หลังเดินเล่นรอบๆบ้าน หลินซินก็เลือกอยู่ในห้องนอนบนชั้นสอง ส่วนหลินฮวงกลับไปชั้นแรก
ทันใดนั้น เงาร่างคล้ายมนุษย์หมอกก็ปรากฏตรงหน้าเขา
‘เจตจำนงโลก?’หลินฮวงกำลังจะสอบถามว่าทำไมมันถึงปรากฏ
แต่ก่อนเขาจะได้ถาม เจตจำนงโลกก็ยกแขนหมอกมันขึ้น แตะไปที่ระหว่างคิ้วเขา
ทันใดนั้น ฉากที่ไม่คุ้นตามากมายก็ผุดในหัวของหลินฮวง
เดิม ทุกอย่างเป็นสีดำสนิท และทั้งหมดที่เขาได้ยินก็คือใครบางคนกำลังคุยในห้อง
“เด็กคนนี้เกิดมาพร้อมกงล้อชีวิตที่พัง เขาจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน”เสียงนี้ฟังดูคุ้นหู หลังใช้สมอง ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าเสียงนี้เป็นของ หัวใจจักรพรรดิ!
“นั่นไม่ใช่เรื่องใหญ่ ข้าสามารถรักษาได้”เสียงนี้ฟังดูคล้ายหลินซินเล็กน้อย แต่ความรู้สึกที่ปล่อยออกมาไม่เหมือนกัน
“หรือบางที..เราสามารถใช้เขาเป็น…ไม่สิ เป็นผู้พิทักษ์การกลับชาติมาเกิดใหม่ของท่าน”หัวใจจักรพรรดิพูดต่อ”ท่านได้รับค่ายกลอัญเชิญนักเดินทางจากสโมสรมาไม่ใช่หรือ?ร่างของเพื่อนตัวน้อยนี้ดันเหมาะมาก…”
“แต่เขาเป็นพี่ชายของหลินซิน”เสียงที่ฟังดูเหมือนหลินซินฟังดูลังเล”ยิ่งไปกว่านั้น ค่ายกลอัญเชิญยังมีอัตราสำเร็จไม่ถึง 10% ถ้ามันล้มเหลว มีโอกาสสูงมากที่เขาจะตาย”
“ด้วยความเร็วปัจจุบันที่แสงแห่งชีวิตเขากำลังเลือนหาย เขาจะอยู่ได้อีกแค่สามเดือน แถม ในฐานะพี่ชายของท่าน ไม่มีใครเหมาะสมไปกว่าเขาที่จะเป็นผู้พิทักษ์ท่าน”
ทันทีที่เสียงของหัวใจจักรพรรดิพูดจบ ความเงียบก็เข้าปกคลุม
“อย่าลังเลอีก ท่านมีเวลาตื่นจำกัดสำหรับจิตสำนึกที่หลงเหลืออยู่ เมื่อหลินซินตื่นขึ้น ท่านจะเสียโอกาสนี้ไป แถม ท่านจะไม่รู้อะไรเมื่อท่านตื่นขึ้นครั้งหน้า ใครจะไปรู้ แสงแห่งชีวิตของเด็กนี่อาจสลายหายไปแล้วก็ได้ตอนนั้น”
“งั้นก็ได้…”เสียงของหลินซินเห็นด้วยแม้จะไม่เต็มใจก็ตาม
หลังจากนั้นไม่นาน หลินฮวงก็รู้สึกเหมือนร่างเขาขยับ จากนั้นก็วางลงบนพื้น
เสียงแผ่วเบาลอยเข้าหูเขา แต่เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
ไม่นานนัก หลินฮวงพลันรู้สึกว่าร่างเขากำลังลอย
ตอนนี้ เขาพลันได้สติกลับคืน แต่ทว่า ตอนนี้ เขาอยู่มุมสูงที่มองเห็นได้ทั้งห้อง
ตัวของหลินฮวงถูกวางไว้ตรงกลางของค่ายกลสีแดงเลือดบนพื้นห้องนั่งเล่น ร่างที่หมดสติเขาค่อยๆลอยขึ้น
ไม่ไกลจากค่ายกลเป็นผู้หญิงผมม่วงตาทอง ผู้มีหน้าตาคล้ายกับหลินซินถึง 90%
ข้างๆหญิงสาวคือหัวโปร่งแสงที่ลอยอยู่ในอากาศ นี่คือหัวใจจักรพรรดิที่หลินฮวงเพิ่งพบไม่นานมานี้
แต่ทว่า เขาเห็นแค่แวบเดียวก่อนผู้หญิงผมม่วงตาทองจะสัมผัสถึงบางสิ่งและแหงนมองเขา ต่อมา ทุกอย่างตรงหน้าเขาก็สลายไปในความมืดมิด จิตสำนึกเขาถอยออกมาทันที
เมื่อจิตสำนึกเขากลับเข้าตัว หลินฮวงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย นึกถึงฉากก่อนหน้า
“งั้น..การกลับชาติเกิดใหม่ของเจ้านายหัวใจจักรพรรดิก็คือหลินซิน?มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ข้าถูกส่งมาโลกนี้ มันเพราะข้าถูกอัญเชิญมาโดยหญิงสาวผมม่วง?!”หลินฮวงสรุปได้คร่าวๆ
หลังจากเงียบไป หลินฮวงก็ค้นหาหมายเลขติดต่อของหัวใจจักรพรรดิและส่งข้อความ
“หลินซินคือนายของเจ้าที่กลับชาติมาเกิดใหม่สินะ?”
เขาอยากยืนยันจากปากของหัวใจจักรพรรดิ
แน่นอน ไม่ถึงหนึ่งวินาทีหลังเขาส่งข้อความ เขาก็ได้รับคำขอสื่อสารจากหัวใจจักรพรรดิ
หลังเชื่อมต่อ หัวใจจักพรรดิก็ถาม
“เจ้ารู้อะไรบ้าง?”
“ข้าอยู่ในเมืองหวู่หลิน ข้าเพิ่งฟื้นคืนความทรงจำส่วนหนึ่ง”หลินฮวงพูด เหลือบมองจุดที่เจตจำนงโลกหายไป”ข้ารู้ว่า
หลินซินคือการกลับชาติมาเกิดใหม่ของนายเจ้าและข้ายังรู้ว่าที่ข้าเดินทางมาโลกนี้เพราะพวกเจ้าสองคน มีอะไรที่ข้าต้องรู้อีกไหม?”
อีกด้าน หัวใจจักรพรรดิเงียบไป”ข้ารู้ว่าความทรงจำเจ้าจะกลับมาไม่ช้าก็เร็ว แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้ จริงๆแล้ว ข้าไม่เคยตั้งใจปิดบังเรื่องนี้ ถ้าเจ้าถามข้าถึงเรื่องนี้ครั้งก่อนที่เราพบกัน ข้าคงบอกเจ้า แต่เจ้าไม่ถาม ข้าจึงเก็บมันไว้ต่อ”
“หลินฮวงเป็นร่างที่ดี เขาเป็นพี่ชายของหลินซิน ดังนั้นในฐานะนักเดินทาง ข้าจึงต้องปกป้องน้องสาวข้าจากโลกนี้ พวกเจ้าทั้งสองวางแผนได้ดี”มันยากสำหรับหลินฮวงที่จะปล่อยเรื่องนี้ไป มันดันเป็นว่าการเดินทางของเขาเป็นฝีมือของใครบางคน
“หลินฮวง เราไม่ได้มีเจตนาร้ายต่อเจ้า”หัวใจจักรพรรดิอธิบาย”การเดินทางของเจ้ามายังโลกกรวดนี้เป็นเพราะอิทธิพลของเราก็จริง แต่ ถ้าเราไม่เรียกเจ้ามาตอนนั้น เจ้าที่อยู่ใน(เอิร์ธ)คงเดินทางไปโลกอื่นแทน นี่เป็นโชคชะตา เส้นชะตากรรมของเจ้าในโลกก่อนหน้าของเจ้าขาดไปนานแล้ว”
“ถ้าเจ้าอยากพูดถึงารเป็นหนี้อะไรกับใคร งั้นเราก็เป็นหนี้หลินฮวงคนก่อน เหนือสิ่งอื่นใด เขามีชีวิตอยู่ได้ไม่ถึงสามเดือน ข้ายอมรับว่าข้ามันเห็นแก่ตัว และข้าก็เต็มใจรับผลที่ตามมา ข้ายังยอมรับว่าข้าละเลยชีวิตคนอื่น แต่ความจริงสำหรับนิ้วทองคำคือ ทุกชีวิตไม่มีค่า มีแค่นายเราถึงมีความหมาย”
“ข้าไม่คิดว่าข้าทำอะไรผิด ในสถานการณ์นั้น การตัดสินใจที่ข้าทำคือสิ่งที่ดีสุดสำหรับนายข้า”
คำอธิบายของหัวใจจักรพรรดิทำให้หลินฮวงเงียบไป
เขาเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงพฤติกรรมของหัวใจจักรพรรดิที่ต้องการปกป้องนายมัน แม้วิธีการจะไม่น่าพึงพอใจนัก แต่มันก็เป็นการตัดสินใจที่ดีสุด หลังครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ถามคำถามที่เขารู้สึกกดดันกว่า
“หมายความว่าไงที่บอกว่าเส้นชะตากรรมของข้าในโลกเดิมถูกตัดขาดไปแล้ว?”
“ค่ายกลอัญเชิญจะสุ่มเลือกนักเดินทาง เราไม่ใช่คนที่เลือกเจ้า ดังนั้นเราจึงไม่รู้ว่านักเดินทางจะเป็นคนแบบไหน ความจริงที่เจ้าถูกส่งมาหมายความว่าในเวลานั้น เจ้าได้ถูกเลือกโดยชะตากรรมให้เป็นนักเดินทาง โดยปราศจากการอัญเชิญของเรา เจ้าคงเดินทางไปโลกอื่น”
“ข้าบอกว่าเส้นชะตากรรมเจ้าขาดเพราะนักเดินทางมีได้แค่หนึ่งจิตสำนึก ถ้าเจ้าเดินทางไปโลกอื่น จิตสำนึกในโลกเดิมจะถูกลบ เจ้าสามารถดำรงอยู่ได้แค่โลกเดียว เช่นนั้น เมื่อถูกเลือกให้เป็นนักเดินทาง ชะตากรรมของเจ้าในโลกเดิมก็หมดลงแล้ว”
“สำหรับคนธรรมดา ชะตากรรมเป็นเส้นชีวิตที่ต่อเนื่อง ต่อให้มีขึ้นมีลง มันก็มขาด ในทางกลับกัน เส้นชะตากรรมของนักเดินทางกลับไม่เป็นอย่างนั้น”
หลินฮวงมีความเข้าใจเรื่องนี้ดี และเขารู้สึกสบายใจขึ้น เหนือสิ่งอื่นใด เขาได้รับเลือกให้เป็นนักเดินทางก่อนถูกส่งมาโลกกรวด โดยปราศจากการอัญเชิญของหัวใจจักพรรรดิ เขาก็ยังต้องเดินทางไปโลกอื่น
อย่างน้อย ตอนนี้ การเดินทางไปโลกกรวดก็เป็นเรื่องดีสุด เหนือสิ่งอื่นใด เขากำลังเป็นไปได้ดี
“ข้ามีอีกคำถาม จะเป็นอะไรไหมถ้าข้าคิดพาหลินซินไปมหาพิภพกับข้า?”
“ข้าจะไปพร้อมกับการกลับชาติเกิดใหม่ของนายข้า”หัวใจจักรพรรดิให้คำตอบมันโดยไม่ลังเล”สำหรับโลกกรวด ข้าจะทิ้งร่างแยกไว้ที่นี่เพื่อจัดการเรื่องประจำวัน”
“แล้วเจ้าจะอธิบายเรื่องทั้งหมดนี้กับหลินซินอย่างไร?”หลินฮวงถามอีกครั้ง
“ข้าไม่คิดอธิบายอะไรตอนนี้”หัวใจจักรพรรดิคิดหาวิธีจัดการเรื่องนี้ไว้แล้ว”การบอกนางถึงชาติที่แล้วจะไม่ก่อให้เกิดผลดีอะไร มันอาจทำให้คนจากหุบเหวปรารถนาตัวนางแทน”
“ตามสถานการณ์ข้า..เจ้าไม่ต้องบอกนางและข้าก็จะไม่พูดถึงเรื่องนี้”หลินฮวงตัดสินใจเช่นนี้เพราะเขาไม่อยากให้หลินซินต้องรับภาระทางจิตใจในอนาคต เหนือสิ่งอื่นใด เขาถูกเรียกมาโดยชาติที่แล้วของนาง และด้วยนิสัยใจคอของหลินซิน นางย่อมอดรู้สึกผิดไม่ได้
“ดีมาก”หัวใจจักรพรรดิเห็นด้วยทันที
ขณะที่ทั้งสองคุยกันจบ หลินฮวงก็สัมผัสได้ว่าหลินซินกำลังเดินลงมาและรีบตัดการสื่อสาร