและมีเขี้ยวก็ปรากฏตัวขึ้น
“นายคือฮัลค์สาม ตอนนี้ไปช่วยพวกมันขนย้ายขอบคันหินสิ”
เมื่อฮัลค์สามทำหน้าที่อยู่ตรงกลาง หยิบแล้วเอาหินไปวางไว้ในขณะที่อีกสองตัวทำงานที่เครื่องของมัน ความเร็วของกระบวนการทำงานก็เพิ่มขึ้นครึ่งหนึ่ง
เย่ชิงสังเกตคนงานทั้งสามขณะพวกมันทำงาน บอกตรงๆเลยว่าความเร็วและความแม่นยำนั้นเหมือนกับว่าพวกเขาทำงานกับขอบคันหินที่ผ่านกระบวนการแล้ว
แผ่นหินนั้นมีราคาถูกกว่ามากซึ่งจะทำให้ได้กำไรมากขึ้น บางทีฉันควรซื้อแผ่นหินแล้วเอามันมาตัดเอง
แน่นอนว่าตอนนี้มีเครื่องตัดหินเพียงหนึ่งเครื่องเท่านั้น หากเขาต้องการที่จะตัดแผ่นหินให้เป็นขอบคันหินก็จะต้องซื้อมาอีก 2 เครื่อง ด้วยวิธีนี้พวกคนงานก็จะสามารถทำงานเป็นกะได้ สองตัวทำงาน อีกตัวหนึ่งพัก
ไม่อย่างนั้นเครื่องอาจจะพังได้ถ้าทำงานติดต่อกันเป็นเวลานาน
เย่ชิงโทรหาเซี่ยมู่ชิงอีกครั้งเพื่อให้เธอเปลี่ยนขอบคันหินที่สมบูรณ์เป็นแผ่นหิน แล้วมันยังสามารถนำมาใช้ได้กับการซื้อในอนาคต
เซี่ยมู่ชิงไม่ได้คัดค้าน ความแตกต่างระหว่างแผ่นหินและขอบคันหินที่เสร็จสมบูรณ์นั้นมีเพียงขั้นตอนการตัดครั้งสุดท้ายเท่านั้น หากไม่มีขั้นตอนนี้ราคาจะลดลงทั้งหมด 1 ล้านหยวน
เมื่อหักค่าแรงและค่าวัสดุเซี่ยมู่ชิงไม่ได้เสียอะไรไปมากนักจากที่ตกลงกันไว้
6 ชั่วโมงต่อมา ขอบคันหินแกะสลักทั้งหมดรวม 1200 ชิ้นก็เสร็จสมบูรณ์
ชุดแผ่นหินที่ผิดพลาดเมื่อผ่านกระบวนการแล้วก็ยังมีเหลืออยู่ 200 ชิ้นที่เกินจำนวนที่เขาสั่งไว้ ความผิดพลาดนี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเย่ชิง
เมื่อรู้ว่าเขามีเงินเหลือเพียงสองสามพันหยวน เย่ชิงก็โทรไปหาบริษัทขนส่งที่เขาใช้ก่อนหน้านี้แล้วให้พวกเขาขนย้ายขอบคันหินที่แกะสลักใหม่พวกนี้
สำหรับจุดแลกเปลี่ยนนั้นก็กำหนดให้เป็นสถานที่เป้าหมายในก่อสร้างแห่งหนึ่งของสำนักงาน
ในตอนนี้พวกเขายังไม่ได้เริ่มทำงานบนถนนสายหลักของเมืองเนื่องจากสำนักงานการก่อสร้างเมืองตัดสินใจให้เริ่มวันจันทร์หน้า นั่นคือเวลาที่เย่ชิงจะต้องเริ่มส่งมอบขอบคันหินแกะสลักเช่นกัน
แม้ว่าการส่งมอบของในตอนนี้จะยังเร็วไป แต่เมื่อเย่ชิงถังแตกอย่างหนัก เขาก็ต้องเปลี่ยนให้ของแกะสลักเหล่านี้เป็นเงินจริงให้ได้
ไม่นานหลังจากเย่ชิงโทรไป หัวหน้าสำนักงานและรองหัวหน้าสองคนรีบขับรถไปตรวจสอบของ
หากมันเป็นขอบคันหินปกติ แม้ว่าจะมี 1 ล้านชิ้นก็ไม่มีทางที่หัวหน้าจะสนใจมาดูและดำเนินการตรวจสอบเป็นการส่วนตัวแน่นอน
สิ่งที่เย่ชิงครอบครองคือขอบคันหินอันเป็นเหมือนงานศิลปะ เล่อเจิ้งตงตั้งตารอคอยที่จะใช้ขอบคันหินเหล่านี้เพื่อตอบโจทย์ที่ได้รับจากหัวหน้าที่ระดับสูงกว่าอย่างงดงาม
ขอบคันหินถูกแกะออกและล้อมรอบไปด้วยคนแก่ๆกลุ่มใหญ่ แต่ละคนกำลังชี้และลูบหินด้วยความตื่นเต้น
เมื่อหัวหน้าเล่อเจิ้งตงลงมาจากรถ พวกคนงานที่จำเขาได้ก็เดินออกไปอย่างมีสติเพื่อเปิดให้ทางไปสู่หินโล่งขึ้น
หัวหน้าเล่อเจิ้งตงก็ไม่ได้ต่างไปจากพวกคนงานเลย ในสายตาของเขา งานแกะสลักหินที่ยอดเยี่ยมเหล่านี้ก็เหมือนกับคำตอบในข้อสอบที่ไม่สามารถประเมินได้
ตอนนี้สำนักงานภูมิทัศน์และป่าไม้ สำนักงานการจัดการเมือง สำนักงานการท่องเที่ยว สำนักงานวัฒนธรรม สำนักงานสุขภาพและการสุขาภิบาล และหัวหน้าสำนักอื่นๆอีกมากมายล้วนแสดงความกังวล ความสุขและความขัดข้องใจเนื่องจากพวกเขาทุกคนพยายามหาไอเดียที่ผสมผสานทั้งวัฒนธรรมและวิทยาศาสตร์เพื่อปรับปรุงเมือง
หัวหน้าสำนักงานเหล่านี้ยังไม่มีแผนการที่เป็นรูปธรรมใดๆ แต่สำนักงานการก่อสร้างเมืองมีการวางแผนที่สมบูรณ์แบบแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น ขอบคันหินแกะสลักพวกนี้ก็เสร็จไปล่วงหน้าแล้วถึง 1200 ชิ้น
แล้วใครจะเป็นคนที่ได้เครดิต?
แน่นอนว่าเขานั่นเอง แผนการทั้งหมดตั้งแต่การนำเสนอแผน การเซ็นสัญญา ไปจนถึงการรับของชุดแรก ทั้งหมดนี้เขาเป็นคนทำมันขึ้นมา
ผู้ที่ก้าวนำหนึ่งก้าวก็มักจะนำหน้าอยู่เสมอ
หัวหน้าเล่อเจิ้งตงยืนยันได้เลยว่าเมื่อเปลี่ยนขอบคันหินบนถนนสายหลักแล้วความสวยงามของเมืองก็จะเพิ่มขึ้นแน่นอน และมันก็จะปูทางไปสู่อนาคตทางการเมืองของเขาด้วยเช่นกัน
“หัวหน้าครับ คุณพอใจกับการแกะสลักเหล่านี้ไหม” เย่ชิงสังเกตเห็นเล่อเจิ้งตงจ้องมองหินก็อดถามขึ้นมาไม่ได้
“พอใจมาก!” เล่อเจิ้งตงตะโกนขัดเย่ชิง “ผมพอใจมาก รออีกต่อไปไม่ได้แล้วล่ะ ผมตัดสินใจแล้วว่าคนงานก่อสร้างจะเริ่มงานในวันพรุ่งนี้ เป้าหมายแรกคือเปลี่ยนขอบคันหินทั้งหมดบนสะพานไฉ่อี”
“แล้วเงินสำหรับขอบคันหินพวกนี้ …… ” เย่ชิงลังเล “โรงงานของผมเล็กมาก ผมใช้เงินที่มีอยู่ทั้งหมดผลิตขอบคันหินชุดนี้ไปแล้ว”
“เราจะโอนเงินให้ทันที รวมถึงเงินมัดจำสำหรับชุดถัดไปอีก 50,000 ชิ้น นอกจากนี้คุณจะได้เพิ่มอีก 30%”
เมื่อเล่อเจิ้งตงโบกมือ พนักงานที่สวมชุดสูทก็รีบวิ่งเข้ามาขอหมายเลขบัญชีบริษัทของเย่ชิงทันที
“จริงสิ เสี่ยวเย่เพื่อนเกลอ คุณช่วยเปลี่ยนรูปวาดให้เป็นอะไรก็ได้ที่เราคิดขึ้นมาได้ไหม?” เล่อเจิ้งตงผู้ที่ตรวจสอบขอบคันหินเหล่านี้อย่างไม่หยุดหย่อนคิดไอเดียดีๆขึ้นมาได้อย่างฉับพลันจึงถามเย่ชิงอย่างมีความสุข
“ไม่มีปัญหาครับ บอกตามตรงแล้วผมคิดว่ารูปภาพพวกนี้มันจำเจไปหน่อย หญิงสาวในราชสำนักเข้ากับสะพานไฉ่อีได้ดีก็จริง แต่ถนนสายหลักของจงหยุนของเราจะต้องมีภาพวาดพิเศษภาพอื่นๆ”
เย่ชิงไม่ได้เป็นคนคิดรูปภาพขึ้นมาเอง เขาจึงไม่ได้คัดค้านอะไร
“ดี ดี ดี” เล่อเจิ้งตงกล่าว “สลักประวัติศาสตร์ของจงหยุนของเราลงไป ถนนสายหลักสายไหนก็เลียนแบบไม่ได้ทั้งนั้น”
เย่ชิงที่จะได้รับเงินจำนวนมากก็ตอบตกลง บอกว่าความคิดนี้เพอร์เฟกต์เกินไป เขาคงไม่สามารถคิดอะไรที่เพอร์เฟกต์แบบนี้ได้
“ฮ่าฮ่า ~” เล่อเจิ้งตงหัวเราะจนคิ้วของเขาดูราวกับว่ากำลังเต้นดิสโก้
เมื่อเย่ชิงเอ่ยลาบรรดาหัวหน้าเขาก็กลับโรงงานไป
1,200 ชิ้นราคา 72,000 หยวน และเงินมัดจำสำหรับชุดถัดไปจากสัญญาเพิ่มขึ้นอีก 10% รวมเป็น 1 ล้านอย่างแน่นอน
เงินกว่า 1,070,000 หยวนในตอนนี้มันนอนอยู่ในบัญชีธนาคารของเย่ชิงอย่างสบายใจหายห่วง ปลอดภัยจากทุกคนแล้ว
นี่คือเงิน 1,070,000 หยวน! เย่ชิงมีความสุขจนแทบจะเป็นบ้า
ด้วยเงินจำนวนมหาศาลนี้เย่ชิงรู้สึกว่าเขามีความมั่นคงกว่าเมื่อก่อนมาก เมื่อก่อนเย่ชิงลังเลที่จะซื้อบุหรี่ที่บรรจุกล่องอย่างดี แต่ตอนนี้เงินสำหรับรถ BMW 730 ใหม่เอี่ยมกำลังอยู่ในบัญชีของเขา นอกจากนี้แล้ว รายได้จำนวนมากขนาดนี้ก็จะเกิดขึ้นอีกบ่อยครั้งในอนาคต
“ผู้หญิง รถยนต์ บ้าน นาฬิกา เรือยอช พลาดไม่ได้สักอย่างเลย!” เย่ชิงยังคงนึกฝันถึงอนาคตใหม่ของเขาเมื่อกดรีเฟรชรายการสรุปเงินในบัญชีธนาคารของเขาหลายครั้ง
แน่นอนว่าเมื่อสัญญาเสร็จสมบูรณ์และได้รับเงินทั้งหมดแล้ว เย่ชิงก็ต้องเดินทางไปที่หน่วยงานภาษีเพื่อชำระภาษีในสัญญานี้
อย่างไรก็ตาม ยิ่งต้องเสียภาษีสูงเท่าใดก็ยิ่งมีรายรับมากขึ้นเท่านั้น เขาจึงได้รับประโยชน์จากภาษี
“ติ๊ง ติ๊ง ~“
ไม่นานเงินก็ปรากฏในบัญชีธนาคารของเขา แอปโรงงานมอนสเตอร์ทำให้โทรศัพท์สั่นอีกครั้ง
“ขอแสดงความยินดีที่คุณได้รายได้จากการใช้มอนสเตอร์”
“คุณต้องการเปลี่ยนเงินจำนวนนี้เป็นทองหรือไม่?”
เย่ชิงจำได้ว่าในคำแนะนำระบุว่าอัตราส่วนการแลกเปลี่ยนเงินสดเป็นทองคือ 1: 100
แม้ว่าจะไม่เต็มใจเขาก็จำเป็นต้องแลกเปลี่ยนบางส่วน ไม่เช่นนั้นเขาจะไม่สามารถจ้างคนงานมากขึ้นเพื่อเพิ่มเลเวลโรงงานได้
เย่ชิงตั้งตารอโรงงานเลเวล 2 อย่างมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งโอกาสในการจับสลากพิมพ์เขียวนั่น
เมื่อกดปุ่มแลกเปลี่ยน ระบบก็ให้เย่ชิงป้อนจำนวนทองเพื่อแลกเปลี่ยน
เย่ชิงขบฟันแล้วพิมพ์ไป 800 ทอง
“ติ๊ง~ การหักเงินจากบัญชีบริษัทนั้น โปรดเปลี่ยนเงิน 80,000 หยวนเป็นเงินสดก่อนที่จะใช้ฟังก์ชันการแลกเปลี่ยนอีกครั้ง”
เย่ชิงไม่รอช้า รีบดึงสมุดเช็คของเขาออกมากรอกตัวเลขหนึ่งแสนหยวนและประทับตราลงไป
บริษัทต้องการเงินสด ต้องเขียนเช็คและเอาไปขึ้นเงินที่ธนาคาร
โชคดีที่มีธนาคารอยู่ในสวนอุตสาหกรรม เย่ชิงใช้เวลาครึ่งชั่วโมงและนำเงินสดกลับมาที่โรงงาน เหลือไว้ในบัตรของเขา 20,000 หยวน ส่วนที่เหลืออีก 80,000 ก็กดปุ่มแลกเปลี่ยนเงินในโรงงานมอนสเตอร์
จู่ๆก็มีแสงล้อมรอบเงินทั้ง 8 ปึกนี้ แม้เย่ชิงจะแสดงออกว่าไม่เต็มใจแต่เงินทั้ง 8 ปึกก็หายเข้ากลีบเมฆ
ในตอนที่ปึกเงินหายไปก็ได้ยินเสียงติ๊งต่อง และในคอลัมน์ทองของโรงงานมอนสเตอร์มีทองเพิ่มขึ้นอีก 800 ทอง
“จงออกมา!” เย่ชิงกัดริมฝีปาก กดจ้างงานและเรียกคนงานใหม่มาอีก 7 ตัว ถ้าจะใช้ทองก็ต้องใช้ให้หมดเลย อย่างน้อยตอนนี้เขาก็สามารถเพิ่มเลเวลโรงงานเป็นเลเวลสองได้
นี่มันคุ้มค่าจริงๆ!
