Monster Paradise – ตอนที่ 1609 นี่แหละโอกาส

ตอนที่ 1609 นี่แหละโอกาส

“ข้าเชื่อว่าผู้ชายหลายคนที่นี่ที่สนใจในสินค้าต่อไปของเรา”

ผู้จัดดึงผ้าแดงที่คลุมกล่องออก ภายใต้กล่องใสคือขวดพิเศษขนาดเท่าฝ่ามือ

หลินฮวงจ้องขวดสักพัก มันไม่มีอะไรพิเศษ แค่ขวดหยกทั่วไป ลวดลายที่แกะบนนั้นได้เสริมความสวยให้มัน แต่จริงๆแล้วพวกมันคืออักขระที่ใช้เพื่อปิดผนึกกลิ่นอาย

แต่ทว่า หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ชัดว่ามีผู้ชายหลายคนเริ่มหอบหายใจแรงตอนเห็นของสะสมนี้

พวกเขาต้องอยากได้อะไรก็ตามที่อยู่ในขวด

ทันทีที่หลินฮวงกําลังสับสน ผู้จัดประมูลก็ประกาศชื่อของสะสมนี้ มันคือยาวิเศษราคะ!

หลินฮวงยังสับสนหลังได้ยินชื่อมัน เขาไม่เคยได้ยินมันมาก่อน

โชคดีที่ผู้จัดดูเหมือนจะพิจารณาว่าอาจมีคนที่ไม่รู้ที่มาหรือการใช้งานมัน เขาจึงเริ่มอธิบาย

“ยาวิเศษราคะเป็นยาหายากและพิเศษมาก ขวดนี้ที่ท่านเห็นตรงหน้าเข้ามาอยู่ ในโรงประมูลเราโดยบังเอิญ มันไม่มีช่องทางน่าเชื่อถือในการได้รับมันเลย”

“มีสองเหตุผลหลักที่ทําให้มันหายาก หนึ่งคือมีผู้หลอมโอสถน้อยคนที่รู้สูตร ปัจจุบัน ทั้งแดนเทพ อาจมีแค่สองหรือสามคนที่รู้สูตรทํายานี อีกเหตุผลคือส่วนผสมหลักมันคือเลือดของราคะแห่งหุบเหวซึ่งหายากได้มาก!”

หลินฮวงตกตะลึงตอนได้ยินชื่อราคะถูกพูดถึง

ราคะเป็นภัยพิบัติประเภทหนึ่งที่เกิดจากพลังงานหุบเหวและ

“เราสามารถใช้ยาวิเศษที่ทําจากเลือดของมันมาทําอะไรแบบนั้นได้ด้วยเหรอ?”หลินฮวงพอเดาได้ถึงฤทธิ์ยาของมันโดยไม่ต้องให้ผู้จัดอธิบายเพิ่ม

ไม่ว่านักหลอมโอสถจะทําให้ยาบริสุทธิ์ยังไงจากอารมณ์ด้านลบและพลังงานหุบเหว แค่ส่วนผสมมันอย่างเดียวก็หมายความว่ามันไม่อาจประมูลหรือขายได้อย่างถูกต้องตามกฎหมาย

มันจึงต้องประมูลกันที่โรคประมูลใต้ดิน

ไม่นานหลังจากนั้น ผู้จัดก็เริ่มอธิบายพลังของมันหลังอวดโอ้ถึงความหายากและการผลิตที่แสนยากเย็น

เขาพูดเสริมเกินจริงไปมาก แต่ก็ไม่ไกลจากที่หลินฮวงคาดไว้

ยานี้เป็นยาโด๊ปที่รุนแรงมากพร้อมคุณสมบัติทําให้เกิดอาการประสาทหลอนรุนแรง

ผู้จัดประมูลยังยอมรับว่ามันอาจทําให้เสพติดได้เล็กน้อย

แต่ทว่า คําว่า “เล็กน้อย ทําให้หลินฮวงหัวเราะ ถ้านี้สามารถทําให้ถึงจ้าวเทวะกลายเป็นติดยาได้ใครก็สามารถจิตนาการได้ว่ามันจะส่งผลต่อเทพสวรรค์กับเทพแท้จริงมากแค่ไหน

ต่อให้ไม่สนใจวัตถุดิบหลักและสนใจแต่คุณสมบัติ มันก็ไม่มีทางที่องค์กรใหญ่จะอนุญาตให้มันขายอย่างถูกต้อง

สิ่งที่ทําให้หลินฮวงพูดไม่ออกคือเซินเจวี่ยกับเป็นอวกลับเข้าร่วมสงครามประมูลด้วย

สุดท้าย ทั้งสองก็ดูเหมือนจะได้ข้อตกลงและหยุดประมูลแข่งกันเอง

เซินเจวี่ยได้รับมามาที่ราคาสูง เทียบเท่ากับอาวุธกึ่งเต๋

นี่ทําให้หลินฮวงอยากได้แหวนที่ฝาแฝดสวม

เขารู้ว่าทั้งคู่ต้องรวยมากแน่

หลังของชิ้นที่สองออก การประมูลก็ดําเนินต่อ

ของที่ตามมาที่วางขายทําให้หลินฮวงตระหนักว่าทําไมนี่จึงเป็นโรงประมูลใต้ดิน

ท่ามกลางของประมูลลคือแขนขาของสิ่งมีชีวิตหุบเหวที่ไม่บริสุทธิ์ มันเป็นของพิเศษที่ได้รับจากองค์กรใหญ่ รวมถึงองค์กรระดับเจ็ด มันเป็นของต้องสาป มันยังมีแม้กระทั่ งศพของกิ่งจ้าวเทวะ

ทั้งโรงประมูลตกอยู่ในความบ้าคลั่ง มีเสียงตะโกนบอกราคากันไม่หยุด

เพื่อเลี่ยงข้อสงสัย หลินฮวงได้ประมูลหลายครั้งเช่นกัน

เขาประมูลของพิเศษจากวิหารเทพนักรบและเคียวแห่งความตาย ของต้องสาปสองชิ้นและศพของกิ่งจ้าวเทวะสามศพ

ในความเป็นจริง เขาสนใจในศพถึงจ้าวเทวะมาก นี่เพราะตามที่ผู้จัดพูด เขตแดนเทพภายในตัวพวกเขายังไม่หายไป

แต่ทว่า สุดท้าย การประมูลทั้งหมดก็ไม่สําเร็จ เขาไม่สามารถแข่งกับคนอื่นได้

สําหรับศพของกิ่งจ้าวเทวะทั้งสาม เซินเจวี่ยซื้อศพผู้หญิงไป ขณะที่เซินอวี่ซื้อศพผู้ชายทั้งสอง

ทั้งคู่ประมูลด้วยราคาสูงลิ่ว

ศพของกิ่งจ้าวเทวะสาวถูกขายไปในราคาเท่ากับอาวุธถึงเต่เจ็ดชิ้น

ส่วนของเซินอวนั้นถูกกว่า นางซื้อไปด้วยราคาอาวุธถึงเต๋หกชิ้นสําหรับศพผู้ชายสองศพ

ทุกคนไม่อาจแข่งขันกับทั้งคู่ได้เลย

ขณะมองทั้งคู่เริ่มประมูล หลินฮวงก็อดอุทานในใจไม่ได้” สมัยนี้อาวุธถึงเต่ไม่ค่อยมีค่าแล้วเหรอ?!”

หลังศพของกิ่งจ้าวเทวะขายออก ผู้จัดก็เข้าสู่ช่วงต่อไป การประมูลสิ่งมีชีวิต

ทันทีที่มันเริ่ม กล่องขนาดใหญ่ก็ถูกนําขึ้นเวที

ผู้จัดดึงผ้าแดงออก เผยให้เห็นมอนสเตอร์สีดําสนิทที่ผนึกอยู่ในกระบอกผลึกโปร่งใส

รูม่านตาของหลินฮวงหดลงทันที

เขาได้เจอมอนสเตอร์เช่นนี้มาแล้วในหุบเหว มันคือมอนสเตอร์หุบเหวที่ชื่อว่านักฆ่าหมึกดํา

พลังต่อสู้ของมันมักเป็นเทพสวรรค์ขั้นสูง และเส้นทางบ่มเพาะหลักของมันก็คือการตรัสรู้ธาตุเงามันถนัดการลอบสังหารมาก

แม้ตัวที่อยู่บนเวทีจะโดนผนึกไว้ในผลึก กลิ่นอายของมันก็ยังเล็ดลอดออกมา เห็นได้ชัดว่ามัน ยังไม่ตาย

หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ว่าพลังต่อสู้ของมันเป็นแค่ขั้นเจ็ด

แม้ระดับพลังมันจะต่ํา ในหุบเหว สิ่งมีชีวิตตัวนี้ก็สามารถฆ่าเทพสวรรค์ขั้นเก้าได้ถ้ามันซุ่มโจม ที่สําเร็จ

สิ่งมีชีวิตอย่างนี้ถือเป็นของอันตราย!

หลินฮวงรู้สึกว่าใครก็ตามที่อยากซื้อมันนั้นเท่ากับการรนหาที่ตาย

แม้กระทั่งผู้ควบคุมก็ไม่อาจทําให้มอนสเตอร์ตัวนี้เชื่องได้

นั่นเพราะมอนสเตอร์อย่างนี้มีแต่จิตสังหารในหัวมัน ทุกสิ่งมีชีวิตนั้นถือเป็นเหยื่อมันหมด

หลินฮวงไม่คิดว่าจะมีคนประมูลมากมายหลังผู้จัดแนะนํามัน

แต่ทว่า เขาก็พูดไม่ออกเพราะมอนสเตอร์หุบเหวเหล่านี้ถูกประมูลไปทีละตัว เขาไม่รู้ว่าคนเหล่านี้จะทําอะไรกับสิ่งมีชีวิตที่พวกเขาซื้อ

“พวกเขาไม่มีอะไรทํายกเว้นซื้อสิ่งมีชีวิตหุบเหว จากนั้นก็ให้อาหารพวกมันและป้อนตัวเองให้พวกมันกินเหรอ?” หลินฮวงงุนงง

หลังการประมูลสิ่งมีชีวิตหุบเหวจบ การประมูลสิ่งมีชีวิตก็ดําเนินต่อไป

มันเลยเที่ยงคืนแล้ว แต่การประมูลยังไม่มีทีท่าว่าจะจบ

หลินฮวงรออย่างอดทน ในความเป็นจริง มีหลายครั้งที่เขาอยากลงมือ แต่ก็หักห้ามตัวเองไว้

นี่เพราะตอนศพของกิ่งจ้าวเทวะขึ้นประมูล อารมณ์ของสองแฝดก็ยังไม่ผันผวน

ถ้าเขาโจมตีภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น สองพี่น้องอาจรู้ตัว

เขาต้องการรอโอกาสที่ความสนใจของทั้งคู่จะจดจ่อกับสินค้าอย่างเต็มที่

เนื่องจากหลินฮวงหักห้ามใจไว้ การประมูลจึงดําเนินไปอย่างราบรื่นจนถึงรอบสุดท้ายตอนตีหนึ่งมันคือการประมูลทาส!

หลินฮวงสังเกตเห็นว่าก่อนจะเริ่มรอบสุดท้าย พฤติกรรมของเซินอวี่กับเซินเจวี่ยนั้นแตกต่างไปจากเดิมแม้กระทั่งท่านั่งก็ยังไม่เกียจคร้านอีกต่อไป

“นี่แหละโอกาส. ริมฝีปากของหลินฮวงขดขึ้นเป็นรอยยิ้ม