ตอนที่ 1644 ข้าจะฆ่าเจ้า
พอกลับไปมหาพิภพจากโลกเสมือน ความสามารถของหลินฮวงที่ผ่านการเปลี่ยนแปลง
ไม่เพียงเขาจะเลื่อนเป็นขั้นสิบจากแปด แต่ความสามารถของเขาในทุกด้านยังเพิ่มขึ้นจนน่ากลัว
หลังผ่านไปหนึ่งวันเต็ม การอพยพของผู้อาศัยบนดาวฟิสเตอร์และดาวอยู่อาศัยอีกหลายดวงในเขตดาวนักล่าปีศาจก็เข้าสู่ช่วงสุดท้าย
หลินฮวงทําการตรวจด้วยจิตเทวะ ขณะที่ทาสดาบยังยุ่ง
หลังใช้จิตเทวะเพื่อสัมผัสดาบ1 หลินฮวงก็สื่อสารกับเขาผ่านคลื่นเสียง”แจ้งทาสดาบคนอื่นให้ออกเขตดาวนักล่าปีศาจและภูมิภาคใกล้ๆทันทีที่การอพยพเสร็จ จําไว้ว่าให้พาพวกหลินซินไปด้วย มันอาจมีการต่อสู้ระดับจ้าวเทวะ ข้าไม่มั่นใจว่าผลกระทบจะขยายไปไกลแค่ไหน”
พอเห็นว่าดาบหนึ่งอยากพูดบางอย่าง หลินฮวงก็รีบพูด” ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทรงพลัง แต่ตอนเจอกับจ้าวเทวะ มันยังไม่พอ ถ้าพวกเจ้าอยู่ มันมีแต่จะทําให้ข้าฟังซ่าน”
เขาพูดเสริม” ข้ามั่นใจมากในการต่อสู้นี้ พวกเจ้าไม่ต้องห่วง”
จากนั้นดาบหนึ่งก็พยักหน้า” ข้าน้อยเข้าใจแล้ว”
หลังเตรียมการเสร็จ หลินฮวงก็คิดสักพัก จากนั้นก็ส่งพิกัดเขาให้พันธมิตรสองคนจากสโมสรทันที
ในความเป็นจริง ตอนนี้เขาไม่ต้องการพันธมิตรแล้ว แต่ทว่า เนื่องจากเขาได้ร้องขอไปก่อนหน้าและพวกเขาก็ตอบตกลงแล้ว เขาจึงส่งพิกัดไปตามที่สัญญา
หลินฮวงไม่บ่มเพาะต่อหลังจากนั้น เขากลับรอพวกไรเดอร์อย่างอดทน
ดาบหนึ่งและคนอื่นอพยพประชากรของทั้งเขตดาวเสร็จในเช้าวันต่อมา พวกเขาพาหลินซินกับคนอื่นออกเดินทางไปด้วย
ผู้เล่นในตํานานกับหมัดเหล็กก็มาถึงตอนบ่าย
หน้าตาของผู้เล่นในตํานานคือชายหนุ่มวัยยี่สิบ ตัวสูง หุ่นดี ไว้ผมสั้นสีฟ้า สวมชุดสบายๆ
ในทางกลับกัน หมัดเหล็กไม่ได้เป็นแบบที่หลินฮวงคิดไว้ มันกลับกลายเป็นผู้หญิง
นางดูอายุประมาณ 25-26 และสวมชุดออกกําลังกายรัดรูป ผมยาวประบ่าของนางมัดเป็นหางม้า และผิวของนางก็เป็นสีแทนสุขภาพดี
ขานางเรียวยาว นางจัดได้ว่าหุ่นดี แค่มองก็บอกได้ว่านางเป็นพวกรักการออกกําลัง
“สวัสดี ไม่เจอกันนานเลยนะ!” ผู้เล่นในตํานานเข้าไปทักทายหมัดเหล็ก
หมัดเหล็กแค่ชายตามองเขา จากนั้นก็หันไปมองหลินฮวง
“เจ้าคือชิวมู่?”
นางได้ตรวจด้วยจิตเทวะและพบว่าหลินฮวงเป็นแค่คนเดียวบนดาวนี้ โดยธรรมชาติ เขาคงเป็นซิวมู่ คนที่เชิญพวกนางมา
“ใช่แล้ว สวัสดีครับ ผู้อาวุโสหมัดเหล็ก” หลินฮวงรักษามารยาท
แม้เขาอาจทรงพลังกว่าทั้งคู่แล้วในแง่ความสามารถ ระดับพลังของเขาก็ยังไม่ถึงจ้าวเทวะ ยิ่งไปกว่านั้น เขาได้เข้าร่วมสโมสรหลังทั้งคู่ และก็ยังเด็กกว่าทั้งคู่มาก
“ก่อนข้ามาที่นี่ ข้าคิดว่าเจ้าแค่คุยโวเรื่องฆ่าไรเดอร์ แต่จากที่ดูตอนนี้ เจ้าอาจมีความสามารถเช่นนั้นจริง” หมัดเหล็กพูดตรงๆ นิสัยของนางมักเป็นแบบนี้
นางสงสัยหลินฮวงก่อนหน้านี้เพราะมีช่องว่างระหว่างจ้าวเทวะกับพวกที่ไม่ใช่อยู่ ยิ่งไปกว่านั้น คู่ต่อสู้ของเวคือไรเดอร์ที่มีนิ้วทองคํา ระดับความยากในการฆ่าจึงยิ่งสูงกว่า
นางยังสงสัยว่าหลินฮวงเป็นแค่เหยื่อล่อให้สมาชิกสโมสรมาติดกับ
นางมาครั้งนี้เพราะหนึ่ง นางมั่นใจในความสามารถตัวเองพอ ต่อให้นางสู้ไรเดอร์ไม่ได้ นางก็สามารถหนี้ได้ สอง นางกังวลว่าหลินฮวงอาจกําลังพูดความจริง ถ้าเกิดเป็นจริงและหลินฮวงโดนไรเดอร์ฆ่า มันก็หมายความว่าสโมสรเสียสมาชิกใหม่ไป
อย่างไรก็ตาม หลังเห็นหลินฮวง ความสงสัยของนางก็ลดลง อย่างน้อย นางก็ไม่กังขาถึงความสามารถของเขาแล้ว นี่เพราะนางสามารถสัมผัสได้ถึงอันตรายที่แผ่จากตัวเขา
นางจะรู้สึกเช่นนี้ก็ต่อเมื่อเจอคนที่ไม่อ่อนแอกว่านางหรือทรงพลังกว่านางเท่านั้น
“จริงๆแล้ว ข้าเองก็รู้สึกเหมือนเจ้า ข้าไม่เชื่อความสามารถของเขาก่อนข้ามาที่นี่”ผู้เล่นในตํานานพูดด้วยรอยยิ้ม
“แต่หลังพบเขา ข้าคิดว่ามันอาจเป็นจริงที่เขาฆ่าคุณประตูได้”
จากนั้นหลินฮวงถึงรู้ตัว ขณะที่เขาไม่เชื่อใจทั้งคู่ ทั้งคู่ก็ระวังเขาเช่นกัน พวกเขากังวลว่าเขาจะเป็นเหยื่อล่อของพวกไรเดอร์
“ผู้อาวุโส ในเมื่อทั้งคู่ยอมรับกันซะขนาดนี้ ข้าก็คงได้แต่ยอมรับเช่นกัน ในความเป็นจริง ข้าคิดอยู่หลายตลบก่อนจะขอความช่วยเหลือเพราะข้าไม่อาจตัดความเป็นไปได้ที่สมโสรจะมีสายลับ ของไรเดอร์อยู่ ข้ากังวลว่าข้าจะเชิญปัญหามาหาตัวเอง นั่นทําให้ข้าไม่ส่งพิกัดไปทันที” หลินฮวง แสดงความคิด
“ตอนนี้เจ้าไม่กังวลแล้วเหรอ?”ผู้เล่นในตํานานถามอย่างขี้เล่น
“ไม่เลย” หลินฮวงพูด ส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม
“มันเพราะเจ้ารู้สึกว่าเราเชื่อถือได้หลังเจอกันเหรอ?”ผู้เล่นในตํานานยังไม่หยุด
หมัดเหล็กมองหลินฮวงเช่นกัน นางอยากรู้ถึงคําตอบของเขา
“เพราะเหตุผลอื่น” หลินฮวงยิ้มและส่ายหัว
เขาแอบพูดต่อในใจ เพราะความสามารถของข้าตอนนี้พอจะจัดการกับทุกภัยคุกคาม
เขาไม่พูดออกมาเพราะมันคงดูไม่ดีต่อหน้าพันธมิตรทั้งสอง
หลังคุยกันสักพัก หลินฮวงก็เริ่มสนิทกับทั้งคู่ เขาเชิญทั้งสองเข้าลานบ้านและเสิร์ฟชา ทั้งสามนั่งกันในศาลาและเริ่มคุยกันสบายๆ
ส่วนใหญ่เป็นหมัดเหล็กกับผู้เล่นในตํานานที่นั่งถามหลินฮวงว่าไปยุ่งกับไรเดอร์ได้ไง และถามถึงรายละเอียดตอนฆ่าคุณประตู
หลินฮวงตอบคําถามพวกเขาทีละข้อ
ทั้งสามคุยกันอยู่กว่าสองชั่วโมง ทันใดนั้น อุปกรณ์สื่อสารของหลินฮวงก็สั่น
เขาก้มมองและเห็นว่ามันเป็นสายจากหมายเลขที่ไม่รู้จัก
หลังพิจารณาสักพัก เขาก็กดรับสาย
เมื่อสายเชื่อมต่อ เสียงก็ดังขึ้นก่อนหลินฮวงจะได้ถามว่าใครโทรมา
“ข้าเจอเจ้าแล้ว!หลินฮวง”
หลินฮวงหรี่ตา”สายรึ?!”
บุคคลนี้ไม่เพียงจะรู้หมายเลขติดต่อเขาแต่ยังเรียกชื่อจริงเขาด้วย หลินฮวงพลันคิดถึงไรเดอร์ที่มีฉายาว่าสาย
“อย่าเพิ่งวาง ข้ามีคําถาม”
พอเห็นว่าอีกฝ่ายเงียบ หลินฮวงก็พูดต่อ” เจ้าคือคนที่ฆ่าหยางหลิงใช่ไหม?!”
“งั้นเจ้าก็คือคนที่ลบข้อมูลของหยางหลิงตลอดมานี้ แฟนสาวของเขาคงซ่อนตัวอยู่กับเจ้าตลอด” แม้เสียงนี้จะเป็นเสียงสังเคราะห์ หลินฮวงก็สัมผัสได้ถึงความตื่นเต้นในนั้น” ข้าพลาดที่อยู่ของ
นางไป!”
“หลินฮวง ข้าตั้งตารอที่จะได้พบกับเจ้า”
“ข้าเองก็เหมือนกัน”น้ําเสียงของหลินฮวงพลันเปลี่ยนเป็นเย็นชา” และจากนั้น ข้าจะฆ่า เจ้า!”
