Monster Paradise – ตอนที่ 1514

“เจ้ารู้ตัวตอนไหน?”เวอชุโอโซถามด้วยรอยยิ้ม ไม่แสดงร่องรอยความโกรธจากความอับอายที่โดนเปิดโปงความลับเลย

 

“ข้าเกิดข้อสงสัยตอนโจมตีเจ้าครั้งแรก”หลินฮวงพูด”แต่ข้าสามารถยืนยันมันได้หลังฆ่าเพื่อนของเจ้า”

 

หลินฮวงเหลือบมองไปทางมังกรหินดำขณะพูด มันได้เริ่มปรับร่างกายมันจากที่ไม่มีอะไรเลย แต่ทว่า หลินฮวงกลับมองมันแค่ชั่วขณะก่อนละสายตา และพูดต่อ

 

“พูดตามตรง แม้ข้าจะรู้ว่าข้าจมอยู่ในภาพลวงตาของเจ้า ข้าก็ยังไม่เข้าใจว่าเจ้าใช้ห่วงโซ่ลำดับเทพใดจนหลอกข้าได้แนบเนียนขนาดนี้”

“ไม่ใช่ว่าข้าบอกเจ้าไม่ได้….”เวอชุโอโซหัวเราะ”แต่เจ้าต้องผ่านเกมนี้ก่อน”

“มันเปล่าประโยชน์ที่จะบอกเจ้าตอนนี้เพราะถ้าเจ้าไม่ผ่านเกมนี้ เจ้าจะตายที่นี่”

 

หลินฮวงเหลือบมองมังกรหินดำอีกครั้ง”มันจำเป็นหรือที่เราต้องเล่นเกมนี้ต่อ?ทุกครั้งที่ข้าฆ่ามัน เจ้าจะคืนชีพมัน เว้นแต่แผนของเจ้าจะทำให้ข้าเหนื่อยจนตาย?”

“ข้าไม่ได้ไร้สาระขนาดนั้น”เวอชุโอโซส่ายหัวเล็กน้อย”มันแค่ว่าเจ้ายังไม่พบวิธีการที่ถูกต้องเพื่อผ่านเกมนี้”

เมื่อได้ยิน หลินฮวงก็จมกับความคิด

 

เมื่อเห็น เวอชุโอโซก็เงียบเพื่อให้ไม่รบกวนความคิดของหลินฮวง

 

ไกลออกไป ตัวของมังกรหินดำรวมกันอย่างรวดเร็วอีกครั้ง..เป็นสองร่าง

 

จากหนึ่งตอนนี้เป็นสอง..

 

เนื่องจากหลินฮวงเห็นว่าเป็นภาพลวงตา เวอชุโอโซจึงไม่ปกปิดอีก

 

หลินฮวงสัมผัสได้ถึงความผิดปกติภายในระยะของจิตเทวะและไม่สามารถหักห้ามใจไม่ให้มองได้ เมื่อเขาเห็นมังกรหินดำสองตัว เขาก็อดตกตะลึงไม่ได้

 

ก่อนมังกรหินดำจะได้ขยับ มีดบินสองเล่มก็พุ่งจากแขนเสื้อหลินฮวง ฆ่าพวกมัน

 

ก่อนมังกรหินดำทั้งสองจะได้ตอบสนอง หัวของพวกมันก็ระเบิดแทบจะพร้อมกัน เปลี่ยนพวกมันเป็นมอนสเตอร์ไร้หัวสองตัวที่ยืนตัวตรง

 

เนื่องจากไม่มีประโยชน์ในการหั่นเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หลินฮวงจึงเลือกออมพลังเทวะของเขาไว้โดยใช้มีดบินแค่สองเล่ม

 

ถึงแม้เขาจะฆ่ามังกรหินดำสองตัวได้ด้วยการกระดิกนิ้ว หลินฮวงก็รู้ว่าเกมยังไม่จบ เพราะเสี่ยวเฮยยังไม่ส่งการแจ้งเตือนการตายให้เขา

 

อีกสองหัวเริ่มงอกกลับบนศพไร้หัวทั้งสองด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

 

สิ่งที่ผิดปกติยิ่งกว่าคือร่างสองร่างกลับทวีคูณเป็นสี่โดยที่หลินฮวงไม่รู้ตัว

 

เมื่อจิตเทวะของเขาสัมผัสถึงจำนวนที่เพิ่มอีกครั้ง หลินฮวงก็เงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง จากนั้นก็หันไปทางเวอชุโอโซ”มันไม่มีวันจบสิ้นใช่ไหม?!”

 

เวอชุโอโซหัวเราะโดยไม่พูดสักคำ

 

เขาเลือกสังเกตโดยไม่พูดอะไร อยากดูว่าหลินฮวงจะจัดการกับวิกฤตยังไง

 

ทุกครั้งที่มังกรหินดำโดนฆ่า จำนวนจะเพิ่มเป็นสองเท่า ยิ่งหลินฮวงยื้อ และยิ่งเขาฆ่ามัน เขายิ่งเสี่ยง

 

อีกครั้ง มีดบินสองเล่มยิงออกจากแขนเสื้อของหลินฮวงเหมือนพายุหมุน ร่วมกับมีดบินสองเล่มก่อนหน้า พวกมันโจมตีมังกรหินดำสี่ตัว

 

มังกรหินดำสี่ตัวยังไม่ทันตั้งตัวเช่นเคยและหัวพวกมันก็ระเบิดอีกครั้ง

 

แต่วินาทีต่อมา หัวของมังกรหินดำทั้งสี่ก็งอกใหม่ ไม่ใช่แค่นั้น แต่จำนวนพวกมันยังเพิ่มจากสี่เป็นแปด

 

แม้จะเป็นแบบนี้ ความสนใจของหลินฮวงกลับไม่อยู่ที่มังกรหินดำ

 

จิตเทวะของเขากวาดไปทั่วเหมือนคลื่น ค้นหาทุกซอกมุมรอบเขา ไม่เว้นแม้แต่ใต้พื้น

 

แต่ทว่า หลังค้นหาอย่างถี่ถ้วน เขากลับไม่พบอะไร

 

“ข้าไม่สามารถหาข้อบกพร่องได้เลย..”หลินฮวงขมวดคิ้วเล็กน้อย

 

ตามคำใบ้ของเวอชุโอโซ เขาสงสัยว่ากุญแจสำคัญในการทำลายภาพลวงตาคงไม่ใช่มังกรหินดำ เขาจึงตรวจสอบสภาพแวดล้อม

 

เขาใช้เวลากว่าสิบนาที ค้นหาอยู่ห้าหรือหกครั้งภายในระยะตรวจจับของจิตเทวะเขา ซึ่งปกคลุมพื้นที่หลายร้อยกิโลเมตร แต่เขาก็ยังไม่พบอะไร

 

ตอนนี้ มังกรหินดำมีมากกว่าหมื่นตัวแล้ว

 

แม้ก่อนหน้าหลินฮวงจะไม่ให้ความสนใจกับพวกมัน ตอนนี้เขากลับต้องจริงจัง

 

แต่ทว่า เขายังไม่ยอมแพ้ในการหาทางยุติเกมนี้

 

“เวอชุโอโซบอกว่าข้าไม่พบวิธีที่ถูกต้องในการผ่านความท้าทายนี้ แต่เขาอาจจงใจพยายามเบี่ยงเบนข้า ลืมสิ่งที่เขาพูดไปก่อน การหาแรงจูงใจจริงคือกุญแจสำคัญของการแก้ปัญหานี้”

 

“ทันทีที่เขาเข้าหาข้า เขาบอกว่าอยากเล่นเกมกับข้า ตลอดทั้งเกม สิ่งเดียวที่เขาทำคือบังคับให้ข้าใช้ความสามารถเรื่อยๆ..รวมถึงเพิ่มจำนวนมังกรหินดำ..”

 

หลังทบทวน ในที่สุดหลินฮวงก็พบเบาะแสในการเอาชนะเกมนี้

 

ดาบสีแดงเลือดก่อตัวอย่างรวดเร็วตรงหน้าเขา

 

หลินอวงไม่สังเกตเห็น แต่วินาทีที่ดาบของเขาก่อตัว ดวงตาของเวอชุโอโซก็จับจ้องเขาอย่างตั้งใจ

 

ฝักดาบอยู่ในมือหนึ่ง หลินฮวงผสานเต๋าดาบกฏสวรรค์กับพลังลำดับเทพระดับหก

 

สายฟ้าสีแดง!ตะวันสาดแสง!ระเบิดดาว!สังหารเทพ!ทำลายล้าง!ความตาย!

 

ห่วงโซ่ลำดับเทพทั้งหกนี้ล้วนมาจากทาสดาบของวังจอมเทพ

 

การใช้ห่วงโซ่ลำดับเทพทั้งหกสร้างภาระให้หลินฮวงค่อนข้างมาก แม้ปัจจุบันเขาจะเป็นเทพแท้จริงขัั้นสาม

 

พลังลำดับเทพหกประเภทเพิ่มด้วยเต๋าดาบกฏสวรรค์นั้นเทียบเท่ากับพลังลำดับเทพระดับเจ็ด

 

การโจมตีนี้ของหลินฮวงทำให้เกิดแสงสว่างราวกับดวงอาทิตย์

 

แสงสีแดงเข้มส่องสว่างไปทั่วท้องฟ้า เปลี่ยนมันให้สว่างไสวเหมือนกลางวัน ภายในรัศมีหมื่นกิโลเมตรรอบตัว มันดูเหมือนมีดวงอาทิตย์สีแดงเลือดกำลังส่องสว่างบนท้องฟ้า

 

เมื่อดาบของหลินฮวงผ่าลง แสงสีแดงเลือดก็ยิ่งสว่างขึ้นกว่าเดิม แม้กระทั่งเวอชุโอโซที่เฝ้าดูการต่อสู้ก็ยังจำต้องหลับตา

 

แสงสีแดงแสบตากินเวลาอยู่หลายนาทีก่อนค่อยๆจางลง มังกรหินดำกว่าหมื่นเปลี่ยนเป็นขี้เถ้าสีดำที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น

 

ตอนนี้ หลินฮวงรู้สึกราวกับมีชั้นบางอย่างพลันแตกสลายต่อหน้าต่อตา

 

เขายืนนิ่งสักพักก่อนพบว่าเขายังยืนอยู่จุดเดิม ส่วนเวอชุโอโซกำลังยืนอยู่ตรงข้าม ไม่ไกลจากเขา

 

ข้างๆเวอชุโอโซ มังกรหินดำยืนนิ่งไม่ไหวติง ราวกับมันไม่เคยขยับแต่แรก

 

ก่อนหลินฮวงจะได้พูดอะไร เวอชุโอโซก็พูดขึ้นก่อน

 

“หลายคนคิดว่าห่วงโซ่ลำดับเทพที่ข้าใช้คือเทพอำพราง แต่จริงๆแล้ว มันคือการรังสรรค์ ไม่เพียงข้าจะสามารถสลับระหว่างภาพลวงตากับความเป็นจริงได้ ข้ายังสร้างภาพหลอกได้ด้วย”

 

เวอชุโอโซพูดแค่นั้นโดยไม่อธิบายเพิ่ม แต่ทว่า มันยังถือได้ว่าเขารักษาสัญญาโดยการบอกหลินฮวงถึงชื่อของห่วงโซ่ลำดับเทพที่เขาใช้

 

“ถ้าอย่างนั้น เรามาทำความรู้จักกันใหม่ สโมสร-ผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ ซูปิง”เวอชุโอโซยื่นมือไปหาหลินฮวง

Monster Paradise

Monster Paradise

Type: Author:
800ปีก่อน มีประตูมิติกว่า3000ที่เปิดกว้างทั่วโลก ในขณะที่ดวงตาที่แตกต่างกัน3000ดวงเปิดกว้างขึ้น ฝูงสัตว์ประหลาดนับล้านก็ได้พรั่งพรูออกมาจากมัน บางตัวสามารถที่จะทำลายกำแพงเมืองด้วยการกระแทกเพียงครั้งเดียว : พวกมันมีร่างกายที่ใหญ่โตเท่ายักษ์และกินมนุษย์ บางตัวจะยึดติดกับมนุษย์ พวกมันจะดูดซับสารอาหารในร่างกายและทำให้มนุษย์เป็นทาส บางตัวจะแทรกซึมเข้าไปในเมืองมนุษย์ ปลอมตัวเป็นมนุษย์ธรรมดาขณะที่ดูดเลือดเพื่อความเป็นอยู่ของมัน ในเวลากลางคืน มนุษย์จะกลายเป็นด้านล่างสุดของห่วงโซ่อาหาร โลกได้กลายเป็นสรวงสวรรค์สำหรับเหล่าสัตว์ประหลาด 800 years ago, 3000 dimensional gates opened across the entire world. In that moment, it was as if 3000 different colored eyes opened across the world as hordes of monsters swarmed out of these gates like tears. Some could destroy city walls with one strike; They had bodies the size of a giant and fed on humans Some latched onto humans, absorbing their bodies’ nutrients and enslaving humans Some infiltrated the humans’ cities, disguising themselves as normal human beings while feeding upon human blood to sustain themselves. In a night, the Human race fell to the bottom of the food chain. The world had turned into a paradise for monsters…

Comment

Options

not work with dark mode
Reset