Monster Paradise – ตอนที่ 1507

ด้านนอกแดนลับ เทพสวรรค์ที่ดูการต่อสู้ไม่มองโลกในแง่ดีเกี่ยวกับหลินฮวง

 

“มันผ่านมากว่าสิบนาทีแล้ว แต่ก็ยังไม่มีรอยขีดข่วนบนตัวสติทช์เลย ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป สติทช์จะทนได้อีกเป็นสิบวันหรือครึ่งเดือน แต่ซิวมู่คงทนได้ไม่กี่ชั่วโมง”

 

“ด้ายพลังจิตของเขาแบ่งแยกเยอะไป แต่การควบคุมของเขายังไม่ดีนัก และวิธีโจมตีของเขาก็ตรงไปตรงมาเกินไป”ผู้พูดคือเทพสวรรค์ที่เดินบนเส้นทางสายพลังจิต”จริงๆแล้ว แม้จะไม่มีข้อได้เปรียบด้านความเร็ว มันก็ยังยากที่จะจัดการกับสติทช์ แต่ทว่า ต่อให้เขาจับสติทช์ได้ พลังเทวะของเขาก็ยังไม่แข็งแกร่งพอจะจัดการกับสติทช์”

 

“ซิวมู่อวดดีเกินไปและเลือกคู่ต่อสู้ผิด ถ้าเขาเลือกนักโทษขั้นสามธรรมดาเป็นเป้าหมาย เขาอาจยังมีโอกาสชนะ”

 

“ไม่คิดว่ามันเป็นไปได้งั้นหรือที่เขาจะพลิกกระดาน?”ผู้นำของตาข่ายคลุมสวรรค์โยนคำถามด้วยรอยยิ้ม

 

ทุกคนต่างส่ายหัวเมื่อได้ยิน

 

มีแค่ใต้สวรรค์กับไม่กี่คนถึงเงียบ ไม่แสดงความเห็นใด

 

ตอนนี้ ผู้นำเทพสวรรค์พลันส่งเสียงอุทานเบาๆ

 

“วิถีการบินของมีดบินพลังจิตเขาเปลี่ยนไป!”

 

ทุกคนหันไปมองหน้าจอที่หลินฮวงอยู่ เห็นว่าวิถีการบินของมีดบินพลังจิตนั้นกลับกลายเป็นซับซ้อนและแปลกไป

 

สติทช์ยังปรับตัวไม่ทันกับการเปลี่ยนแปลงฉับพลันนี้และก็โดนโจมตีมากขึ้น

 

ไม่เหมือนรูปแบบก่อนหน้าที่คล้ายกับโรงเรียนปลา เส้นทางบินของมีดบินพลังจิตเกือบสองแสนเล่มเริ่มไม่แน่นอน บางเล่มเร็ว บางเล่มช้าราวกับพวกมันทั้งหมดเกิดการอาละวาดแปลกๆ ซ่ึ่งทำให้สติทช์เดาทางไม่ได้

 

ในเวลาไม่ถึงสองนาที มอนสเตอร์ประหลาดนี้ก็โดนล้อมด้วยมีดบินกว่าสองแสนเล่ม และพื้นที่ให้มันหลบก็เริ่มหดตัวลงอย่างรวดเร็ว

 

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ใบหน้าของผู้ใช้พลังจิตด้านนอกแดนลับก็เปลี่ยนเป็นสีแดง เขาคือคนที่แสดงความเห็นว่าความเข้าใจจิตเทวะของหลินฮวงยังไม่ถึงขั้น และจบลงด้วยการโดนตบหน้าทันที

 

แต่ทว่า มีคนจำนวนไม่มากที่หันมาสนใจเขาเพราะเกือบทุกคนต่างจับจ้องหลินฮวง อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป

 

เนื่องจากสติทช์โดนปกคลุมด้วยมีดบินพลังจิต ร่างมันจึงไม่สามารถเห็นได้บนจอภาพอีก แต่ทุกคนด้านนอกกลับได้ยินเสียงหอนของมันชัด

 

ภายในพื้นที่ทีรงกลมที่เกิดจากมีดบินพลังจิต สติทช์ได้พยายามทำลายวงล้อมซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่ก็โดนขวาง

 

มันเหมือนกับสัตว์ร้ายที่ติดกับ ดิ้นรนอย่างรุนแรง

 

แต่สำหรับหลินฮวง การล่าเหยื่อตัวนี้เสร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง

 

การโจมตีก่อนหน้าของเขาแค่ทดสอบความเร็ว ความคล่องแคล่ว พลังป้องกัน จุดอ่อนและอื่นๆของอีกฝ่ายเท่านั้น

 

ตอนนี้ที่การตรวจสอบเสร็จสิ้น มันจึงถึงเวลาเอาจริง

 

‘ถ้าเป็นไปตามคาด หัวทั้งเจ็ดมันน่าจะเป็นจุดอ่อน..”หลินฮวงทำการควบคุมมีดบินกว่าพันเล่มให้เริ่มโจมตีหัวทั้งเจ็ดของมัน เขาลอบผสานพลังลำดับเทพสองสายให้มีดบินสองเล่ม

 

ตามคาด ถ้าเขาเล็งหัวของมัน หัวอื่นจะเพิ่มกลไกป้องกันทันที

 

เทคนิคต่างๆถูกใช้เพื่อป้องกัน ขัดขวางความพยายามโจมตีของหลินฮวง

 

มันไม่ชัดเจนนักระหว่างการโจมตีก่อนหน้า แต่ตอนนี้ ในพื้นที่จำกัดนี้ มันได้รับผลกระทบอย่างแรงและปกป้องหัวมันโดยไม่ปิดบัง

 

เมื่อมีดบินพลังจิตเข้าใกล้ มันก็หลบด้วยความเร็วสูง และปีกป้องกันหลายปีกก็เข้าสู่โหมดป้องกัน มันยังยืดหนวดมันออกไปโดยไม่สนอาการบาดเจ็บเพื่อป้องกัน

 

แต่ทว่า วิถีของมีดบินนั้นลึกลับและคาดเดาไม่ได้ มีดบินได้เปิดช่องป้องกันของมัน ท่ามกลางมีดบินเหล่านั้น มีสองเล่มที่มีพลังลำดับเทพสองสาย

 

หลังมีดบินนับสิบผ่านการป้องกันหนาแน่นของมันไปได้ พวกมันก็ตรงเข้าหาหัวทั้งเจ็ด

 

ขณะที่มีดบินกำลังจะเจาะหัวทั้งเจ็ด เกราะเกล็ดดำหนาก็พลันปรากฏบนหัวทั้งเจ็ดของมัน

 

วินาทีต่อมา มีดบินนับสิบก็พุ่งผ่านอากาศ

 

หลังปะทะกับเกราะเกล็ดดำ มีดบินที่มีพลังลำดับเทพสองสายก็สามารถเจาะทะลุหัวหนึ่งของมันได้ แต่ทว่า มีดบินที่เหลือกลับถูกขวางด้วยเกราะเกล็ดหนา ทิ้งไว้แค่รอยสีขาวบนเกล็ดดำ ไม่สามารถเจาะไปได้มากกว่านั้น

 

หลินฮวงได้คาดการณ์ไว้แล้ว

 

เขาเลิกคิ้วเล็กน้อย อยากผสานพลังลำดับเทพสองสายให้มีดบินเพื่อสร้างความเสียหายให้กับหัวมันเพิ่ม

 

แต่ทว่า ตอนนี้เอง หัวที่เหลืออีกหกของมันกลับส่งเสียงร้องแปลกๆ

 

คลื่นเสียงน่าสะพรึงกลัวถูกปลดปล่อย พัดมีดบินทั้งหมดออกไป

 

หลินฮวงรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากกว่านี้

 

ด้านนอกแดนลับ เหล่าเทพสวรรค์ไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในกรงมีดบินได้ แต่พวกเขาก็ยังได้ยินเสียงร้องของสติทช์

 

เสียงนั้นป่าเถื่อน แต่ดูเหมือนจะมีร่องรอยของความเจ็บปวดผสม

 

“มันบาดเจ็บ?!”ใครบางคนอุทาน

 

“เสียงนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่ความโกรธซะทีเดียว”

 

“ซิวมู่สามารถพลิกกระดานได้อีกแล้วงั้นเหรอ?!”

 

ในแดนลับ หลินฮวงมองมอนสเตอร์ด้านหน้าเขาอย่างสงบ

 

‘ข้าสงสัยว่าหัวที่โดนระเบิดไปมีหน้าที่อะไร?’

 

ในไม่ช้าเขาก็พบคำตอบสำหรับคำถามนี้ตอนตาทั้งเก้าบนหัวของอีกฝ่ายปิดลงทีละดวง

 

หลินฮวงเลิกคิ้วเล็กน้อยตอนเห็น เขารู้ว่าอีกฝ่ายเสียความสามารถรับรู้ไป

 

แม้เขาจะไม่แน่ใจว่าความสามารถที่หายไปของอีกฝ่ายจะเกิดกับหัวอื่นด้วยไหม แต่อีกฝ่ายอยู่ในสภาพที่การรับรู้ถูกทำลาย อย่างน้อยก็สักระยะหนึ่ง

 

ตราบเท่าที่เขาโจมตีก่อนความสามารถจะถ่ายโอนไปหัวอื่น เขาก็จะจัดการมันได้

 

กล่าวอีกนัยหนึ่ง สติทช์ ผู้เสียความสามารถรับรู้ถูกทำให้เสียเปรียบมากขึ้น

 

มันสามารถหลบและป้องกันตัวมันจากมีดบินพลังจิตของหลินฮวงได้ด้วยการพึ่งพาการรับรู้ แต่ตอนนี้ความสามารถรับรู้มันหายไป ประสิทธิภาพของการหลบและป้องกันจึงลดลงมาก

 

เห็นได้ชัดว่าหลินฮวงรู้เรื่องดีด้วย หลังยืนยันว่าอีกฝ่ายเสียความสามารถรับรู้ไปแล้วจริง เขาจึงเปิดฉากการโจมตีรอบสองโดยไม่ลังเล

 

กรงที่สร้างจากมีดบินพลังจิตเกือบสองแสนเล่มเร่งความเร็วการหมุนวน และมีดบินหมื่นเล่มก็เปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีแดงเลือด เข้าร่วมการโจมตีสติทช์

 

เดิมที สวติทช์สามารถหลบการโจมตีของหลินฮวงได้มากกว่า 90% แต่หลังเสียความสามารถรับรู้ การโจมตีกว่า 80%กลับโดนตัวมัน

 

ประสิทธิภาพการป้องกันของสติทช์เดิมนั้นดีกว่า 90% เช่นกัน และมันก็สามารถป้องกันมีดบินส่วนใหญ่ที่ไล่ตามมันได้ แต่ตอนนี้ ประสิทธิภาพการป้องกันนั้นลดลงเหลือน้อยกว่า 30% การโจมตี 70% นั้นข้ามแนวป้องกันมันมาได้ง่ายๆและโจมตีใส่หัวที่เหลือของมันโดยตรง

 

มีดบินสองเล่มที่มีพลังลำดับเทพสองสายยังพบช่องโหว่และระเบิดอีกสองหัวไปง่ายๆ…

Monster Paradise

Monster Paradise

Type: Author:
800ปีก่อน มีประตูมิติกว่า3000ที่เปิดกว้างทั่วโลก ในขณะที่ดวงตาที่แตกต่างกัน3000ดวงเปิดกว้างขึ้น ฝูงสัตว์ประหลาดนับล้านก็ได้พรั่งพรูออกมาจากมัน บางตัวสามารถที่จะทำลายกำแพงเมืองด้วยการกระแทกเพียงครั้งเดียว : พวกมันมีร่างกายที่ใหญ่โตเท่ายักษ์และกินมนุษย์ บางตัวจะยึดติดกับมนุษย์ พวกมันจะดูดซับสารอาหารในร่างกายและทำให้มนุษย์เป็นทาส บางตัวจะแทรกซึมเข้าไปในเมืองมนุษย์ ปลอมตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาขณะที่ดูดเลือดเพื่อความเป็นอยู่ของมัน ในเวลากลางคืน มนุษย์จะกลายเป็นด้านล่างสุดของห่วงโซ่อาหาร โลกได้กลายเป็นสรวงสวรรค์สำหรับเหล่าสัตว์ประหลาด 800 years ago, 3000 dimensional gates opened across the entire world. In that moment, it was as if 3000 different colored eyes opened across the world as hordes of monsters swarmed out of these gates like tears. Some could destroy city walls with one strike; They had bodies the size of a giant and fed on humans Some latched onto humans, absorbing their bodies’ nutrients and enslaving humans Some infiltrated the humans’ cities, disguising themselves as normal human beings while feeding upon human blood to sustain themselves. In a night, the Human race fell to the bottom of the food chain. The world had turned into a paradise for monsters…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset