Monster Paradise – ตอนที่ 1592 ไพ่ตายของหลินฮวง

ในความว่างเปล่า แสงสีทองที่ปล่อยออกมาส่องสว่างในทันที จากนั้นก็ค่อย ๆ หม่นลง

หลินฮซงสามารถสัมผัสได้ว่าพอแสงสีทองปล่อยแสงสว่างออกมา กลิ่นอายของเวอชุโอโซก็ลดฮวบ

เวอชุโอโซจึงพูดผ่านคลื่นเสียงอย่างอ่อนแรง

“ไม่เป็นไร-วิญญาณเทพของข้าเสื่อมถอยเล็กน้อย แต่ทว่า ข้าไม่มีแรงเหลือพอจะสู้ต่อแล้ว”

หลินฮวงพยักหน้าเล็กน้อยและเหลือบมองจิ่วเจี้ยน ผู้อยู่ในสภาพเดียวกัน”ไม่ต้องห่วง ข้าจะปกป้องพวกเจ้าสองคนจนกว่าพวกเจ้าจะฟื้นคืนพลังได้”

วินาทีที่หลินฮวงพูดจบ ทั้งสามก็หันไปมองทางที่แสงสีทองระเบิดออกมาแทบพร้อมกัน

สีหน้าของจิ่วเจี้ยนดูไร้คำอธิบาย

ในขณะเดียวกัน เวอชุโอโซก็พูดกับหลินฮวงผ่านคลื่นเสียง”วิ่งให้เร็วที่สุด!อย่าสนใจเรา!”

แต่ทว่า หลินฮวงยังยืนกับที่ไม่ขยับ เขาหรี่ตาเล็กน้อย จ้องจุดที่เถาวัลย์นับไม่ถ้วนกำลังโบกสะบัด

เก้าเถาวัลย์ยังไม่ตาย!

ในความเป็นจริง สิ่งที่น่าตกใจสุดเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดคือไพ่ตายที่เวอชุโอโซเพิ่งใช้นั้นคือการโจมตีจิตวิญญาณ นอกจากนี้ พวกเขาสัมผัสได้ว่าวิญญาณเทพของเก้าเถาวัลย์ดูเหมือนจะโดนลบล้างไปอย่างสิ้นเชิงในการโจมตี

ความตายของจิตวิญญาณย่อมไม่ต่างจากความตายของร่างกาย

พูดโดยทั่วไป สำหรับยอดฝีมือมากมาย  ความตายของร่างกายเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย ตราบเท่าที่จิตวิญญาณพวกเขายังคงอยู่ มันก็มีหลายทางให้พวกเขาคืนชีพตัวเอง

แต่ถ้าจิตวิญญาณของผู้บ่มเพาะโดนกวาดล้าง นั่นก็หมายความว่าพวกเขาตายจริง มันเป็นไปไม่ได้เลยที่พวกเขาจะมีวิธีคืนชีพ

แต่ทว่า เก้าเถาวัลย์กลับทำได้ จิตวิญญาณของมันโดนลบล้างไประหว่างการโจมตี แต่มันคืนชีพตัวเอง ไม่เพียงแค่นั้น มันยังดูไร้บาดแผล

เทคนิคเช่นนี้จะเหลือเชื่อเกินไปแล้ว!

โดยธรรมชาติ เก้าเถาวัลย์สังเกตเห็นว่าหลินฮวงกับคนอื่นตกใจแค่ไหน มันพูดอีกครั้ง โดยที่ร่างกายยังไม่ฟื้นคืนดี

“ไพ่ตายของเจ้าทรงพลังมาก อย่างไรก็ตาม พวกเจ้าแต่ละคนใช้พวกมันได้แค่ครั้งเดียว ถ้าพวกเจ้าสามคนฆ่าข้าคนละครั้ง พวกเจ้าก็จะยังฆ่าข้าได้สามครั้ง…”ตอนนี้ เก้าเถาวัลย์ยิ้มอย่างมีความสุขพอพูด”แต่ข้ามีชีวิตมากกว่าสามชีวิต!”

“พวกเจ้าสามคนควรหยุดดิ้นรนอย่างเปล่าประโยชน์”

ตอนจิ่วเจี้ยนได้ยิน ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นน่าเกลียด

เวอชุโอโซชำเลืองมองหลินฮวง พอเห็นว่าหลินฮวงไม่หนี เขาก็กำลังจะพูดกับเขาผ่านคลื่นเสียง ขอให้เขาหนี อย่างไรก็ตาม เขาสังเกตเห็นว่ากลิ่นอายของหลินฮวงกำลังพุ่งทะยาน

ภายในเวลาแค่หนึ่งลมหายใจ เขาก็เลื่อนจากเทพแท้จริงเป็นเทพสวรรค์ทันที

กลิ่นอายของเขาทรงพลังกว่าเดิมเป็นสิบเท่า

จิ่วเจี้ยนที่อยู่ใกล้กับหลินฮวงสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของเขาเช่นกันและตกใจ

เขาเคยเห็นคนใช้วิชาพิเศษเพื่อยกขั้นพลังตัวเอง แต่ไม่เคยเห็นใครที่ยกระดับฐานบ่มเพาะตัวเองได้มาก่อน

เหนือสิ่งอื่นใด มีช่องว่างมหาศาลระหว่างเทพแท้จริงขั้นเก้ากับเทพสวรรค์ขั้นหนึ่ง

แต่ทว่า หลินฮวงกลับทำได้ ราวกับมันเป็นแค่เรื่องง่ายเหมือนการหายใจ

หลินฮวงเป็นคนเดียวที่รู้ว่าเขาไม่ได้ใช้ทักษะลับเพื่อยกระดับพลัง เขาแค่ใช้การ์ดเพิ่มพลังชั่วคราว

ตอนเขาบดขยี้การ์ด การยกระดับพลังก็เป็นแค่เรื่องง่าย เขาเลื่อนจากเทพแท้จริงขั้นเก้าเป็นเทพสวรรค์ขั้นหนึ่งโดยตรง

หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ชัดว่าตอนนี้เขาทรงพลังขึ้นแค่ไหน ทุกอณูในตัวเขากับวิญญาณเขาดูเหมือนจะผ่านการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

เขาก้าวไปข้างหน้าและหายไปจากมุมมองของเวอชุโอโซและจิ่วเจี้ยนอย่างสมบูรณ์

พวกเขาไม่สามารถรับรู้ถึงการเคลื่อนไหวของหลินฮวงด้วยสายตาได้ แม้กระทั่งจิตเทวะของพวกเขาก็ยังไม่สามารถจับวิถีของเขาได้

เก้าเถาวัลย์ที่ร่างกายเพิ่งฟื้นฟูเสร็จตอนนี้เองก็รู้สึกเหมือนกับเวอชุโอโซและจิ่วเจี้ยน

ภายใต้เกราะเงิน รูม่านตาของมันหดลง มันบังคับให้ตัวเองสงบและหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง”ข้าบอกเจ้าแล้ว ต่อให้เจ้าฆ่าข้าอีกครั้ง มันก็เปล่าประโยชน์ ข้าจะคืนชีพอีกครั้ง…”

“ถ้าเป็นงั้น ข้าก็อยากดูว่าเจ้าจะคืนชีพได้สักกี่ครั้ง!’

เสียงพลันดังขึ้น และร่างคล้ายวิญญาณก็ปรากฏตรงหน้าเก้าเถาวัลย์

วินาทีถัดมา คลื่นสีแดงเลือดก็แยกเก้าเถาวัลย์เป็นสองส่วน

หลินฮวงเก็บดาบเข้าฝักและลอยในอากาศ

กลิ่นอายของเขาน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก มันไม่แสดงสัญญาณของการเสื่อมถอยเลย

เขายังยืนอยู่จุดที่เขาฆ่าเก้าเถาวัลย์ มันไม่ดูเหมือนว่าเขากำลังขยับ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเฝ้าศพเก้าเถาวัลย์

เวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนโล่งใจตอนเห็นกลิ่นอายของหลินฮวงยังอยู่ที่ระดับเทพสวรรค์โดยไม่ลดลง

แต่ทว่า พวกเขาอยากรู้เล็กน้อยว่าการโจมตีก่อนหน้านี้ของหลินฮวงทรงพลังแค่ไหน

นี่เพราะเขาขยับและโจมตีเร็วเกินไปจนพวกเขามองได้ไม่ชัด

พวกเขาเห็นแค่หลินฮวงหายตัวไป ตอนเขาปรกาฏใหม่ คลื่นดาบสีแดงเลือดก็ได้ฆ่าเก้าเถาวัลย์แล้ว

ทั้งสองยังสัมผัสไม่ได้ถึงคลื่นพลังเทวะในการโจมตี นับประสาอะไรกับพลังลำดับเทพในนั้น

และเก้าเถาวัลย์ก็คืนชีพใหม่ ณ จุดนั้น

หลินฮวงไม่ได้ขยับทันที เขากลับรอให้ร่างกายของอีกฝ่ายฟื้นคืนอย่างอดทน

“นั่นคือการลอบโจมตี เจ้าช่างไร้ซึ่งเกียรติ!”เก้าเถาวัลย์สบถอย่างโมโหทันทีที่ได้สติคืน

“เจ้าช้าไป”หลินฮวงหัวเราะเย้ยหยัน

แม้จะสังเกตเห็นว่าเก้าเถาวัลย์กำลังระดมเถาวัลย์มาสร้างเป็นโล่ หลินฮวงก็ไม่คิดหยุด

เขาแค่จ้องเก้าเถาวัลย์ราวกับเขาเป็นคนโง่

เมื่อร่างของเก้าเถาวัลย์ก่อตัวอย่างสมบูรณ์ โล่ขนาดมหึมาก็ก่อตัวเสร็จ

“เสร็จยัง?”หลินฮวงถาม

เก้าเถาวัลย์เมินเขา มันกลับฉวยเวลาทุกวินาทีเพื่อสร้างชั้นป้องกันเพิ่ม

ตอนหลินฮวงเห็น เขาก็ไม่คิดรออีก

เขาคว้าด้ามดาบ และชักดาบออกมาในชั่วพริบตา

ครั้งนี้ คลื่นดาบระเบิดออกไปเหมือนสายฟ้าฟาด เล็งไปที่ใจกลางของโล่ขนาดมหึมาเหล่านั้น

วินาทีต่อมา โล่ทุกชั้นก็แตกเป็นเศษ

มันเหมือนกระสุนที่ทะลุผ่านชั้นกระจกบางง่าย ๆ

โล่ร้อยชั้นโดนเจาะทะลุง่ายๆ

ดาบคล้ายสายฟ้าสีแดงค่อย ๆ ชะลอความเร็วลงหลังมันพุ่งผ่านโล่ มันเจาะผ่านตัวเก้าเถาวัลย์โดยตรง ทิ้งรูขนาดเท่าชามไว้

วินาทีที่รูปรากฏ ตัวของเก้าเถาวัลย์ก็แตกเหมือนกระจกและสลายเป็นเศษ

พลังชีวิตของเขาพลันสลายหายไป

ภายในเวลาแค่สองถึงสามลมหายใจ หลินฮวงฆ่าเก้าเถาวัลย์ไปถึงสองครั้ง

ขณะพวกเขามองสิ่งีท่เกิด เวอชุโอโซกับจิ่วเจี้ยนก็พูดไม่ออก

แม้พวกเขาจะรู้ว่าหลินฮวงทรงพลัง พวกเขาก็มองหลินฮวงเป็นยอดฝีมือระดับเดียวกับพวกเขา

แต่ทว่า ตอนนี้ ในที่สุดทั้งสองก็เห็นไพ่ตายจริงของหลินฮวง

แม้พลังของการโจมตีเขาไม่ทรงพลังเท่ากับไพ่ตายพวกเขา แต่เรื่องน่ากลัวคือไพ่ตายของหลินฮวงไม่ใช่การใช้ครั้งเดียว

เมื่อพลังต่อสู้ของเขาเพิ่มเป็นเทพสวรรค์ เขาสามารถเอาชนะเก้าเถาวัลย์ได้ต่อเนื่อง นั่นทำให้มันน่ากลัวกว่าไพ่ตายพวกเขา